Krie e nëntëtë
1 Ma sa për shërbesë që u bë për ndihmë të Shënjtorëvet, më duketë e tepërë të ju shkruaj juvet.
2 Sepse ua paçë të shpejtët’ e zëmërësë suaj, që për të mburrem mbanë Maqedhonëvet për juvet, që Ahaia, edhe ajo është bërë gati që vjet, e zilia juaj ka anangasurë shumë.
3 Ma kam dërguarë këta vëllazër që të mos bënetë e mbrazëtë mburrëcia ime që bëj për juvet, sa për këtë anë, që (sikundrë thaçë) jini gati.
4 Mos ndodhetë e vijnë Maqedhonëtë me mua bashkë, e t’u gjejënë juvet pa bërë gati ndë këtë punë, e turpëronemi nevet (të mos thomi juvet), ndë këtë të ndënjurë të së mburturit.
5 U silloiçë adha se duhetë t’u lutem këture vëllazëret, të vijënë ati më përpara nga nesh, e të bëjnë gati këtë bekimnë tuaj që patë thënë më përpara, që të jetë bërë gati si bekim, e jo si lakëmim.
6 E u thom kështu: Kush mbjell me kurcim, edhe me të kurcierë do të korrjë. E kush mbjell me dorë hapëtë, me dorë hapëtë do të korrjë.
7 Cilido sikundrë ka silloisurë mirë ndë zëmërë, jo me pahir a me shtrëngim, sepse Perndia do atë që dhëron me faqe të çelëtë.
8 E Perndia ësht’ e fortë të bëjë që të tepëroni ju ndë çdo të mirë; që të jini gjithënjë ndë çdo punë të tepëruarë, mbë çdo punë të mirë.
9 (Sikundr’ është shkruarë: Përhapi, dha ndë të varfërë, e të drejtët’ e tij mbetetë për jetë pas jetet.
10 E ai që ep farën’ atij që mbjell, e bukënë për të ngrënë, u dhashtë, e ua shtoftë farënë tuaj, e u rrittë bimërat’ e së drejtësë suaj).
11 Që të bëneni të pasurë ndë çdo punë mbë çdofarë të mirë, që bie nga ana onë lëvdim Perndisë.
12 Sepse shërbesëja e kësaj mblatet së Shënjtëruarë, nukë mbush vetëmë të lipsurit’ e shumë Shënjtorëvet, po edhe tepëron me lëvdim të shumëvet që bëjënë te Zoti.
13 (Kur bëjënë dhoqimi mbë ju mbë këtë punë, apënë lëvdim Perndisë për të gjegjurë të molloisë suaj mb’Ungjill’ të Krishtit, e për pjesë që bëni ju me dorë hapëtë mb’ata e mbë gjithë).
14 E me të luturë të ture që bëjënë për juvet, sepse u duanë juvet për dhurëti të madhe të Perndisë, që është mbë juvet.
15 E lëvdim qoftë mbë Perndinë për dhurëti të saj të parrëfierë.
1 nam de ministerio quod fit in sanctos
ex abundanti est mihi scribere vobis
2 scio enim promptum animum vestrum
pro quo de vobis glorior apud Macedonas
quoniam Achaia parata est ab anno praeterito
et vestra aemulatio provocavit plurimos
3 misi autem fratres
ut ne quod gloriamur de vobis evacuetur in hac parte
ut quemadmodum dixi parati sitis
4 ne cum venerint mecum Macedones
et invenerint vos inparatos
erubescamus nos ut non dicamus vos in hac substantia
5 necessarium ergo existimavi rogare fratres ut praeveniant ad vos
et praeparent repromissam benedictionem
hanc paratam esse
sic quasi benedictionem non quasi avaritiam
6 hoc autem qui parce
seminat parce et metet
et qui seminat in benedictionibus de benedictionibus et metet
7 unusquisque prout destinavit corde suo
non ex tristitia aut ex necessitate
hilarem enim datorem diligit Deus
8 potens est autem Deus omnem gratiam abundare facere in vobis
ut in omnibus semper omnem sufficientiam habentes
abundetis in omne opus bonum
9 sicut scriptum est dispersit dedit pauperibus
iustitia eius manet in aeternum
10 qui autem administrat semen seminanti
et panem ad manducandum praestabit
et multiplicabit semen vestrum
et augebit incrementa frugum iustitiae vestrae
11 ut in omnibus locupletati abundetis in omnem simplicitatem
quae operatur per nos gratiarum actionem Deo
12 quoniam ministerium huius officii
non solum supplet ea quae desunt sanctis
sed etiam abundat per multas gratiarum actiones in Domino
13 per probationem ministerii huius
glorificantes Deum in oboedientia confessionis vestrae
in evangelium Christi
et simplicitate communicationis in illos et in omnes
14 et ipsorum obsecratione pro vobis
desiderantium vos propter eminentem gratiam Dei in vobis
15 gratias Deo super inenarrabili dono eius