Jesus Brought before Pilate
(Mk 15.1Lk 23.1‑2Jn 18.28‑32)1 Πρωΐας δὲ γενομένης συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὥστε θανατῶσαι αὐτόν· 2 καὶ δήσαντες αὐτὸν ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν Πιλάτῳ τῷ ἡγεμόνι.
The Death of Judas
(Ac 1.18‑19)3 Τότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, μεταμεληθεὶς ἔστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ πρεσβυτέροις 4 λέγων, Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. οἱ δὲ εἶπαν, Τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψῃ. 5 καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια εἰς τὸν ναὸν ἀνεχώρησεν, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο. 6 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἶπαν, Οὐκ ἔξεστιν βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστιν. 7 συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως εἰς ταφὴν τοῖς ξένοις. 8 διὸ ἐκλήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος Ἀγρὸς Αἵματος ἕως τῆς σήμερον. 9 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος, Καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ, 10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέν μοι κύριος.
Jesus Questioned by Pilate
(Mk 15.2‑5Lk 23.3‑5Jn 18.33‑38)11 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐστάθη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος· καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν λέγων, Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη, Σὺ λέγεις. 12 καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο. 13 τότε λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος, Οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυροῦσιν; 14 καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα, ὥστε θαυμάζειν τὸν ἡγεμόνα λίαν.
Jesus Sentenced to Die
(Mk 15.6‑15Lk 23.13‑25Jn 18.39–19.16)15 Κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέσμιον ὃν ἤθελον. 16 εἶχον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον [Ἰησοῦν] Βαραββᾶν. 17 συνηγμένων οὖν αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν, [Ἰησοῦν τὸν] Βαραββᾶν ἢ Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; 18 ᾔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν. 19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα, Μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ· πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ᾽ ὄναρ δι᾽ αὐτόν. 20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν ἀπολέσωσιν. 21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἶπεν αὐτοῖς, Τίνα θέλετε ἀπὸ τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπαν, Τὸν Βαραββᾶν. 22 λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Τί οὖν ποιήσω Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν πάντες, Σταυρωθήτω. 23 ὁ δὲ ἔφη, Τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραζον λέγοντες, Σταυρωθήτω. 24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου λέγων, Ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε. 25 καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπεν, Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾽ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν. 26 τότε ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν φραγελλώσας παρέδωκεν ἵνα σταυρωθῇ.
The Soldiers Mock Jesus
(Mk 15.16‑20Jn 19.2‑3)27 Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον συνήγαγον ἐπ᾽ αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν. 28 καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν χλαμύδα κοκκίνην περιέθηκαν αὐτῷ, 29 καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ κάλαμον ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἐνέπαιξαν αὐτῷ λέγοντες, Χαῖρε, βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων, 30 καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 31 καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι.
The Crucifixion of Jesus
(Mk 15.21‑32Lk 23.26‑43Jn 19.17‑27)32 Ἐξερχόμενοι δὲ εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα, τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. 33 Καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὅ ἐστιν Κρανίου Τόπος λεγόμενος, 34 ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν οἶνον μετὰ χολῆς μεμιγμένον· καὶ γευσάμενος οὐκ ἠθέλησεν πιεῖν. 35 σταυρώσαντες δὲ αὐτὸν διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ βάλλοντες κλῆρον, 36 καὶ καθήμενοι ἐτήρουν αὐτὸν ἐκεῖ. 37 καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ γεγραμμένην· Οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. 38 Τότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ δύο λῃσταί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων. 39 Οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν 40 καὶ λέγοντες, Ὁ καταλύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν, σῶσον σεαυτόν, εἰ υἱὸς εἶ τοῦ θεοῦ, [καὶ] κατάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. 41 ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων ἔλεγον, 42 Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστιν, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ᾽ αὐτόν. 43 πέποιθεν ἐπὶ τὸν θεόν, ῥυσάσθω νῦν εἰ θέλει αὐτόν· εἶπεν γὰρ ὅτι Θεοῦ εἰμι υἱός. 44 τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες σὺν αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.
