Krie e tetëtë
1 E Iisui vate ndë mal t’Ullinjet.
2 E shumë mëngjes u kthie përsëri ndë Iero, e gjithë llaoi vij tek ai, e ndënji, e i dhidhaks ata.
3 E Grammatejtë edhe Farisejtë prunë tek ai një grua, që panë zënë ndë kurvëri, e si e qëndruanë atë ndë mes.
4 I thon’ atij: Dhaskal, këjo grua ndashti u zu ndë kurvëri.
5 E Moisiu na ka porsiturë navet ndë nom, që të tilatë t’i mbulojënë me gurë. Po ti ç’thua?
6 E këtë e thoshnë për të guciturë atë, që të mundnë ta kallëzoijnë atë. Ma Iisui u unj mbë dhe e shkruan me gjisht mbi dhe.
7 E si rrijnë e pietn’ ata gjithënjë atë, ngrijti krietë e u thot’ ature: Ai që është nga juvet i pafaj, le të shtjerë protoparë mbi të gur.
8 E përsëri unji kokënë e shkruan mbë dhe.
9 E ata, poqë digjuanë këtë, edhe fiqiri ture i shan, nisnë një nga një të dilë jashtë, që nga pleqtë ngjera ndë të pastajmitë. E mbeti Iisui vetëmë, edhe gruaja që qëndron ndë mes.
10 E si ngrijti krietë Iisui, e s’pa ndonjë përveçe gruasë, i thot’ asaj: O grua, ku jan’ ata që të kallëzoijnë? Ndonjë s’të dëmëtoi ti?
11 Edhe ajo tha: Ndonjë, Zot. Edhe Iisui i thot’ asaj: As unë s’të dëmëtoj ti. Hajde, e mos fëje më.
12 Përsëri Iisui u foli ature, e u tha: Unë jam drita e botësë. Ai që vjen pas meje, do të mos ecëjë nd’erësirë, po do të ketë dritën’ e jetësë.
13 Andaj i than’ atij farisejtë: Ti ep martiri për v etëhe tënde. Martiria jote s’ësht’ e vërtetë.
14 U përgjegj Iisui, e u thot’ ature: Ndonëse unë ap martiri për vetëhe time, e vërtetë është martiria ime, sepse e di nga kam ardhurë, e ku vete. Ma juvet nukë diji nga vij unë, e ku vete.
15 Juvet gjukoni sikundr’ u thotë kurmi, unë ndashti nukë gjukoj ndonjë.
16 Edhe ndë gjukofsha unë, gjuqia ime ësht’ e vërtetë, se nukë jam vetëmë, po unë edhe jati im që më ka dërguarë.
17 Edhe ndë nom tuaj ëshë shkruarë, që martiria e di njerëzet ësht’ e vërtetë.
18 Jam unë që ap martiri për vetëhe time, e ep martiri për mua babai që më dërgoi.
19 Edhe ata i than’ atij: Ku është babai it? U përgjegj Iisui: Nukë njihni as mua, as babanë tim. Të njohëtë mua, do të keshëtë njohurë edhe babanë tim.
20 Këto fjalë tha Iisui ndë Gazofillaqi, kur dhidhaks ndë Iero, e ndonjë nuk’ e zuri atë, se nukë kish ardhurë edhe sahat’ i tij.
21 U tha pagjene ature Iisui: Unë mënjënd vete, e do të më kërkoni mua, e do të vdisni ndë faj tuaj. Tek vete unë, juvet s’mundni të vini.
22 Andaj thoshnë çifutë: Mos do të vrasë vetëhen’ e tij, që thotë: Tek vete unë, s’mundi juvet të vini?
23 E u thot’ ature: Ju jini nga të poshtërmitë, unë jam nga të lartësmitë. Ju jini nga këjo dinia, unë s’jam nga këjo dinia.
