Krie e ditë
1 Sepse ju vetë e diji, vëllazër, t’ardhuritë tanë ndër ju, që nuk’ u bë të mbrazëtë.
2 Po ndonëse patmë hequrë shumë të këqia më përpara, e të shara, sikundr’ e diji, ndë Filippë, ma patm tharos te Perndia onë të flasëmë mbë ju Ungjill’ e Perndisë me shumë të përpjekurë.
3 Sepse dhidhahia onë nuk’ u bë nga e rremea, as nga e keqea, as nga gënjeshtra.
4 Po sikundr’ u dhoqimasm nga Perndia që të na besonej nevet Ungjilli, kështu kuvëndojmë, jo sikur do të pëlqejmë njerëzet, ma Perndisë, që kërkon zëmëratë tona.
5 Sepse fjala onë nukë qe kurrë mbë kollaqi, sikundr’ e diji, as kërkuam kurrë lakëmi. Perndia është martiri inë.
6 As kërkuam nga njerëzitë nder, as nga juvet, as nga të tjerë, ndonëse mundjëm të kërkojëm, si Apostoj të Krishtit.
7 Po u bëm të butë ndë mes tuaj, posi mëndeshëa që ngroh ndë gji djelmt’ e saj.
8 Kështu tuke dëshëruarë juvet, duamë t’u bëjëmë pjesë juvet jo vetëmë nga Ungjilli i Perndisë, po edhe nga shpirtëretë tanë, sepse u bëtë të dashurë mbë nevet.
9 Sepse juvet i mbai mënd, vëllazër, zahmetnë tonë e të lodhuritë; tuke punuarë nat’ e ditë, që të mos rëndojmë asnjë prej jush, kemi dhidhaksurë Ungjillë e Perndisë ndër juvet.
10 Juvet jini martirë edhe Perndia, sa Shënjtërisht, e me sa të drejtë, e pa sharë jemi prurë mbë ju që besuatë.
11 Që sikundr’ e diji, që cilinëdo nga jush, si babai djelmt’ e tij u lutishëm e u parigorisjëm.
12 E u vërëm ndë be, që të ecëjëtë sikundrë ka hie Perndisë që u thërret juvet ndë mbretëri të tij e ndë nder.
13 Andaj edhe nevet efharistisjëmë Perndinë gjithënjë, sepse si muarrtë fjalën’ e Perndisë që digjuatë prej nesh, e dhekstë jo si fjalë njerëzet, po sikundr’ është me të vërtetë (si) fjalë Perndiet, që ajo fjalë edhe bën punë mbë ju që kini besuarë.
14 Sepse juvet, vëllazër, kini gjarë qishëvet së Perndisë, që janë ndëpër Iudheë mbë Krishtinë Iisunë, sepse të tila punëra kini besuarë edhe juvet nga filia juaj, si edhe ata nga Çifutë.
15 Nga ata që vranë edhe Zonë Iisunë, edhe vetë Profitëtë, edhe nevet na kanë ndjekurë, e s’kanë pëlqierë Perndisë, e janë armiq të gjithë njerëzet.
16 Ata na mbodhisjënë nevet të flasëmë ndë filira të tjera që të sosenë, që të venë tuke mbushurë gjithënjë merrën’ e fajevet së ture, sepse erdhi mbi ta urgjia e Perndisë ngjera të pastajmenë.
17 Po nevet, vëllazër, si u varfëruam nga jush ca kohë, sa nga të parëtë, jo nga zëmëra, nxitojëm më tepërë të shohëm faqenë tuaj me dëshërim të madh.
18 Andaj deshëm të vijëm ndër ju (makar unë Pavllua) edhe një herë, edhe di herë, po na mbodhisi nevet Satanai.
19 Sepse cila është shpëresa onë, a gëzimi, a kurora e mburrëcisë? Vallë nukë jini juvet përpara Zotit sonë Iisu Hristoit mbë t’ardhurë të tij?
20 Me të vërtetë juvet jini nderi inë, edhe gëzimi inë.
1 nam ipsi scitis fratres introitum nostrum ad vos quia non inanis fuit
2 sed ante passi et contumeliis adfecti sicut scitis in Philippis
fiduciam habuimus in Deo nostro
loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine
3 exhortatio enim nostra non de errore
neque de inmunditia neque in dolo
4 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis evangelium
ita loquimur non quasi hominibus placentes
sed Deo qui probat corda nostra
5 neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis sicut scitis
neque in occasione avaritiae Deus testis est
6 nec quaerentes ab hominibus gloriam
neque a vobis neque ab aliis
7 cum possimus oneri esse ut Christi apostoli
sed facti sumus lenes in medio
vestrum
tamquam si nutrix foveat filios suos
8 ita desiderantes vos cupide volebamus tradere vobis
non solum evangelium Dei sed etiam animas nostras
quoniam carissimi nobis facti estis
9 memores enim estis fratres laborem nostrum et fatigationem
nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus
praedicavimus in vobis evangelium Dei
10 vos testes estis et Deus
quam sancte et iuste et sine querella vobis qui credidistis fuimus
11 sicut scitis
qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos
12 deprecantes vos et consolantes testificati sumus
ut ambularetis digne Deo
qui vocavit vos in suum regnum et gloriam
13 ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione
quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei
accepistis non ut verbum hominum
sed sicut est vere verbum Dei
qui operatur in vobis qui credidistis
14 vos enim imitatores facti estis fratres ecclesiarum Dei
quae sunt in Iudaea in Christo Iesu
quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris
sicut et ipsi a Iudaeis
15 qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas
et nos persecuti sunt
et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur
16 prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant
ut impleant peccata sua semper
praevenit autem ira Dei super illos
usque in finem
17 nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae
aspectu non corde
abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio
18 quoniam voluimus venire ad vos
ego quidem Paulus et semel et iterum
et inpedivit nos Satanas
19 quae est enim nostra spes aut gaudium aut corona gloriae
nonne vos ante Dominum nostrum Iesum estis in
adventu eius
20 vos enim estis gloria nostra et gaudium