Krie e pesëmbëdhjetëtë
1 E ca që patnë ardhurë nga Iudhea, dhidhaksnë vëllazëritë, se ndë mos u bëfi sunet sikundrë është adeti i Moisiut, nukë mundni të soseni.
2 E si bënë shumë qartë e filloniqi Pavllua edhe Varnava për këtë punë me ata, apofasisnë të vijnë për këtë punë Pavllua edhe Varnava, edhe ca të tjerë prej suresh, nd’Ierusalim mbë apostoj e mbë pleq.
3 Ata dha, si u përcuallë nga qisha, shkoijnë ndëpër Finiq e ndëpër Samarië, tuke rrëfierë të kthierit’ e miletevet; e ipnë gëzim të madh ndëpër gjithë vëllazër.
4 E si arrijtinë nd’Ierusalim, i priti qisha, edhe apostojtë, edhe pleqësia, e ata rrëfienë sa thavmëra bëri Perndia me anë të ture.
5 Po thoshnë se u ngrenë mbë këmbë ca nga eresi i Farisejvet që patnë besuarë, e thoshnë se duhetë të bënenë sunet ata, e t’i porsitjëmë të ruajënë nomn’ e Moisiut.
6 E u mbëjuadhë apostojtë edhe priftëritë për të ksetaksurë këtë punë?
7 E si u bë shumë kuvënd’ u ngre Petrua, e tha mb’ata: O njerëz vëllazër, ju mir’ e diji se që herën’ e parë ndë mes tuaj zgjodhi Perndia mua që të digjojënë Ethnikotë nga goja ime fjalën’ e Ungjillit e të besojënë.
8 E Perndia që njeh zëmëratë, u dëftua me ta, sepse u dha ature Shënjtinë Shpirt, si edhe navet.
9 E nukë bëri fare të zgjedhurë ndë mes tonë e t’ature, po qëroi zëmërat’ e ture me besë.
10 E ndashti dha pse gucitni ju Perndinë, të viri zgjedhënë mbë qafë të mathitivet, që atë as baballarëtë tanë, as nevet mundm ta mbajëm?
11 Ma besojmë të sosemi me dhurëti të Zotit Iisu Hristoit, kështu si edhe ata.
12 E pushuanë gjithë turma, e digjoijnë Varnavënë edhe Pavllonë që rrëfeijnë sa thavmëra e çudira bëri Perndia ndë të tjera filira me anë të ture.
13 E si pushuanë ata, u përgjegj Iakovoi, e tha: O njerëz vëllazër, digjoni mua.
14 Simeoni dëftoi qish Perndia herën’ e parë pat urdhëruarë të mirr nga të pabesëtë llao mb’ëmër të tij.
15 E mbë këtë venë mbë një edhe fjalët’ e profitëvet, sikundr’ është shkruarë.
16 Pastaje do të kthenem përsëri, e do të dëftoj pagjene tendën’ e Dhavidhit që pat qënë gremisurë, e të gremisurat’ e saj do t’i dërtoj pa, e do ta ngrë atë mbë këmbë.
17 Që të kërkojënë Zotnë gjithë të tjerëtë njerëz edhe gjithë filitë që mb’ato është thirrë ëmëri im, thotë Zoti që bën gjithë këto.
18 Janë njohurë te Perndia që përpara jetësë punët’ e tij.
19 Pra andaj unë gjukoj që të mos gucitenë ata që kthenenë nga filit’ e tjera te Perndia.
20 Po t’u shkruajmë ature që të largonenë nga të pëgërat’ e Idhollëvet, edhe nga kurvëria, edhe nga të mbituratë, edhe nga gjaku.
21 Sepse Moisiu që nga motet’ e lashta ka ndë çdo qutet kush ta dhidhaksjë atë ndë Sinagoje që dhiavasetë çdo të shëtunë.
22 Ahiere u pëlqeu apostojet edhe priftëret me gjithë qishë, që të zgjidhenë njerëz prej suresh, e t’i dërgojënë nd’Antiohi, bashkë me Pavllonë edhe Varnavënë, Iudhënë që quhej Varsava, edhe Sillënë, njerëz të parë ndë vëllazër.
23 E si shkruanë, dhanë mbë dorë këtë të ture kartë apostojtë, edhe priftëritë, edhe vëllazëritë: Mbë vëllazër që janë nga filit’ e tjera nd’Antiohi, edhe ndë Siri, edhe ndë Qiliqi, gëzoni.
24 Sepse digjuam navet që duallë ca prej nesh e u nakatosnë juvet me fjalë, e u prishnë shpirtëretë tuaj tuke thënë të sunepsi e të ruani nomnë; navet ature s’u patm thënë këtë.
25 Na u duk navet mbëjedhurë gjithë bashkë, të zgjedhjëmë njerëz e t’i dërgojëmë mbë juvet, me të dashuritë tanë Varnavënë edhe Pavllonë.
26 Njerëz që kanë dhënë shpirtëret’ e ture për ëmër të Zotit sonë Iisu Hristoit.
27 Dërguam dha Iudhënë edhe Sillënë, e ata do t’u rrëfejënë me dhidhahi ato që u shkruajmë.
28 Sepse u duk e mirë nde Shënjti Shpirt edhe ndë nevet, të mos vëmë më mbi juvet tjatër barrë, përveçme këture, që pa ato nukë bën.
29 Të largoni nga ato që therenë ndë Idhollë, edhe nga gjaku, edhe nga të mbituratë, edhe nga kurvëria. Nga këto punëra kur të ruani vetëhenë tuaj, do të bëni mirë. Qofi me shëndet.
