Krie e njëmbëdhjetëtë
1 Është adha besa një themeli e punëravet që shpërejmë; të dëftuarë të punëravet që nukë shihenë.
2 Sepse për këtë besë u nderuanë të lashtitë.
3 Me anë të besësë kupëtojmë qish janë bërë jetëtë me fjalë të Perndisë, kaqë që këto që dukenë nukë janë bërë nga ato që dukenë.
4 Me anë të besësë pru Aveli mbë Perndinë kurban më të mirë se Kaini. Për atë besë është mburrurë për i drejtë se i dheksi atij Perndia dhurëtinë. E për atë besë ndonëse vdiqi, edhe po mbahetë mënd.
5 Për besë Enohu u shpu ndë tjetër vënd, që të mos shihte vdekëjë; e nuk’ u gjënd, sepse e shpuri Perndia ndë tjetër vënd; sepse pa dhe të ndërruarë të vëndit së tij, qe mburrë si i cgjedhurë te Perndia.
6 Pa besë adha s’mund të pëlqejë njeri Perndisë, sepse ai që qasetë te Perndia duhetë që të besojë, se është Perndi, e poguan ata që kërkojënë.
7 Me besë ju çfaq nga Perndia Noesë për ato që edhe nukë dukishnë, me besë të trëmburë dërtoi Qivotonë për të shpëtuarë shtëpin’ e tij; për atë (Qivoto) katarisi jetënë, e u bë klironom të së drejtësë që vjen nga besa.
8 Me besë kur qe thirrë Avraami, digjoi të del mb’atë vënd, që duaj të mirr klironomi, e u nis pa dijturë ku kish për të vaturë.
9 Me besë ndënji i huaj ndë vënd që i qe taksurë, si mbë të botësë, tuke ndënjurë mbë tendëra me Isaaknë e Iakovnë klironomë bashkë së tilit vënd.
10 Sepse prit atë qutetn’ e themeliosurë mirë, që asaj arhitek që e themeliosi është Perndia.
11 Me besë edhe ajo Sarra shterpa mori fuqi të bënej me barrë, e polli ndonëse qe shkuarë koha, se e mori për të vërtetë atë që bëri të taksuritë.
12 Pra andaj edhe nga një vetëmë, edhe kij gati i vdekurë, leu një turmë (pjellësh) posi ujët’ e Qiellit, e posi rërë e detit e panëmëruara, që është mb’anë të detit.
13 Ndë besë vdiqnë këta të gjithë, pa marrë të taksuratë, po tuke parë ato për së largut, e tuke bindurë, i deshnë, e molloisnë që janë miq të huaj mbi dhe.
14 Sepse ata që kuvëndojënë kështu dëftojënë që kërkojënë patridhënë.
15 E të qe që të mbaijnë ndër mënd atë nga duallë, do të kishnë kohë të kthenishnë mbë të.
16 Ma ndashti dëshërojënë një më të mirë, domethënë të Qiellit; andaj nukë ka turp Perndia të quhetë Perndi e ature, sepse i kish bërë ature gati qutet.
17 Me besë Avraami u dhoqimas nga Perndia, e pruri kurban Isaaknë, e ther djalën’ e vetëmë, ai që mori të taksuratë.
18 Ai që i qe thënë: Mbë Isaaknë do të jetë fara jote.
19 Silloisi (Avraami) që e fortë është Perndia të ngjalljë Isaaknë nga të vdekuritë; andaj e mori pa atë posi ndë një Ikonë.
20 Me besë Isaaku dha bekimnë Iakovit edhe Isafit, tuke vështruarë punëratë që do të vijnë.
21 Me besë Iakovi mbë të vdekurë bekoi çdonjë nga djelmt’ e Iosifit; e u fal si akumbisi mb’anë të shkopit së tij.
22 Me besë Iosifi kur vdis kujtoi të dalët’ e bijet së Israilit (nga Egjiptoja), e porsiti për eshtëra të tij.
23 Me besë Moisiu poqë leu, u fsheh tre muaj prej përindet së tij, sepse panë që qe një djalë i bukurë, e nuk’ u trëmbnë porsin’ e mbretit.
24 Me besë Moisiu si u bë i madh, nukë deshi të quhej bir i vashëzësë Faraonit.
25 Sepse cgjodhi më tepërë të hiq të keq bashkë me llao të Perndisë, se të gëzonej për pak kohë ndë faje.
26 Me të madh hazine e silloisi dhunën’ e Krishtit nga hazinet’ e Egjiptosë; sepse vështron ndë të poguarë të pastajmë.
27 Me besë la Egjiptonë, pa pasurë frikë nga të zëmëruarit’ e mbretit; sepse u forcua si me të parë t’atij që nukë shihetë.
28 Me besë lutej Pashkënë, e bëri të derdhurit’ e gjakut që të mos i ngit Israilitë ëngjëlli që vrit djemtë e parë t’Egjiptiovet.
29 Me besë shkuanë ndëpër Det të Kuq, si ndëpër dhe të thatë; atë deshnë të dhoqimasnë Egjiptiotë, e u mbitnë.
30 Me besë u gremisnë muret’ e Ierihosë, kur i rrotulluanë Israilitë shtatë dit.
31 Me besë kurva Rahav nukë pësoi gjë me të pabesëtë bashkë, kur dheksi me paq Kataskopëtë.
32 Edhe ç’të thom unë? Sepse s’m’ arrin mua koha të rrëfej për Gjedheonë, Varaknë, edhe Sampsonë, edhe Iefthaenë, Dhavidhnë, edhe Samuilë, edhe Profitëtë.
