Krie e njëzetëtë
1 E si pushoi nakatosia, thirri Pavllua mathitejtë, e si i la me shëndet, dolli të vij ndë Maqedhoni.
2 E si shkoi ndëpër gjithë ato vënde, e i parigorisi ata me shumë dhidhahira, erdhi nd’Elladhë.
3 E bëri atje tre muaj, e si duajnë çifutë t’i ngrihnë dhokan që duaj të vij me karav ndë Siri, e mpsuanë të kthenej ndëpër Maqedhoni.
4 E vij pas atij ngjera mb’Asi Sosipatroi Verjoti. Edhe nga Seleniklitë, Aristarhoi, edhe Sekundhua, edhe Gaioi Dherveu, edhe Timotheoi. E nga Anatolitë, Tihikoi edhe Trofimoi.
5 Këta vanë më përpara, e na prisnë navet ndë Troadhë.
6 E na bëm plëhurë pas ditet së lipsovet nga Filippëtë, e erdhm nd’ata ndë Troadhë, ngjera mbë pesë dit, e atje qëndruam shtatë dit.
7 E të parënë ditë të javësë, tek qenë mathitejtë mbëjedhurë të prisnë bukë, Pavllua i dhidhaks ata, se duaj nesëret t’ikën, e mbajti dhidhahinë ngjera ndë mes të natësë.
8 E ndë çardhak tek qenë mbëjedhurë, ishnë shumë llambadha dhezurë.
9 E një trimshor që quhej Eftiho tek rrij mbë një penxhere, si e mundi një gjumë i rëndë, kur edhe po dhidhaks Pavllua, u vithis prej gjumit e ra nga të tre patetë përposh, e e ngrijtinë nga dheu të vdekurë.
10 Ma si zbriti Pavllua, ra mbi të, e si e pushtroi, tha: Mos viri silloi, se Shpirti i tij është mbë të.
11 E si hipi sipër, e theu bukë, e hangri, e dhidhaks fjalënë ngjera ndë mëngjes, e kështu dolli.
12 E e prunë djalënë të gjallë, e u parigorisnë jo pak.
13 E na si vam përpara mbë karav, e vejëm për Asso, e ateje do të marëm Pavllonë, se ashtu kish lënë porsi, se duaj të vij për Dheut.
14 E si u poq me navet nd’Asso, e muarrm atë e vam ndë Mitilin.
15 E ateje hapm plëhurë, e ditën’ e nesërme arrijtim karshi Hiosë. E tjetërënë ditë duallm ndë Samo, e si qëndruam ndë Trojilë, nesëret erdhm ndë Milito.
16 Se Pavllosë i pëlqeu të shkon ndëpër anë t’Efesosë që të mos i bënej atij të mënuarë nd’Asi; sepse nxitonej, nd’ish kollaj ditën’ e Pendikostisë të gjëndej nd’Ierusalim.
17 E nga Militua dërgoi nd’Efesso e thirri priftërit’ e qishësë.
18 E si erdhë tek ai, u tha ature: Juvet e diji që ditën’ e parë që erdha nd’Asi, qish shkova me juvet gjithë këtë kohë.
19 Tuke shërbierë Zotnë me çdolloi të tapinosurë, e me shumë lot, e me shumë piraksira, që më gjajtinë mua nga an’ e pusivet së çifutet.
20 E që s’u ruaçë fare që të mos u thom juvet nga ato që vëjejënë, e të mos u dhidhaks juvet gjithëvet bashkë, edhe veçë [edhe ] ndëpër shtëpira.
21 E nukë pushova tuke martirisurë ndë çifut e nd’Elinë metaninë që duaj, e mbë Perndinë, e besënë mbë Zonë tënë Iisu Hristonë.
22 E na unë ndashti lidhurë nga Shpirti, vete nd’Ierusalim, pa dijturë çfarë punëravet do të më gjajënë mua atje.
23 Përveçme që Shënjti Shpirt më veveos ndë gjithë qutete, e thotë që zinçirë e shtrëngime më presënë.
24 E ndonjë nga këto nukë trëmbem unë, as kam jetënë time më të nderçurë nga vetiu, po të sos udhënë time me gëzim, edhe të shërbierit’ e fjalësë që paçë marrë nga Zoti Iisu, për të dhënë martiri ndë Ungjill të dhurëtisë Perndisë.
25 E ndashti ja, un’ e di që do të mos shihni më gjithë juvet faqenë time, që ndëpër gjithë juvet shkova tuke dhidhaksurë mbretërin’ e Perndisë.
26 Për këtë punë u marr juvet për martirë mbë këtë ditë, që unë jam i pafaj nga gjaku i së gjithëvet.
27 Sepse unë nuk’ u shtëmëgçë që të mos u rrëfejë juvet gjithë kshill’ e Perndisë.
28 Kini kujdes dha vetëhenë tuaj, edhe gjithë griqnë që u vuri mbë të juvet Shënjti Shpirt piskopë, të kullotni Qishën’ e Perndisë, që e ka fituarë me gjak të tij.
29 Se un’ e di këtë, që si të ikëj unë e pastaje do të hijënë ndëpër juvet ujqër të këqinj, që do të mos kurcejënë griqnë.
30 Edhe nga mesi juaj do të ngrihenë ca njerëz të dhidhaksjënë punëra të shtrëmbëra, që të heqëjnë mathitejtë pas vetiut.
31 E andaj të rriji cgjuarë, e të kujtoneni që tri vjet nukë pushova dit’ e natë të ap nasihat me lot mbë cilinëdo nga jush.
