Krie e katërtë
1 E ç’do të thomi navet adha, se qerdhesi ndë trup Avraami babai inë?
2 Sepse nd’është që u bë Avraami i drejtë me anë të punëravet, ka mbë se të mburetë, ma jo mb’anë të Perndisë.
3 Sepse ç’thotë karta? Besoi Avraami mbë Perndinë, e ju zu atij për e drejtë.
4 Ndashti atij që punon, paga e tij nuk’ i zihetë për dhurëti, po për borç.
5 Ma atij që nukë bën punëra, po beson nde ai që bën të pabesinë të drejtë, atij i zihetë bes’ e tij për ndreqëjë.
6 Sikundr’ edhe Dhavidhi quan të lumurë atë njeri, që Perndia i llogarias të drejtënë pa punëra.
7 E thotë: Lum ata që u janë ndëjierë paranomitë, edhe ata që u janë mbuluarë fajetë.
8 Lum ai njeri, që Perndia nuk’ i nëmëron fajetë.
9 Këta të lumurë dha është vetëmë për të prerë, a dhe për të paprerë? Sepse nevet thomi, se besa e Avraamit ju nëmërua për të drejtë.
10 Qish adha ju nëmërua? Kur qe i prerë, a kur qe i paprerë? Jo kur qe prerë, po kur qe pa prerë.
11 E mori nishan të prerëtë, vulë të së drejtësë që pat marrë për besë pa qënë prerë, që të bënej ai baba i gjithëvet së paprerëvet që besojnë, që t’u nëmëronej edhe mb’ata të ndrequritë.
12 E të jetë baba ature të prerëvet, që nukë kanë vetëmë të prerëtë, po ecëjënë edhe pas gjurmëvet të besësë, Avraamit babait sonë, që kish edhe pa prerë.
13 Sepse nuk’ i qe taksurë Avraamit nga fuqi e nomit, a farësë tij, që të bënej ai klironom i gjithë botësë, po me fuqi të së drejtësë besësë.
14 Sepse ndë janë klironomë ata që vijënë nga fuqi e nomit, më s’vëjen besa, e mbeti mbrazëtë të taksuritë.
15 Sepse nomi bie urgjinë, sepse tek s’është nom, atje s’është as prishëjë e nomit.
16 Pra andaj (klironomia është) nga besa, që të jetë dhurëti për të qënë të taksuritë të qëndruarë mbë gjithë farë, jo mb’atë farë vetëmë që është nga nomi, po edhe mb’atë që është nga besa e Avraamit, që ai është babai i gjithëvet.
17 (Sikundr’ është shkruarë, që u të bëra baba ndë shumë filira) përpara Perndisë që besoi mbë të, që ep jetë ndë të vdekurë, e thërret ato punëra që nukë janë si ato që janë.
18 Kij Avraami besoi me shpëresë ato që qenë teje shpëresësë, që të bënej ai baba i shumë filivet, sikundrë i pat qënë thënurë: Kështu do të jetë fara jote.
19 E pa kolandisurë ndë besë, nukë vuri ndër mënd as kurmin’ e tij që qe i vdekurë, sepse qe afëro njëqind vjeç, as të veshkurit’ e shtratit së Sarrësë.
20 As ndë të taksurë të Perndisë ndënji me di zëmëra të mos ip besë, po u forcua me besë, tuke lëvduarë Perndinë.
21 E ju mbush koka mirë, se atë që i taksi (Perndia) është e zonja edhe ta bëjë.
22 E andaje këjo ju zu atij për të drejtë.
23 E s’pat qënë shkruarë për atë vetëmë, që ju zu atij për të drejtë.
24 Po edhe për nevet, që mbë nevet do të zihetë fill, do të thom mb’ata që besojënë mb’atë që ngjalli Zonë tënë Iisunë nga të vdekuritë.
25 Atë që u paradhos për faje tona, e u ngjall për të ndrequrë tënë.
1 quid ergo dicemus invenisse Abraham
patrem nostrum secundum carnem
2 si enim Abraham ex operibus iustificatus est
habet gloriam sed non apud Deum
3 quid enim scriptura dicit
credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam
4 ei autem qui operatur
merces non inputatur secundum gratiam sed secundum debitum
5 ei vero qui non operatur
credenti autem in eum qui iustificat impium
reputatur fides eius ad iustitiam
6 sicut et David dicit beatitudinem hominis
cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus
7 beati quorum remissae sunt iniquitates
et quorum tecta sunt peccata
8 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum
9 beatitudo ergo haec in circumcisione
an etiam in praeputio
dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam
10 quomodo ergo reputata est in circumcisione an in praeputio
non in circumcisione sed in praeputio
11 et signum accepit circumcisionis
signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio
ut sit pater omnium credentium per praeputium
ut reputetur et illis ad iustitiam
12 et sit pater circumcisionis
non his tantum qui sunt ex circumcisione
sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei
patris nostri Abrahae
13 non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius
ut heres esset mundi
sed per iustitiam fidei
14 si enim qui ex lege heredes sunt
exinanita est fides abolita est promissio
15 lex enim iram operatur
ubi enim non est lex nec praevaricatio
16 ideo ex fide ut secundum gratiam
ut firma sit promissio omni semini
non ei qui ex lege est solum
sed et ei qui ex fide est Abrahae
qui est pater omnium nostrum
17 sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te
ante Deum cui credidit qui vivificat mortuos
et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt
18 qui contra spem in spem credidit
ut fieret pater multarum gentium
secundum quod dictum est sic erit semen tuum
19 et non infirmatus fide
consideravit corpus suum emortuum
cum fere centum annorum esset
et emortuam vulvam Sarrae
20 in repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia
sed confortatus est fide dans gloriam Deo
21 plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere
22 ideo et reputatum est illi ad iustitiam
23 non est autem scriptum tantum propter ipsum
quia reputatum est illi
24 sed et propter nos quibus reputabitur
credentibus in eum qui suscitavit Iesum Dominum nostrum a mortuis
25 qui traditus est propter delicta nostra
et resurrexit propter iustificationem nostram