24 Andaj u thaçë juvet, që do të vdisni mbë faje tuaj, sepse ndë mos besofçi që unë jam, do të vdisni mbë faje tuaj.
25 E i thoshn’ atij: Ti cili je? Edhe Iisui u tha ature: Ai jam, që u kuvëndoj juvet që herën’ e parë.
26 Shumë kam të thom për juvet, e t’u dëmëtoj; po ai që më dërgoi ësht’ i vërtetë. E unë ato që digjova nga ai, ato thom ndë botë.
27 E ata nukë kupëtuanë, që për babanë u thosh ature.
28 Andaj u tha ature Iisui: Kur të ngriri nga dheu të bir’ e njeriut, ahiere do të njihni se unë jam, e vetiut nukë bëj ndonjë punë, po flas sikundrë më dhidhaksi mua babai im.
29 E ai që më dërgoi, është me mua. Nukë më la mua vetëmë babai, sepse unë bëj kurdo ato që i pëlqejënë atij.
30 E kur thosh ai këto fjalë, shumë besuanë nde ai.
31 E u thosh adha Iisui ature çifutet që panë besuarë nde ai: Ndë ruajtishi fjalët’ e mia juvet, do të jini mathitit’e mi të vërtetë.
32 E do të njihni të vërtetënë, e e vërteta do t’u lefterosjë juvet.
33 Ju përgjegjnë atij: Jemi nga far’ e Avraamit, e nuk’ u bëm kurrë skllev ndë ndonjë. Qish adha thua ti, do të lefterosi?
34 U përgjegj mb’ata Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, që cilido që bën fajnë, është skllav i fajit.
35 E skllavi nukë qëndron gjithënjë mbë shtëpi, biri qëndron gjithënjë ndë shtëpi.
36 Andaj nd’u shpëtoftë biri juvet, do të jini me të vërtetë të shpëtuarë.
37 E di që jini nga far’ e Avraamit; po kërkoni të më vritni mua, sepse fjala ime nukë hin mbë juvet.
38 Unë thom atë që kam parë mb’anë të babait sim; ashtu edhe ju atë bëni që mpsuatë nga babai juaj.
39 Ju përgjegjnë atij, e i thanë: Babai inë ësht’ Avraami. U thot’ ature Iisui: Të jeshëtë bijt’ e Avraamit, do të bëjëtë punët’ e Avraamit.
40 Ma ndashti kërkoni të më vritni mua, njeri që u thaçë juvet të vërtetënë që digjova nga Perndia. Këtë Avraami nuk’ e bëri.
41 Juvet bëni punërat’ e babait suaj. Ju përgjegjn’ atij: Nevet s’jemi nga farë kurvërisë. Një baba vetëmë kemi, Perndinë.
42 E Iisui u thot’ ature: Ndë qe Perndia babai juaj, pajetërë do të më dojëtë mua; se unë nga Perndia dolla, e arçë; sepse nukë kam ardhurë vetiut, po ai më dërgoi mua.
43 Për çfarë punë nukë kupëtoni juvet gjuhënë time? Sepse nukë mundni të ndieni fjalënë time.
44 Juvet kini për baba djallinë, e doi të bëni ato që dëshëron babai juaj. Ai ish që vrau njerinë që herën’ e parë. E ndë të vërtetë nukë qëndroi, sepse s’ësht’ e vërtetë nde ai. Kur flet gënjeshtrënë, flet atë që gjan atij, sepse është gënjeshtjar, edhe babai i gënjeshtrësë.
45 Po mua nukë më besoni, sepse u thom të vërtetënë.
46 Kush nga jush më qërton për faj? E nd’u thom të vërtetënë, përse juvet nukë më besoni mua?
47 Ai që është nga Perndia, fjalët’ e Perndisë digjon. Juvet andaj nuk’ i digjoni, sepse s’jini nga Perndia.
48 Ju përgjegjnë çifutë, e i than’ atij: Nukë thomi navet mirë, se ti je një Samarit, e i xhindosurë?
49 U përgjegj Iisui: Unë s’jam i xhindosurë, po nderoj babanë tim, e juvet më ksenderoni mua.
50 Ma unë nuk’ e zë fill nderë tim, është kush e kërkon e do të bëjë gjuq.
51 Vërtet, vërtet u thom juvet: Kush të ruajë fjalënë time, do të mos shohë vdekëjë ndë jetë të pasosurë.
52 I thonë dha atij Çifutë: Ndashti pa e njohm, që ti je i xhindosurë. Avraami vdiqi, edhe profitëritë, e ti thua: Kush ruan fjalënë time, do të mos hajë vdekëjë ndë jetë të pasosurë.