32 Edhe ndashti, o vëllazër, u lë juvet te Perndia, edhe mbë fjalë të dhurëtisë tij, që ësht’ e zonja t’u dërtojë shtëpinë e t’u apë juvet pjesë bashkë me gjithë të Shënjtëruarë.
33 Ergjënd, a Ar, a të veshura, as ndonjë nukë desha.
34 Juvet e diji që ndë hrië të mia edhe t’ature që paçë me vetëhe këto duar më shërbienë.
35 Mbë të gjitha u dëftova juvet se kështu me të punuarë duhetë të ndihëjmë të sëmurëtë e të mbajëmë mënd fjalët’ e Zotit Iisuit, se ai tha: Më mirë është t’apë njeriu, se të marrë.
36 E si tha këto, unji gjunjët’ e tij, e u fal me gjith’ ata.
37 E u bë të qarë të madh ndë gjith’ ata, e ranë mbi qafë të Pavllosë e e puthn’ atë.
38 E helmonishnë më shumë për fjalë që u tha, se do të mos shohënë më faqen’ e tij, e e përcillë atë ngjera mbë karav.
1 postquam autem cessavit tumultus
vocatis Paulus discipulis
et exhortatus eos valedixit
et profectus est ut iret in Macedoniam
2 cum autem perambulasset partes illas
et exhortatus eos fuisset multo sermone
venit ad Graeciam
3 ubi cum fecisset menses tres
factae sunt illi insidiae a Iudaeis navigaturo in Syriam
habuitque consilium ut reverteretur per Macedoniam
4 comitatus est autem eum Sopater Pyrri Beroensis
Thessalonicensium vero Aristarchus et Secundus
et Gaius Derbeus et Timotheus
Asiani vero Tychicus et Trophimus
5 hii cum praecessissent sustinebant nos
Troade
6 nos vero navigavimus post dies azymorum a Philippis
et venimus ad eos Troadem in diebus quinque
ubi demorati sumus diebus septem
7 in una autem sabbati
cum convenissemus ad frangendum panem
Paulus disputabat eis profecturus in crastinum
protraxitque sermonem usque in mediam noctem
8 erant autem lampades copiosae in cenaculo ubi eramus congregati
9 sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus super fenestram
cum mergeretur somno gravi disputante diu Paulo
eductus somno cecidit de tertio cenaculo
deorsum
et sublatus est mortuus
10 ad quem cum descendisset Paulus
incubuit super eum et conplexus dixit
nolite turbari anima enim ipsius in eo est
11 ascendens autem frangensque panem et gustans
satisque adlocutus usque in lucem sic profectus est
12 adduxerunt autem puerum viventem et consolati sunt non minime
13 nos autem ascendentes navem
enavigavimus in Asson inde suscepturi Paulum
sic enim disposuerat ipse per terram iter facturus
14 cum autem convenisset nos in Asson
adsumpto eo venimus Mytilenen
15 et inde navigantes sequenti die venimus contra Chium
et alia adplicuimus Samum
et sequenti venimus Miletum
16 proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesum
ne qua mora illi fieret in Asia
festinabat enim si possibile sibi esset
ut diem pentecosten faceret Hierosolymis
17 a Mileto autem mittens Ephesum vocavit maiores natu ecclesiae
18 qui cum venissent ad eum et simul essent dixit eis
vos scitis a prima die qua ingressus sum in Asiam
qualiter vobiscum per omne tempus fuerim
19 serviens Domino cum omni humilitate et lacrimis
et temptationibus quae mihi acciderunt ex insidiis Iudaeorum
20 quomodo nihil subtraxerim utilium
quo minus adnuntiarem vobis et docerem vos publice et per domos
21 testificans Iudaeis atque gentilibus in Deum paenitentiam
et fidem in Dominum nostrum Iesum Christum
22 et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalem
quae in ea eventura sint mihi
ignorans
23 nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens
quoniam vincula et tribulationes me manent
24 sed nihil horum vereor
nec facio animam pretiosiorem quam me
dummodo consummem cursum meum
et ministerium quod accepi a Domino Iesu
testificari evangelium gratiae Dei
25 et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis faciem meam
vos omnes per quos transivi praedicans regnum Dei
26 quapropter contestor vos hodierna die
quia mundus sum a sanguine omnium
27 non enim subterfugi
quo minus adnuntiarem omne consilium Dei vobis
28 adtendite vobis et universo gregi
in quo vos Spiritus Sanctus posuit episcopos
regere ecclesiam Dei quam adquisivit sanguine suo
29 ego scio quoniam intrabunt post discessionem meam lupi graves in vos
non parcentes gregi
30 et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversa
ut abducant discipulos post se
31 propter quod vigilate memoria retinentes
quoniam per triennium nocte et die non cessavi
cum lacrimis monens unumquemque vestrum
32 et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ipsius
qui potens est aedificare
et dare hereditatem in sanctificatis omnibus
33 argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi
34 ipsi scitis
quoniam ad ea quae mihi opus erant et his qui mecum sunt
ministraverunt manus istae
35 omnia ostendi vobis
quoniam sic laborantes oportet suscipere infirmos
ac meminisse verbi Domini Iesu quoniam ipse dixit
beatius est magis dare quam accipere
36 et cum haec dixisset
positis genibus suis cum omnibus illis oravit
37 magnus autem fletus factus est omnium
et procumbentes super collum Pauli osculabantur eum
38 dolentes
maxime in verbo quo dixerat
quoniam amplius faciem eius non essent visuri
et deducebant eum ad navem