The Plot to Kill Jesus
(Mt 26.1‑5, Mt 14‑16Mk 14.1‑2, Mk 10‑11Jn 11.45‑53)1 Ἤγγιζεν δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων ἡ λεγομένη πάσχα. 2 καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς ἀνέλωσιν αὐτόν, ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαόν. 3 Εἰσῆλθεν δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούδαν τὸν καλούμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα· 4 καὶ ἀπελθὼν συνελάλησεν τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ στρατηγοῖς τὸ πῶς αὐτοῖς παραδῷ αὐτόν. 5 καὶ ἐχάρησαν καὶ συνέθεντο αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι. 6 καὶ ἐξωμολόγησεν, καὶ ἐζήτει εὐκαιρίαν τοῦ παραδοῦναι αὐτὸν ἄτερ ὄχλου αὐτοῖς.
The Preparation of the Passover
(Mt 26.17‑25Mk 14.12‑21Jn 13.21‑30)7 Ἦλθεν δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, [ἐν] ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα· 8 καὶ ἀπέστειλεν Πέτρον καὶ Ἰωάννην εἰπών, Πορευθέντες ἑτοιμάσατε ἡμῖν τὸ πάσχα ἵνα φάγωμεν. 9 οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ, Ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμεν; 10 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Ἰδοὺ εἰσελθόντων ὑμῶν εἰς τὴν πόλιν συναντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιον ὕδατος βαστάζων· ἀκολουθήσατε αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν εἰς ἣν εἰσπορεύεται, 11 καὶ ἐρεῖτε τῷ οἰκοδεσπότῃ τῆς οἰκίας, Λέγει σοι ὁ διδάσκαλος, Ποῦ ἐστιν τὸ κατάλυμα ὅπου τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω; 12 κἀκεῖνος ὑμῖν δείξει ἀνάγαιον μέγα ἐστρωμένον· ἐκεῖ ἑτοιμάσατε. 13 ἀπελθόντες δὲ εὗρον καθὼς εἰρήκει αὐτοῖς καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
The Institution of the Lord’s Supper
(Mt 26.26‑30Mk 14.22‑261 Cor 11.23‑25)14 Καὶ ὅτε ἐγένετο ἡ ὥρα, ἀνέπεσεν καὶ οἱ ἀπόστολοι σὺν αὐτῷ. 15 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς, Ἐπιθυμίᾳ ἐπεθύμησα τοῦτο τὸ πάσχα φαγεῖν μεθ᾽ ὑμῶν πρὸ τοῦ με παθεῖν· 16 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ φάγω αὐτὸ ἕως ὅτου πληρωθῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ. 17 καὶ δεξάμενος ποτήριον εὐχαριστήσας εἶπεν, Λάβετε τοῦτο καὶ διαμερίσατε εἰς ἑαυτούς· 18 λέγω γὰρ ὑμῖν, [ὅτι] οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ νῦν ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως οὗ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἔλθῃ. 19 καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων, Τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. 20 καὶ τὸ ποτήριον ὡσαύτως μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων, Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυννόμενον. 21 πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντος με μετ᾽ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης. 22 ὅτι ὁ υἱὸς μὲν τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τὸ ὡρισμένον πορεύεται, πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾽ οὗ παραδίδοται. 23 καὶ αὐτοὶ ἤρξαντο συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς τὸ τίς ἄρα εἴη ἐξ αὐτῶν ὁ τοῦτο μέλλων πράσσειν.
The Dispute about Greatness
24 Ἐγένετο δὲ καὶ φιλονεικία ἐν αὐτοῖς, τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖ εἶναι μείζων. 25 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ ἐξουσιάζοντες αὐτῶν εὐεργέται καλοῦνται. 26 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως, ἀλλ᾽ ὁ μείζων ἐν ὑμῖν γινέσθω ὡς ὁ νεώτερος καὶ ὁ ἡγούμενος ὡς ὁ διακονῶν. 27 τίς γὰρ μείζων, ὁ ἀνακείμενος ἢ ὁ διακονῶν; οὐχὶ ὁ ἀνακείμενος; ἐγὼ δὲ ἐν μέσῳ ὑμῶν εἰμι ὡς ὁ διακονῶν. 28 ὑμεῖς δέ ἐστε οἱ διαμεμενηκότες μετ᾽ ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖς μου· 29 κἀγὼ διατίθεμαι ὑμῖν καθὼς διέθετό μοι ὁ πατήρ μου βασιλείαν, 30 ἵνα ἔσθητε καὶ πίνητε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἐν τῇ βασιλείᾳ μου, καὶ καθήσεσθε ἐπὶ θρόνων τὰς δώδεκα φυλὰς κρίνοντες τοῦ Ἰσραήλ.
