Krie e trembëdhjetëtë
1 E përpara së krëmptesë të pashkësë, si e dij Iisui që erdhi koha e tij të shkon nga këjo dinia te babai, sepse i deshi të tijtë që qenë ndë botë, e i deshi ngjera mbë të pastajmenë.
2 E kur u bë darkë (djalli pat vënë më përpara ndë zëmërë të Iudhësë së Simonit Iskariotit, që ta paradhos atë).
3 Sepse e dij Iisui që ja dha gjithë punëtë babai mbë duar të tij, e që kish ardhurë nga Perndia e te Perndia vij.
4 Ngrihetë nga darka e si nxori rrobat’ e tij, mori një futa e ngjeshi vetëhenë.
5 Pastaje vuri ujë ndë një magje, e zu të lan këmbët’ e mathitivet së tij, e t’i fshin me futa që ish ngjeshurë.
6 Vjen adha te Simon Petrua, e i thot’ atij ai: Zot, ti më lan mua këmbëtë?
7 Ju përgjegj e i thot’ atij Iisui: Atë që bëj unë, ti ndashti nuk’ e kupëton, po pasandaj do ta kupëtoç.
8 I thot’ atij Petrua: Do të mos laç këmbët’ e mia ndë jetë pas jetet. Ju përgjegj atij Iisui: Ndë mos të lafça, nukë ke pjesë me mua.
9 I thot’ atij Simon Petrua: Zot, jo vetëmë këmbëtë, po edhe duartë edhe kokënë.
10 I thot’ atij Iisui: I lari nukë ka hria të lahetë përveçme këmbëvet, po është gjithë i qëruarë. Edhe juvet të qëruarë jini, po jo gjithë.
11 Sepse e dij atë që e prodhos atë, e andaj tha, që: nukë jini gjithë të qëruarë.
12 E si u lau dha këmbët’ ature e veshi rrobat’ e tij, ndënji pa ndë mësallë, e u thot’ ature: Kupëtoni këtë që u bëra unë juvet?
13 Ju më thërritni mua: Dhaskal e Zot, e mirë thoi, sepse jam.
14 Nd’është adha që unë u lava këmbëtë tuaj, Zoti edhe Dhaskali, duhetë që të lani edhe juvet këmbët’ e njeri-jatërit.
15 Se u dhaçë unë juvet ksomblë që sikundrë bëra unë ndër juvet, të bëni edhe juvet.
16 Vërtet, vërtet u thom juvet, nuk’ është kopil m’i madh se zoti tij, as i dërguarë m’i madh se ai që e dërgoi atë.
17 Ndë kupëtuatë ju këto, do të jini të lumurë, ndë qoftë që të bëni ato.
18 Nukë thom për gjithë juvet, un’ i di ata që zgjodha, po duhetë që të dalë e vërtetë karta: Një që ha bukënë me mua ngrijti thundrën’ e këmbësë tij kondrë meje.
19 Që ndashti u thom juvet, pa gjarë, dhe që kur të gjajënë të besoni që unë jam.
20 Vërtet, vërtet u thom juvet, që ai që dheks atë që do të dërgoj unë, mua dheks. E ai që dheks mua, dheks atë që dërgoi mua.
21 E si tha këto Iisui, u nakatos brëndazi, e martirisi, e tha: Vërtet, vërtet u thom juvet, se një nga jush do të më paradhosjë mua.
22 E mathititë vështroijnë njeri-jatërinë, e nukë dijnë për cilinë thosh.
23 E një nga mathititë që qe i dashurë nga Iisui, qe kumbisurë ndë gji të tij.
24 E i bëri noimë Simon Petrua, që ta piet cili ësht’ ai, që thotë për të.
25 E si ra ai mbi gjoks të Iisuit, i thot’ atij: Zot, cili është?
26 Ju përgjegj Iisui, e i tha: Ai është, që si të ngjiej unë një copë bukë, do të ja ap. E si e ngjeu bukënë, ja ep Iudhësë birit së Simonit Iskariotit.
27 E pas asaj kapçatësë ahere hiri nde ai satanai, e Iisui i thot’ atij: Atë që ke për të bënë, bëne shpejt.
28 Po ndonjë nga ata që qenë ndë mësallë s’kupëtoi për se i tha atij.
29 E ca u silloisnë, që sepse kish Iudha kuletënë, i tha Iisui atij: Blena nga ato që na duhenë ndë të krëmptenë, a t’apë gjë të varfëret.
30 Ma ai poqë mori kapçatënë, atë çast iku, e qe dhe natë.
31 E poqë dolli dha ai, thotë Iisui: Ndashti u nderua i biri njeriut, edhe Perndia u nderua mbë të.
32 Nd’u nderua Perndia mbë të, edhe Perndia do ta nderojë atë mbë vetëhe të saj, e atë çast do ta nderojë atë.
33 Djelm, edhe pakëzë kohë jam me juvet. Do të më kërkoni, e (si)kundrë thaçë çifutet, që tek të vete unë, juvet s’mundni të vini, edhe juvet u thom ndashti.
