Krie e katërmbëdhjetë
1 E pas di ditet qe Pashka edhe lipsotë. E të parët’ e Priftëret edhe Grammatejtë kërkoijnë qish ta zijn’ atë me dhelpëri, e ta vrisnë.
2 Po thoshnë, jo ndë të prëmptenë, se mos bënetë nakatosi ndë llao.
3 E kur ishte ai ndë Vithani, mbë shtëpi të Simonit së leprosurit, tek rrijte ai ndë sufra, erdhi një grua, e kishte një garafë pa dorë, plot me miro nga Nardho të qëruarë, shumë të shtrëjtë, e si e theu garafënë pa dorë, ja derdhi mbi krie të tij.
4 E qenë ca që u zëmëruanë me vetëhe të ture, e thoshnë: Mbë se u bë të humburit’ e kësaj mirosë?
5 Se këjo mund të shitej më tepër se treqind dhinarë, e t’ipejnë të varfëret, e zëmëronejnë mbë të.
6 E Iisui tha: Lirie atë, pse i ipni asaj mundim? Të mirë punë bëri mbë mua.
7 Se të varfëritë i keni kurdo me vetëhe tuaj, e kurdo të doi, mundni të bëni nd’ata të mirë, po mua nukë më keni kurdo.
8 Atë që mundi këjo e bëri, arijti më përpara të liejë kurminë tim me miro, për të vënë ndë varr.
9 Me të vërteta u thom juvet, tekdo që të rrëfenetë kij Ungjill ndë gjithë botë, do të kuvëndonetë edhe ç’bëri këjo që të mbahetë mënd ajo.
10 E Iudha Iskarioti një nga të dimbëdhjetë, vate ndë të parët’ e Priftëret, që t’u ip atë mbë duar.
11 E ata si digjuanë, u gëzuanë, e i taksnë t’i ipnë atij asprë. E kërkon që t’ua ip atë mbë duar me kollaj.
12 E ditën’ e parë të lipsovet, kur haijnë Pashkënë, i thon’ atij mathitit’ e tij: Ku do të vemi, e të bëjëmë gati të haç Pashkënë?
13 E dërgon di nga mathitit’ e tij, e u thot’ ature: Ecëni ndë qutet, e do të piqetë me ju një njeri që mban një stamnë me ujë, e hajdeni pas tij.
14 E tekdo që të hijë thoi zotit së shtëpisë, se dhaskali thotë: Ku është konaku që do të ha pashkënë bashkë me mathitit’ e mi?
15 E ai do t’u dëftojë juvet një çardhak të madh shtruarë me mësallë, gati; atje bënani gati për navet.
16 E duallë mathitit’ e tij, e vanë ndë qutet, e gjenë sikundr’ u tha ature; e bënë gati pashkënë.
17 E si u err vjen bashkë me të dimbëdhjetë.
18 E tek rrijn’ ata mbë sufra e haijnë, u tha Iisui: Me të vërteta u thom juvet, se një nga jush do të më paradhosjë, ai që ha me mua bashkë.
19 E nisnë të helmonejnë, e të thoshn’ atij njëri pas jatërit: Mos jam unë? E tjatëri: Mos jam unë?
20 Edhe ai u përgjegj, e u tha ature: Një nga të dimbëdhjetë, ai që ngjien dorënë ndë kupë bashkë me mua.
21 E i biri njeriut vete sikundrë është shkruarë për atë, po ve atij njeriut, që prej atij paradhosetë i biri i njeriut. Më mirë qe për atë njeri të mos qe lerë.
22 E tek haijn’ ata, mori Iisui bukë, e si e bekoi, e theu, e ua dha ature, e u tha: Mirri, hai, këjo është kurmi im.
23 E si mori potirë, e efharistisi, ua dha ature, e pinë prej sij gjithë.
24 E u tha ature: Kij është gjaku im i dhjatësë së re, që do të derdhetë për shumë.
25 Me të vërteta u thom juvet, do të mos pi më nga ç’pjell vështi ngjera mb’atë ditë, kur ta pi atë të re ndë mbretëri të Perndisë.
26 E si efharistisnë duallë ndë mal të ullinjet.
27 E u thot’ ature Iisui, që: Gjithë do të skandhalisenë për mua ndë këtë natë; se është shkruarë: Do të godit dëlmuarë, e do të përhapenë dhëntë.