Peter’s Denial Foretold
(Mt 26.31‑35Mk 14.27‑31Jn 13.36‑38)31 Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον· 32 ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου· καὶ σύ ποτε ἐπιστρέψας στήρισον τοὺς ἀδελφούς σου. 33 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, Κύριε, μετὰ σοῦ ἕτοιμός εἰμι καὶ εἰς φυλακὴν καὶ εἰς θάνατον πορεύεσθαι. 34 ὁ δὲ εἶπεν, Λέγω σοι, Πέτρε, οὐ φωνήσει σήμερον ἀλέκτωρ ἕως τρίς με ἀπαρνήσῃ εἰδέναι.
Purse, Bag, and Sword
35 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Ὅτε ἀπέστειλα ὑμᾶς ἄτερ βαλλαντίου καὶ πήρας καὶ ὑποδημάτων, μή τινος ὑστερήσατε; οἱ δὲ εἶπαν, Οὐθενός. 36 εἶπεν δὲ αὐτοῖς, Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχων βαλλάντιον ἀράτω, ὁμοίως καὶ πήραν, καὶ ὁ μὴ ἔχων πωλησάτω τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ καὶ ἀγορασάτω μάχαιραν. 37 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι τοῦτο τὸ γεγραμμένον δεῖ τελεσθῆναι ἐν ἐμοί, τὸ Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη· καὶ γὰρ τὸ περὶ ἐμοῦ τέλος ἔχει. 38 οἱ δὲ εἶπαν, Κύριε, ἰδοὺ μάχαιραι ὧδε δύο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Ἱκανόν ἐστιν.
The Prayer on the Mount of Olives
(Mt 26.36‑46Mk 14.32‑42)39 Καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη κατὰ τὸ ἔθος εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ἠκολούθησαν δὲ αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταί. 40 γενόμενος δὲ ἐπὶ τοῦ τόπου εἶπεν αὐτοῖς, Προσεύχεσθε μὴ εἰσελθεῖν εἰς πειρασμόν. 41 καὶ αὐτὸς ἀπεσπάσθη ἀπ᾽ αὐτῶν ὡσεὶ λίθου βολὴν καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύχετο 42 λέγων, Πάτερ, εἰ βούλει παρένεγκε τοῦτο τὸ ποτήριον ἀπ᾽ ἐμοῦ· πλὴν μὴ τὸ θέλημά μου ἀλλὰ τὸ σὸν γινέσθω. 43 ⟦ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44 καὶ γενόμενος ἐν ἀγωνίᾳ ἐκτενέστερον προσηύχετο· καὶ ἐγένετο ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες ἐπὶ τὴν γῆν.⟧ 45 καὶ ἀναστὰς ἀπὸ τῆς προσευχῆς ἐλθὼν πρὸς τοὺς μαθητὰς εὗρεν κοιμωμένους αὐτοὺς ἀπὸ τῆς λύπης, 46 καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τί καθεύδετε; ἀναστάντες προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.
The Betrayal and Arrest of Jesus
(Mt 26.47‑56Mk 14.43‑50Jn 18.3‑11)47 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόμενος Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα προήρχετο αὐτοὺς καὶ ἤγγισεν τῷ Ἰησοῦ φιλῆσαι αὐτόν. 48 Ἰησοῦς δὲ εἶπεν αὐτῷ, Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως; 49 ἰδόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ ἐσόμενον εἶπαν, Κύριε, εἰ πατάξομεν ἐν μαχαίρῃ; 50 καὶ ἐπάταξεν εἷς τις ἐξ αὐτῶν τοῦ ἀρχιερέως τὸν δοῦλον καὶ ἀφεῖλεν τὸ οὖς αὐτοῦ τὸ δεξιόν. 51 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἐᾶτε ἕως τούτου· καὶ ἁψάμενος τοῦ ὠτίου ἰάσατο αὐτόν. 52 εἶπεν δὲ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς παραγενομένους ἐπ᾽ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ στρατηγοὺς τοῦ ἱεροῦ καὶ πρεσβυτέρους, Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων; 53 καθ᾽ ἡμέραν ὄντος μου μεθ᾽ ὑμῶν ἐν τῷ ἱερῷ οὐκ ἐξετείνατε τὰς χεῖρας ἐπ᾽ ἐμέ, ἀλλ᾽ αὕτη ἐστὶν ὑμῶν ἡ ὥρα καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους.
