Krie e njëzeteshtatëtë
1 E si u bë mëngjes, u mbëjuadhë gjithë të parët’ e priftëret, edhe pleqësia e llaoit, e kuvënduanë kondrë Iisuit për të vrarë atë.
2 E si e lidhnë atë, e shpunë, e e dhanë nde Igjemoni Pondio Pellatua.
3 Ahiere si pa Iudha, ai që paradhosi atë, se u dëmëtua, u mendua, e ktheu prapë të tridhjetë t’ërgjëndatë, ndë të parët’ e priftëret edhe ndë pleqësi.
4 E u tha: Fëjeva, që paradhosa gjak të pafajë. Edhe ata i thanë: Ç’dert kemi na; ndë qafë tënde.
5 E si hodhi asprëtë ndë Qishë, iku, e vate e u vuar.
6 Edhe të parët’ e priftëret, si muarrë asprëtë, thanë: Nuk’ ësht’ e udhësë t’i vëmë këto ndë Korvana, sepse janë të shpërblierit’ e gjakut.
7 E si bënë kuvënd, blenë me ato arën’ e qeramidhçiut, për të kallturë ndë varre të huajtë.
8 Pra andaj i thon’ asajt aret ngjera sot Ar’ e gjakut.
9 Ahiere u pagua ajo që u tha nga profiti Ieremia, që thotë: Muarrë të tridhjetë t’ërgjëndatë, të shpërblerit’ e atij që blenë me pazar nga të bijt’ e Israilit.
10 E i dhanë ato nd’arë të qeramidhçiut, sikundrë më dëftoi mua Zoti.
11 E Iisui u pru përpara Igjemonit, e e pieti atë Igjemoni, e i thosh: Ti je mbreti i Çifutet? Edhe Iisui i thot’ atij: Ti e thua.
12 E kur e kallëzoijnë atë të parët’ e priftëret edhe pleqtë, nukë përgjegjej fare.
13 Ahiere i thotë Pillatua: Nukë digjon sa thonë këta kondrë tij?
14 E nukë ju përgjegj atij as ndë një fjalë, kaqë që u çudit Igjemoni shumë.
15 E nd’ato dit të pashkësë kishte zakon Igjemoni që të lëshon llaoit një të zinçirit, cilinë që të duaijnë.
16 E atëherë kishnë ndë zinçir një të digjuarë që e thoshnë Varava.
17 E si qenë mbëjedhurë ata, u tha ature Pillatua: Cilinë doi të u lëshoj juvet, Varavanë, a Iisunë, që quhetë Krishti?
18 Sepse e kupëtoi që nga zilia e kishn’ atë paradhosurë.
19 E si ndënji ai mbi fron i dërgoi gruaja e tij, e i tha: Mos u trazo ndë punëra t’atij njeriut së drejtë, sepse shumë pësova sot mbë gjumë për atë.
20 E të parët’ e priftëret edhe pleqësia mbushnë kokënë botësë, që të kërkojënë Varavanë, e Iisunë ta vrisnë.
21 Edhe Igjemoni u përgjegj, e u tha ature: Cilinë doi nga të di të u lëshoj juvet? Edhe ata i thanë: Varavanë.
22 U thot’ ature Pillatua: Ç’ta bëj dha Iisunë që quhetë Krisht? I than’ atij të gjithë: Le të mbërthenetë ndë Kruq.
23 Edhe Igjemoni u tha, se: Ç’të keq bëri? E ata më tepër thërisnë, e thoshnë: Le të mbërthenetë ndë Kruq.
24 E si e pa Pillatua, që nukë mund të bëjë gjë, po më shumë kallaballëk bënetë, mori ujë, e lau duartë përpara llaoit, e tha: Jam pa faj nga gjaku i këtij së drejtit, ju e paçi mbë qafë.
25 E u përgjegj gjithë llaoi, e tha: Gjaku i atij mbi navet, edhe mbi djelm tanë.
26 Ahiere u lëshoi ature Varavanë, e Iisunë, si e rrahu me kamçi, e dha ta mbërthejnë ndë Kruq.
27 Ahiere trimat’ e Igjemonit, e muarrë Iisunë, ndë Pretorio, e mbëjuadhë mbi atë gjithë shokëtë.
28 E si e sveshnë, i vunë sipër një Hllamidhë të kuqe.
29 E pleksnë kurorë nga gjëmba, e vunë mbi krie të tij, e i dhanë edhe kallam mbë dorë të djathëtë të tij, e bijnë mbë gjunjë përpara tij, e përqeshnë me atë e i thoshnë: Gëzo, o mbret i çifutet.