28 E po pas së ngjallurit sim, do të vete përpara juvet ndë Galileë.
29 E Petrua i tha atij: Edhe të gjithë nd’u skandhaliçinë, po unë jo.
30 E i thot’ atij Iisui: Me të vërtetë të thom tij, që sot ndë këtë natë, pa kënduarë edhe kokoshi di herë, do të më arniseç tri herë.
31 E ai shtonte e thosh: Edhe nd’u dashtë që të vdes me ti bashkë, nukë do të t’arnisem tij. E ashtu thoshnë edhe të gjithë të tjerëtë.
32 E vijënë ndë një fshat që quhej Gjethsimani. E u thotë mathitivet së tij: Rriji këtu ngjera sa të falem.
33 E merr bashkë me vetëhe të tij Petronë edhe Iakovonë edhe Ioannë, e zuri të tromaks e të helmonej.
34 E u thot’ ature: Shumë helmuarë është Shpirti im gjera mbë vdekëjë. Mbetuni e rríi këtu, e mos fliji.
35 E si vate pakëzë më tej, ra përmbis, e falej, ndë mund, të mërgonej nga ai kij sahat.
36 E thoshte: Avva, o jat, gjithë të kollajta janë tek ti, mërgo nga meje këtë potir; po jo atë që dua unë, po atë që do ti.
37 E vjen, e i gjen ata që flijnë. E i thotë Petrosë: Simon, flë? Nukë munde të rrije zgjuarë një sahat?
38 Rriji zgjuarë, edhe fali, që të mos bini ndë piraksi. Shpirti është gati, po kurmi ësht’ i smundurë.
39 E pameta vate e u fal, tuke thënë atë fjalë.
40 E si u kthie i gjeti ata përsëri që flijnë (sepse qenë sit’ e ture rënduarë) e nukë dijnë ç’t’i përgjegjeshin’ atij.
41 E vjen të tretënë herë, e u thot’ ature: Edhe po fliji, e prëheni, sado; erdhi sahati; na, i biri njeriut që ipetë mbë duar të fajëtorëvet.
42 Ngrihi të vemi. Na, ai që do të më apë, erdhi afër.
43 E atë çast, pa sosurë ai fjalënë, vjen Iudha, që qe një nga të dimbëdhjetë, edhe bashkë me atë shumë turmë me thikëra edhe me drunjër, nga të parët’ e Priftëret, edhe nga Grammatejtë, edhe pleqtë.
44 E ai që e paradhosi atë, u kish dhënë ature nishan, e u kish thënë, se: Atë që do të puth, ai është. Zirie atë, e shpirie me qëlim.
45 E poqë erdhi, atë çast ju qas atij, e i thotë: Dhaskal, dhaskal. E e puthi atë.
46 Edhe ata shtinë duartë mbi të, e e zun’ atë.
47 E një nga ata që rrijn’ atje, kreu thikënë, e goditi kopil’ e së parit së priftëret, e i preu atij veshnë.
48 E u përgjegj Iisui, e u tha ature: Posi mbë kusar dualltë me thikëra e me drunjer të ziri mua?
49 Ngadita bashkë me juvet jeshë tuke dhidhaksurë ndë Iero, e nukë më zutë, po duhetë të dalënë të vërteta kartëratë.
50 E e lanë atë të gjithë e iknë.
51 E një djalosh vijte pas tij, që qe tiliksurë me çarçaf mbi lëkurë, e e zën’ atë trimatë.
52 Edhe ai si lëshoi çarçafnë, iku nga ata lakuriq.
53 E e shpunë Iisunë tek i pari priftëret, e u mbëjodhë atje me të bashkë gjithë të parët’ e priftëret, edhe pleqtë, edhe grammatejtë.
54 E Petrua vij pas tij për së largut, ngjera brënda ndë avlli të së parit së priftëret, e rrijte bashkë me kopij, e ngrohej mbë zjar.
55 E të parët’ e priftëret, edhe gjithë mbëjedhëja kërkoijnë martiri kondr’ Iisuit, për të vrarë atë, po nukë gjeijnë.
56 E shumë martirisnë rrem kondr’ atij, po nukë qenë baraj martirit’ e ture.
57 E u ngrenë ca, e martirisnë rrem kondr’ atij, e thanë.
58 Se: Navet digjuam atë që thosh, se: unë do të prish këtë Nao që është bërë me duar, e për tri dit do të bëj një tjatër të pabërë me duar.
59 E as kështu nukë qe një martiria e ture.
60 E si u ngre ndë mes i pari i priftëret, e pieti Iisunë, e thosh: Nukë përgjegje fare? Ç’martiri thonë këta kondrë teje?
