Krie e tetëmbëdhjetëtë
1 E pastaje si iku Pavllua nga Athina, vate ndë Jordhezë.
2 E si gjeti një çifut që quhej Aqillë, i lerë ndë Pondo, që atëherë pat ardhurë nga Italia, edhe Prisqillënë gruan’ e tij (sepse Kllavdhioi pat dhënë urdhër të ndiqejnë gjithë çifutë nga Romi), u bashkua me ta.
3 E sepse patnë një zanat me të, ndënji ndë shtëpi të ture, e punon, sepse zanati i ture ish të bëijnë çadëre.
4 E dhidhaks ndë Sinaguaj çdo të Shëtunë, e i mund çifutë edhe Elinëtë.
5 Ma kur erdhë nga Maqedhonia, Silla edhe Timotheoi, i zihej Pavllosë frima, tuke dëftuarë me martiri çifutet që Iisui është Hristoi.
6 E kur rrijnë ata kondrë, e vllasfimisnë, shkundi ai rrobat’ e tij, e u tha ature: Gjaku juaj mbi kokë tuaj. Unë jam i pafaj. Që sot di e tutje do të vete ndë filira të tjera.
7 E si u ngre ateje, vate ndë shtëpi të njëit që quhej Iusto e që kish frikën’ e Perndisë. Shtëpi e këtij qe krah mbë krah me sinaguaj.
8 E Krispua, i pari i sinagojit besoi mbë Zotnë me gjithë fëmijë të tij. Edhe shumë prej Jordhezësë me të digjuarë, besoijnë e pagëzonishnë.
9 E natënë nd’ëndërrë i tha Pavllosë Zoti: Mos u trëmb, po folë e mos pusho.
10 Se unë jam bashkë me ti, e ndonjë do të mos vërë dorë mbë ti, të të bëjë ti të keq, sepse është shumë llao im ndë këtë qutet.
11 E qëndroi një motëmot e gjashtë muaj, tuke dhidhaksurë mb’ata fjalën e Perndisë.
12 Ma kur u bë Galioni Kushullë nd’Ahai, u ngrenë gjithë Çifutë mbë këmbë me një zëmërë kondrë Pavllosë, e e shpunë atë ndë gjuq.
13 E thoshnë: Kij bën njerëzitë të falenë Perndisë sikundrë s’është shkruarë ndë nom.
14 E tek duan Pavllua të hap gojënë e të flit, u tha Galioni çifutet: Të qe ndonjë zarar a ndonjë faj i madh, o çifut, dojë t’u durojë juvet sikundrë ësht’ e udhësë.
15 Ma ndë janë qartëra për fjalë e ëmëre rrotullë nomit suaj, shihnie juvet, se unë nukë dua të bënem gjukatas i këture punëravet.
16 E i zboi ata nga gjuqi.
17 Ma Elinëtë si zunë Sostenë, të parin’ e sinagojit, e rrihnë përpara gjuqit. E Galioni s’vij ndonjë silloi për këto.
18 E Pavllua si priti edhe njallaj dit, u la shëndet vëllazëret, e bëri plëhurë për Sirië. Edhe bashkë me të edhe Prisqilla edhe Aqilla, si rruajti kokënë ndë Qehre, se pat lënë leshtë me të taksurë.
19 E Pavllua u katandis nd’Efeso, e ata i la atje. E ai hiri ndë sinaguaj, e filloniqis me çifut.
20 E ata i lutishnë të mbetej mbanë ture më shumë kohë, po ai nukë sterksi.
21 Po i la me shëndet, e u tha: Duhetë patjatër të krëmptenë që vjen, ta bëj nd’Ierusalim. E pagjene, ndë dashtë Perndia, do të kthenem ndër ju. E bëri plëhurë nga Efesa.
22 E si u zbarkua ndë Qesari, u nis e vate të hjeretis qishënë, e pastaje zbriti nd’Antiohi.
23 E si bëri ca kohë atje, dolli, e vij me radhë ndëpër vënd të Gallatisë edhe të Frigjisë, e stereos gjithë mathitejtë.
24 E një çifut që quhej Apollo, i lerë nd’Aleksandhri, njeri i fjalësë e i dijturë ndë kartëra, katandisi nd’Efeso.
25 Kij ish dhidhaksurë udhën’ e Zotit, e me shpirt të ngrohëtë flit e dhidhaks me shumë të shtrejtë punët’ e Zotit, ndonëse dij vetëmë pagëzimn’ e Ioannit.