Peter’s Denial of Jesus
(Mt 26.57‑58, Mt 69‑75Mk 14.53‑54, Mk 66‑72Jn 18.12‑18, Jn 25‑27)54 Συλλαβόντες δὲ αὐτὸν ἤγαγον καὶ εἰσήγαγον εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἀρχιερέως· ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει μακρόθεν. 55 περιαψάντων δὲ πῦρ ἐν μέσῳ τῆς αὐλῆς καὶ συγκαθισάντων ἐκάθητο ὁ Πέτρος μέσος αὐτῶν. 56 ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίσκη τις καθήμενον πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίσασα αὐτῷ εἶπεν, Καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν. 57 ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων, Οὐκ οἶδα αὐτόν, γύναι. 58 καὶ μετὰ βραχὺ ἕτερος ἰδὼν αὐτὸν ἔφη, Καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ. ὁ δὲ Πέτρος ἔφη, Ἄνθρωπε, οὐκ εἰμί. 59 καὶ διαστάσης ὡσεὶ ὥρας μιᾶς ἄλλος τις διϊσχυρίζετο λέγων, Ἐπ᾽ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ᾽ αὐτοῦ ἦν, καὶ γὰρ Γαλιλαῖός ἐστιν. 60 εἶπεν δὲ ὁ Πέτρος, Ἄνθρωπε, οὐκ οἶδα ὃ λέγεις. καὶ παραχρῆμα ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ ἐφώνησεν ἀλέκτωρ. 61 καὶ στραφεὶς ὁ κύριος ἐνέβλεψεν τῷ Πέτρῳ, καὶ ὑπεμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος τοῦ κυρίου ὡς εἶπεν αὐτῷ ὅτι Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι σήμερον ἀπαρνήσῃ με τρίς. 62 καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσεν πικρῶς.
The Mocking and Beating of Jesus
(Mt 26.67‑68Mk 14.65)63 Καὶ οἱ ἄνδρες οἱ συνέχοντες αὐτὸν ἐνέπαιζον αὐτῷ δέροντες, 64 καὶ περικαλύψαντες αὐτὸν ἐπηρώτων λέγοντες, Προφήτευσον, τίς ἐστιν ὁ παίσας σε; 65 καὶ ἕτερα πολλὰ βλασφημοῦντες ἔλεγον εἰς αὐτόν.
Jesus before the Council
(Mt 26.59‑66Mk 14.55‑64Jn 18.19‑24)66 Καὶ ὡς ἐγένετο ἡμέρα, συνήχθη τὸ πρεσβυτέριον τοῦ λαοῦ, ἀρχιερεῖς τε καὶ γραμματεῖς, καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ συνέδριον αὐτῶν 67 λέγοντες, Εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστός, εἰπὸν ἡμῖν. εἶπεν δὲ αὐτοῖς, Ἐὰν ὑμῖν εἴπω, οὐ μὴ πιστεύσητε· 68 ἐὰν δὲ ἐρωτήσω, οὐ μὴ ἀποκριθῆτε. 69 ἀπὸ τοῦ νῦν δὲ ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθήμενος ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ θεοῦ. 70 εἶπαν δὲ πάντες, Σὺ οὖν εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη, Ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐγώ εἰμι. 71 οἱ δὲ εἶπαν, Τί ἔτι ἔχομεν μαρτυρίας χρείαν; αὐτοὶ γὰρ ἠκούσαμεν ἀπὸ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
1 Po afronej edhe e kremteja e të pabrumëjevet, që qjuhetë Pashkë.
2 Edhe kryepriftërit’ e shkronjësitë kërkoninë, se qysh ta vrisninë, sepse i kishinë frikë llauzit.
3 Edhe Satanaj hyri te Judha që qjuhej Iskariot, i cili ishte nga numëri i të dy-mbë-dhietet.
4 Edhe vate e foli bashkë me kryepriftërit e me të parët e ushtëtorëvet, se qysh t’ua apë ndër duar.
5 Edhe ata u gëzuanë, edhe bënë fialë t’i apën’ argjënt.
6 Edhe ay u zotua edhe kërkonte kohë t’ua apë ndër duar kur të mos jetë gjëndëje.
7 Edhe erdhi dit’ e të pabrumëjevet, që nd’ atë ditë duhej të therej pashka.
8 Edhe Jisuj dërgoj Pietrin’ edhe Joanninë, edhe tha: “Ecëni e na bëni gati pashkënë, që të hamë.”
9 Edhe ata i thanë: “Ku do ta bëjmë gati?”
10 Edhe ay u tha atyre: “Kur të hyni ju ndë qytet, na te do të përpiqni me një njeri tuke mbarturë një shtëmbë uji; hiqni pas ati ndë shtëpi, ku të hynjë.
