Vegimi i katër bishave
1 Në vitin e parë të Belshacarit, mbretit të Babilonisë, Danieli pa një ëndërr dhe një vegim në mendjen e tij, teksa ishte në shtrat. Mandej ai e shkroi ëndrrën dhe thelbin e saj. 2 Danieli tregoi e tha: «Po shikoja një vegim natën, kur ja, katër erërat e qiellit po trazonin detin e madh 3 dhe katër bisha të mëdha dolën prej detit. Bishat ishin të ndryshme nga njëra-tjetra. 4 E para ngjante me luanin, por kishte krahë si të shqiponjës. Teksa po e vështroja, krahët iu këputën. Mandej u ngrit nga toka, qëndroi në dy këmbë si njeri e iu dha një zemër njeriu. 5 Pastaj ia behu një bishë tjetër, bisha e dytë, që ngjante me ariun. Bisha ishte ngritur në njërin krah dhe në gojë kishte tri brinjë që i mbante ndër dhëmbë. Asaj iu dha ky urdhër: “Ngrihu e ha shumë mish!”. 6 Ende po vështroja, kur ia behu një bishë tjetër që ngjante me leopardin. Bisha kishte katër krahë shpendi mbi kurriz dhe katër kokë. Asaj iu dha pushteti për të sunduar. 7 Teksa ende po vështroja në vegime natën, ia behu një bishë e katërt, e tmerrshme dhe e frikshme, shumë e fuqishme e me dhëmbë të mëdhenj hekuri. Hante e thërrmonte. Ç'ngelte e shtypte me këmbë. Kjo bishë ishte ndryshe nga të gjitha bishat e mëparshme dhe kishte dhjetë brirë. 8 Po i vështroja brirët, kur, mes brirëve, i mbiu një bri tjetër i vogël. Tre nga brirët e mëparshëm u shkulën prej tij. Ky bri kishte sy si të njeriut dhe gojë që fliste fjalë madhështore».
I Lashti i Ditëve
9 Po vështroja sërish, kur, ja, u vendos një fron dhe i Lashti i Ditëve u ul mbi të.
Rrobat e tij të bardha si dëbora,
flokët e kokës si leshi i pastër.
Froni i tij porsi flakët e zjarrit,
me rrota si zjarri përvëlues.
10 Një lumë zjarri derdhej,
prej pranisë së tij buronte.
Mijëra e mijëra njerëz i shërbenin,
miliarda e miliarda para tij qëndronin.
Nisi gjyqi,
librat u hapën.
11 Pashë se prej tingullit të fjalëve madhështore, që fliste briri, bisha u shkatërrua dhe pashë se kufoma e saj u copëtua e u hodh për t'u djegur në zjarr. 12 Bishave të tjera iu hoq pushteti, por iu lejua ta zgjatnin jetën edhe për një kohë të caktuar.
13 Po shikoja vegim natën dhe ja,
bashkë me retë e qiellit po vinte
dikush që ngjante me bir njeriu.
Arriti deri tek i Lashti i Ditëve,
para tij e paraqitën.
14 Atij iu dha pushteti,
lavdia e mbretëria,
mbarë popujt, kombet e gjuhët
atij do t'i shërbejnë.
Sundimi i tij i amshuar do të jetë
e fund nuk do të ketë,
mbretëria e tij
nuk do të shkatërrohet kurrë.
Shpjegimi i vegimit
15 Mua, Danielit, m'u trazua shpirti përbrenda dhe vegimet që pashë në mendjen time, më futën tmerrin. 16 Atëherë iu afrova njërit prej atyre që qëndronin atje dhe e pyeta për kuptimin e vërtetë të gjithë këtyre gjërave. Ai m'u përgjigj e më dha shpjegimin e këtyre gjërave: 17 «Këto katër bishat e mëdha janë katër mbretër që do të dalin nga toka. 18 Por, mandej mbretërinë do ta marrin të shenjtët e të Tejlartit dhe do ta mbajnë përherë e deri në amshim».
19 Pastaj doja të mësoja të vërtetën për bishën e katërt, e cila ishte ndryshe nga të gjitha të tjerat. Ajo ishte më e tmerrshmja, me dhëmbë prej hekuri e kthetra prej bronzi. Gëlltiste, thërrmonte e ç'të mbetej e shkelte me këmbë. 20 Doja të dija edhe për dhjetë brirët që kishte në kokë dhe për bririn tjetër që i mbiu e që shkuli tre nga brirët e mëparshëm. Ky bri kishte sy e gojë që fliste fjalë madhështore. Nga pamja dukej më i madh se të tjerët. 21 Teksa vështroja, ai bri luftonte kundër të shenjtëve dhe po fitonte, 22 derisa mbërriti i Lashti i Ditëve. Ai u dha të drejtën të shenjtëve të të Tejlartit e mandej erdhi koha kur të shenjtët morën si trashëgimi mbretërinë.
23 Ai më tha kështu:
«Bisha e katërt
do të jetë mbretëria e katërt mbi tokë
dhe ndryshe nga mbretëritë e tjetra.
Gjithë tokën do ta gllabërojë,
do ta shtypë e do ta thërrmojë.
24 Dhjetë brirët janë dhjetë mbretër
që prej kësaj mbretërie do të dalin.
