Perëndia
1 «Në vrojtore do të qëndroj,
mbi kullë do të zë vend,
që të shoh se ç'do të më thotë Perëndia,
ç'përgjigje do t'i japë ankesës sime.
2 Zoti më tha e m'u përgjigj:
“Shkruaje vegimin,
bëje të qartë në rrasa,
që rrjedhshëm të lexohet.
3 Vegimi ka kohën e vet,
nxiton drejt përmbushjes e s'gënjen.
Edhe në u vonoftë, prite,
se vjen, vjen e nuk vonon.
4 Ja, i padrejti në shpirt, do të meket ,
por i drejti do të jetojë
prej besimit të vet”.
5 Vërtet, pasuria është mashtruese,
krenarin e bën të mos reshtë.
Grykës është ai porsi skëterra,
s'ngihet si mortja vetë.
Për vete mbledh tërë kombet,
grumbullon popujt krejt.
6 Por, tërë këta,
do të hedhin thumba ndaj tij,
me gjëegjëza në lojë do ta vënë
e do të thonë:
“Mjerë ai që shton çka s'është e tija,
që pasurohet me pengjet që merr!
Por, për sa kohë?”.
7 A s'do të ngrihen befas,
ata që kamatë të paguajnë?
A s'do të zgjohen,
ata që të kallin datën?
Preja e tyre do të bëhesh.
8 Shumë kombe bastise,
ndaj, gjithë sa mbetën, ty do të të plaçkisin,
për shkak të gjakderdhjes e dhunës në vend,
të qyteteve e banorëve të tyre.
9 Mjerë ai që sjell fitime të mbrapshta në shtëpi
e folenë e vet e ngre lart,
që kthetrave të fatkeqësisë t'u shpëtojë!
10 Shtëpinë me turp e mbulove,
vetë e pësove,
se shumë popuj there.
11 Prej murit gurët do të thërrasin,
e trarët do të përgjigjen prej pullazit.
12 Mjerë ai që me gjak ndërton qytete
e me padrejtësi ngre vendbanime!
13 Ja, prej Zotit të ushtrive,
a nuk shkojnë në zjarr mundimet e popujve
e robtohen më kot kombet?
14 Plot do të jetë toka
me njohurinë e lavdisë së Zotit,
siç mbushin ujërat detin.
15 Mjerë ai që të afërtit i jep të pijë,
e zbraz vrerin e vet
dhe madje e deh,
që ta shohë lakuriq!
16 U dende
me turp e jo me nder.
Pi edhe ti,
parrethprerjen trego.
Kupa e të djathtës së Zotit po të vërtitet,
turpi nderin do të ta mbulojë.
17 Do të të kaplojë dhuna që hoqi Libani,
kërdia e kafshëve do të të tmerrojë.
Për shkak të gjakderdhjes e dhunës në vend,
të qyteteve e banorëve të tyre.
18 Ç'dobi ka idhulli,
kur trajtën ia jep gdhendësi,
copa e metalit që mashtrim përhap?
Ç'dobi ka idhulli,
kur përfytyrimit të vet mjeshtri i beson?
Idhujt që bëri janë memecë!
19 Mjerë kush i thotë drurit: “Zgjohu!”,
gurit të pagojë: “Ngrihu!”.
Pse, idhulli do të të mësojë?!
Ja, i veshur është me ar e argjend,
por nuk ka frymë jete në të.
20 Por, Zoti është në tempullin e tij të shenjtë,
mbarë toka para tij të heshtë».
1 I will stand upon my watch, and set me upon the tower, and will watch to see what he will say unto me, and what I shall answer when I am reproved. 2 And the LORD answered me, and said, Write the vision, and make it plain upon tables, that he may run that readeth it. 3 For the vision is yet for an appointed time, but at the end it shall speak, and not lie: though it tarry, wait for it; because it will surely come, it will not tarry. 4 Behold, his soul which is lifted up is not upright in him: but the just shall live by his faith.
5 ¶ Yea also, because he transgresseth by wine, he is a proud man, neither keepeth at home, who enlargeth his desire as hell, and is as death, and cannot be satisfied, but gathereth unto him all nations, and heapeth unto him all people: 6 Shall not all these take up a parable against him, and a taunting proverb against him, and say, Woe to him that increaseth that which is not his! how long? and to him that ladeth himself with thick clay! 7 Shall they not rise up suddenly that shall bite thee, and awake that shall vex thee, and thou shalt be for booties unto them? 8 Because thou hast spoiled many nations, all the remnant of the people shall spoil thee; because of men’s blood, and for the violence of the land, of the city, and of all that dwell therein.
9 ¶ Woe to him that coveteth an evil covetousness to his house, that he may set his nest on high, that he may be delivered from the power of evil! 10 Thou hast consulted shame to thy house by cutting off many people, and hast sinned against thy soul. 11 For the stone shall cry out of the wall, and the beam out of the timber shall answer it.
12 ¶ Woe to him that buildeth a town with blood, and stablisheth a city by iniquity! 13 Behold, is it not of the LORD of hosts that the people shall labour in the very fire, and the people shall weary themselves for very vanity? 14 For the earth shall be filled with the knowledge of the glory of the LORD, as the waters cover the sea.
15 ¶ Woe unto him that giveth his neighbour drink, that puttest thy bottle to him , and makest him drunken also, that thou mayest look on their nakedness! 16 Thou art filled with shame for glory: drink thou also, and let thy foreskin be uncovered: the cup of the LORD’s right hand shall be turned unto thee, and shameful spewing shall be on thy glory. 17 For the violence of Lebanon shall cover thee, and the spoil of beasts, which made them afraid, because of men’s blood, and for the violence of the land, of the city, and of all that dwell therein.
18 ¶ What profiteth the graven image that the maker thereof hath graven it; the molten image, and a teacher of lies, that the maker of his work trusteth therein, to make dumb idols? 19 Woe unto him that saith to the wood, Awake; to the dumb stone, Arise, it shall teach! Behold, it is laid over with gold and silver, and there is no breath at all in the midst of it. 20 But the LORD is in his holy temple: let all the earth keep silence before him.