53 Mos je ti m’i madh se Avraami, babai inë, që vdiqi? Edhe profitëritë vdiqnë. Cilinë e bën ti vetëhenë tënde?
54 U përgjegj Iisui: Ndë nderoj unë vetëhenë time, nderia ime s’është gjë. Është babai im ai që më nderon, ai që thoi juvet se është Perndia juaj.
55 E nuk’ e njohtë atë, ma unë e njoh atë. E ndë thafça që s’e njoh atë, do të jem gënjeshtjar posi juvet. Po e di atë, e fjalën’ e tij e ruaj.
56 Avraami babai juaj, gaz të madh e pat, që të shih ditënë time, edhe e pa, e u gëzua.
57 I thanë pa çifut’ atij: Edhe pesëdhjetë vjeç s’je, e ke parë Avraamnë?
58 U thot’ ature Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, se pa parë dhe Avraami, jam unë.
59 Andaj muarrë gurë të bijnë mbi të. Ma Iisui u fsheh e dolli nga Ieroi, e shkoi ndëpërmes të ture, e ashtu vate.
1 Iesus autem perrexit in montem Oliveti
2 et diluculo iterum venit in templum
et omnis populus venit ad eum et sedens docebat eos
3 adducunt autem scribae et Pharisaei mulierem in adulterio deprehensam
et statuerunt eam in medio
4 et dixerunt ei
magister haec mulier modo deprehensa est in adulterio
5 in lege autem Moses mandavit nobis huiusmodi lapidare
tu ergo quid dicis
6 haec autem dicebant temptantes eum
ut possent accusare eum
Iesus autem inclinans se deorsum digito scribebat in terra
7 cum autem perseverarent interrogantes eum
erexit se et dixit eis
qui sine peccato est vestrum primus in illam lapidem mittat
8 et iterum se inclinans scribebat in terra
9 audientes autem unus post unum exiebant
incipientes a senioribus
et remansit solus et mulier in medio stans
10 erigens autem se Iesus dixit ei
mulier ubi sunt
nemo te condemnavit
11 quae dixit nemo Domine
dixit autem Iesus nec ego te condemnabo
vade et amplius iam noli peccare
12 iterum ergo locutus est eis Iesus dicens ego sum lux mundi
qui sequitur me non ambulabit in tenebris
sed habebit lucem vitae
13 dixerunt ergo ei Pharisaei tu de te ipso testimonium perhibes
testimonium tuum non est verum
14 respondit Iesus et dixit eis
et si ego testimonium perhibeo de me ipso
verum est testimonium meum quia scio unde veni et quo vado
vos autem nescitis unde venio aut quo vado
15 vos secundum carnem iudicatis ego non iudico quemquam
16 et si iudico ego iudicium meum verum est
quia solus non sum sed ego et qui me misit Pater
17 et in lege vestra scriptum est
quia duorum hominum testimonium verum est
18 ego sum qui testimonium perhibeo de me ipso
et testimonium perhibet de me qui misit me Pater
19 dicebant ergo ei ubi est Pater tuus
Respondit Iesus neque me scitis neque Patrem meum
si me sciretis forsitan et Patrem meum sciretis
20 Haec verba locutus est in gazofilacio docens in templo
et nemo adprehendit eum quia necdum venerat hora eius
21 Dixit ergo iterum eis Iesus
ego vado et quaeretis me
et in peccato vestro moriemini
quo ego vado vos non potestis venire
22 dicebant ergo Iudaei numquid interficiet semet ipsum
quia dicit quo ego vado vos non potestis venire
23 et dicebat eis vos de deorsum estis ego de supernis sum
vos de mundo hoc estis ego non sum de hoc mundo
24 dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris
si enim non credideritis quia ego sum
moriemini in peccato vestro
25 dicebant ergo ei tu quis es
dixit eis Iesus principium quia et loquor vobis
26 multa habeo de vobis loqui et iudicare
sed qui misit me verax est
