Nëpërmjet Birit
1 Në të shkuarën, Perëndia u ka folur etërve tanë shpeshherë dhe në mënyra të ndryshme nëpërmjet profetëve, 2 ndërsa këto kohët e fundit na foli nëpërmjet Birit. Nëpërmjet tij Perëndia ka krijuar gjithësinë dhe atë e ka caktuar trashëgimtar të gjithçkaje. 3 Biri është shkëlqimi i lavdisë së Perëndisë, shprehja e plotë e qenies së tij dhe ai që mban gjithçka me fuqinë e fjalës së tij.
Pasi na pastroi nga mëkatet, ai u ul në qiell në të djathtë të Perëndisë së madhërishëm. 4 Ai u bë më i madh se engjëjt, aq sa ç'ishte më madhështor emri që trashëgoi nga Perëndia.
Biri më lart se engjëjt
5 Dhe vërtet, Perëndia nuk i ka thënë kurrë ndonjë engjëlli:
ti je Biri im,
të kam lindur sot.
As nuk ka thënë për ndonjërin:
unë do të jem për të Atë
e ai do të jetë për mua Bir.
6 Kur Perëndia do të dërgonte në botë Birin e tij të parëlindur, tha:
le ta adhurojnë
të gjithë engjëjt e Perëndisë.
7 Ndërsa për engjëjt tha:
Perëndia i bën engjëjt e tij
si era
dhe shërbyesit e tij
si flaka e zjarrit.
8 Për Birin ka thënë:
froni yt, o Perëndi,
mbetet në shekuj të shekujve
dhe skeptri i drejtësisë
është skeptri i mbretërisë sate.
9 E ke dashur drejtësinë
dhe e ke urryer paudhësinë.
Prandaj, Perëndia yt, o Perëndi,
të vajosi mes shokëve të tu,
me vajin e gëzimit.
10 Ka thënë edhe:
ti, o Zot,
në fillim e themelove tokën
dhe vepër e duarve të tua
janë qiejt.
11 Ata do të zhduken,
ndërsa ti do të mbetesh.
Të gjithë do të vjetrohen si rrobë.
12 Do t'i mbështjellësh si petk
e do t'i ndërrosh si rrobë,
ndërsa ti do të mbetesh po ai
dhe vitet e tua nuk do të perëndojnë.
13 Perëndia nuk i tha kurrë ndonjë engjëlli:
ulu në të djathtën time,
derisa t'i vë armiqtë e tu
si shtrojë të këmbëve të tua.
14 A nuk janë, pra, të gjithë engjëjt shpirtra shërbestarë që Perëndia i ka dërguar për t'u shërbyer atyre që do të trashëgojnë shpëtimin?
1 God, who at sundry times and in divers manners spake in time past unto the fathers by the prophets, 2 Hath in these last days spoken unto us by his Son, whom he hath appointed heir of all things, by whom also he made the worlds; 3 Who being the brightness of his glory, and the express image of his person, and upholding all things by the word of his power, when he had by himself purged our sins, sat down on the right hand of the Majesty on high; 4 Being made so much better than the angels, as he hath by inheritance obtained a more excellent name than they. 5 For unto which of the angels said he at any time, Thou art my Son, this day have I begotten thee? And again, I will be to him a Father, and he shall be to me a Son? 6 And again, when he bringeth in the firstbegotten into the world, he saith, And let all the angels of God worship him. 7 And of the angels he saith, Who maketh his angels spirits, and his ministers a flame of fire. 8 But unto the Son he saith , Thy throne, O God, is for ever and ever: a sceptre of righteousness is the sceptre of thy kingdom. 9 Thou hast loved righteousness, and hated iniquity; therefore God, even thy God, hath anointed thee with the oil of gladness above thy fellows. 10 And, Thou, Lord, in the beginning hast laid the foundation of the earth; and the heavens are the works of thine hands: 11 They shall perish; but thou remainest; and they all shall wax old as doth a garment; 12 And as a vesture shalt thou fold them up, and they shall be changed: but thou art the same, and thy years shall not fail. 13 But to which of the angels said he at any time, Sit on my right hand, until I make thine enemies thy footstool? 14 Are they not all ministering spirits, sent forth to minister for them who shall be heirs of salvation?