The Death of Jesus
(Mk 15.33‑41Lk 23.44‑49Jn 19.28‑30)45 Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. 46 περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων, Ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι; τοῦτ᾽ ἔστιν, Θεέ μου θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες; 47 τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι Ἠλίαν φωνεῖ οὗτος. 48 καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν. 49 οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον, Ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας σώσων αὐτόν. 50 ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν κράξας φωνῇ μεγάλῃ ἀφῆκεν τὸ πνεῦμα. 51 Καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη ἀπ᾽ ἄνωθεν ἕως κάτω εἰς δύο καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, 52 καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθησαν, 53 καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς. 54 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα, λέγοντες, Ἀληθῶς θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος. 55 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, αἵτινες ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας διακονοῦσαι αὐτῷ· 56 ἐν αἷς ἦν Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Ἰωσὴφ μήτηρ καὶ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου.
The Burial of Jesus
(Mk 15.42‑47Lk 23.50‑56Jn 19.38‑42)57 Ὀψίας δὲ γενομένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Ἁριμαθαίας, τοὔνομα Ἰωσήφ, ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθητεύθη τῷ Ἰησοῦ· 58 οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. τότε ὁ Πιλᾶτος ἐκέλευσεν ἀποδοθῆναι. 59 καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ [ἐν] σινδόνι καθαρᾷ 60 καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τῇ πέτρᾳ καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τῇ θύρᾳ τοῦ μνημείου ἀπῆλθεν. 61 ἦν δὲ ἐκεῖ Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία καθήμεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου.
The Guard at the Tomb
62 Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶν μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλᾶτον 63 λέγοντες, Κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, Μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι. 64 κέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσιν τῷ λαῷ, Ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. 65 ἔφη αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Ἔχετε κουστωδίαν· ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε. 66 οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας.
1 Edhe si u gëdhi, gjithë kryepriftërit’ edhe pleqt’ e llauzit dhan’ e muarnë këshillë kundrë Jisujt, që ta vrasënë.
2 Edhe si e lithnë, e shpunë edhe e dhanë ndër duart të Ponti Pillatit, qivernitarit.
3 Atëhere kur pa Judha, ay që e trathtoj, se u gjykua për vdekëje, u pendua, edhe këtheu prapë tridhietë argjëndatë te kryepriftërit’edhe te pleqtë, tuke thënë:
4 “Fëjeva që dhash ndër duar gjak të pafaj.” Edhe ata thanë: Ç’punë kemi neve? Ti ke për të parë.
5 Edhe ay hodhi argjëndatë ndë tempullë e iku; edhe vate e u var.
6 Edhe kryepriftëritë si muarnë argjëndatë, thanë: “Nuk’ësht’ e udhësë t’i vëm’ ato ndë thesar të tempullit, sepse janë nder gjaku.”
7 Edhe si muarn’ e dhanë këshillë, blenë arën’ e shtëmbarit me ato, për të kallurë ndë varr të huajtë.
8 Përandaj ajo arë u qjuajt Arë gjaku, gjer mbë ditë të sorme.
9 Atëhere u mbush ç’është thënë nga an’ e profitit Jeremi, që thotë: “Edhe muarnë tridhiet’ argjëndatë, nderin’e të çëmuarit, të cilin e çmuanë nga të bijt’e Israilit,
10 edhe i dhanë nd’ arë të shtëmbarit, sikundrë më porositi Zoti”.
11 Edhe Jisuj ndenji përpara qivernitarit; edhe qivernitari e pyeti, tuke thënë: “Ti je mbëreti Judhenjvet?”
12 Edhe Jisuj i tha: “Ti po thua.” Edhe ay kur përflitej nga kryepriftëritë edhe nga pleqtë, nukë përgjigjej fare.
13 Atëhere Pillati i thotë: “Nukë dëgjon sa martirisinë kundrë teje?”
14 Po ay nuk’ iu përgjeq as mbë ndonjë fialë, kaqë sa qivernitari çuditej fort.
15 Edhe qivernitari kishte zakon për të kremte t’i lëshonte gjëndëjesë një të lidhurë, cilinë të doninë ata.
16 Edhe atëhere kishinë një të lidhurë me emërë, që thuhej Varavva.
17 Edhe ata kur ishinë mbëledhurë, Pillati u tha atyre: “Cilinë doni t’u lëshonj juve, Varavvanë, apo Jisunë që thuhetë Krisht?”
