Jesus and Nicodemus
1 Ἦν δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὄνομα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων· 2 οὗτος ἦλθεν πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ῥαββί, οἴδαμεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐλήλυθας διδάσκαλος· οὐδεὶς γὰρ δύναται ταῦτα τὰ σημεῖα ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν μὴ ᾖ ὁ θεὸς μετ᾽ αὐτοῦ. 3 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ. 4 λέγει πρὸς αὐτὸν [ὁ] Νικόδημος, Πῶς δύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι; 5 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς, Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ. 6 τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν. 7 μὴ θαυμάσῃς ὅτι εἶπόν σοι, Δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν. 8 τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ᾽ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ πνεύματος. 9 ἀπεκρίθη Νικόδημος καὶ εἶπεν αὐτῷ, Πῶς δύναται ταῦτα γενέσθαι; 10 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ, Σὺ εἶ ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώσκεις; 11 ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ὃ οἴδαμεν λαλοῦμεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν οὐ λαμβάνετε. 12 εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε; 13 καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
16 Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾽ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ. 18 ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ θεοῦ. 19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. 20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα.
Jesus and John the Baptist
22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν καὶ ἐκεῖ διέτριβεν μετ᾽ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν. 23 ἦν δὲ καὶ ὁ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο· 24 οὔπω γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰωάννης. 25 Ἐγένετο οὖν ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ. 26 καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπαν αὐτῷ, Ῥαββί, ὃς ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. 27 ἀπεκρίθη Ἰωάννης καὶ εἶπεν, Οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδὲ ἓν ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. 28 αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυρεῖτε ὅτι εἶπον [ὅτι] Οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ χριστός, ἀλλ᾽ ὅτι Ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμπροσθεν ἐκείνου. 29 ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. 30 ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.
He Who Comes from Heaven
31 Ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν· ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστιν καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ. ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος [ἐπάνω πάντων ἐστίν·] 32 ὃ ἑώρακεν καὶ ἤκουσεν τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει. 33 ὁ λαβὼν αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ θεὸς ἀληθής ἐστιν. 34 ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ λαλεῖ, οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν τὸ πνεῦμα. 35 ὁ πατὴρ ἀγαπᾷ τὸν υἱὸν καὶ πάντα δέδωκεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. 36 ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ᾽ ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ μένει ἐπ᾽ αὐτόν.
1 Edhe ishte një njeri nga Farisenjtë, që e kishte emërinë Nikodhim, i pari Judhenjet.
2 Kyj erdhi natënë te Jisuj, edhe i tha: “Ravvi, e dimë, se ke ardhurë nga Perëndia Mësonjës; sepse asndonjë s’munt të bënjë këto shenje që bën ti, ndë mos qoftë Perëndia bashkë me atë.”
3 Jisuj u përgjeq e i tha: “Me të vërtetë, me të vërtetë po të them: ndë mos linttë njeriu prej së larti, s’munt të shohë mbëretërin’ e Perëndisë.”
4 Nikodhimi i thotë: “Qysh munt të lintnjë njeri tuke qënë plak? Mos munt të hynjë për së dyti ndë barkt të s’ëmësë ti e të lintnjë?”
5 Jisuj u përgjeq: “Me të vërtetë, me të vërtetë po të them, ndë mos linttë njeri prej ujit e prej Frymësë, s’munt të hynjë ndë mbëretërit të Perëndisë.
6 Ç’është lindurë prej mishit, është mish, edhe ç’është lindurë prej Frymësë, është frymë.
7 Mos u çudit sepse të thashë, se : Duhetë të lintni ju prej së larti.
8 Era fryn kudo, edhe i dëgjon zënë, po s’di nga vien, e ku vete; kështu ësht’ edhe kushdo që është lindurë prej Frymësë.”
9 Nikodhimi u përgjeq e i tha: “Qysh munt të bënenë këto?”
10 Jisuj u përgjeq e i tha: “Ti je Mësonjës’ i Israilit, edhe nukë di këto?
11 Me të vërtetë, me të vërtetë po të them, se atë që dimë flasëmë, edhe për atë që pam martirisëmë, po martirinë tonë nuk’ e prisni.