30 E si pështijnë nde ai muarrë kallamnë, e i bijnë mbë kokë të tij.
31 E si e përqeshnë atë, i nxuarë hllamidhënë, e i veshnë rrobat’ e tij, e e shpunë ta mbërtheijnë ndë Kruq.
32 E si duallë, gjenë një njeri nga Qirini, që e thoshnë Simon; atë muarrë angari, që të ngrerë Kruqn’ e tij.
33 E si erdhi ndë vënd që quhetë Gollgotha, ai është që thuhetë Vënd’ i krerëvet.
34 I dhanë atij të pij uthullë trazuarë me vërer, e si e vuri ndë gojë, nukë duaj të pij.
35 E si e kruqasnë atë, ndajtinë rrobat’ e tij, si shtunë shorte, që të paguhetë ajo që qe thënë nga profiti: I ndajtinë rrobat’ e mia me vetëhe të ture, e mbi rrobë time shtinë short.
36 E rrijnë, e ruaijnë atë atje.
37 E vunë mbi krie të tij fajn’ e tij shkruarë: KIJ ËSHTË IISUI MBRETI I ÇIFUTET.
38 Atëherë u mbërthienë ndë Kruq me atë bashkë di kusarë, njëri mb’anë të djathëtë, e njëri mb’anë të mëngjërë.
39 E ata që shkoijnë e shaijnë atë, tuke tundurë kokën’ e ture.
40 E tuke thënë: Ti që gremisje Qishënë, e mbë tri dit e dërtoje, shpëto vetëhenë tënde. Ndë je i biri Perndisë, zbrit nga Kruqi.
41 Ashtu edhe të parët’ e priftëret, e përqeshnë bashkë me Gramamtikotë edhe me pleqësinë, e thoshnë:
42 Të tjerë shpëtoi, e vetëhen’ e tij nukë mund të shpëtojë. Ndë është mbret i Israilit, le të zbresë ndashti nga Kruqi, e do të besojëmë mbë të.
43 Ka tharosnë nde Perndia, le ta shpëtojë ndashti atë, nd’është që e do atë, se ai tha, që biri i Perndisë jam.
44 Të tilatë thoshnë edhe kusarëtë që qenë kruqasurë me të bashkë, e e shaijnë atë.
45 E që nga të gjashtë sahatë, ngjera ndë nëntë, u bë erësirë ndë gjithë dhe.
46 E mbë të nëntënë sahat, thirri Iisui me zë të madh, e tha: Illi. Illi. Llama savahthani, që do të thotë: Perndia ime, Perndia ime, përse më le?
47 E ca nga ata që rrijnë atje, si e digjuanë, thanë, se kij thërret Ilianë.
48 E atë çast u lëshua një nga ata, e mori një sfungar, e si e mbushi me uthullë, e vu ndë një kallam e e potis atë.
49 E të tjerë thoshnë: Le t’e lëmë, të shohmë, ndë vjen Ilia ta shpëtojë atë.
50 Edhe Iisui thirri pameta me zë të madh, e dha shpirtinë.
51 E ja, perdheja e naoit u çuar mbë di, që sipër e ngjera përposh edhe dheu u tund, e gurëtë u çajtinë.
52 Edhe varretë u hapnë, edhe shumë kurme të shënjtorëvet që flijnë, u ngjallnë.
53 E si u ngjallë nga varretë, pas së ngjallurit e atij, hinë ndë qutet të shënjtëruarë, e u duknë ndë shumë.
54 E Qindësi edhe ata që qenë me të bashkë e ruaijnë Iisunë, si panë tërmetnë, edhe ato që u bënë, u frikuanë shumë, e thanë: Vërtet, biri i Perndisë qe kij.
55 E atje qenë edhe gra shumë, e vështroijnë për së largut. Ato erdhë pas Iisuit nga Galilea, e i shërbeijnë atij.
56 Bashkë me ato ish Magdhalini Maria, edhe Maria mëma e Iakovit edhe Iosiut, edhe mëma e bijet së Zevedheosë.
57 E si u err, erdhi një njeri i paturë nga Arimathia, që quhej Iosif, që edhe ai qe mathiti i Iisuit.
58 Kij vate nde Pillatua, e kërkoi kurmin’ e Iisuit. Atëherë Pillatua porsiti të ipetë kurmi.
59 E si mori kurmnë Iosifi, e tiliksi ndë një çarçaf të pastruarë.
60 E e vuri atë ndë varr të tij të ri, që e kish rrëmuarë ndë shpellë, e si vuri një gur të madh ndë derë, iku.
61 E atje qe Magdhalini Maria, edhe tjatëra Maria, që rrijnë përtej varrit.
62 E të nesërmenë që është pas së prëmtesë, u mbëjuadhë të parët’ e priftëret, edhe farisejtë nde Pillatua.
63 E i thanë: Zot, u kujtuam se ai gënjeshtjari tha kur qe i gjallë, se pas tri ditet do të ngjallem.
64 Porsit dha të ruhetë varri, ngjera të tretënë ditë, se mos vijënë mathitejt’ e tij natënë, e e vjedhënë atë, e thonë te llaoi: U ngjall nga të vdekuritë, e do të bënetë gënjeshtra e pastajme, më e ligë se e para.