18 Sepse e dinte, se e dhanë ndër duar nga cmiri.
19 Edhe ay tuke ndenjurë mbi front të gjyqit, gruaja e ati dërgoj tek ay, e i tha: “Ti mos i bëj gjë ati të drejti, sepse sot pësova shumë nd’ ëndërrë për atë.”
20 Edhe kryepriftërit’ edhe pleqtë i mbushnë mëndëjenë gjëndëjesë që të lypnjënë Varavvanë, edhe Jisunë ta prishnjënë.
21 Edhe qivernitari u përgjeq e u tha atyre: “Cilinë doni nga këta të dy t’u lëshonj juve?”
22 Edhe ata thanë: “Varavvanë”. Pillati u thot’ atyre: “Ç’do ta bënj pra Jisunë, që thuhetë Krisht?” Të gjith’i thonë: “Le të kryqëzonetë.”
23 Edhe qivernitari tha: “Përse, ç’të keqe ka bërë?” Po ata bërtisninë më tepërë, tuke thënë: “Le të kryqëzonetë.”
24 Edhe Pillati si pa, se s’ka dobi, po më tepërë trazyrë bënetë, mori ujë e lau duartë përpara gjëndëjesë, tuke thënë: “Pa faj jam nga gjaku i këti të drejti; ju e keni për të parë.”
25 Edhe gjithë llauzi u përgjeq e tha: “Gjaku i ati qoftë mbi ne edhe mbi bijtë tanë.”
26 Atëhere u lëshoj atyre Varravanë; edhe Jisunë si e rrahu me shufrë, e dha ndër duar që të kryqëzonetë.
27 Atëhere ushtëtorët’ e qivernitarit muarnë me vetëhe Jisunë ndë vënt të gjyqit, edhe mbëlothnë mbi atë gjithë tufën’ e ushtëtorëvet.
28 Edhe e sveshnë, e i veshnë ati një hllamidhë të kuqe.
29 Edhe gërshëtuanë një kurorë ferrash, e ia vunë mbi kryet, edhe i dhanë një kallam ndë dorë të diathtë; edhe ranë mbë gjunjë përpara ati, edhe e përqeshninë, tuke thënë: “Gëzonu, o mbëret i Judhenjvet.”
30 Edhe si e pështytnë, muarnë kallamin’ e i bininë kres’ ati.
31 Edhe passi e përqeshnë, i sveshnë hllamidhënë, edhe i veshnë rrobet’ e tija; edhe e shpunë ta kryqëzonjënë.
32 Edhe tuke dalë, gjetnë një njeri Qyrineas, që e kishte emërinë Simon; këtë e zun’ angari që të ngrerë kryqin’ e ati.
33 Edhe kur erthnë ndë vënt që thuhetë Gollgotha, ay është që thuhetë vëndi i Kresë,
34 I dhanë të pijë uthullë përzierë me t’ëmbëlë; po ay si u ngjërua, nukë desh të pijë.
35 Edhe si e kryqëzuanë, hothnë shortë, e ndanë rrobet’ e ati; që të mbushetë ç’është thënë nga profiti: “Ndanë rrobet’ e mija mbë vetëhe të tyre, edhe hothnë shortë mbi të veshurit tim.”
36 Edhe tuke ndenjurë ruanin’ atë atie.
37 Edhe vunë sipër kresë ati punën’ e ati shkruarë: K y j ë s h t ë J i s u j m b ë r e t i J u d h e n j v e t.
38 Atëhere kryqëzonenë bashkë me atë dy kursarë, një mb’anë të diathtë, edhe një mb’anë të mëngjërë.
39 Edhe ata që shkoninë përanë vllasfimisinë tuke tundurë krerët’ e tyre, e tuke thënë:
40 “Ti që prish tempullinë, edhe e ndërton për tri dit, shpëto vetëhenë tënde; ndë je i bir’ i Perëndisë, sbrit nga kryqi.”
