Krie e nëntëmbëdhjetëtë
1 E kur ish Apolloi nd’Jordhezë, Pavllua shkoi ndëpër anë të sipërme, e arriu ngjera nd’Efeso. E si gjeti ca mathitej.
2 U tha ature: Muarrtë ju Shpirtinë Shënjt si besuatë? Edhe ata i thon’ atij: Na as digjuarë kemi të thonë, nd’është Shpirt Shënjt.
3 E u thot’ ature: Ndë se dha jini pagëzuarë? Edhe ata i thonë: Ndë pagëzim të Ioannit.
4 Edhe Pavllua u tha: Ioanni pagëzoi pagëzim të metanisë, e tha ndë llao, të besojnë mb’atë që vjen pas tij, domethënë mbë Iisu Hristonë.
5 E si digjuanë këto fjalë, u pagëzuanë nd’ëmër të Zotit Iisuit.
6 E si vuri duartë mbi ta Pavllua, erdhi Shpirti Shënjt mbi ta, e flitnë gjuhëra e profitepsnë.
7 E gjithë këta qenë ngjera mbë dimbëdhjetë burra.
8 E si hiri ndë sinaguaj, kuvëndon faqeza, e qërton tre muaj, e u mbush kokënë për mbretëri të Perndisë.
9 Ma sepse qenë ca gurëcuarë e nukë ipnë besë, po shaijnë udhën’ e Zotit përpara turmësë, u mërgua prej suresh, e ndau mathitejtë, e dhidhaks ngadita ndë skolio të njëit Tirannit.
10 E këjo u bë di vjet, kaqë sa që digjuanë fjalën’ e Zotit Iisuit gjith’ ata që rrijnë nd’Asi, çifut edhe Elinë.
11 E thavmëra jo të vogëla bën Perndia me duar të Pavllosë.
12 Saqë të bijnë mbë të sëmurë destemelera a podhjera nga kurmi i tij, e shpëtoijnë nga sëmundëtë, e shpirtërat’ e pëgëra dilë prej suresh.
13 E dhoqimasnë edhe ca nga eksorqistitë çifut që vijnë rrotullë të zijnë ngoje mb’ata që kishnë Shpirtëra të pëgëra ëmërin’ e Zotit Iisuit, e të thoshnë: U orqisjëmë juvet për atë Iisunë që dhidhaks Pavllua.
14 E ata që e bëijnë këtë qenë të shtatë bijt’ e çifutit Sqevait’, të parit së priftëret.
15 Ma u përgjegj Shpirti i keq, e tha: Iisunë e njoh, edhe Pavllonë cili është e di. Po juvet cilëtë jini?
16 E këceu mbi ta njeriu që kish shpirtin’ e keq, e u forcua më shumë se ata, kaqë sa iknë nga ajo shtëpi sveshurë e plagosurë.
17 E këtë punë e mpsuanë gjithë çifutë edhe Elinëtë që rrijnë nd’Efeso. E hiri frikë mbë gjith’ ata, e madhonej ëmërit e Zotit Iisuit.
18 E shumë nga ata që panë besuarë vijnë, e ksemolloisishnë, e rrëfeijnë të bërat’ e ture.
19 E shumë nga ata që kishnë punëra të magjisë, mbëjidhë e bijnë kartëratë e i digjnë përpara gjithëvet, e llogarisnë të çmuarit’ e ture e u gjënd që vijnë pesëdhjetë mijë argjire.
20 E kështu shtonej fort e forconej fjal’ e Zotit.
21 E si u sosnë këto, vuri Pavllua ndë Shpirt, si të shkojë ndëpër Maqedhoni e ndëpër Ahai, të vejë nd’Ierusalim, e tha, që: Si të vete un’ atje, duhetë që të shoh u edhe Romnë.