34 Një porsi të re u ap ndashti juvet, që të doi njeri-jatërinë sikundr’ u desha unë juvet, ashtu edhe juvet të doi njeri-jatërinë.
35 Ndë këtë do t’u njohënë gjithë, që jini mathitit’ e mi, ndë paçi dashuri njeri me jatërinë.
36 I thot’ atij Simon Petrua: Zot, ku vete? Ju përgjegj atij Iisui: Tek vete unë, nukë mund të më viç pas ndashti, po pastaje do të më viç pas.
37 I thot’ atij Petrua: Zot, pse nukë mund të vij pas teje ndashti? Shpirtinë tim do ta vë për tij.
38 Ju përgjegj atij Iisui: Shpirtinë tënd do ta vëç për mua? Vërtet, vërtet të thom tij, do të mos këndojë kokoshi, ngjera sa të m’arniseç tri herë.
1 ante diem autem festum paschae
sciens Iesus quia venit eius hora
ut transeat ex hoc mundo ad Patrem
cum dilexisset suos qui erant in mundo in finem dilexit eos
2 Et cena facta
cum diabolus iam misisset in corde
ut traderet eum Iudas Simonis Scariotis
3 Sciens quia omnia dedit ei Pater in manus
et quia a Deo exivit et ad Deum vadit
4 Surgit a cena et ponit vestimenta sua
et cum accepisset linteum praecinxit se
5 deinde mittit aquam in pelvem
et coepit lavare pedes discipulorum
et extergere linteo quo erat praecinctus
6 venit ergo ad Simonem Petrum
et dicit ei Petrus Domine tu mihi lavas pedes
7 respondit Iesus et dicit ei
quod ego facio tu nescis modo scies autem postea
8 dicit ei Petrus non lavabis mihi pedes in aeternum
respondit Iesus ei
si non lavero te non habes partem mecum
9 dicit ei Simon Petrus
Domine non tantum pedes meos sed et manus et caput
10 dicit ei Iesus
qui lotus est non indiget ut lavet
sed est mundus totus
et vos mundi estis sed non omnes
11 sciebat enim quisnam esset qui traderet eum
propterea dixit non estis mundi omnes
12 postquam ergo lavit pedes eorum et accepit vestimenta sua
cum recubuisset iterum dixit eis scitis quid fecerim vobis
13 Vos vocatis me magister et Domine
et bene dicitis sum etenim
14 Si ergo ego lavi vestros pedes Dominus et magister
et vos debetis alter alterius lavare pedes
15 exemplum enim dedi vobis
ut quemadmodum ego feci vobis ita et vos faciatis
16 Amen amen dico vobis
non est servus maior domino suo
neque apostolus maior eo qui misit illum
17 si haec scitis beati eritis si feceritis ea
18 Non de omnibus vobis dico ego scio quos elegerim
sed ut impleatur scriptura
qui manducat mecum panem
levavit contra me calcaneum suum
19 amodo dico vobis priusquam fiat
ut credatis cum factum fuerit quia ego sum
20 Amen amen dico vobis qui accipit si quem misero me accipit
qui autem me accipit accipit eum qui me misit
21 Cum haec dixisset Iesus turbatus est spiritu
et protestatus est et dixit
amen amen dico vobis quia unus ex vobis tradet me
22 Aspiciebant ergo ad invicem discipuli
haesitantes de quo diceret
23 Erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu
quem diligebat Iesus
24 innuit ergo huic Simon Petrus et dicit ei
quis est de quo dicit
25 itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu dicit ei
Domine quis est
26 respondit Iesus
ille est cui ego intinctum panem porrexero
Et cum intinxisset panem
dedit Iudae Simonis Scariotis
27 et post buccellam tunc introivit in illum Satanas
Dicit ei Iesus quod facis fac citius
28 hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei
29 quidam enim putabant quia loculos habebat Iudas
quia dicit ei Iesus
eme ea quae opus sunt nobis ad diem festum
aut egenis ut aliquid daret
30 cum ergo accepisset ille buccellam exivit continuo
erat autem nox
31 cum ergo exisset dicit Iesus
nunc clarificatus est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo
32 si Deus clarificatus est in eo
et Deus clarificabit eum in semet ipso
et continuo clarificabit eum
33 filioli adhuc modicum vobiscum sum
quaeretis me
et sicut dixi Iudaeis quo ego vado vos non potestis venire
et vobis dico modo
34 mandatum novum do vobis ut diligatis invicem
sicut dilexi vos ut et vos diligatis invicem
35 in hoc cognoscent omnes quia mei discipuli estis
si dilectionem habueritis ad invicem
36 Dicit ei Simon Petrus Domine quo vadis
respondit Iesus
quo ego vado non potes me modo sequi sequeris autem postea
37 dicit ei Petrus quare non possum sequi te modo
animam meam pro te ponam
38 respondit Iesus animam tuam pro me ponis
amen amen dico tibi
non cantabit gallus donec me ter neges