12 Ndë u thashë juve punërat’ e dheut, edhe nukë besoni, qysh do të besoni, ndë u thënça juve punërat’ e qiellit?
13 Edhe asndonjë s’ka hipurë ndë qiell, veç ay që ka sbriturë nga qielli, i bir’ i njeriut, që është ndë qiell.
14 Edhe sikundrë Mojsiu ngriti lart gjarpërinë ndë shkretërirët, kështu duhetë të ngrihetë lart edhe i bir’ i njeriut;
15 Që të mos humbasë kushdo t’i besonjë, po të ketë jetë të pasosurë.
16 Sepse Perëndia kaqë e deshi botënë, sa dha Birin’ e ti të vetëmlindurinë, që të mos humbasë kushdo t’i besonjë ati, po të ketë jetë të pasosurë.
17 Sepse Perëndia nukë dërgoj të Birrë te bota, të gjykonjë botënë, po të shpëtonjë bota prej anës’ ati.
18 Ay që i beson ati, nukë gjykonetë; po ay që nukë beson ndashti është gjykuarë, sepse nukë besoj mb’emërit të vetëmlindurit Birit të Perëndisë.
19 Edhe kyj është gjyqi, se drita erdhi ndë botët, edhe njerëzitë deshnë me tepërë errësirënë se dritënë; sepse punërat’ e atyreve ishin të liga.
20 Sepse kushdo që punon punëra të këqia, i ka mëri dritësë, edhe nukë vien te drita, që të mos sbulonenë punërat’e ati.
21 Po ay që bën të vërtetënë, vien te drita, që të dëftenjë punërat’ e ati, se janë punuarë mbë Perëndinë.”
22 Pastaj erdhi Jisuj edhe nxënësit’ e ati ndë dhe të Judhesë, edhe shkonte kohënë atie bashkë me ata, edhe pagëzonte.
23 Ishte edhe Joanni tuke pagëzuarë nd’ Enon, afërë Salimit, sepse atie ishinë shumë ujëra; edhe vininë e pagëzoneshinë.
24 Sepse Joanni edhe s’ishte hedhë ndë burkt.
25 U bë pra një të kërkuarë për punë pastrimi prej nxënëset Joannit me ca Judhenj.
26 Edhe erthnë te Joanni edhe i thanë: “Ravvi, ay që ishte bashkë me tyj përtej Jordhanit, për të cilinë ti martirise, shih kyj te po pagëzon, edhe të gjithë vinë tek ay.”
27 Joanni u përgjeq e tha: “Njeriu nukë munt të marrë asgjë, ndë mos i është dhënë nga qielli.
28 Ju vetë martirisni për mua se thashë: Unë nukë jam Krishti, po se jam dërguarë përpara ati.
29 Ay që ka nusenë, është dhëndërri; edhe miku i dhëndërrit, ay që rri edhe dëgjon atë, gëzonetë me gëzim të math për zërin’ e dhëndërrit. Kyj gëzimi im pra u mbush.
30 Ay duhetë të shtonetë, e unë të pakësonem.
31 Ay që vien prej së larti, është sipër të gjithave. Ay që është prej dheut, është prej dheut, edhe flet prej dheut; ay që vien prej qiellit, është sipër të gjithave.
32 Edhe atë që pa edhe dëgjoj, martiris për këtë; po asndonjë nuk’ pret martirin’ e ati.
33 Ay që pret martirin’ e ati, ka vënë vulë se Perëndia ësht’ i vërtetë.
34 Sepse ay që është dërguarë prej Perëndisë, flet fialët’ e Perëndisë; sepse Perëndia nuk’ ep Frymën’ ati me masë.
35 Ati do Birinë, edhe ia ka dhënë ndë dorë të gjitha.
36 Ay që i beson të Birit ka jetë të pasosurë; po ay që nuk’ i dëgjon të Birit, nukë do të shohë jetë, po zemërata e Perëndisë mbet mb’atë.”