61 E ai pushonte, e nuk’ u përgjegj fare. E e pieti atë përsëri i pari i priftëret, e i thot’ atij: Ti je Krishti, i biri i së bekuarit?
62 Edhe Iisui i tha: Unë jam edhe do të shihni të bir’ e njeriut të rrijë mb’anë të djathëtë të Fuqisë, edhe të vijë mbë re të Qiellit.
63 E i pari priftëret si çori rrobat’ e tij, thotë: Ç’na duhenë martirëtë?
64 E digjuatë vllasfiminë, ç’u duketë juvet? Edhe ata të gjithë e apofasisnë atë e thanë, që është fajëtuar për vdekëjë.
65 E nisnë ca ta pështijn’ atë ndë faqe, e të mbuloijnë suratn’ e tij, e t’i bijnë atij me shuplaka, e t’i thoshnë: Profiteps. Edhe kopijtë i bijn’ atij me shuplaka.
66 E tek qe Petrua përposh ndë avlli, vjen një nga kopijet’ e së parit së priftëret.
67 E si pa Petronë që ngrohej, e vështroi mirë atë, e i thotë: Edhe ti jeshe bashkë me Iisunë Nazarinonë.
68 E ai arnisej, e thosh: Nukë di, as kupëtoj ato që thua ti. E dolli jashtë mbë rrugë, e kokoshi këndoi.
69 E si e pa atë përsëri kopilia, nisi t’u thosh ature që rrijnë atje që: Kij nga ata është.
70 E ai pameta arnisej. E pas një çiket i thonë Petrosë ata që rrijn’ atje: Me të vërteta nga ata jeshe. Galileo je, e të folturit tat gjan.
71 E ai nisi të anathematis, e të betonej, që: s’e di këtë njeri që thoi.
72 E për së ditit këndoi kokoshi. E u kujtua Petrua fjalësë që i tha atij Iisui, që pa kënduarë kokoshi di herë, do të më arniseç mua tri herë. E nisi e qante.
1 Erat autem pascha et azyma post biduum
Et quaerebant summi sacerdotes et scribae
quomodo eum dolo tenerent et occiderent
2 dicebant enim non in die festo
ne forte tumultus fieret populi
3 Et cum esset Bethaniae in domo Simonis
leprosi et recumberet
venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi
et fracto alabastro effudit super caput eius
4 erant autem quidam indigne ferentes intra semet ipsos et
dicentes
ut quid perditio ista unguenti facta est
5 poterat enim unguentum istud veniri
plus quam trecentis denariis et dari pauperibus
et fremebant in eam
6 Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis
bonum opus operata est in me
7 semper enim pauperes habetis vobiscum
et cum volueritis potestis illis benefacere
me autem non semper habetis
8 Quod habuit haec fecit
praevenit unguere corpus meum in sepulturam
9 amen dico vobis
ubicumque praedicatum fuerit evangelium istud in universum mundum
et quod fecit haec narrabitur in memoriam eius
10 Et Iudas Scariotis unus de duodecim
abiit ad summos sacerdotes ut proderet eum illis
11 qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pecuniam se daturos
et quaerebat quomodo illum oportune traderet
12 et primo die azymorum quando pascha immolabant
dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus tibi
ut manduces pascha
13 et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis
ite in civitatem et occurret vobis homo
laguenam aquae baiulans
sequimini eum
14 et quocumque introierit dicite domino domus
quia magister dicit
ubi est refectio mea ubi pascha cum discipulis meis manducem
15 et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande stratum
et illic parate nobis
16 et abierunt discipuli eius et venerunt in civitatem
et invenerunt sicut dixerat illis
et praeparaverunt pascha
17 Vespere autem facto venit cum duodecim
18 et discumbentibus eis et manducantibus ait Iesus
amen dico vobis
quia unus ex vobis me tradet qui manducat mecum
19 At illi coeperunt contristari
et dicere ei singillatim numquid ego
20 Qui ait illis
unus ex duodecim qui intinguit mecum in
catino
21 et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo
vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur
Bonum ei si non esset natus homo
ille
22 Et manducantibus illis accepit Iesus panem
et benedicens fregit et dedit eis et ait
sumite hoc est corpus meum
23 Et accepto calice gratias agens dedit eis
et biberunt ex illo omnes
24 et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti
qui pro multis effunditur
25 amen dico vobis
quod iam non bibam de genimine vitis
usque in diem illum cum illud bibam novum in regno Dei
26 Et hymno dicto exierunt in montem Olivarum
27 Et ait eis Iesus
omnes scandalizabimini in nocte ista
Quia scriptum est percutiam pastorem et dispergentur oves
28 sed posteaquam resurrexero
praecedam vos in Galilaeam
29 Petrus autem ait ei
et si omnes scandalizati fuerint sed non ego
