Krie e gjashtëtë
1 Navet dha ndihmë me atë, e u anangasjëmë të mos mirri dhurëtin’ e Perndisë mbë të mbrazëtë.
2 Sepse ai thotë: Të digjova tij ndë kohë që qe për të dheksurë, e të dhaçë ndihmë ndë ditë të shpëtimit. Ja ndashti kohë e së dheksurit, ja ndashti kohë e shpëtimit.
3 Pa dhënë nevet njeriut aformi për të spodhisurë, që të mos jetë sharë shërbesa onë.
4 Po le të bihemi ndë gjithë punëra si punëtorë të Perndisë, me shumë durim ndë shtrëngime, ndë gulçime, ndë stenohorira.
5 Ndë plagëra, ndë hapsana, ndë të paqëndruara, ndë mundime, ndë të pafleturë, nd’agjërime.
6 Ndë të qëruarë të kurmit, ndë mënd, ndë të butë, ndë të mirë, ndë Shënjtinë Shpirt, ndë dashuri pa gënjeshtrë.
7 Ndë fjalë të së vërtetësë, ndë fuqi të Perndisë, me armë të së drejtësë mbë të djathëtë, e mbë të mëngjërë.
8 Me anë të nderimit e të ksenderimit, me anë të së sharit e të së mburturit. Si gënjeshtjarë, e të vërtetë.
9 Si të panjohurë, e të njohurë pa, si ata që vdesënë, e ja që rrojmë. Posi të munduarë, e të pavrarë.
10 Posi të helmuarë, e pa gjithënjë të gëzuarë. Si të varfërë, ma shumë bëjmë të pasurë. Si pa pasurë gjë, ma që i kemi të gjitha.
11 Goja onë ësht’ e hapurë për juvet, o Korinthiot, e zëmëra onë ësht’ e zgjeruarë.
12 Juvet nukë jini shtrëngim brënda ndër nevet, po jini ndë shtrëngim ndë zorrë tuaj.
13 Ma me atë të këmbierë miqësisht (si djelmt’ e mi u thom) zgjeroni edhe ju si edhe unë.
14 Mos duajni të bashkoni ndë një të tillënë zigare me të pabesë, sepse ç’pjesë ka e drejta me të panomënë? A ç’shoqëri ka drita me errëcirë?
15 E ç’të bashkuarë ka Krishti me Veliarë? A ç’pjesë ka i besësë me të pabesinë?
16 E çfarë mbëjedhëjë ka qisha e Perndisë me idhollë? Sepse juvet jini qishë e Perndisë gjallë. Sikundrë tha Perndia, që do të rri brënda mbë ta, e do të ecëj mb’ata, e do të jem Perndia e ture, e ata do të jenë llaoi im.
17 Pra andaj deli nga mesi i ture, e çquhi, thotë Zoti. E të molepsurënë mos e ziri me dorë, e unë do t’u përmbëjedh juvet.
18 E do të jem babai juaj, e juvet do të më jini djelm e vashëza, thotë Zoti që mban gjithë botënë.
1 adiuvantes autem et exhortamur
ne in vacuum gratiam Dei recipiatis
2 ait enim
tempore accepto exaudivi te et in die salutis adiuvavi
te
ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies salutis
3 nemini dantes ullam offensionem
ut non vituperetur ministerium
4 sed in omnibus exhibeamus nosmet ipsos sicut Dei ministros
in multa patientia in tribulationibus in necessitatibus in angustiis
5 in plagis in carceribus in seditionibus
in laboribus in vigiliis in ieiuniis
6 in castitate in scientia in longanimitate in suavitate
in Spiritu Sancto in caritate non ficta
7 in verbo veritatis in virtute Dei
per arma iustitiae a dextris et sinistris
8 per gloriam et ignobilitatem per infamiam et bonam famam
ut seductores et veraces sicut qui ignoti et cogniti
9 quasi morientes et ecce vivimus ut castigati et non mortificati
10 quasi tristes semper autem gaudentes
sicut egentes multos autem locupletantes
tamquam nihil habentes et omnia possidentes
11 os nostrum patet ad vos o Corinthii cor nostrum dilatatum est
12 non angustiamini in nobis
angustiamini autem in visceribus vestris
13 eandem autem habentes remunerationem
tamquam filiis dico dilatamini et vos
14 nolite iugum ducere cum infidelibus
quae enim participatio iustitiae cum iniquitate
aut quae societas luci ad tenebras
15 quae autem conventio Christi ad Belial
aut quae pars fideli cum infidele
16 qui autem consensus templo Dei cum idolis
vos enim estis templum Dei vivi sicut dicit Deus
quoniam inhabitabo in illis et inambulabo
et ero illorum Deus et ipsi erunt mihi populus
17 propter quod exite de medio eorum et separamini dicit Dominus
et inmundum ne tetigeritis
18 et ego recipiam vos et ero vobis in patrem
et vos eritis mihi in filios et filias dicit Dominus omnipotens