Krie e trembëdhjetëtë
1 Edhe unë qëndrova mbi rërë të detit; e paçë që dil nga deti një bishë, që kish shtatë krerë, e dhjetë bri; e mbi bri të saj dhjetë korona, e mbi krerë të saj ëmërin’ e vllasfimisë.
2 E bisha që paçë qe mbë të gjarë posi pardhall; e këmbët’ e saj, posi këmbë ariut; e goja e saj, posi gojë liondarit; e dhrakoni i dha asaj fuqin’ e tij, edhe fron’ e tij, edhe urdhër të madh.
3 E paçë një nga krerët’ e saj si të therturë për vdekëjë; e plaga e vdekësë saj u shërua; e u çudit gjithë dheu tuke vaturë pas bishësë.
4 E ju falë dhrakonit që dha urdhër mbë bishë, e ju falë bishësë, e i thoshnë: Kush është si bisha? Kush mund të lëftojë me të?
5 E ju dha bishësë gojë për të folë vllasfimira e fjalëra të mëdha, e ju dha asaj urdhër të bëjë luftë dizet e di muaj.
6 E hapi gojën’ e saj për të sharë kondrë Perndisë, të vllasfimisjë ëmërin’ e tij, edhe fron’ e tij, edhe ata që rrinë ndër qiell.
7 E ju dha asaj urdhër të bën luftë me Shënjtorë, e t’i mund ata; e ju dha asaj urdhër mbi çdo fili, e gjuhë, edhe milet.
8 E do t’i falenë asaj gjith’ ata që rrinë mbi dhe, ëmëret’ e ature nukë janë shkruarë ndë kartë të jetësë të qengjit që është therturë që nga nisëja e jetësë.
9 Ai që ka vesh, le të digjojë.
10 Kush bie jetërinë ndë skllavi, ndë skllavi vete edhe ai; kush vret me thikë, duhetë të vritetë edhe ai me thikë; këtu qëndron durimi edhe besa e shënjtorëvet.
11 E paçë tjatër bishë që hin nga dheu, e kish di bri si të qengjit, ma kuvëndon posi dhrakon.
12 E bënte gjithë fuqin’ e bishësë parë përpara saj, e anangas dhenë edhe ata që rrinë mbë të, që t’i falishnë bishësë parë, asaj që ju shërua plaga e saj që qe për vdekëjë.
13 E bënte çudira të mëdha, kaqë sa të zbrit edhe zjar nga qielli përpara njerëzet.
14 E pllaneps ata që rrinë mbi dhe, për çudira që ju dha asaj urdhër të bën përpara bishësë; e thosh mb’ata që rrijnë mbi dhe, të bëijnë ikonë bishësë, asaj që kish plagën’ e thikësë, e rroi.
15 E ju dha asaj të ip Shpirt mbë Ikonë të bishësë, që të flasjë edhe Ikon’ e bishësë, e të bëjë që ata që nuk’ i falenë ikonësë bishësë të vritenë.
16 E do të bëjë që gjithë të vogjëjt’ e të mëdhinjtë, të pasuritë e të varfëritë, edhe zotërinjtë, edhe kopijtë që të kenë një nishan mbë dorë të ture të djathëtë, a ndë ballëra të ture.
17 E që të mos mundjë njeri të blejë a të shesë, përveçe atij që ka nishanë, a ëmërin’ e bishësë, a nemurin’ e ëmërit së saj.
18 Këtu është sofia, kush ka mënd le të llogarisjë nëmurin’ e bishësë; sepse është nemur njeriut, e nemuri i tij 666, Gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.
1 et vidi de mare bestiam ascendentem
habentem capita septem et cornua decem
et super cornua eius decem diademata
et super capita eius nomina blasphemiae
2 et bestiam quam vidi similis erat pardo
et pedes eius sicut ursi et os eius sicut os leonis
et dedit illi draco virtutem suam et potestatem magnam
3 et unum de capitibus suis quasi occisum in
mortem
et plaga mortis eius curata est
et admirata est universa terra post bestiam
4 et adoraverunt draconem quia dedit potestatem bestiae
et adoraverunt bestiam dicentes
quis similis bestiae et quis poterit pugnare cum ea
5 et datum est ei os loquens magna et
blasphemiae
et data est illi potestas
facere menses quadraginta duo
6 et aperuit os suum in blasphemias ad Deum
blasphemare nomen eius
et tabernaculum eius et eos qui in caelo habitant
7 et datum est illi bellum facere cum sanctis
et vincere illos
et data est ei potestas in omnem tribum et populum
et linguam et gentem
8 et adorabunt eum omnes qui inhabitant
terram
quorum non sunt scripta nomina in libro vitae agni
qui occisus est ab origine mundi
9 si quis habet aurem audiat
10 qui in captivitatem in captivitatem vadit
qui in gladio occiderit oportet eum gladio occidi
hic est patientia et fides sanctorum
11 et vidi aliam bestiam ascendentem de terra
et habebat cornua duo similia agni et loquebatur sicut draco
12 et potestatem prioris bestiae omnem faciebat in conspectu eius
et facit terram et inhabitantes in
eam
adorare bestiam primam cuius curata est plaga mortis
13 et fecit signa magna
ut etiam ignem faceret de caelo descendere in terram
in conspectu hominum
14 et seducit habitantes terram
propter signa quae data sunt illi facere in conspectu bestiae
dicens habitantibus in terra
ut faciant imaginem bestiae quae habet plagam gladii et vixit
15 et datum est illi ut daret spiritum imagini bestiae
ut et loquatur imago bestiae
et faciat quicumque non adoraverint
imaginem bestiae occidantur
16 et faciet omnes pusillos et magnos
et divites et pauperes et liberos et servos
habere caracter in dextera manu
aut in frontibus suis
17 et ne quis possit emere aut vendere
nisi qui habet caracter
nomen bestiae
aut numerum nominis eius
18 hic sapientia est
qui habet intellectum conputet numerum bestiae
numerus enim hominis est
et numerus eius est sescenti sexaginta sex