26 Kij adha nisi të kuvëndon faqeza ndë sinaguaj. E si e digjuanë atë Aqilla edhe Prisqilla, e muarrë atë me vetëhe, e ja ksijisnë atij më hollë udhën’ e Perndisë.
27 E kur duan ai të shkon nd’Ahai, e nxituanë edhe vëllazëritë, e u shkruanë kartëra mathitivet, që ta prisn’ atë. E ai si vate u bëri shumë të mbrodhurë ature që patnë besuarë me anë të dhurëtisë.
28 Sepse shumë fort i qërton çifutë faqeza, tuke dëftuarë nga kartëratë se Iisui është Hristoi.
1 post haec egressus ab Athenis venit Corinthum
2 et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam
Ponticum genere qui nuper venerat ab Italia
et Priscillam uxorem eius
eo quod praecepisset Claudius
discedere omnes Iudaeos a Roma
accessit ad eos
3 et quia eiusdem erat artis
manebat apud eos et operabatur
erat autem scenofactoriae artis
5 cum venissent autem de Macedonia Silas et Timotheus
instabat verbo Paulus
testificans Iudaeis esse Christum Iesum
6 contradicentibus autem eis et blasphemantibus
excutiens vestimenta dixit ad eos
sanguis vester super caput vestrum
mundus ego ex hoc ad gentes vadam
7 et migrans inde
intravit in domum cuiusdam nomine Titi Iusti colentis
Deum
cuius domus erat coniuncta synagogae
8 Crispus autem archisynagogus credidit Domino cum omni domo sua
et multi Corinthiorum audientes credebant et baptizabantur
9 dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo
noli timere sed loquere et ne taceas
10 propter quod ego sum tecum
et nemo adponetur tibi ut noceat te
quoniam populus est mihi multus in
hac civitate
11 sedit autem annum et sex menses
docens apud eos verbum Dei
12 Gallione autem proconsule Achaiae
insurrexerunt uno animo Iudaei in Paulum
et adduxerunt eum ad tribunal
13 dicentes
quia contra legem hic persuadet hominibus colere Deum
14 incipiente autem Paulo aperire os dixit Gallio ad Iudaeos
si quidem esset iniquum aliquid aut facinus pessimum
o viri iudaei recte vos sustinerem
15 si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et legis vestrae
vos ipsi videritis iudex ego horum nolo esse
16 et minavit eos a tribunali
17 adprehendentes autem omnes Sosthenen principem synagogae
percutiebant ante tribunal
et nihil eorum Gallioni curae erat
18 Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multos
fratribus valefaciens navigavit Syriam
et cum eo Priscilla et Aquila
qui sibi totonderat in Cencris caput
habebat enim votum
19 devenitque Ephesum et illos ibi reliquit
ipse vero ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis
20 rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret non consensit
21 sed valefaciens et dicens iterum revertar ad vos Deo volente
profectus est ab Epheso
22 et descendens Caesaream ascendit et salutavit ecclesiam
et descendit Antiochiam
23 et facto ibi aliquanto tempore profectus est
perambulans ex ordine galaticam regionem et Frygiam
confirmans omnes discipulos
24 Iudaeus autem quidam Apollo nomine
Alexandrinus natione vir eloquens
devenit Ephesum potens in scripturis
25 hic erat edoctus viam Domini
et fervens spiritu loquebatur
et docebat diligenter ea quae sunt Iesu
sciens tantum baptisma Iohannis
26 hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga
quem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpserunt eum
et diligentius exposuerunt ei viam Dei
27 cum autem vellet ire Achaiam
exhortati fratres scripserunt discipulis ut susciperent eum
qui cum venisset contulit multum his qui crediderant
28 vehementer enim Iudaeos revincebat publice
ostendens per scripturas esse Christum Iesum