41 Kështu edhe kryepriftëritë tuke e përqeshurë bashkë me shkronjësit’ edhe me pleqtë thoshinë:
42 “Të tierë shpëtoj, vetëhen’ e ti nukë munt ta shpëtonjë; nd’ është mbëret i Israilit, le të sbresë ndashti nga kryqi, edhe t’i mbesojmë.
43 Shpërente mbë Perëndinë; le ta shpëtonjë ndashti ndë e dashtë; sepse tha: “Se jam bir Perëndie.”
44 Ashtu edhe kursarëtë që ishinë kryqëzuarë bashkë me atë e shaninë.
45 Edhe që mbë të gjashtën’ orë u bë një errësirë mbi gjithë dhenë, gjer mbë të nëntën’ orë.
46 Edhe mbë të nëntën’ orë Jisuj bërtiti me zë të math, tuke thënë: “Ili, Ili, llama savahthani?” që do me thënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse hoqe dorë prej meje?”
47 Edhe ca nga ata që ishinë atie kur dëgjuanë, thanë, se “Kyj po thërret Ilinë.”
48 Edhe përnjëherë u lëshua një nga ata, e mori një sfungar, edhe e mbushi me uthullë, edhe e vuri mbë një kallam, e i epte të pijë.
49 Edhe të tierëtë thoshinë: “Le të shohëmë, ndë qoftë se vien Ilia ta shpëtonjë.”
50 Edhe Jisuj përsëri bërtiti me zë të math, e dha shpirtinë.
51 Edhe ja kurtin’ e tempullit tek u ça mbë dy, prej së larti gjer poshtë; edhe dheu u tunt; edhe gurëtë plasnë;
52 Edhe varret’ u hapnë, edhe shumë trupe shënjtorësh që kishinë vdekurë u ngjallnë.
53 Edhe duallnë nga varretë pas të ngjallurit’ ati, e hynë ndë qytet të shënjtëruarë, edhe u duknë mbë shumë vetë.
54 Edhe urdhër-qindësi edhe ata që ishinë bashkë me atë tuke ruajturë Jisunë, kur panë tërmetin’ edhe ç’punëra u bënë, u frikësuanë fort, e thanë: “Me të vërtetë kyj paska qënë bir Perëndie.”
55 Edhe atie ishinë shumë gra tuke vënë re prej së largu, të cilatë kishinë vaturë prapa Jisujt nga Galilea, tuke i shërbyer’ ati;
56 Ndër ato ishte Maria Magdhalini, edhe Maria e ëm’ e Jakovit edhe Josiut, edhe e ëm’ e të bijvet të Zevedheut.
57 Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasurë nga Arimathea që e kishte emërinë Josif, që edhe ay vetë kishte pasurë qënë nxënës te Jisuj.
58 Kyj vate te Pillati, e lypi trupin’ e Jisujt. Atëhere Pillati urdhëroj t’i epetë trupi.
59 Edhe Josifi mori trupnë edhe e pështolli me pëlhurë të pastrë;
60 Edhe e vuri ndë varrt të ti të rinë, që e kishte rëmuarë ndë shkëmpt të gurit , edhe si rrukullisi një gur të math ndë derët të varrit, iku.
61 Edhe atie ishte Maria Magdhalini, edhe Maria tiatërë, tuke ndenjurë kundruell varrit.
62 Edhe mbë të nesërmenë, që është pas së premtesë, u mblothnë kryepriftërit’ edhe Farisejtë te Pillati, tuke thënë:
63 “Zot, neve mbajmë mënt, se ay gënjeshtari tha kur qe gjallë, se: Pas tri diç do të ngjallem.
64 Urdhëro pra të ruhetë varri gjer mbë të tretënë ditë, se mos vinjënë nxënësit’ e ati natën’ edhe e viedhënë, edhe i thonë llauzit, se: U ngjall nga të vdekuritë; edhe gënjeshtr’ e pastajme do të jetë më e keqe se e para.”
65 Edhe Pillati u tha atyre: “Keni ruajtësa, shkoni, e siguroeni si të dini.”
66 Edhe ata vanë e siguruanë varrinë, tuke vulosurë gurinë, bashkë me ruajtësit.