33 Ata me besë mundnë mbretërira, bënë të drejtënë, muarrë të taksuratë, thurë gojët’ e leondarëvet.
34 Shuajtinë fuqin’ e zjarit, shpëtuanë nga të prerit’ e thikëvet, shëruanë nga sëmundëtë, u bënë të fortë ndë luftë, i bënë të ikëjnë asqeret’ e huaj.
35 Muarrë gratë të vdekurit’ e ture të ngjallturë, të tjerë pa me të rrahurë si duallë vdiqnë, e nukë deshnë shpëtimnë, që të gjejënë të ngjallturë më të mirë.
36 Të tjerë dhoqimasnë të shara edhe të rrahura, edhe më shumë të lidhura e të fillakosura.
37 U mbuluanë me gurë, u prenë me sharrë, u gucitnë, vdiqnë ndënë thikë, ecnë pështjellë me lëkurë të dhënet, të dhivet, tuke lipurë, tuke shtrënguarë, tuke gjëmuarë.
38 (Ata që për të tillëtë nukë qe jeta e zonja) u pllanepsnë nd’erimira, ndë male, ndë shpella, e ndë vëra të dheut.
39 E këta të gjithë ndonëse qenë mburrurë me martiri që u ipej për besë të ture, nukë muarë të taksuratë.
40 Sepse Perndia pat dhiorisurë një punë më të mirë për nevet, që të mos jenë teliosurë përveçe nesh.
1 est autem fides sperandorum substantia
rerum argumentum non parentum
2 in hac enim testimonium consecuti sunt senes
3 fide intellegimus aptata esse saecula verbo Dei
ut ex invisibilibus visibilia fierent
4 fide plurimam hostiam Abel quam Cain obtulit Deo
per quam testimonium consecutus est esse iustus
testimonium perhibente muneribus eius Deo
et per illam defunctus adhuc loquitur
5 fide Enoch translatus est ne videret mortem
et non inveniebatur quia transtulit illum Deus
ante translationem enim testimonium habebat placuisse Deo
6 sine fide autem inpossibile placere
credere enim oportet accedentem ad Deum quia est
et inquirentibus se remunerator fit
7 fide Noe responso accepto de his quae adhuc non videbantur
metuens aptavit arcam in salutem domus suae
per quam damnavit mundum
et iustitiae quae per fidem est heres est institutus
8 fide qui vocatur Abraham
oboedivit in locum exire quem accepturus erat in hereditatem
et exiit nesciens quo iret
9 fide moratus est in terra repromissionis
tamquam in aliena in casulis habitando
cum Isaac et Iacob coheredibus repromissionis eiusdem
10 expectabat enim fundamenta habentem civitatem
cuius artifex et conditor Deus
11 fide et ipsa Sarra sterilis
virtutem in conceptionem seminis
accepit
etiam praeter tempus aetatis
quoniam fidelem credidit esse qui promiserat
12 propter quod et ab uno orti sunt
et haec emortuo
tamquam sidera caeli in multitudinem
et sicut harena quae est ad oram maris innumerabilis
13 iuxta fidem defuncti sunt omnes isti
non acceptis repromissionibus
sed a longe eas aspicientes et salutantes
et confitentes quia peregrini et hospites sunt supra
terram
14 qui enim haec dicunt significant se patriam inquirere
15 et si quidem illius meminissent de qua exierunt
habebant utique tempus revertendi
16 nunc autem meliorem appetunt id est caelestem
ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum
paravit enim illis civitatem
17 fide obtulit Abraham Isaac cum temptaretur
et unigenitum offerebat qui susceperat repromissiones
18 ad quem dictum est quia in Isaac vocabitur tibi semen
19 arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus
unde eum et in parabola accepit
20 fide et de futuris benedixit Isaac Iacob et Esau
21 fide Iacob moriens singulis filiorum Ioseph benedixit
et adoravit fastigium virgae eius
22 fide Ioseph moriens de profectione filiorum Israhel memoratus est
et de ossibus suis mandavit
23 fide Moses natus occultatus est mensibus tribus a parentibus suis
eo quod vidissent elegantem infantem
et non timuerunt regis edictum
24 fide Moses grandis factus negavit se esse filium filiae Pharaonis
25 magis eligens adfligi cum populo Dei
quam temporalis peccati habere iucunditatem
26 maiores divitias aestimans thesauro Aegyptiorum
inproperium Christi
aspiciebat enim in remunerationem
27 fide reliquit Aegyptum non veritus animositatem regis
invisibilem enim tamquam videns sustinuit
28 fide celebravit pascha et sanguinis effusionem
ne qui vastabat primitiva tangeret eos
29 fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram
quod experti Aegyptii devorati sunt
30 fide muri Hiericho ruerunt
circuiti dierum septem
31 fide Raab meretrix non periit cum incredulis
excipiens exploratores cum pace
32 et quid adhuc dicam
deficiet enim me tempus enarrantem
de Gedeon Barac Samson Iepthae
David et Samuhel et prophetis
33 qui per fidem devicerunt regna
operati sunt iustitiam adepti sunt repromissiones
obturaverunt ora leonum
34 extinxerunt impetum ignis effugerunt aciem gladii
convaluerunt de infirmitate
fortes facti sunt in bello castra verterunt exterorum
35 acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos
alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem
ut meliorem invenirent resurrectionem
36 alii vero ludibria et verbera experti insuper et vincula et carceres
37 lapidati sunt secti sunt temptati sunt
in occisione gladii mortui sunt
circumierunt in melotis in pellibus caprinis
egentes angustiati adflicti
38 quibus dignus non erat mundus
in solitudinibus errantes
et montibus et speluncis et in cavernis
terrae
39 et hii omnes testimonio fidei probati
non acceperunt repromissionem
40 Deo pro nobis melius aliquid providente
ut ne sine nobis consummarentur