11 Edhe thoni të zotit shtëpisë: Mësonjësi të thotë tyj: Ku është vëndi, që kam për të ngrënë pashkënë bashkë me nxënësit’ e mi?
12 Edhe ay do t’u dëftenjë juve një dhomë të madhe shtruarë; atie bëni gati.”
13 Edhe ata si vanë, gjetnë sikundrë u tha atyre; edhe bënë gati pashkënë.
14 Edhe kur erdhi ora ndenji ndë mësallë, edhe të dymbëdhiet’ apostojtë bashkë me atë.
15 Edhe u tha atyre: Me dëshërim dëshërova të ha këtë pashkë bashkë me ju, para së të pësonj;
16 Sepse po u them juve, se s’kam për të ngrënë më prej asaj, gjersa të mbushetë ndë mbëretërit të Perëndisë.
17 Edhe si mori potirinë, u fal ndersë, e tha: Merrni këtë edhe ndajeni ndërmest jush.
18 Sepse po u them juve, se s’kam për të pirë prej pemësë që piell hardhia, gjersa të vinjë mbëretëri’ e Perëndisë.
19 Pastaj mori bukë, e u fal ndersë, edhe e theu, e ua dha atyre, tuke thënë: Kyj është trupi im, që epetë për ju; këtë bëni për të përmendurë mua.
20 Kështu mori edhe potirinë, passi darkuanë, tuke thënë: Kyj potir është dhiata e re ndë gjakt tim, që derdhetë për ju.
21 Po na dor’e ati që më tradhëton, ku është bashkë me mua mbi truvezët.
22 Edhe i bir’ i njeriut vete sikundrë ësht’ urdhëruarë për atë ; po mier ay njeri, që trathtonetë prej ati.”
23 Edhe ata zunë të haheshinë njëri me jatrinë, se, vallë cili prej atyre do të jet’ ay që do të bënjë këtë.
24 Edhe u hëngrrë njëri me jatrinë, vallë cili prej atyre duketë se është me i math.
25 Edhe ay u tha atyre: “Mbëretërit’ e kombevet urdhëronjën’ ata, edhe ata që pushtonjën’ ata qjuhenë mirëbërës.
26 Po ju nukë do të jeni kështu; po më i madhi ndër ju le të bënetë posi më i vogëli, edhe i pari posi ay që shërben.
27 Sepse cili është më i math, ay që ka ndenjurë ndë mësallët, apo ay që shërben, a jo ay që ka ndenjurë ndë mësallët? Po unë jam ndërmest jush posi ay që shërben.
28 Edhe ju jini ata që keni mbeturë bashkë me mua ndë gucimet të mi;
29 Përandaj edhe unë bënj gati për ju një mbëretëri, sikundrë im Atë bëri gati për mua,
30 Që të hani e të pini mbë truvezët time ndë mbëretërit time, edhe të rrini ndë frone, tuke gjykuarë të dymbëdhietë farat’ e Israilit.”
31 Edhe Zoti tha: “Simon, Simon, na Satanaj tek u kërkoj juve, që t’u shoshnjë posi grurëtë.
32 Po un’ u luta për tyj që të mos të shteretë besa jote; edhe ti, kur të këtheneç ndonjë herë, forco vëllezërit’ e tu.”
33 Po ay i tha: “Zot, jam gati të vete bashkë me tyj edhe ndë burk edhe ndë vdekëje.”
34 Po ay tha: “Pietrë, po të them tyj, nukë do të këndonjë sot këndesi, para se të më mohonjç tri herë se nukë më njeh.”
35 Pastaj u tha atyre: “Kur u dërgova juve pa kuletë e pa trajstë e pa këpucë, mos u shteri gjë juve?”
36 Edhe ata thanë: “Asgjë.” U tha pra atyre: “Po tashi ay që të ketë kuletë, le ta marrë me vete; kështu edhe trajstë; edhe ay që të mos ketë, le të shesë rroben’ e ti, edhe le të blerë thikë.
37 Sepse po u them juve, se edhe këjo e shkruarë duhetë të mbaronetë mbi mua, se “Edhe u numërua bashkë me të panomët”, sepse ato që janë shkruarë për mua mbaronenë.”
38 Edhe ata thanë: “Zot, na te janë këtu dy thika.” Edhe ay u tha atyre: “Mjaft është.”
39 Pastaj dolli e vate ndë malt të Ullinjet, sikundrë e kishte zakon; edhe nxënësit’ e ati i vanë pas.
40 Edhe si erdhi ndë vënt, u tha atyre: “Fali për të mos hyrë ndë gucim.”
41 Edhe ay u nda nga ata sa një të hedhurë guri, edhe ra mbë gjunjë e falej, tuke thënë:
42 “O Atë, ndë daç të largonjç këtë potir prej meje; përveç jo dashurimi im, po yti u bëftë.”