30 E ata si u përcuallë, erdhë nd’Antiohi, e mbëjodhë turmënë, e u dhanë kartënë.
31 E si e kënduanë, u gëzuanë për parigori.
32 Iudha pa edhe Silla, si qenë edhe ata profitër, me shumë dhidhahi parigorisnë e forcoijnë vëllazëritë.
33 E si qëndruan’ atje ca kohë, u përcuallë nga vëllazëritë me paq mb’apostoj.
34 Po Sillësë i pëlqeu të mbetej atje.
35 Pavllua pa edhe Varnava, silleshinë nd’Antiohi, tuke dhidhaksurë e tuke qiriksurë Ungjillë e fjalën’ e Zotit bashkë me shumë të tjerë.
36 E pas ca ditet i thotë Pavllua Varnavësë: Le të kthenemi adha të shohëmë vëllazëritë tanë qutet mbë qutet, tek dhidhaksm fjalën’ e Zotit, qish gjëndenë.
37 Ma Varnava duaj të mirr me vetëhe të tij edhe Ioannë, që quhej Marko.
38 E Pavllua e gjen çaiz, që një që qe larguarë prej suresh nga Pamfilia, e nuk’ erdhi bashkë me ta ndë punë, të mos e marrënë atë.
39 E gjau një qartë, kaqë sa të ndahejnë ata njeri nga jatëri, e Varnava të mirr Markonë, e të bën plëhurë për Qipro.
40 E Pavllua zgjodhi Sillënë, e dolli, si u dha nga vëllazëritë ndë dhurëti të Perndisë.
41 E shkon ndëpër Siri e ndëpër Qiliqi tuke forcuarë qishëratë.
1 et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres
quia nisi circumcidamini secundum morem Mosi
non potestis salvi fieri
2 facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae adversum illos
statuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas
et quidam alii ex illis
ad apostolos et presbyteros in Hierusalem super hac quaestione
3 illi igitur deducti ab ecclesia
pertransiebant Foenicen et Samariam
narrantes conversionem gentium
et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus
4 cum autem venissent Hierosolymam
suscepti sunt ab ecclesia et ab apostolis et senioribus
adnuntiantes quanta Deus fecisset cum illis
5 surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum qui crediderant
dicentes quia oportet circumcidi eos
praecipere quoque servare legem Mosi
6 conveneruntque apostoli et seniores videre de verbo hoc
7 cum autem magna conquisitio fieret
surgens Petrus dixit ad eos viri fratres
vos scitis quoniam ab antiquis diebus in nobis elegit Deus
per os meum audire gentes verbum evangelii et credere
8 et qui novit corda Deus testimonium perhibuit
dans illis Spiritum Sanctum sicut et nobis
9 et nihil discrevit inter nos et illos fide purificans corda eorum
10 nunc ergo quid temptatis Deum
inponere iugum super cervicem discipulorum
quod neque patres nostri neque nos portare potuimus
11 sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari
quemadmodum et illi
12 tacuit autem omnis multitudo
et audiebant Barnaban et Paulum narrantes
quanta fecisset Deus signa et prodigia in gentibus per eos
13 et postquam tacuerunt
respondit Iacobus dicens viri fratres audite me
14 Simeon narravit quemadmodum primum Deus visitavit
sumere ex gentibus populum nomini suo
15 et huic concordant verba prophetarum sicut scriptum est
16 post haec revertar
et aedificabo tabernaculum David quod
decidit
et diruta eius reaedificabo
et erigam illud
17 ut requirant ceteri hominum Dominum
et omnes gentes super quas invocatum est nomen meum
dicit Dominus faciens haec
18 notum a saeculo est Domino opus suum
19 propter quod ego iudico non inquietari eos
qui ex gentibus convertuntur ad Deum
20 sed scribere ad eos
ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum
et fornicatione et suffocatis et sanguine
21 Moses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus
qui eum praedicent in synagogis
ubi per omne sabbatum legitur
22 tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia
eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba
Iudam qui cognominatur Barsabban et Silam
viros primos in fratribus
23 scribentes per manus eorum
apostoli et seniores fratres
his qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus
salutem
24 quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes
turbaverunt vos verbis evertentes animas vestras
quibus non mandavimus
25 placuit nobis collectis in unum eligere viros et mittere ad vos
cum carissimis nostris Barnaba et Paulo
26 hominibus qui tradiderunt animas suas
pro nomine Domini nostri Iesu Christi
27 misimus ergo Iudam et Silam
qui et ipsi vobis verbis referent eadem
28 visum est enim Spiritui Sancto et nobis
nihil ultra inponere vobis oneris quam haec necessario
29 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum
et sanguine suffocato et fornicatione
a quibus custodientes vos bene agetis valete
30 illi igitur dimissi descenderunt Antiochiam
et congregata multitudine tradiderunt epistulam
31 quam cum legissent gavisi sunt super consolatione
32 Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetae
verbo plurimo consolati sunt fratres et confirmaverunt
33 facto autem ibi tempore
dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos qui miserant illos
35 Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiae
docentes et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini
36 post aliquot autem dies dixit ad Barnaban Paulus
revertentes visitemus fratres per universas civitates
in quibus praedicavimus verbum Domini
quomodo se habeant
37 Barnabas autem volebat secum adsumere et Iohannem
qui cognominatur Marcus
38 Paulus autem rogabat eum qui
discessisset ab eis a Pamphilia
et non isset cum eis in opus
non debere recipi eum
39 facta est autem dissensio
ita ut discederent ab invicem
et Barnabas adsumpto Marco navigaret Cyprum
40 Paulus vero electo Sila profectus est
traditus gratiae Domini a fratribus
41 perambulabat autem Syriam et Ciliciam confirmans ecclesias