65 Edhe Pillatua u tha ature: Keni kustodhinë (trimatë që ruajnë), hajdeni, e ruajni sikundrë dini.
66 Edhe ata si vanë, ruajtinë varrë; e vulosnë gurë me kustodhinë bashkë.
1 Mane autem facto
consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi
adversus Iesum
ut eum morti traderent
2 Et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio Pilato praesidi
3 Tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damnatus esset
paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum
et senioribus
4 dicens
peccavi tradens sanguinem iustum
at illi dixerunt quid ad nos tu videris
5 et proiectis argenteis in templo
recessit et abiens laqueo se suspendit
6 principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt
non licet mittere eos in corbanan quia pretium sanguinis
est
7 consilio autem inito
emerunt ex illis agrum figuli in sepulturam peregrinorum
8 propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach ager
sanguinis
usque in hodiernum diem
9 tunc impletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam
dicentem
et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati
quem adpretiaverunt a filiis Israhel
10 et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit mihi Dominus
11 Iesus autem stetit ante praesidem
et interrogavit eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum
dicit ei Iesus tu dicis
12 Et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus nihil
respondit
13 tunc dicit illi Pilatus
non audis quanta adversum te dicant testimonia
14 et non respondit ei ad ullum verbum
ita ut miraretur praeses vehementer
15 Per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent
16 Habebat autem tunc vinctum insignem
qui dicebatur Barabbas
17 congregatis ergo illis dixit Pilatus
quem vultis dimittam vobis
Barabban an Iesum qui dicitur Christus
18 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum
19 Sedente autem illo pro tribunali
misit ad illum uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi
multa enim passa sum hodie per visum propter eum
20 Princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt
populis
ut peterent Barabban Iesum vero perderent
21 respondens autem praeses ait illis
quem vultis vobis de duobus dimitti
at illi dixerunt Barabban
22 Dicit illis Pilatus
quid igitur faciam de Iesu qui dicitur Christus
23 dicunt omnes crucifigatur
ait illis praeses quid enim mali fecit
at illi magis clamabant dicentes crucifigatur
24 Videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret
accepta aqua lavit manus coram populo dicens
innocens ego sum a sanguine iusti huius vos videritis
25 et respondens universus populus dixit
sanguis eius super nos et super filios nostros
26 Tunc dimisit illis Barabban
Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur
27 Tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio
congregaverunt ad eum universam cohortem
28 et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei
29 et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius
et harundinem in dextera eius
et genu flexo ante eum inludebant dicentes
have rex Iudaeorum
30 Et expuentes in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius
31 et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamydem
et induerunt eum vestimentis eius
Et duxerunt eum ut crucifigerent
32 exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum
nomine Simonem
hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius
33 Et venerunt in locum qui dicitur Golgotha
quod est Calvariae locus
34 Et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum
et cum gustasset noluit bibere
35 Postquam autem crucifixerunt eum
diviserunt vestimenta eius sortem mittentes
36 et sedentes servabant eum
37 Et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam
hic est Iesus rex Iudaeorum
38 Tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones
unus a dextris et unus a sinistris
39 Praetereuntes autem blasphemabant eum
moventes capita sua
40 et dicentes
qui destruit templum
et in triduo illud reaedificat
salva temet ipsum si Filius Dei es descende de cruce
41 Similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus
dicentes
42 alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
si rex Israhel est descendat nunc de cruce
et credemus ei
43 confidet in Deo
liberet nunc eum si vult
dixit enim quia Dei Filius sum
44 Id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo
inproperabant ei
45 A sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram
usque ad horam nonam
46 Et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna dicens
Heli Heli lema sabacthani
hoc est Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
47 quidam autem illic stantes et audientes dicebant
Heliam vocat iste
48 Et continuo currens unus ex eis
acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini
et dabat ei bibere
49 ceteri vero dicebant sine videamus an veniat Helias liberans eum
50 Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum
51 Et ecce velum templi scissum est in duas partes
a summo usque deorsum
Et terra mota est et petrae scissae sunt
52 et monumenta aperta sunt
et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt
53 et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius
venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis
54 Centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum
viso terraemotu et his quae fiebant timuerunt valde dicentes
vere Dei Filius erat iste
55 Erant autem ibi mulieres multae a longe
quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei
56 inter quas erat Maria Magdalene
et Maria Iacobi et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei
57 Cum sero autem factum esset
venit quidam homo dives ab Arimathia nomine Ioseph
qui et ipse discipulus erat Iesu
58 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
tunc Pilatus iussit reddi corpus
59 Et accepto corpore
Ioseph involvit illud sindone munda
60 et posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra
et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit
61 Erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria
sedentes contra sepulchrum
62 Altera autem die quae est post parasceven
convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum
63 dicentes
domine recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens
post tres dies resurgam
64 iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium
ne forte veniant discipuli eius et furentur eum
et dicant plebi surrexit a mortuis
et erit novissimus error peior priore
65 ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite sicut scitis
66 illi autem abeuntes munierunt sepulchrum
signantes lapidem cum custodibus