Krie e ditë
1 Andaj le të lëmë çdofarë të keqë, e çdofarë gënjeshtrë, e ipokrisitë, e zilitë, e të gjitha të hequratë ndë gojë.
2 Posi foshnjë lerë ndashti, duajni me dëshërim qumështit’ e Shpirtit të kulluaritë, që të rriti mbë të.
3 Ndë kini dhoqimasurë me të vërtetë që Zoti është i ëmblë.
4 Mb’atë qasi, që është, thom, një gur i gjallë, i hedhurë poshtë nga njerëzitë, ma mbanë Perndisë i cgjedhurë e i nderçim.
5 E juvet posi gurë të gjallë jini ktisurë mbi të, një shtëpi e Shpirtit, një Priftëri Shënjte, për të prurë kurbane të Shpirtit, të pëlqiera te Perndia, me anë të Iisu Hristoit.
6 Pra andaj ka ndë kartë: Ja, që vë unë ndë Sion një gur quçn’ e qoshesë të cgjedhurë, të paçmuarë, e ai që të besojë mbë të nukë do të turpëronetë.
7 Për juvet adha që besuatë ai gur është nder, ma nd’ata që nukë besojënë ai është guri që u hodh poshtë nga ata që dërtoijnë shtëpinë, kij u bë quçi i qoshesë, e gur i së skondapsurit, e gur i skandalisë.
8 Mb’ata që përpiqenë ndë fjalë, e nukë besojënë mb’atë që edhe qenë urdhëruarë.
9 Ma juvet, fili e cgjedhurë, Priftëri e mbretit, Milet i Shënjtëruarë, llao i fituarë nga Perndia, për të rrëfierë të miratë e atij që u thirri juvet nga errëcira ndë dritë të tij të çuditurënë.
10 Juvet që njëherë jeshëtë jo llao, ma ndashti jini llaoi i Perndisë; juvet që njëherë nukë keshëtë pjesë nga ndëjesa, e ndashti u bëtë pjesëtarë mbë ndëjesë.
11 Të dashurë, u lutem si të botësë e të huaj të largoni nga dëshërimet’ e kurmit, që venë si trima kondrë Shpirtit.
12 Tuke rruarë mirë ndë mes të filiravet, që tek u heqëjnë ndë gojë juvet si njerëz të këqinj, si të shohënë punëratë tuaj të miratë, të lëvdojënë Perndinë ndë ditë që do të shohë.
13 Bindi adha për Zotnë mbë çdo taks të njerëzet, kaqë mbë mbretnë, si mbë të lartinë.
14 Kaqë mbë zotërinj, si mbë të dërguarë nga Perndia, që të mundojënë ata që bëjënë të këqiatë, e të mburrjënë ata që bëjënë të mirënë.
15 Sepse këjo është thelim’ e Perndisë, tuke bërë të mirë të mbillni gojën’ e njerëzet të pamënd.
16 Si të lefterosurë, e të mos kini lefterinë si një të mbuluarë të së keqesë, ma posi ropt’ e Perndisë.
17 Nderoni gjithë, doi vëllazërinë, Perndinë trëmbi, mbretnë nderoni.
18 Kopijtë bindi ndënë zotërinj me çdofarë frikë, jo vetëmë ndë të mirëtë e të butëtë, po edhe mbë t’ashprëtë.
19 Sepse këjo ka pagë, ndë duroftë njeri helmëcira, kur heq të keq pa faj për silloi të Perndisë.
20 Sepse ç’nder ësht’ ai, nd’është që me të fëjierë e me të rrahurë duroni? Ma ndë durofi kur të bëni të mirë, e të pësoni, kij është hir mbanë Perndisë.
21 Sepse mbë këtë jini thirrë, sepse edhe Krishti pësoi për juvet, e ju la juvet ksomblë, që të viji pas gjurmëvet së tij.
22 Ai faj nukë bëri, as u gjënd gënjeshtrë ndë gojë të tij.
23 Ai kur mallëkonej, nukë mallëkon; kur pëson nukë kanos; po lihej ndë duar t’atij që e gjukon pa gjuq.
24 Ai fajetë tona i mbajti ai vetë ndë kurm të tij mbi dru; që të vdesëmë ndë faje e të rrojmë ndë të vërtetë. Për plagë të tij jini juvet shëruarë.
25 Sepse juvet jeshëtë posi dhënt të humbura, po ndashti u kthietë mbë dëlmuarë e mbë piskopn’ e Shpirtëret suaj.
1 deponentes igitur omnem malitiam et omnem dolum
et simulationes et invidias et omnes detractiones
2 sicut modo geniti infantes
rationale
sine dolo lac concupiscite
ut in eo crescatis in salutem
3 si gustastis
quoniam dulcis Dominus
4 ad quem accedentes lapidem vivum
ab hominibus quidem reprobatum
a Deo autem electum honorificatum
5 et ipsi tamquam lapides vivi superaedificamini
domus spiritalis sacerdotium sanctum
offerre spiritales hostias acceptabiles Deo per Iesum Christum
6 propter quod continet in scriptura
ecce pono in Sion lapidem summum angularem electum pretiosum
et qui crediderit in eo non confundetur
7 vobis igitur honor credentibus
non credentibus autem lapis quem reprobaverunt aedificantes
hic factus est in caput anguli
8 et lapis offensionis et petra scandali
qui offendunt verbo
nec credunt in quod et positi sunt
9 vos autem genus electum regale sacerdotium gens sancta
populus adquisitionis ut virtutes adnuntietis eius
qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum
10 qui aliquando non populus nunc autem populus Dei
qui non consecuti misericordiam
nunc autem misericordiam consecuti
11 carissimi obsecro tamquam advenas et peregrinos
abstinere vos a carnalibus desideriis quae militant adversus animam
12 conversationem vestram inter gentes habentes bonam
ut in eo quod detractant de vobis
tamquam de malefactoribus
ex bonis operibus considerantes
glorificent Deum in die visitationis
13 subiecti estote omni humanae creaturae
propter Dominum
sive regi quasi praecellenti
14 sive ducibus tamquam ab eo missis
ad vindictam malefactorum laudem vero bonorum
15 quia sic est voluntas Dei
ut benefacientes obmutescere faciatis inprudentium hominum ignorantiam
16 quasi liberi et non quasi velamen habentes malitiae libertatem
sed sicut servi Dei
17 omnes honorate fraternitatem diligite
Deum timete regem honorificate
18 servi subditi in omni timore dominis
non tantum bonis et modestis sed etiam discolis
19 haec est enim gratia
si propter conscientiam Dei sustinet quis
tristitias
patiens iniuste
20 quae enim gloria est si peccantes et colaphizati suffertis
sed si benefacientes et patientes sustinetis
haec est gratia apud Deum
21 in hoc enim vocati estis
quia et Christus passus est pro vobis
vobis relinquens exemplum ut sequamini vestigia
eius
22 qui peccatum non fecit
nec inventus est dolus in ore ipsius
23 qui cum malediceretur non maledicebat
cum pateretur non comminabatur
tradebat autem iudicanti se iniuste
24 qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum
ut peccatis mortui iustitiae viveremus
cuius livore sanati estis
25 eratis enim sicut oves errantes
sed conversi estis nunc ad pastorem
et episcopum animarum vestrarum