22 E si dërgoi ndë Maqedhoni di nga ata që i ndihnë atij, Timotheonë edhe Erastonë, ai mbeti ca kohë nd’Asi.
23 E atëherë gjau një trazim i madh për udhë të Zotit.
24 Sepse një hrisiko që quhej Dhimitri, që bën qishëra t’ergjënda t’Artemësë, ip ndë zanatçi shumë fitim.
25 E si mbëjodhi edhe ata që punoijnë këto, u tha: O burra, e diji mirë që fitimi inë nga këjo punë është.
26 E shihni e digjoni që jo vetëmë nd’Efeso, po afëro edhe ndë gjithë Asi kij Pavllua me fjalë të tij e bëri të kthenenë kaqë botë, e thotë se s’janë Perndira ato që bënenë me duar.
27 E nuk’ është vetëmë riziko që të bënetë e ndierë vetëmë këjo puna onë, po edhe më tepër që edhe qisha e Artemësë e madhea, do të mos jetë për farëgjë, e do të nisjë të prishetë të madht’ e saj, që gjith’ Asia edhe diniaja e lëvdon.
28 E si digjuanë këto, u mbushnë inatit e thërrisnë, e thoshnë: E madhe është Artemea e Efesosë.
29 E u mbush quteti nakatosi, e u lëshuanë të gjithë me një zëmërë ndë theatro, e zbranisnë Gaionë e Aristarhonë Maqedhonitë, shokët’ e Pavllosë.
30 E kur duaj Pavllua të dukej ndë llao, nuk’ e lijn’ atë mathitejtë.
31 E ca nga arhondët’ e Asiësë që qenë miqt’ e tij, dërguanë nde ai e i lutishnë të mos dalë ndë theatro.
32 E ca thërrisnë kështu, e ca ndrishe, sepse qe nakatosurë mbëjedhëja, e më të shumëtë nukë dijnë përse qenë mbëjedhurë.
33 E ca nga turma nxuarë jashtë Aleksandhronë, si e shtijnë atë jashtë çifutë. E Aleksandhroi si tundi dorënë të pushoijnë, duaj të përgjegjej ndë llao.
34 Ma poqë e njohnë që qe çifut, u bë një (k)lithmë e madhe nga gjithë, ngjera mbë di sahat, që thërrisnë: E madhe është Artemia e Efesiotet.
35 E si zbuti grammatikoi turmënë, thotë: O njerëz Efesiot! Cili ësht’ ai njeri që nuk’ e di se quteti i Efesosë ësht’ i dashurë i Artemësë Perndisë madhe, së bijësë Dhiësë?
36 E kur nuk’ i arnis njeri këto, duhetë që të rriji juvet mbëjedhurë e të mos bëni ndonjë punë pa mënd.
37 Sepse i prutë këta njerëz, që as vodhë qishënë, as shajtinë Perndinë tuaj.
38 Ma nd’është Dhimitri me sintehnët’ e tij që ka fjalë kondrë ndonjëit njeriut, janë dit që bënetë gjuq, e janë kushullë. Le të kallëzojnë njeri-jatërinë.
39 Ma ndë kërkoni për ndonjë tjatër punë, do të apofasisetë ndë një mbëjedhëjë me udhë.
40 Sepse për një çikëzë mënjënd na kallëzojënë që ngrëmë krie për të sormënë, pa qënë gjëkafshë që të mundjëmë të përgjegjemi për këtë nakatosi. E si tha këto fjalë, e përhapi mbëjedhëjënë.
