Krie e nëntëtë
1 E Savllua edhe tuke çfriturë kanosira e vreila kundrë mathitivet së Zotit, ju qas të parit së priftëret.
2 E kërkoi prej si kartëra për Dhamasko ndëpër Sinagogjira, që ndë gjetë ndoca të jenë nga udha, burra e gra, t’i bjerë lidhurë ndë Ierusalim.
3 E tek vij, gjau që kur u afërua ai ndë Dhamasko, e aksafna e llampsi atë një dritë Qiellet.
4 E si ra mbë dhe, digjoi një zë q’ i thosh atij: Saull, Saull, pse më ndjek mua?
5 E ai u përgjegj: Cili je ti, Zot? E Zoti i tha atij: Unë jam Iisui, ai që ndjek ti. Pun’ e ligë është për ti të shkelmoç drizatë.
6 E ai tuke dredhurë e tuke çuditurë, tha: O Zot, ç’do ti që të bëj unë? Edhe Zoti i thot’ atij: Ngreu mbë këmbë e hirë ndë qutet, e do të të thuhetë ti ç’duhetë të bëç.
7 E njerëzitë që i vijnë pas atij, mbenë të vuvosurë, se zënë e digjuanë, po ndonjë nukë shihnë.
8 E Savllua u ngre nga dheu e nukë shih ndonjë, ndonëse i kish sitë hapëtë; po tuk’ e hequrë atë për doret, e prunë ndë Dhamasko.
9 E ndënji tri dit që nukë shih; as hangri, as piu.
10 E ishte ndë Dhamasko një mathiti që quhej Anania, e i thot’ atij Zoti ndë ëndërë: Anania. Edhe ai tha: Ja tek jam, Zot.
11 Edhe Zoti i thot’ atij: Ngreu, e hajde mb’udhë që quhetë e Drejtë, e kërko ndë shtëpi të Iudhësë një Tarsiot që quhetë Savllo; se ja tek faletë.
12 E pa ndë ëndërë një njeri që quhej Anania të vij e të vin sipër mbë të duartë, për të pohtisurë pagjene dritënë.
13 E Anania u përgjegj: O Zot, digjova nga shumë botë për këtë njeri, sa të këqia ka bërë Shënjtorëvet së tu ndë Ierusalim.
14 Edhe këtu ka urdhër nga të parët’ e priftëret, të lidhjë gjith’ ata që zënë ngoje ëmërinë tënd.
15 Ma Zoti i tha atij: Hajde, sepse kij është tek u enë e zgjedhurë, për të mbajturë ëmërinë tim përpara të pabesëvet, e mbretëret, e të bijet s’Israilit.
16 Sepse u do t’i dëftoj atij, sa do të pësojë ai për ëmër tim.
17 E vate Anania, e hiri ndë shtëpi; e si vuri duartë mbi të, i tha: Saull vëlla, Zoti më dërgoi mua (Iisui që t’u dëftua tij mb’udhë tek vije) që të shohç, edhe të mbusheç prej Shënjtit Shpirt.
18 E menjëherë i ranë nga sit’ e tij posi hala, e pa atë çast; e si u ngre, u pagëzua.
19 E si hangri, u forcua. E ndënji Savllua ca dit bashkë me mathiti që qenë ndë Dhamasko.
20 E pa mënuarë dhidhaks ndë Sinagoje Krishtinë, që kij është i biri i Perndisë.
21 E çuditishnë gjith’ ata që digjoijnë, e thoshnë: Nuk’ është kij që i përhap ndë Ierusalim gjith’ ata që zijnë ngoje këtë ëmër? Edhe këtu për këtë punë erdhi që t’i bij lidhurë ndë të parët’ e priftëret?
22 Ma Savllua sa vij forconej, e i bën të pagojë çifutë që rrijnë ndë Dhamasko, tuke dëftuarë që ai është Krishti.
23 E si shkuanë shumë dit bënë mushavere çifutë ta vrisnë atë.
24 E Savllua e njohu nijet’ e ture. E ata ruaijnë diertë nat’ e ditë, që ta vritnë atë.
25 Ma mathititë e muarrë atë natënë, e e zbritnë nga muri tuk’ e lëshuarë me ç(p)ortë.
26 E vate Savllua ndë Ierusalim, e kërkon të përzihej me mathitej, po gjithë trëmbishnë nga ai, sepse nuk’ e besoijnë që qe mathiti.
27 Ma Varnava, si e mori me vetëhe, e pru nd’apostoj e u rrëfeu ature qish pat parë Zotnë mb’udhë, e qish i pat folë atij, e qish dhidhaksi faqeza ndë Dhamasko mbë ëmërë të Iisuit.
28 E vij e rrijte bashkë me ta nd’Ierusalim e dhidhaks faqeza ndë ëmër të Zotit Iisuit.
29 E kuvëndonte e filloniqis me Çifutë që flisnë Elinika, e ata kërkoijnë ta vrisn’ atë.
30 Po si e digjuanë vëllazëritë, e shpunë atë ndë Qesari, e e dërguanë atë ndë Tarso.
31 Qishëtë dha ndëpër gjithë Iudheë, e Galileë, e Samari, kishnë paq, e stisëijnë, e ecëijnë ndë frikë të Zotit, e shtonejnë me parigorí të Shënjtit Shpirt.