30 et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in nocte hac
priusquam bis gallus vocem dederit
ter me es negaturus
31 At ille amplius loquebatur
et si oportuerit me simul conmori tibi non te negabo
similiter autem et omnes dicebant
32 Et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani
Et ait discipulis suis sedete hic donec orem
33 et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem secum
et coepit pavere et taedere
34 Et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem
sustinete hic et vigilate
35 Et cum processisset paululum procidit super terram
et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora
36 et dixit
Abba Pater omnia possibilia tibi sunt
transfer calicem hunc a me
Sed non quod ego volo sed quod tu
37 Et venit et invenit eos dormientes et ait Petro
Simon dormis non potuisti una hora vigilare
38 vigilate et orate ut non intretis in temptationem
Spiritus quidem promptus caro vero infirma
39 Et iterum abiens oravit eundem sermonem dicens
40 et reversus denuo invenit eos dormientes
erant enim oculi illorum ingravati
et ignorabant quid responderent ei
41 Et venit tertio et ait illis
dormite iam et requiescite sufficit venit hora
ecce traditur Filius hominis in manus
peccatorum
42 surgite eamus ecce qui me tradit prope est
43 Et adhuc eo loquente
venit Iudas Scarioth unus ex duodecim
et cum illo turba cum gladiis et lignis
a summis sacerdotibus et a scribis et a
senioribus
44 Dederat autem traditor eius signum eis dicens
quemcumque osculatus fuero ipse est
tenete eum et ducite
45 et cum venisset statim accedens ad eum ait rabbi
et osculatus est eum
46 at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum
47 Unus autem quidam de circumstantibus
educens gladium percussit servum summi sacerdotis
et amputavit illi auriculam
48 Et respondens Iesus ait illis
tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis conprehendere me
49 cotidie eram apud vos in templo docens et non me tenuistis
Sed ut adimpleantur scripturae
50 tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fugerunt
51 Adulescens autem quidam sequebatur illum
amictus sindone super nudo
et tenuerunt eum
52 at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis
53 Et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem
et conveniunt omnes sacerdotes et scribae et seniores
54 Petrus autem a longe secutus est eum
usque intro in atrium summi sacerdotis
et sedebat cum ministris et calefaciebat se ad ignem
55 Summi vero sacerdotes et omne concilium
quaerebant adversum Iesum testimonium ut eum morti traderent
nec inveniebant
56 multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum
et convenientia testimonia non erant
57 Et quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus eum dicentes
58 quoniam nos audivimus eum dicentem
ego dissolvam templum hoc manufactum
et per triduum aliud non manufactum aedificabo
59 et non erat conveniens testimonium illorum
60 et exsurgens summus sacerdos in medium
interrogavit Iesum dicens
non respondes quicquam ad ea quae tibi obiciuntur ab his
61 ille autem tacebat et nihil respondit
rursum summus sacerdos interrogabat eum et dicit
ei
tu es Christus Filius Benedicti
62 Iesus autem dixit illi ego sum
et videbitis Filium hominis a dextris sedentem Virtutis
et venientem cum nubibus caeli
63 Summus autem sacerdos scindens vestimenta sua ait
Quid adhuc desideramus testes
64 audistis blasphemiam quid vobis videtur
qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis
65 Et coeperunt quidam conspuere eum
et velare faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei prophetiza
et ministri alapis eum caedebant
66 Et cum esset Petrus in atrio deorsum
venit una ex ancillis summi sacerdotis
67 et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait
et tu cum Iesu Nazareno eras
68 at ille negavit dicens neque scio neque novi quid dicas
Et exiit foras ante atrium et gallus cantavit
69 rursus autem cum vidisset illum ancilla
coepit dicere circumstantibus quia hic ex illis est
70 at ille iterum negavit
et post pusillum rursus qui adstabant dicebant Petro
vere ex illis es nam et Galilaeus es
71 ille autem coepit anathematizare et iurare
quia nescio hominem istum quem dicitis
72 et statim iterum gallus cantavit
Et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Iesus
priusquam gallus cantet bis ter me negabis
et coepit flere