Krie e shtatëtë
1 E pas këture vij Iisui tuk’ ecurë ndëpër Galileë, se nukë duaj të vij ndë Iudheë, sepse e kërkoijn’ atë çifutë ta vritnë.
2 E e krëmptea e çifutet, e tendavet, ish afër.
3 E i thon’ atij vëllazërit’ e tij: Ikë këteje, e hajde ndë Iudheë, që të shohënë edhe mathitit’ e tu punëtë që bën ti.
4 Se ndonjë që do ta mburjënë bota, s’i bën punët’ e tij fshehura. Ndë bën të tila punëra, dëfto vetëhenë tënde ndë botë.
5 Sepse as vëllazërit’ e tij nukë besoijnë nde ai.
6 Andaj u thot’ ature Iisui: Nuk’ erdhi edhe koha ime, ma koha juaj është kurdo gati.
7 Nukë mund bota t’u mçojë juvet, ma mua më mçon, sepse unë bëj të dukenë punët’ e saj që janë të këqia.
8 Hajdeni juvet ndë këtë të krëmpte, unë nukë vete ndë këtë të krëmpte, se nuk’ është mbushur’ edhe koha ime.
9 E si tha mb’ata këto, mbeti ndë Galileë.
10 Ma poqë vanë vëllazërit’ e tij, ahiere vate edhe ai ndë të krëmpte, jo faqeza, po si fshehura.
11 E çifutë e kërkoijn’ atë ndë ditë të së krëmptesë, e thoshnë: Ku ësht’ ai?
12 E bënej një murmur’ e madhe ndë turmëra për të. Ca thoshnë se është i mirë. E të tjerë pa thoshnë: Jo, po gënjen turmënë.
13 Po ndonjë nukë kuvëndon me lefteri për atë nga frik’ e çifutet.
14 Si shkuanë dha gjismat’ e së krëmp(t)evet, hipi Iisui ndë Iero e dhidhakste.
15 E çuditishnë çifutë, e thoshnë: Qish di kij grammati pa mpsuarë?
16 Edhe Iisui u përgjegj mb’ata, e u thotë: Të dhidhaksuritë tim, nuk’ është timtë, po atij që më ka dërguarë.
17 Ndë do njeri të bëjë thelimën’ e atij, do të njohë nd’është këjo dhidhahi e Perndisë, a unë kuvëndoj prej vetiut.
18 Ai që kuvëndon prej vetiut, kërkon nder’ e tij; ma kush kërkon nder’ e atij që e ka dërguarë atë, kij ësht’ i vërtetë, e s’ka të rremë mbë të.
19 Nuk’ u dha Moisiu juvet nomnë, e ndonjë nga jush s’e ruan nomnë? Pse kërkoni të më vritni?
20 Ju përgjegj turma, e i tha: Ti je i xhindosurë. Kush kërkon të të vrasë?
21 U përgjegj Iisui, e u thot’ ature: Një punë vetëmë bëra, e gjithë çuditeni.
22 Ndonëse Moisiu u dha juvet peritominë (jo se është nga Moisiu, po nga baballarëtë) e ju peritemni njeri të Shëtunë.
23 E nd’është që peritemnetë njeriu të Shëtunë, që të mos prishetë nomi i Moisiut, pse zëmëroni mbë mua, se shërova gjithë një njeri të Shëtunë?
24 Mos gjukoni sikundr’ u duketë, po gjukoni me gjuq të drejtë.
25 E thoshnë ca Ierosolimit: Nuk’ është kij që e kërkoijnë ta vrisnë?
26 E ja tek kuvëndon faqeza, e s’i thonë fare gjë atij. Vallë mos e njohn’ arhondëtë, që ai është me të vërteta Krishti?
27 Po këtë e dimë nga është. E Krishti kur të vijë, nuk’ e di njeri nga është.
28 Thirri adha ndë Iero Iisui tuke dhidhaksurë, e thosh: Edhe mua më njihni, edhe nga jam më njihni, e unë nukë kam ardhurë nga vetëheja ime, po ësht’ i vërtetë ai që më ka dërguarë, që juvet s’e njihni atë.
