Krie e njëzetenjëtë
1 E paçë një qiell të ri e një dhe të re; sepse qielli i parë edhe dheu i parë shkuanë; e deti më nuk’ është.
2 E unë Ioanni paçë qutetnë Shënjt, Ierusalimn’ e re, që cbrit nga qielli prej Perndisë, bërë gati e stolisurë si nuse për burrë të saj.
3 E digjova zë të madh nga qielli, që thosh: Ja tenda e Perndisë bashkë me njerëz, e do të rrijë me ta bashkë, e ata do të jenë llaot’ e tij, e ai vetë Perndia do të jetë me ata Perndi e ture.
4 E do të thajë Perndia nga sit’ e ture gjithë lotë, e mortja do të mos jetë më; as zi, as të qarë, as të dhëmburë do të mos jetë më; sepse punët’ e para shkuanë.
5 E ai që rrij mbë fron tha: Ja, unë i bëj të gjitha të ra. E më thotë mua: Shkruaj, sepse këto fjalë janë të vërteta e për të besuarë.
6 E më tha mua: U bë. Unë jam Allfaja edhe Omegaja, nisëja edhe sosëja. Unë do t’i ap atij që ka et dhurëti nga kroi i ujit së gjallë.
7 Ai që të mundjë do të marrë pjesë gjithë këto, e unë do t’i jem Perndi, e ai do të jetë mua bir.
8 E për trëmbëlakë pa, e për të pabesë, e për të ndierë, e për vreës, e për kurvjarë, e për magjishtjarë e për idhollollatrë, e për gjithë gënjeshtjarëtë, pjes’ e ture është ndë gjol që digjetë me zjar e me shqufur; që është mort i ditë.
9 E erdhi tek unë një nga të shtatë ëngjëitë që kishnë të shtatë kupëtë të plotatë me të shtatë plagë të pastajme, e kuvëndoi me mua, e më tha: Eja të të dëftoj gruanë, nusen’ e qengjit.
10 E më mori mua mbë Shpirt, e më pru ndë një mal të madh e të lartë, e më dëftoi mua qutetn’ e madh shënjtnë Ierosalim, që cbrit nga qielltë prej Perndiet.
11 E ajo kish të llampsurit’ e Perndisë; e drita e saj gjan mbë një gur të pançmuarë, posi mbë gur Iaspidh, posi kristal.
12 E që kish një mur të madh e të lartë, që kish dimbëdhjetë porta, e ndë porta dimbëdhjetë ëngjëi, e shkruarë ëmëre që janë ëmëretë të dimbëdhjetë filivet të bijet s’Israilit.
13 Nga del dielli tri porta, nga voreja tri porta, nga notia tri porta, nga perëndon tri porta.
14 E muri e kalasë qutetit kish dimbëdhjetë binara, e mbi ato qenë ëmëret’ e dimbëdhjetë apostollëvet së qengjit.
15 E ai që kuvëndon me mua, kish kallam t’artë, që të mat qutetnë, edhe portat’ e saj, edhe mur’ e kalasë saj.
16 E quteti është me katër qoshe, e të gjatët’ e saj është baraj me të gjerëtë. E mati qutetnë me kallam, mbë dimbëdhjetë mijë stadhe. Të gjerëtë, e të gjatëtë, e të lartët’ e saj, janë baraj.
17 E mati mur’ e kalasë saj: njëqind e dizet e katër kut, mbë masë të njeriut, që është masë e ëngjëllit.
18 E të dërtuarit’ e murit së kalasë saj qe me Iaspidh, e vetë quteti, pa, ar i qëruarë, posi qelqi i qëruarë.
19 E binarat’ e murit të kalasë qutetit qenë stolisurë me çdofarë gurit së pançmuarë; binaja e parë, Iaspidh; e dita Zafir; e treta, Hallqidhon; e katërta Smaragdh.
20 E pesëta, Sardhoniks; e gjashtëta, Sardhio; e shtatëta, Hrisolitho; e teta, Virillo; e nënta, topaz; e dhjeta, Hrisopraso; e njëmbëdhjeta, Iaqintho; e dimbëdhjeta, Amethisio.
21 E të dimbëdhjetë portatë, dimbëdhjetë margaritarë, e çdo portë qe nga një margaritar; e rruga e qutetit qe nga ar i qëruarë e i feksurë posi kristali.