1 factum est autem cum Apollo esset Corinthi
ut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesum
et inveniret quosdam discipulos
2 dixitque ad eos si Spiritum Sanctum accepistis credentes
at illi ad eum
sed neque si Spiritus Sanctus est audivimus
3 ille vero ait in quo ergo baptizati estis
qui dixerunt in Iohannis baptismate
4 dixit autem Paulus
Iohannes baptizavit baptisma
paenitentiae populum dicens
in eum qui venturus esset post ipsum ut crederent hoc est in Iesum
5 his auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu
6 et cum inposuisset illis manum Paulus
venit Spiritus Sanctus super eos
et loquebantur linguis et prophetabant
7 erant autem omnes viri fere duodecim
8 introgressus autem synagogam
cum fiducia loquebatur per tres menses
disputans et suadens de regno Dei
9 cum autem quidam indurarentur et non crederent
maledicentes viam coram multitudine
discedens ab eis segregavit discipulos
cotidie disputans in scola Tyranni
10 hoc autem factum est per biennium
ita ut omnes qui habitabant in Asia audirent verbum Domini
Iudaei atque gentiles
11 virtutesque non quaslibet Deus faciebat per manus
Pauli
12 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius sudaria vel semicintia
et recedebant ab eis languores et spiritus nequam egrediebantur
13 temptaverunt autem quidam et de circumeuntibus iudaeis exorcistis
invocare super eos qui habebant spiritus malos nomen Domini Iesu
dicentes adiuro vos per Iesum quem Paulus praedicat
14 erant autem quidam Scevae Iudaei principis sacerdotum
septem filii
qui hoc faciebant
15 respondens autem spiritus nequam dixit eis
Iesum novi et Paulum scio vos autem qui estis
16 et insiliens homo in eos in quo erat daemonium pessimum
et dominatus amborum invaluit contra eos
ita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa
17 hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis atque gentilibus
qui habitabant Ephesi
et cecidit timor super omnes illos
et magnificabatur nomen Domini Iesu
18 multique credentium veniebant
confitentes et adnuntiantes actus suos
19 multi autem ex his qui fuerant curiosa sectati
contulerunt libros et conbuserunt coram omnibus
et conputatis pretiis illorum
invenerunt pecuniam denariorum quinquaginta milium
20 ita fortiter verbum Dei crescebat
et confirmabatur
21 his autem expletis posuit Paulus in Spiritu
transita Macedonia et Achaia ire Hierosolymam
dicens quoniam postquam fuero ibi oportet me et Romam videre
22 mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibi
Timotheum et Erastum
ipse remansit ad tempus in Asia
23 facta est autem in illo tempore turbatio non
minima de via
24 Demetrius enim quidam nomine argentarius
faciens aedes argenteas Dianae
praestabat artificibus non modicum quaestum
25 quos convocans et eos qui eiusmodi
erant opifices dixit
viri scitis quia de hoc artificio adquisitio est nobis
26 et videtis et auditis
quia non solum Ephesi sed paene totius Asiae
Paulus hic suadens avertit multam turbam dicens
quoniam non sunt dii qui manibus fiunt
27 non solum autem haec periclitabitur nobis pars in redargutionem venire
sed et magnae deae Dianae templum in
nihilum reputabitur
sed et destrui incipiet maiestas eius quam tota Asia et orbis colit
28 his auditis repleti sunt ira et exclamaverunt dicentes
magna Diana Ephesiorum
29 et impleta est civitas confusione
et impetum fecerunt uno animo in theatrum
rapto Gaio et Aristarcho Macedonibus comitibus Pauli
30 Paulo autem volente intrare in populum
non permiserunt discipuli
31 quidam autem et de Asiae principibus qui erant amici eius
miserunt ad eum rogantes ne se daret in theatrum
32 alii autem aliud clamabant erat enim ecclesia confusa
et plures nesciebant qua ex causa convenissent
33 de turba autem detraxerunt Alexandrum
propellentibus eum Iudaeis
Alexander ergo manu silentio postulato
volebat rationem reddere populo
34 quem ut cognoverunt Iudaeum esse
vox facta est una omnium quasi per horas duas clamantium
magna Diana Ephesiorum
35 et cum sedasset scriba turbas dixit viri ephesii
quis enim est hominum qui nesciat
Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae Iovisque prolis
36 cum ergo his contradici non possit
oportet vos sedatos esse et nihil temere agere
37 adduxistis enim homines istos
neque sacrilegos neque blasphemantes deam vestram
38 quod si Demetrius et qui cum eo sunt artifices
habent adversus aliquem causam
conventus forenses aguntur
et pro consulibus sunt
accusent invicem
39 si quid autem alterius rei quaeritis
in legitima ecclesia poterit absolvi
40 nam et periclitamur argui seditionis hodiernae
cum nullus obnoxius sit
de quo non possimus reddere rationem concursus
istius
et cum haec dixisset dimisit ecclesiam