29 Ma un’ e njoh atë, se jam nga ai, e ai më ka dërguarë mua.
30 Andaj e kërkoijn’ atë ta zijnë, ma ndonjë s’hodhi dorënë mbi të, sepse nukë kish ardhurë sahati i tij.
31 E shumë nga turma besuanë nde ai, e thoshnë, se: kur do të vijë Krishti, mos do të bëjë më shumë çudira nga këto që bëri kij?
32 Digjuanë Farisejtë të murmurisurit’ e turmësë për atë; e dërguanë Farisejtë e të parët’ e priftëret njerëz, që ta zijn’ atë.
33 U tha adha ature Iisui: Edhe pak kohë jam me juvet, e pastaje vete tek ai që më ka dërguarë.
34 Do të më kërkoni e do të mos më gjeni. E atje që jam unë, juvet nukë mundni të viji.
35 E çifutë thoshnë njeri me jatërinë: Ku do të vejë kij, që nevet do të mos e gjejëmë atë? Vallë mos do të vejë ndë filira të përhapura të Elinëvet, e të dhidhaksjë Elinëtë?
36 Ç’domethënë këjo fjalë që tha: Do të më kërkoni mua, e do të mos më gjeni? E: Tek jam unë, juvet s’mundni të vini?
37 E ditën’ e pastajme të madhenë të së krëmptesë, nguli këmbën’ Iisui, e thirri më fort, e thoshte: Kush ka et, le të vijë tek u, e le të pijë.
38 Atij që beson mbë mua (sikundrë tha karta) do t’i rrjedhënë lumëra nga barku i tij ujit së gjallë.
39 (E këtë e tha për Shpirt që duajnë të mirrë ata që besoijnë nde ai, sepse edhe s’qe dhënë Shënjti Shpirt, se s’qe edhe nderuarë Iisui).
40 Andaj shumë nga turma, si digjuanë këtë fjalë, thoshnë: Kij është me të vërtetë profiti.
41 E të tjerë thoshnë: Kij është Krishti. E të tjerë pa thoshnë: Se mos vjen Krishti nga Galilea?
42 Nukë thotë karta se nga far’ e Dhavidhit edhe nga quteti i Vithleemit tek rrij Dhavidhi, vjen Krishti?
43 E u bë të shqierë ndë turmë për të.
44 E ca nga ata duajnë ta zijn’ atë, po ndonjë nukë vuri duartë mbi të.
45 U kthienë dha kopijtë ndë të parët’ e priftëret e ndë Farisej. E ata u thanë këture: Pse nuk’ e prutë atë?
46 U përgjegjnë kopijtë: Ndonjë njeri s’ka folturë kështu kurrë si kij njeri.
47 E farisejtë ju përgjegjnë ature: Mos jini gënjierë mbase edhe ju?
48 Mos besoi nde ai ndonjë nga arhondëtë a nga Farisejtë?
49 Po këjo turma, që nukë kupëton nomnë, ësht’ e mallëkuarë.
50 U thot’ ature Nikodhimoi, që pat ardhurë natënë nde ai, e që qe një nga ata.
51 Mos nomi juaj dëmëton njerinë, pa digjuarë atë më përpara, e pa njohurë se ç’bën?
52 Ju përgjegjnë, e i than’ atij: Mos je edhe ti nga Galilea? Kërko kartëratë, e shih, që profit nga Galilea nuk’ u ngre.