et ego quae audivi ab eo haec loquor in mundo
27 et non cognoverunt quia Patrem eis
dicebat
28 dixit ergo eis Iesus
cum exaltaveritis Filium hominis tunc cognoscetis quia ego sum
et a me ipso facio nihil sed sicut docuit me Pater haec loquor
29 et qui me misit mecum est
non reliquit me solum
quia ego quae placita sunt ei facio semper
30 haec illo loquente multi crediderunt in eum
31 dicebat ergo Iesus ad eos qui crediderunt ei Iudaeos
si vos manseritis in sermone meo vere discipuli mei eritis
32 et cognoscetis veritatem et veritas liberabit vos
33 responderunt ei semen Abrahae sumus
et nemini servivimus umquam
quomodo tu dicis liberi eritis
34 respondit eis Iesus amen amen dico vobis
quia omnis qui facit peccatum servus est peccati
35 servus autem non manet in domo in aeternum
filius manet in aeternum
36 si ergo Filius vos liberaverit vere liberi
eritis
37 scio quia filii Abrahae estis sed quaeritis me interficere
quia sermo meus non capit in vobis
38 ego quod vidi apud Patrem loquor
et vos quae vidistis apud patrem vestrum facitis
39 responderunt et dixerunt ei pater noster Abraham est
dicit eis Iesus si filii Abrahae estis opera Abrahae facite
40 nunc autem quaeritis me interficere
hominem qui veritatem vobis locutus sum quam audivi a Deo
hoc Abraham non fecit
41 vos facitis opera patris vestri
dixerunt itaque ei nos ex fornicatione non sumus nati
unum patrem habemus Deum
42 dixit ergo eis Iesus
si Deus pater vester esset diligeretis utique me
ego enim ex Deo processi et veni
neque enim a me ipso veni sed ille me misit
43 quare loquellam meam non cognoscitis
quia non potestis audire sermonem meum
44 vos ex patre diabolo estis et desideria patris vestri vultis facere
ille homicida erat ab initio et in veritate non stetit
quia non est veritas in eo
cum loquitur mendacium ex propriis loquitur
quia mendax est et pater eius
45 ego autem quia veritatem dico non creditis mihi
46 quis ex vobis arguit me de peccato
si veritatem dico quare vos non creditis mihi
47 qui est ex Deo verba Dei audit
propterea vos non auditis quia ex Deo non estis
48 responderunt igitur Iudaei et dixerunt ei
nonne bene dicimus nos
quia Samaritanus es tu et daemonium habes
49 respondit Iesus ego daemonium non habeo
sed honorifico Patrem meum et vos inhonoratis me
50 ego autem non quaero gloriam meam
est qui quaerit et iudicat
51 amen amen dico vobis
si quis sermonem meum servaverit mortem non videbit in aeternum
52 dixerunt ergo Iudaei nunc cognovimus quia daemonium habes
Abraham mortuus est et prophetae et tu dicis
si quis sermonem meum servaverit non gustabit mortem in aeternum
53 numquid tu maior es patre nostro Abraham qui mortuus est
et prophetae mortui sunt
quem te ipsum facis
54 respondit Iesus si ego glorifico me ipsum gloria mea nihil est
est Pater meus qui glorificat me
quem vos dicitis quia Deus noster est
55 et non cognovistis eum ego autem novi eum
et si dixero quia non scio eum ero similis vobis mendax
sed scio eum et sermonem eius servo
56 Abraham pater vester exultavit ut videret diem meum
et vidit et gavisus est
57 dixerunt ergo Iudaei ad eum
quinquaginta annos nondum habes et Abraham vidisti
58 dixit eis Iesus amen amen dico vobis
antequam Abraham fieret ego sum
59 tulerunt ergo lapides ut iacerent in eum
Iesus autem abscondit se et exivit de templo