22 E nao nukë paçë mbë të, sepse nao i saj është Zoti Perndia fuqimadhi, edhe qengji.
23 E quteti nukë ka hri nga dielli, as nga hënëza që ta ndritjënë atë; sepse drita e Perndisë e ndriti atë, e foti e saj është qengji.
24 E filitë që sosenë, do të ecëjnë pas dritësë saj; e mbretëret’ e dheut bienë nder e ture e lëvdimnë mb’atë.
25 E portët’ e saj do të mos mbillenë ditënë; sepse natë atje do të mos jetë.
26 E asaj do t’i biretë nderi edhe lëvdimi nga miletetë.
27 E ndonjë punë e molepsurë, a e ndierë, a e rreme, do të mos hijë mbë të; përveçe ature që janë shkruarë ndë kartëra të jetësë qengjit.
1 et vidi caelum novum et terram novam
primum enim caelum et prima terra abiit
et mare iam non est
2 et civitatem sanctam Hierusalem
novam vidi
descendentem de caelo a Deo
paratam sicut sponsam ornatam viro suo
3 et audivi vocem magnam de throno dicentem
ecce tabernaculum Dei cum hominibus
et habitabit cum eis
et ipsi populus eius erunt et ipse Deus cum eis erit eorum Deus
4 et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum
et mors ultra non erit
neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra
quae prima abierunt
5 et dixit qui sedebat in throno ecce nova facio omnia
et dicit scribe quia haec verba fidelissima
sunt et vera
6 et dixit mihi factum est
ego sum Α et ω initium et finis
ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis
7 qui vicerit possidebit haec et ero illi Deus et ille erit mihi filius
8 timidis autem et incredulis et execratis et homicidis
et fornicatoribus et veneficis et idolatris
et omnibus mendacibus
pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure
quod est mors secunda
9 et venit unus de septem angelis
habentibus fialas plenas septem plagis novissimis
et locutus est mecum dicens
veni ostendam tibi sponsam uxorem agni
10 et sustulit me in spiritu in montem magnum et altum
et ostendit mihi civitatem sanctam Hierusalem
descendentem de caelo a Deo
11 habentem claritatem Dei
lumen eius simile lapidi pretioso
tamquam lapidi iaspidis sicut cristallum
12 et habebat murum magnum et altum
habens portas duodecim
et in portis angelos duodecim
et nomina inscripta
quae sunt nomina duodecim tribuum filiorum Israhel
13 ab oriente portae tres et ab aquilone portae tres
et ab austro portae tres et ab occasu portae tres
14 et murus civitatis habens fundamenta duodecim
et in ipsis duodecim nomina duodecim apostolorum agni
15 et qui loquebatur mecum
habebat mensuram harundinem auream
ut metiretur civitatem et portas eius et murum
16 et civitas in quadro posita est
et longitudo eius tanta est quanta et latitudo
et mensus est civitatem de harundine
per stadia duodecim milia
longitudo et latitudo et altitudo
eius aequalia sunt
17 et mensus est murus eius
centum quadraginta quattuor cubitorum
mensura hominis quae est angeli
18 et erat structura muri eius ex lapide iaspide
ipsa vero civitas auro mundo simile vitro mundo
19 fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata
fundamentum primum iaspis
secundus sapphyrus
tertius carcedonius
quartus zmaragdus
20 quintus sardonix
sextus sardinus
septimus chrysolitus
octavus berillus
nonus topazius
decimus chrysoprassus
undecimus hyacinthus
duodecimus amethistus
21 et duodecim portae duodecim margaritae sunt
per singulas
et singulae portae erant ex singulis margaritis
et platea civitatis aurum mundum
tamquam vitrum perlucidum
22 et templum non vidi in ea
Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus
23 et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea
nam claritas Dei inluminavit eam
et lucerna eius est agnus
24 et ambulabunt gentes per lumen eius
et reges terrae adferent gloriam suam et honorem in illam
25 et portae eius non cludentur per diem nox enim non erit illic
26 et adferent gloriam et honorem gentium in illam
27 nec intrabit in ea
aliquid coinquinatum
et faciens abominationem et mendacium
nisi qui scripti sunt in libro vitae agni