53 E u kthie gjithëkush ndë shtëpi të tij.
1 post haec ambulabat Iesus in Galilaeam
non enim volebat in Iudaeam ambulare
quia quaerebant eum Iudaei interficere
2 erat autem in proximo dies festus Iudaeorum scenopegia
3 dixerunt autem ad eum fratres eius
transi hinc et vade in Iudaeam
ut et discipuli tui videant opera tua quae facis
4 nemo quippe in occulto quid facit
et quaerit ipse in palam esse
si haec facis manifesta te ipsum mundo
5 neque enim fratres eius credebant in eum
6 dicit ergo eis Iesus tempus meum nondum advenit
tempus autem vestrum semper est paratum
7 non potest mundus odisse vos me autem odit
quia ego testimonium perhibeo de illo
quia opera eius mala sunt
8 vos ascendite ad diem festum hunc
ego non ascendo ad diem festum istum
quia meum tempus nondum impletum est
9 haec cum dixisset ipse mansit in Galilaea
10 ut autem ascenderunt fratres eius
tunc et ipse ascendit ad diem festum
non manifeste sed quasi in occulto
11 Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et dicebant ubi est ille
12 et murmur multus de eo erat in turba
quidam enim dicebant quia bonus est
alii autem dicebant non sed seducit turbas
13 nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum
14 iam autem die festo mediante ascendit Iesus in templum et docebat
15 et mirabantur Iudaei dicentes
quomodo hic litteras scit cum non didicerit
16 respondit eis Iesus et dixit
mea doctrina non est mea sed eius qui misit me
17 si quis voluerit voluntatem eius facere cognoscet de doctrina
utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar
18 qui a semet ipso loquitur gloriam propriam quaerit
qui autem quaerit gloriam eius qui misit illum
hic verax est et iniustitia in illo non est
19 nonne Moses dedit vobis legem et nemo ex vobis facit legem
20 quid me quaeritis interficere
respondit turba et dixit daemonium habes
quis te quaerit interficere
21 respondit Iesus et dixit eis unum opus feci et omnes miramini
22 propterea Moses dedit vobis circumcisionem
non quia ex Mose est sed ex patribus
et in sabbato circumciditis hominem
23 si circumcisionem accipit homo in sabbato
ut non solvatur lex Mosi
mihi indignamini quia totum hominem sanum feci in sabbato
24 nolite iudicare secundum faciem sed iustum iudicium iudicate
25 dicebant ergo quidam ex Hierosolymis
nonne hic est quem quaerunt interficere
26 et ecce palam loquitur et nihil ei dicunt
numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus
27 sed hunc scimus unde sit
Christus autem cum venerit nemo scit unde sit
28 Clamabat ergo docens in templo Iesus et dicens
et me scitis et unde sim scitis et a me ipso non veni
sed est verus qui misit me quem vos non scitis
29 ego scio eum
quia ab ipso sum et ipse me misit
30 Quaerebant ergo eum adprehendere
et nemo misit in illum manus quia nondum venerat hora eius
31 De turba autem multi crediderunt in eum et dicebant
Christus cum venerit numquid plura signa faciet quam quae hic facit
32 audierunt Pharisaei turbam murmurantem de illo haec
Et miserunt principes et Pharisaei ministros ut adprehenderent eum
33 Dixit ergo Iesus adhuc modicum tempus vobiscum sum
et vado ad eum qui misit me
34 Quaeretis me et non invenietis
et ubi sum ego vos non potestis venire
35 dixerunt ergo Iudaei ad se ipsos
quo hic iturus est quia non inveniemus eum
numquid in dispersionem gentium iturus est et docturus gentes
36 quis est hic sermo quem dixit
quaeretis me et non invenietis
et ubi sum ego non potestis venire
37 in novissimo autem die magno festivitatis
stabat Iesus et clamabat dicens
si quis sitit veniat ad me et bibat
38 qui credit in me sicut dixit scriptura
flumina de ventre eius fluent aquae vivae
39 hoc autem dixit de Spiritu quem accepturi erant credentes in eum
non enim erat Spiritus
quia Iesus nondum fuerat glorificatus
40 Ex illa ergo turba cum audissent hos sermones eius dicebant
hic est vere propheta
41 alii dicebant hic est Christus
Quidam autem dicebant
numquid a Galilaea Christus venit
42 nonne scriptura dicit
quia ex semine David et Bethleem castello ubi
erat David venit Christus
43 Dissensio itaque facta est in turba propter eum
44 Quidam autem ex ipsis volebant adprehendere eum
sed nemo misit super illum manus
45 Venerunt ergo ministri ad pontifices et Pharisaeos
et dixerunt eis illi quare non adduxistis eum
46 responderunt ministri
numquam sic locutus est homo sicut hic homo
47 responderunt ergo eis Pharisaei numquid et vos seducti estis
48 numquid aliquis ex principibus credidit in eum aut ex
Pharisaeis
49 sed turba haec quae non novit legem maledicti sunt
50 dicit Nicodemus ad eos
ille qui venit ad eum nocte qui unus erat ex ipsis
51 numquid lex nostra iudicat hominem
nisi audierit ab ipso prius
et cognoverit quid faciat
52 responderunt et dixerunt ei numquid et tu Galilaeus es
scrutare et vide
quia propheta a Galilaea non surgit
53 et reversi sunt unusquisque in domum suam