Krie e katërtë
1 Ndashti thom unë, ngjera sa është klironomi foshnjë, ai s’ka fark mbë ndonjë punë nga kopili, ndonëse është Zoti i së gjithavet.
2 Po është ndënë pitropë e ikonomë, ngjera mbë kohë që i pat urdhëruarë babai.
3 Kështu edhe nevet, kur jeshëm foshnjë, jeshëm skllavosurë ndënë stihi të botësë.
4 Ma poqë erdhi të mbluaritë e motit, dërgoi Perndia të bir’ e tij, që leu nga grua, e që u bë ndënë nom.
5 Që të kseshpërblejë ata që qenë ndënë nom, për të marrë nevet Iothesinë (e të bënemi bij).
6 Ndashti sikundrë jini juvet bij, ka dërguarë Perndia Shpirtin’ e birit së tij ndë zëmëra tuaj që thërret: Avva, o baba.
7 Nukë je adha më kopil, po bir, e ndë je bir, je klironomi i Perndisë me anë të Krishtit.
8 Ma atëherë si nukë njohëtë Perndinë, jeshëtë kopij t’ature që s’janë Perndi me të vërtetë.
9 Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?
10 Juvet mbai llogari të ditet, e të muajet, e të vitëret, të kohëvet.
11 Unë trëmbem për juvet, se mbase u munduaçë mbë të mbrazëtë për juvet.
12 Punoni si edhe unë, sepse edhe unë jam bërë si juvet. U lutem, o vëllazër, juvet nukë më kini bërë ndonjë dëm.
13 E dijnie që më përpara me pikëllim të kurmit sim u dhidhaksa juvet Ungjillë.
14 E pirasmonë tim që keshë ndë kurm tim, nuk’ e shatë, as urrietë, po më patë priturë posi një Ëngjëll të Perndisë, posi Hristonë Iisunë.
15 Ç’qe adha atëherë makarismoi juaj? Sepse u martiris juvet që të mundjëtë, dojëtë të nxjerëtë sitë tuaj të m’i apëtë mua.
16 U bëçë un’ adha armiku juaj, tuke thënë juvet të vërtetënë?
17 Janë ziliarë mbë juvet jo mbë të drejtë, po duanë të nxjerënë nevet jashtë, që të doi ata.
18 E mirë është që të doi kurdo të mirënë, e jo vetëmë kur të jem përpara jush.
19 Djelmt’ e mi, që juvet u mbaj pa ndë bark, ngjera sa të dërtonetë Krishti mbë juvet.
20 Ma dojë të gjëndeshë përpara juvet ndashti, e të ndërojë zënë tim, sepse nukë kam se ç’t’u thom juvet.
21 Thuajmëni mua juvet që doi të jini ndënë nom, nukë digjoni nomnë?
22 Sepse është shkruarë: Avraami pat di djelm, një nga skllava e një nga eleftera.
23 Ma ai që leu nga skllava, u le si do kurmi. E ai që leu nga eleftera, u le me fuqi të së taksurësë.
24 Këto punëra janë thënë me aligorira, sepse këto janë të dia dhjatatë, njera nga mali i Sinait, që pill skllev. Këjo është Agara.
25 Sepse Agara është mal i Sinait nd’Arapëri, e ujdis me Ierusalimnë, që është ndashti. Ajo është kopile bashkë me djelm të saj.
26 Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.
27 Sepse është shkruarë: Gëzou ti, o shterpë, që nukë pjell. Nxir zë ndë lëvdim, e thirrë ti që nukë je pjellësë, sepse më shumë fort janë djelmt’ e së lënësë, se asaj që ka burrënë.
28 Andaj nevet, o vëllazër, si Isaaku jemi djelmt’ e së taksurësë.
29 Ma si ahiere ai që qe lerë si do kurmi, e ndiq atë që qe sikundrë do Shpirti, kështu edhe ndashti.
30 Ma ç’thotë karta: Nxjere jashtë skllavënë, edhe djalën’ e saj, sepse nukë do të jetë klironom i biri i skllavësë me të bir’ e zonjësë.
31 Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.
1 dico autem quanto tempore heres parvulus est
nihil differt servo cum sit dominus omnium
2 sed sub tutoribus est et actoribus
usque ad praefinitum tempus a patre
3 ita et nos
cum essemus parvuli sub elementis mundi eramus servientes
4 at ubi venit plenitudo temporis
misit Deus Filium suum factum ex muliere factum sub lege
5 ut eos qui sub lege erant redimeret
ut adoptionem filiorum reciperemus
6 quoniam autem estis filii
misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra
clamantem Abba Pater
7 itaque iam non es servus sed filius
quod si filius et heres per Deum
8 sed tunc quidem ignorantes Deum
his qui natura non sunt dii serviebatis
9 nunc autem cum cognoveritis Deum
immo cogniti sitis a Deo
quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa
quibus denuo servire vultis
10 dies observatis et menses et tempora et annos
11 timeo vos ne forte sine causa laboraverim in vobis
12 estote sicut et ego quia et ego sicut vos
fratres obsecro vos nihil me laesistis
13 scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iam pridem
14 et temptationem vestram in carne mea non sprevistis neque respuistis
sed sicut angelum Dei excepistis me sicut Christum Iesum
15 ubi est ergo beatitudo vestra
testimonium enim perhibeo vobis
quia si fieri posset
oculos vestros eruissetis et dedissetis mihi
16 ergo inimicus vobis factus sum verum dicens vobis
17 aemulantur vos non bene
sed excludere vos volunt ut illos aemulemini
18 bonum autem aemulamini in bono semper
et non tantum cum praesens sum apud vos
19 filioli mei quos iterum parturio donec formetur Christus in vobis
20 vellem autem esse apud vos modo
et mutare vocem meam quoniam confundor in vobis
21 dicite mihi qui sub lege vultis esse legem non legistis
22 scriptum est enim quoniam Abraham duos filios habuit
unum de ancilla et unum de libera
23 sed qui de ancilla secundum carnem natus est
qui autem de libera per repromissionem
24 quae sunt per allegoriam dicta
haec enim sunt duo testamenta
unum quidem a monte Sina in servitutem generans
quae est Agar
25 Sina enim mons est in Arabia
qui coniunctus est ei quae nunc est Hierusalem
et servit cum filiis eius
26 illa autem quae sursum est Hierusalem libera est
quae est mater nostra
27 scriptum est enim laetare sterilis quae non paris
erumpe et exclama quae non parturis
quia multi filii desertae magis quam eius quae habet virum
28 nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus
29 sed quomodo tunc qui secundum carnem natus fuerat
persequebatur eum qui secundum spiritum
ita et nunc
30 sed quid dicit scriptura eice ancillam et filium eius
non enim heres erit filius ancillae cum filio liberae
31 itaque fratres non sumus ancillae filii sed liberae
qua libertate nos Christus liberavit