Krie e katërmbëdhjetëtë
1 Le të mos u trubullonetë zëmëra juaj, besoni mbë Perndinë, edhe mbë mua besoni.
2 Ndë shtëpi të babait sim, shumë nomè janë, e ndë mos, do t’u keshë thënë juvet: Vete të bëj gati vënd për juvet.
3 E kur të vete, e t’u bëj gati juvet vënd, vij përsëri e do t’u marr juvet me vetëhe, që tek të jem unë, të jini edhe juvet.
4 Edhe tek vete unë e diji, edhe udhënë e diji.
5 I thot’ atij Thomai: Zot, nukë dimë ku vete, e qish mundjëmë të dimë udhënë?
6 I thot’ atij Iisui: Unë jam udha, edhe e vërteta, edhe jeta. Ndonjë s’vete te babai, përveçme me anë time.
7 Të njohëtë mua, do të njohëtë edhe babanë tim, edhe që ndashti e njihni atë edhe e kini parë atë.
8 I thot’ atij Filippoi: Zot, dëftona navet babanë, e na është sado.
9 I thot’ atij Iisui: Kaqë kohë jam me juvet bashkë, e nukë më njohe, o Filippo? Ai që pa mua, pa babanë. E qish thua: dëftona navet babanë?
10 Nukë beson që unë jam te babai, e babai është tek u? Fjalëtë që u thom juvet, nuk’ i thom nga vetiu, po babai që është tek u, ai i bën punëtë.
11 Besomëni mua që unë jam te babai, e babai mbë mua është; e ndë mos, silloisni këto punëtë e besomëni mua.
12 Vërtet, vërtet u thom juvet, kush beson mbë mua, punëtë që bëj unë, edhe ai do t’i bëjë; edhe më të mëdha nga këto do të bëjë, sepse unë vete te babai im.
13 E çdo që të kërkoni mbë ëmër tim, do t’ua bëj u këtë, që të nderonetë babai mbë të birë.
14 E ndë kërkofçi ndonjë punë mbë ëmër tim, do t’ua bëj unë.
15 Ndë më doi mua, ruani porsit’ e mia.
16 E unë do t’i lutem babait, e do t’u apë tjetër Paraklito juvet, që të jetë bashkë me juvet ndë jetë të pasosurë.
17 Shpirtin’ e së vërtetësë, që atë bota s’mund ta marrë, sepse nuk’ e sheh atë, as e njeh atë; ma ju e njihni atë, sepse me juvet gjëndetë e mbë ju do t’u jetë.
18 Do të mos u lë juvet të varfërë; kthenem mbë ju.
19 Edhe për një çikë, e bota më nukë më sheh, ma juvet më shihni; sepse unë rroj, e do të rroni edhe juvet.
20 Mb’atë ditë do të njihni juvet, që unë jam mbë babanë, e babai është mbë mua, e unë mbë juvet.
21 Ai që mban porsit’ e mia e i ruan ato, ai është që më do mua. E ai që më do mua, do të duhetë nga babai im, edhe unë do ta dua atë e atij do t’i dëftoj vetëhenë time.
22 I thot’ atij Iudha (jo Iskarioti): Zot, për çfarë punë që do të dëftoç vetëhenë tënde ndë nevet e jo ndë botë?
23 Ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Kush më do mua, do të ruajë fjalënë time, e babai im do ta dojë atë, e do të vijëmë nde ai e do të bëjëmë të ndënjuritë mbanë tij.
24 Kush nukë më do mua, nukë ruan fjalët’ e mia. E fjala që digjoni nuk’ është imea, po e babait që më ka dërguarë.
25 Këto u thaçë juvet kur gjëndeshë me ju.
26 Ma Paraklitoi, Shënjti Shpirt, që do të dërgojë babai mbë ëmër tim, ai do t’u dhidhaksjë juvet gjithë, e do t’u kujtojë juvet gjith’ ato që u thaçë juvet.
27 Paqnë u lë juvet, paqnë time u ap unë juvet, jo sikundrë e ep bota ua ap juvet. Le të mos dridhetë zëmëra juaj, as të mos trëmbetë.
