Dënimi i Izraelit
1 «Mos u gëzo, o Izrael,
mos galdo si popujt e tjerë,
se kurvërove kundër Perëndisë tënd,
deshe pagën e lavires
në çdo lëmë drithi.
2 Lëmi e torku s'do të të ushqejë,
mushti do të të zhgënjejë.
3 S'do të banojnë në tokën e Zotit,
Efraimi do të kthehet në Egjipt,
ushqime të papastra do të hanë në Asiri.
4 Fli stërpikjeje s'do t'i kushtojnë më Zotit,
flijimet atij nuk do t'i pëlqejnë.
Si buka e hidhur do të jetë flija për ta,
i papastër do të jetë kushdo që e ha.
Buka do t'u duhet për të shuar urinë,
në shtëpinë e Zotit ajo s'do të mbërrijë.
5 Çfarë do të bëni në ditën e kremte,
në ditën e festës së Zotit?
6 E në ikshin prej shkatërrimit,
Egjipti do t'i presë,
Memfisi në dhe do t'i shtjerë.
Argjendin e çmuar, hithrat do t'ua trashëgojnë,
tendat, ferrat do t'ua mbulojnë.
7 Le ta dijë Izraeli se
erdhën ditët e ndëshkimit,
erdhën ditët e shpagimit.
Profeti është i marrë,
i frymëzuari i pamend,
për shkak të fajeve të mëdha
e armiqësive të shumta.
8 Rojë për Efraimin është profeti krah Perëndisë tim,
kurth gjahu ai u bë për udhët e tij ,
mëri ka në shtëpinë e Perëndisë së tij.
9 U shthurën keq si në ditët e Gibeahut,
por ai do t'i kujtojë fajet e tyre,
mëkatet e tyre do t'i ndëshkojë.
10 Porsi rrushin në shkretëtirë
e gjeta Izraelin.
Porsi fiqtë e parë të stinës
i pashë etërit e tu.
Por, ata shkuan në Baalpeor
e u dhanë pas turpit.
U bënë të urryer,
siç ishin ato që dëshironin.
11 Si shpendi që fluturon tej
do t'i ikë Efraimit lavdia.
Do të mbetet
pa lindje, shtatzëni e ngjizje.
12 E në i rritshin fëmijët e tyre,
do t'i lë pa fëmijë, pa njeri.
Mjerë ata
kur unë prej tyre të largohem.
13 Efraim, kur të pashë
ishe si palma e mbjellë livadhit,
por bijtë e vet Efraimi
do t'i çojë në thertore.
14 Jepu, o Zot,
çfarë ke për t'u dhënë!
Jepu barkun dështak
e gjinjtë e shteruar.
15 Tërë paudhësitë e tyre nisën në Gilgal,
atje fillova t'i urreja.
Për faj të veprave të tyre të liga,
do t'i zboj nga shtëpia ime.
Më nuk do t'i dua,
kryeneçë janë gjithë prijësit e tyre.
16 Efraimi u godit,
rrënjët iu thanë krejt,
fryt nuk do të japë më.
E në lindshin,
do t'ua vras fëmijët e dashur.
17 Perëndia im i mohoi,
se atë nuk e dëgjuan,
ndaj do të enden nëpër kombe».
1 Rejoice not, O Israel, for joy, as other people: for thou hast gone a whoring from thy God, thou hast loved a reward upon every cornfloor. 2 The floor and the winepress shall not feed them, and the new wine shall fail in her. 3 They shall not dwell in the LORD’s land; but Ephraim shall return to Egypt, and they shall eat unclean things in Assyria. 4 They shall not offer wine offerings to the LORD, neither shall they be pleasing unto him: their sacrifices shall be unto them as the bread of mourners; all that eat thereof shall be polluted: for their bread for their soul shall not come into the house of the LORD. 5 What will ye do in the solemn day, and in the day of the feast of the LORD? 6 For, lo, they are gone because of destruction: Egypt shall gather them up, Memphis shall bury them: the pleasant places for their silver, nettles shall possess them: thorns shall be in their tabernacles.
7 The days of visitation are come, the days of recompence are come; Israel shall know it: the prophet is a fool, the spiritual man is mad, for the multitude of thine iniquity, and the great hatred. 8 The watchman of Ephraim was with my God: but the prophet is a snare of a fowler in all his ways, and hatred in the house of his God. 9 They have deeply corrupted themselves , as in the days of Gibeah: therefore he will remember their iniquity, he will visit their sins. 10 I found Israel like grapes in the wilderness; I saw your fathers as the firstripe in the fig tree at her first time: but they went to Baal-peor, and separated themselves unto that shame; and their abominations were according as they loved.
11 As for Ephraim, their glory shall fly away like a bird, from the birth, and from the womb, and from the conception. 12 Though they bring up their children, yet will I bereave them, that there shall not be a man left: yea, woe also to them when I depart from them! 13 Ephraim, as I saw Tyrus, is planted in a pleasant place: but Ephraim shall bring forth his children to the murderer. 14 Give them, O LORD: what wilt thou give? give them a miscarrying womb and dry breasts. 15 All their wickedness is in Gilgal: for there I hated them: for the wickedness of their doings I will drive them out of mine house, I will love them no more: all their princes are revolters. 16 Ephraim is smitten, their root is dried up, they shall bear no fruit: yea, though they bring forth, yet will I slay even the beloved fruit of their womb. 17 My God will cast them away, because they did not hearken unto him: and they shall be wanderers among the nations.