32 E gjau tek shkon Petrua ndëpër gjith’ ato vënde, e të zbrit ngjera mbë Shënjtorë që rrijnë ndë Lidhë.
33 E atje gjeti një njeri që quhej Enea, që ish i mbajturë e dergjej ndë shtrat tetë vjet.
34 E i tha atij Petrua: O Enea, të shëron ti Iisu Hristoi. Ngreu, e shtro sht(r)atnë tënd. E atë çast u ngre.
35 E e panë atë gjith’ ata që rrijnë ndë Lidhë e ndë Saronë, e u kthienë mbë Zonë.
36 E ndë Iop qe një mathitrië që quhej Tavitha, që domethënë Zorkadhe. Ajo ish plot nga punëra të mira e nga eleimosine që bën.
37 E gjau të sëmurej mb’ato dit e të vdis ajo; e si e lajtinë atë, e vunë ndë çardhak.
38 E si është Lidha afër Iopit e digjuanë mathitejtë që Petrua ësht’ atje, dërguanë nde ai di njerëz, e i lutishnë të mos përtojë të vijë ngjera mbë ta.
39 Edhe Petrua u ngre, e vate me ta bashkë. E si vate, e hipnë ndë çardhak. E duallë përpara gjithë grat’ e va, tuke qarë e tuke dëftuarë këmishëra e rroba që kish bërë ngjera sa ish me ato bashkë Zorkadhea.
40 E si i kreu Petrua gjithë jashtë, e unji gjunjëtë mbë dhe e u fal; u kthie prej kurmit, e tha: O Tavitha, ngreu. E ajo hapi sit’ e saj, e si pa Petronë u ngre të rrij.
41 E si i dha asaj dorënë, e ngrijti atë; e thirri Shënjtorëtë edhe të vatë, e ua nxori atë përpara të gjallë.
42 E u digjua këjo ndë gjithë Iop, e shumë besuanë mbë Zotnë.
43 E gjau të rrij ai shumë dit ndë Iop, ndë shtëpi të njëjt Simon Tabakut.
1 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Domini
accessit ad principem sacerdotum
2 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad
synagogas
ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres
vinctos perduceret in Hierusalem
3 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damasco
et subito circumfulsit eum lux de caelo
4 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi
Saule Saule quid me persequeris
5 qui dixit quis es Domine
et ille ego sum Iesus quem tu persequeris
7 sed surge et ingredere civitatem
et dicetur tibi quid te oporteat facere
viri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefacti
audientes quidem vocem neminem autem videntes
8 surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat
ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum
9 et erat tribus diebus non videns
et non manducavit neque bibit
10 erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias
et dixit ad illum in visu Dominus Anania
at ille ait ecce ego Domine
11 et Dominus ad illum
surgens vade in vicum qui vocatur Rectus
et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem
ecce enim orat
12 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem
et inponentem sibi manus ut visum recipiat
13 respondit autem Ananias Domine audivi a multis de viro hoc
quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem
14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes
qui invocant nomen tuum
15 dixit autem ad eum Dominus
vade quoniam vas electionis est mihi iste
ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel
16 ego enim ostendam illi
quanta oporteat eum pro nomine meo pati
17 et abiit Ananias et introivit in domum
et inponens ei manus dixit Saule frater
Dominus misit me Iesus
qui apparuit tibi in via qua veniebas
ut videas et implearis Spiritu Sancto
18 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae
et visum recepit et surgens baptizatus est
19 et cum accepisset cibum confortatus est
fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot
20 et continuo in synagogis praedicabat Iesum
quoniam hic est Filius Dei
21 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant
nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem
eos qui invocabant nomen istud
et huc ad hoc venit
ut vinctos illos duceret ad principes
sacerdotum
22 Saulus autem magis convalescebat
et confundebat Iudaeos qui habitabant Damasci
adfirmans quoniam hic est Christus
23 cum implerentur autem dies multi
consilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent
24 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum
custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent
25 accipientes autem discipuli eius
nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta
26 cum autem venisset in Hierusalem
temptabat iungere se discipulis
et omnes timebant eum
non credentes quia esset discipulus
27 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostolos
et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum
et quia locutus est ei
et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in
nomine Iesu
28 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem
et fiducialiter agens in nomine Domini
29 loquebatur quoque et disputabat cum Graecis
illi autem quaerebant occidere eum
30 quod cum cognovissent fratres
deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum
31 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem
et aedificabatur ambulans in timore Domini
et consolatione Sancti Spiritus replebatur
32 factum est autem Petrum dum pertransiret
universos devenire
et ad sanctos qui habitabant Lyddae
33 invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam
ab annis octo iacentem in grabatto qui erat paralyticus
34 et ait illi Petrus
Aeneas sanat te Iesus Christus
surge et sterne tibi
et continuo surrexit
35 et viderunt illum omnes
qui habitabant Lyddae et Saronae
qui conversi sunt ad Dominum
36 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitas
quae interpretata dicitur Dorcas
haec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat
37 factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur
quam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo
38 cum autem prope esset Lydda ab Ioppe
discipuli audientes quia Petrus esset in ea
miserunt duos viros ad eum rogantes
ne pigriteris venire usque ad nos
39 exsurgens autem Petrus venit cum illis
et cum advenisset duxerunt illum in cenaculum
et circumsteterunt illum omnes viduae flentes
et ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas
40 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravit
et conversus ad corpus dixit Tabita surge
at illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit
41 dans autem illi manum erexit eam
et cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam
42 notum autem factum est per universam Ioppen
et crediderunt multi in Domino
43 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe
apud quendam Simonem coriarium