Krie e njëzeteditë
1 Njerëz vëllazër e baballarë, digjoni përgjegjëjënë time që bëj unë ndashti përpara juvet.
2 (E poqë digjuanë që u flit ature Çifutërisht, e kaqë më tepër pushuanë. E u thotë:)
3 Unë jam njeri çifut, lerë ndë Tarso të Qiliqisë, ma jam rriturë ndë këtë qutet, e mpsuarë ndë këmbë të Gamaliilit, sikundr’ është e vërtet’ e nomit së baballarëvet, ziliar i Perndisë, sikundrë jini edhe juvet të gjithë sot edhe gjithë ditënë.
4 Unë këtë udhë e ndoqa ngjera mbë vdekëjë, tuke lidhurë e tuke vënë brënda ndë hapsanëra burra e gra.
5 Sikundrë më bën mua martiri edhe i pari i priftëret, edhe gjithë pleqësia, që mora prej suresh edhe kartëra për vëllazër, ndë Dhamasko vejë unë për të prurë nd’Ierusalim lidhurë edhe ata që qenë atje, që të mundonishnë.
6 Ma më gjau mua kur vejë udhësë e u afëruaçë ndë Dhamasko, ndë mes të ditësë papandehurë, më vetëtijti nga Qielli rrotull meje një drit’ e madhe.
7 E raçë mbë dhe, e digjova një zë që më thosh: Saull, Saull, përse më ndjek?
8 E unë ju përgjegjçë: Cili je ti, Zot? E më tha mua: Unë jam Iisui Nazarinoi që ndjek ti.
9 E ata që qenë me mua, dritën’ e panë e u drodhë nga frika, ma zën’ e atij që më foli mua, nuk’ e digjuanë.
10 E un’ i thaçë: Ç’të bëj, o Zot? E Zoti më tha mua: Ngreu e hajde ndë Dhamasko, e atje do të të thuhetë ti për gjith’ ato që do të bëç.
11 E si nukë shohë nga të llampsurit’ e asaj dritet, më hoqnë për doret shokëtë, e arçë ndë Dhamasko.
12 E një njeri Anania, i trëmburë Perndisë sikundr’ është nomi, edhe i mburturë prej gjithë Çifutet që rrijn’ atje.
13 Si erdhi tek unë e ndënji përpara, më tha: Saull vëlla, hap sitë. E unë atë çast e paçë atë.
14 E ai më tha: Perndia e baballarëvet sonë të ka ordhinjasurë ti që krie herësë të njohç thelimën’ e tij, e të shohç të Drejtinë, e të digjoç zë nga goja e tij.
15 Sepse do të jeç martir i atij mbë gjithë njerëz, ature që pe edhe ature që digjove.
16 E ndashti pse sillej? Ngreu e pagëzou, e laj fajet’ e tua, tuke thirrë ëmërin’ e Zotit.
17 E kur u kthieçë nd’Ierusalim e faleshë nd’Iero, më gjau të bjerë ndë një të dalë nga vetiu.
18 E paçë atë që më thosh mua: Anangas. Dil me të shpejta nga Ierusalimi, se do të mos dheksenë martirinë tënde për mua.
19 E un’ i thaçë: Zot, ata e dinë që unë jeshë ai që i vërë ndë hapsanë, e i rrahë ndëpër sinagoje ata që besoijnë mbë tij.
20 Edhe kur derdhej gjaku i Stefanit, martirit sit, unë jeshë përpara, e mbë një kshill për vreëlë të tij, e ruajë rrobat’ e ature që e vrisnë.
21 E më tha mua: Hajde, se unë do të të dërgoj ti ndë filira të larga.
22 E e digjoijnë atë ngjera mbë këtë fjalë, ma pastaje ngrijtinë zën’ e ture e thanë: Ngree nga dheu të tillinë, sepse s’ësht’ e udhësë të rrojë ai.