43 Edhe iu duk një ëngjëllë prej qielli tuke dhënë fuqi ati.
44 Edhe si erdhi ndë shtrëngim, falej më teprë. Edhe diersa e ati u bë posi pika gjaku tuke rënë për dhe.
45 Edhe si u ngrit nga të faluritë, erdhi te nxënësit’e ti, e i gjeti fjeturë nga hidhërimi.
46 Edhe u tha atyre: “Ç’fliri? Ngreuni e fali, që të mos hyni ndë gucim.”
47 Edhe ay te po fliste, na gjëndëja, edhe ay që thuhej Judhë, një nga të dy-mbë-dhietëtë, te po vinte përpara atyreve, edhe u afrua te Jisuj, që t’e puthte.
48 Edhe Jisuj i tha: “Judhë, me të puthurë trathton të bir’ e njeriut?”
49 Edhe ata që ishinë rreth ati kur panë se ç’do të bënej, i thanë:
50 “Zot, t’u biemë me thikë?” Edhe një nga ata i ra shërbëtorit kryepriftit, edhe i preu veshn’e diathtë.
51 Po Jisuj u përgjeq e tha: “Lerni gjer këtu”; edhe zuri veshn’ e ati; edhe e shëroj.
52 Edhe Jisuj u tha kryepriftëret e të parëvet hieroresë e pleqet që kishin’ ardhurë mbi atë: “Posi mbi kursar keni dalë bashkë me thika e me dru?
53 Edhe unë kur jeshe përditë me ju ndë hieroret, nukë shtritë duartë mbi mua? Po këjo ësht’ ora juaj, edhe pushteti i errësirësë.”
54 Edhe si e zunë, e shpunë, edhe e prunë brënda ndë shtëpit të kryepriftit. Edhe Pietri i vinte pas për së largu.
55 Edhe ata si ndezë ziarr ndë mest të hoborrit, edhe ndenjnë bashkë, rrinte edhe Pietri ndë mest t’atyrevet.
56 Edhe një shërbëtore, kur pa atë tuke ndenjurë përanë dritësë, shtyri sytë mb’atë e tha: “Edhe kyj ishte bashkë me atë.”
57 Po ay e mohoj, tuke thënë:
58 “O grua, nuk’ e njoh.” Edhe pas ca pak kur pa atë një tietrë, tha: “Edhe ti je prej atyresh.” Po Pietri tha:
59 “O njeri, nukë jam. ”Edhe passi shkoj afro një orë, një tietrë qëndronte mbë fialët, tuke thënë, se: “Me të vërtetë edhe kyj ishte bashkë me atë, sepse është Galileas.”
60 Po Pietri tha: “O njeri, nukë di se ç’thua.” Edhe përnjëherë, kur ishte ay po tuke folë, këndoj këndesi.
61 Edhe Zoti u këthye e shtyri sytë mbi Pietrinë; edhe Pietrit i ra ndër mënt fial’ e Zotit sikundrë i pat thënë, se: ” Para se të këndonjë këndësi, do të më mohonjç tri herë.”
62 Edhe Pietri dolli jashtë, edhe qjau hidhurë.
63 Edhe ata burratë që mbaninë Jisunë losninë me atë edhe e rrihinë;
64 Edhe i mbuloninë sytë e i bijnë faqesë, edhe e pyetinë, tuke thënë: “Profiteps, cili është ay që të ra?”
65 Edhe i thoshinë shumë të tiera tuke vllasfimisurë.
66 Edhe si u bë ditë, u mbëloth pleqësia e llauzit e kryepriftërit’ e shkronjësitë, edhe e prunë lart ndë bashkëndenjëjet të tyre, tuke thënë:
67 “Ndë je ti Krishti, na thuaj.” Edhe ay u tha atyre: “Ndë u thënça juve, nukë do të besoni.
68 Edhe ndë u pyeça, nukë do të më përgjigji, as nukë do të më lëshoni.
69 Që tashi i bir’ i njeriut do të jetë tuke ndenjurë prej së diathtash fuqisë Perëndisë.”
70 Atëherë të gjithë thanë: “Ti pra je i bir’ i Perëndisë?” Edhe ay u tha atyre:
71 “Ju po thoni se unë jam.” Edhe ata thanë: “Ç’nevojë kemi më për martiri? Sepse neve vetë e ndigjuam prej gojës’ ati.