Por pas tyre, do të dalë një mbret tjetër,
i ndryshëm nga mbretërit e parë,
e tre mbretër do të rrëzojë.
25 Fjalë kundër të Tejlartit do të shqiptojë,
të shenjtët e tij do t'i përndjekë.
Do të përpiqet të ndryshojë të kremtet dhe ligjin
e në dorën e tij për njëfarë kohe do të bien,
për disa kohë e për një gjysmë kohe.
26 Mandej do t'i bëhet gjyqi
dhe sundimi do t'i hiqet.
Ai vetë do të zhbihet,
përgjithmonë do të shfaroset.
27 Popullit të shenjtë të të Tejlartit iu dha
mbretërimi, pushteti e madhështia
e të gjitha mbretërive nën qiellin mbarë.
Mbretëria e tij do të jetë mbretëri e amshuar
dhe të gjithë sunduesit atij do t'i shërbejnë
e atij do t'i binden».
28 Këtu merr fund tregimi i vegimit. Mua, Danielin, mendimet më munduan shumë, fytyra m'u err, por këto gjëra i ruajta në zemrën time.
1 In the first year of Belshazzar king of Babylon Daniel had a dream and visions of his head upon his bed: then he wrote the dream, and told the sum of the matters. 2 Daniel spake and said, I saw in my vision by night, and, behold, the four winds of the heaven strove upon the great sea. 3 And four great beasts came up from the sea, diverse one from another. 4 The first was like a lion, and had eagle’s wings: I beheld till the wings thereof were plucked, and it was lifted up from the earth, and made stand upon the feet as a man, and a man’s heart was given to it. 5 And behold another beast, a second, like to a bear, and it raised up itself on one side, and it had three ribs in the mouth of it between the teeth of it: and they said thus unto it, Arise, devour much flesh. 6 After this I beheld, and lo another, like a leopard, which had upon the back of it four wings of a fowl; the beast had also four heads; and dominion was given to it. 7 After this I saw in the night visions, and behold a fourth beast, dreadful and terrible, and strong exceedingly; and it had great iron teeth: it devoured and brake in pieces, and stamped the residue with the feet of it: and it was diverse from all the beasts that were before it; and it had ten horns. 8 I considered the horns, and, behold, there came up among them another little horn, before whom there were three of the first horns plucked up by the roots: and, behold, in this horn were eyes like the eyes of man, and a mouth speaking great things.
9 ¶ I beheld till the thrones were cast down, and the Ancient of days did sit, whose garment was white as snow, and the hair of his head like the pure wool: his throne was like the fiery flame, and his wheels as burning fire. 10 A fiery stream issued and came forth from before him: thousand thousands ministered unto him, and ten thousand times ten thousand stood before him: the judgment was set, and the books were opened. 11 I beheld then because of the voice of the great words which the horn spake: I beheld even till the beast was slain, and his body destroyed, and given to the burning flame. 12 As concerning the rest of the beasts, they had their dominion taken away: yet their lives were prolonged for a season and time. 13 I saw in the night visions, and, behold, one like the Son of man came with the clouds of heaven, and came to the Ancient of days, and they brought him near before him. 14 And there was given him dominion, and glory, and a kingdom, that all people, nations, and languages, should serve him: his dominion is an everlasting dominion, which shall not pass away, and his kingdom that which shall not be destroyed.
15 ¶ I Daniel was grieved in my spirit in the midst of my body, and the visions of my head troubled me. 16 I came near unto one of them that stood by, and asked him the truth of all this. So he told me, and made me know the interpretation of the things. 17 These great beasts, which are four, are four kings, which shall arise out of the earth. 18 But the saints of the most High shall take the kingdom, and possess the kingdom for ever, even for ever and ever. 19 Then I would know the truth of the fourth beast, which was diverse from all the others, exceeding dreadful, whose teeth were of iron, and his nails of brass; which devoured, brake in pieces, and stamped the residue with his feet; 20 And of the ten horns that were in his head, and of the other which came up, and before whom three fell; even of that horn that had eyes, and a mouth that spake very great things, whose look was more stout than his fellows. 21 I beheld, and the same horn made war with the saints, and prevailed against them; 22 Until the Ancient of days came, and judgment was given to the saints of the most High; and the time came that the saints possessed the kingdom. 23 Thus he said, The fourth beast shall be the fourth kingdom upon earth, which shall be diverse from all kingdoms, and shall devour the whole earth, and shall tread it down, and break it in pieces. 24 And the ten horns out of this kingdom are ten kings that shall arise: and another shall rise after them; and he shall be diverse from the first, and he shall subdue three kings. 25 And he shall speak great words against the most High, and shall wear out the saints of the most High, and think to change times and laws: and they shall be given into his hand until a time and times and the dividing of time. 26 But the judgment shall sit, and they shall take away his dominion, to consume and to destroy it unto the end. 27 And the kingdom and dominion, and the greatness of the kingdom under the whole heaven, shall be given to the people of the saints of the most High, whose kingdom is an everlasting kingdom, and all dominions shall serve and obey him. 28 Hitherto is the end of the matter. As for me Daniel, my cogitations much troubled me, and my countenance changed in me: but I kept the matter in my heart.