23 E kur thërritn’ ata, e shtijnë rrobatë poshtë, e ngrijnë pluhur nd’erë.
24 Porsiti Hiliarhu ta shpijnë atë ndë kala e u tha ta rrihnë, e ta pietnë, që të mpson për çfarë punë thërrisnë kondr’ atij.
25 E poqë e shtrijtin poshtë e e lidhnë me rripa ta rrihnë, i thotë Pavllua Ekatondarhut që rrij përpara, ndë kini juvet urdhër të rrihni njeri Roman pa gjukuarë?
26 E Ekatondarhu si digjoi këtë fjalë, u qas te Hiliarhu e i rrëfen, e i thotë: Shih mirë ç’do të bëç, sepse kij njeri është Roman.
27 E Hiliarhu ju afërua, e i tha atij: Thuajmë mua ndë je ti Roman. Edhe ai i tha: Jam me të vërtetë.
28 E u përgjegj Hiliarhu: Un’ e kam blerë këtë kasaba shumë shtrejt. Edhe Pavllua i thotë: Unë jam edhe lerë i tilli.
29 E atë çast u larguanë prej si ata që duajnë ta pietnë atë. Edhe vetë Hiliarhu u frikua, se e njohu që është Roman, edhe sepse e pat lidhurë.
30 E ditën’ e nesërme duaj të njih të vërtetënë, për çfarë punë kallëzonej nga çifutë, e e zgjidhi atë nga të lidhuritë, e porsiti të mbëjidhishnë të parët’ e priftëret edhe gjithë sinodhi i ture. E si e nxori jashtë Pavllonë, e vu përpara ature.
1 viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem
2 cum audissent autem
quia hebraea lingua loquitur ad illos
magis praestiterunt silentium
3 et dixit
ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae
nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel
eruditus iuxta veritatem paternae legis
aemulator legis sicut et vos omnes estis hodie
4 qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem
alligans et tradens in custodias viros ac mulieres
5 sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit
et omnes maiores natu
a quibus et epistulas accipiens ad fratres
Damascum pergebam
ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur
6 factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco
media die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa
7 et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi
Saule Saule quid me persequeris
8 ego autem respondi quis es Domine
dixitque ad me ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris
9 et qui mecum erant lumen quidem viderunt
vocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum
10 et dixi quid faciam Domine
Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum
et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere
11 et cum non viderem prae claritate luminis illius
ad manum deductus a comitibus veni Damascum
12 Ananias autem quidam vir
secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus
Iudaeis
13 veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice
et ego eadem hora respexi in eum
14 at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit te
ut cognosceres voluntatem eius
et videres Iustum et audires vocem ex ore eius
15 quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti
16 et nunc quid moraris
exsurge baptizare et ablue peccata tua
invocato nomine ipsius
17 factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo
fieri me in stupore mentis
18 et videre illum dicentem mihi
festina et exi velociter ex Hierusalem
quoniam non recipient testimonium tuum de me
19 et ego dixi
Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem
et caedens per synagogas eos qui credebant in te
20 et cum funderetur sanguis Stephani testis tui
ego adstabam et consentiebam
et custodiebam vestimenta interficientium illum
21 et dixit ad me
vade quoniam ego in nationes longe mittam te
22 audiebant autem eum usque ad hoc verbum
et levaverunt vocem suam dicentes
tolle de terra eiusmodi
non enim fas est eum vivere
23 vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua
et pulverem iactantibus in aerem
24 iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eum
ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei
25 et cum adstrinxissent eum loris
dixit adstanti sibi centurioni Paulus
si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare
26 quo audito centurio accessit ad tribunum
et nuntiavit dicens quid acturus es
hic enim homo civis romanus est
27 accedens autem tribunus dixit illi
dic mihi tu Romanus es
at ille dixit etiam
28 et respondit tribunus
ego multa summa civitatem hanc consecutus sum
et Paulus ait
ego autem et natus sum
29 protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant
tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum
30 postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eum
et iussit sacerdotes convenire et omne concilium
et producens Paulum statuit inter illos