28 Digjuatë që u thaçë unë juvet: Vete, e vij ndë ju. Ndë më dojëtë, do të gëzonishtë, sepse u thaçë: Vete te babai, sepse babai im është m’i madh se unë.
29 E ndashti u thaçë juvet pa bërë, e kur të bënenë t’i besoni.
30 Nukë do të kuvëndoj më shumë me juvet, sepse vjen arhondi i kësaj diniasë e s’ka të bëjë me mua fare.
31 Po që të njohënë bota që unë dua babanë, e sikundrë më porsiti mua babai, kështu bëj. Ngrihi të ikëjëmë këteje.
1 Non turbetur cor vestrum creditis in Deum et in me credite
2 in domo Patris mei mansiones multae sunt
si quo minus dixissem vobis
quia vado parare vobis locum
3 et si abiero et praeparavero vobis locum
iterum venio et accipiam vos ad me ipsum
ut ubi sum ego et vos sitis
4 et quo ego vado scitis et viam scitis
5 dicit ei Thomas
Domine nescimus quo vadis et quomodo possumus viam scire
6 dicit ei Iesus ego sum via et veritas et vita
nemo venit ad Patrem nisi per me
7 si cognovissetis me et Patrem meum utique cognovissetis
et amodo cognoscitis eum et vidistis eum
8 dicit ei Philippus Domine ostende nobis Patrem et sufficit nobis
9 dicit ei Iesus
tanto tempore vobiscum sum et non cognovistis me Philippe
qui vidit me vidit et Patrem
quomodo tu dicis ostende nobis Patrem
10 non credis quia ego in Patre et Pater in me est
verba quae ego loquor vobis a me ipso non loquor
Pater autem in me manens ipse facit opera
11 non creditis quia ego in Patre et Pater in me est
12 alioquin propter opera ipsa credite
amen amen dico vobis
qui credit in me opera quae ego facio et ipse faciet
et maiora horum faciet quia ego ad Patrem vado
13 Et quodcumque petieritis in nomine meo hoc faciam
ut glorificetur Pater in Filio
14 si quid petieritis me in nomine meo hoc faciam
15 si diligitis me mandata mea servate
16 et ego rogabo Patrem et alium paracletum dabit vobis
ut maneat vobiscum in aeternum
17 Spiritum veritatis quem mundus non potest accipere
quia non videt eum nec scit eum
vos autem cognoscitis eum
quia apud vos manebit et in vobis erit
18 non relinquam vos orfanos veniam ad vos
19 adhuc modicum et mundus me iam non videt
vos autem videtis me quia ego vivo et vos vivetis
20 in illo die vos cognoscetis quia ego sum in Patre meo
et vos in me et ego in vobis
21 Qui habet mandata mea et servat ea ille est qui diligit me
qui autem diligit me diligetur a Patre meo
et ego diligam eum et manifestabo ei me ipsum
22 Dicit ei Iudas non ille Scariotis
Domine quid factum est
quia nobis manifestaturus es te ipsum et non mundo
23 respondit Iesus et dixit ei
si quis diligit me sermonem meum servabit
et Pater meus diliget eum
et ad eum veniemus et mansiones apud eum faciemus
24 qui non diligit me sermones meos non servat
Et sermonem quem audistis non est meus
sed eius qui misit me Patris
25 haec locutus sum vobis apud vos manens
26 Paracletus autem Spiritus Sanctus
quem mittet Pater in nomine meo
ille vos docebit omnia
et suggeret vobis omnia quaecumque dixero vobis
27 pacem relinquo vobis pacem meam do vobis
non quomodo mundus dat ego do vobis
non turbetur cor vestrum neque formidet
28 audistis quia ego dixi vobis vado et venio ad vos
si diligeretis me gauderetis utique quia vado ad Patrem
quia Pater maior me est
29 et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum factum fuerit credatis
30 iam non multa loquar vobiscum
venit enim princeps mundi huius
et in me non habet quicquam
31 sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem
et sicut mandatum dedit mihi Pater sic facio
surgite eamus hinc