The Workers in the Vineyard
1 Ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐξῆλθεν ἅμα πρωῒ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ. 2 συμφωνήσας δὲ μετὰ τῶν ἐργατῶν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἀμπελῶνα αὐτοῦ. 3 καὶ ἐξελθὼν περὶ τρίτην ὥραν εἶδεν ἄλλους ἑστῶτας ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀργοὺς 4 καὶ ἐκείνοις εἶπεν, Ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίκαιον δώσω ὑμῖν. 5 οἱ δὲ ἀπῆλθον. πάλιν [δὲ] ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν ἐποίησεν ὡσαύτως. 6 περὶ δὲ τὴν ἑνδεκάτην ἐξελθὼν εὗρεν ἄλλους ἑστῶτας καὶ λέγει αὐτοῖς, Τί ὧδε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί; 7 λέγουσιν αὐτῷ, Ὅτι οὐδεὶς ἡμᾶς ἐμισθώσατο. λέγει αὐτοῖς, Ὑπάγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἀμπελῶνα. 8 ὀψίας δὲ γενομένης λέγει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος τῷ ἐπιτρόπῳ αὐτοῦ, Κάλεσον τοὺς ἐργάτας καὶ ἀπόδος αὐτοῖς τὸν μισθὸν ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἕως τῶν πρώτων. 9 καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον. 10 καὶ ἐλθόντες οἱ πρῶτοι ἐνόμισαν ὅτι πλεῖον λήμψονται· καὶ ἔλαβον [τὸ] ἀνὰ δηνάριον καὶ αὐτοί. 11 λαβόντες δὲ ἐγόγγυζον κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότου 12 λέγοντες, Οὗτοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν, καὶ ἴσους ἡμῖν αὐτοὺς ἐποίησας τοῖς βαστάσασιν τὸ βάρος τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα. 13 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς ἑνὶ αὐτῶν εἶπεν, Ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε· οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι; 14 ἆρον τὸ σὸν καὶ ὕπαγε. θέλω δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναι ὡς καὶ σοί· 15 [ἢ] οὐκ ἔξεστίν μοι ὃ θέλω ποιῆσαι ἐν τοῖς ἐμοῖς; ἢ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι; 16 Οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι.
A Third Time Jesus Foretells His Death and Resurrection
(Mk 10.32‑34Lk 18.31‑34)17 Καὶ ἀναβαίνων ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα παρέλαβεν τοὺς δώδεκα [μαθητὰς] κατ᾽ ἰδίαν καὶ ἐν τῇ ὁδῷ εἶπεν αὐτοῖς, 18 Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ 19 καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι καὶ μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται.
The Request of James and John
(Mk 10.35‑45)20 Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου μετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσά τι ἀπ᾽ αὐτοῦ. 21 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ, Τί θέλεις; λέγει αὐτῷ, Εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὗτοι οἱ δύο υἱοί μου εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. 22 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν; λέγουσιν αὐτῷ, Δυνάμεθα. 23 λέγει αὐτοῖς, Τὸ μὲν ποτήριόν μου πίεσθε, τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν [τοῦτο] δοῦναι, ἀλλ᾽ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου. 24 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν. 25 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν, Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾽ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος ἔσται ὑμῶν δοῦλος· 28 ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
The Healing of Two Blind Men
(Mk 10.46‑52Lk 18.35‑43)29 Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἰεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. 30 καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδὸν ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν λέγοντες, Ἐλέησον ἡμᾶς, [κύριε,] υἱὸς Δαυίδ. 31 ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν· οἱ δὲ μεῖζον ἔκραξαν λέγοντες, Ἐλέησον ἡμᾶς, κύριε, υἱὸς Δαυίδ. 32 καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς ἐφώνησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν, Τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν; 33 λέγουσιν αὐτῷ, Κύριε, ἵνα ἀνοιγῶσιν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. 34 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν ὀμμάτων αὐτῶν, καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ.
1 Sepse mbëretëri’ e qiejevet gjan me një njeri zot shtëpie, i cili dolli shpejt me natë të pajtonjë punëtorë për veshtin’e tij.
2 Edhe si pajtoj punëtorëtë nga një dinar ndë ditët, i dërgoj ndë veshtë të ti.
3 Pastaj dolli mbë tri orë, pa të tierë tuke ndenjurë pa punë ndë trekt.
4 U thot’ edhe atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do t’u ap edhe juvë ç’të jet’ e udhësë.” Edhe ata vanë.
5 Përsëri dolli mbë gjasht’ edhe mbë nënt’ orë, edhe bëri po kështu.
6 Edhe si dolli mbë një-mbë-dhiet’ orë, gjeti të tierë tuke ndenjurë pa punë; u thot’ edhe atyre: “Përse rrini këtu tërë ditënë pa punë?”
7 I thon’ati: “Sepse asndonjë s’na pajtoj.” U thot’ atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do të merni ç’të jet’ e udhësë.”
8 Edhe si u ngrys, i zoti veshtit i thotë kujdestarit ti: “Thirrë punëtorëtë, edhe laju pagënë atyre, tuke zënë nga të prapsëmitë gjer mbë të parët.”
9 Edhe erthnë ata që ishinë pajtuarë mbë një-mbë-dhiet’ orë, edhe muarnë nga një dinar.
10 Edhe kur erthnë të parëtë, kujtuanë se do të marrënë më shumë, po edhe ata muarnë nga një dinar.
11 Edhe si muarnë, qjaheshinë mbë të zon’ e shtëpisë, tuke thënë, se:
12 “Këta të prapsëmitë bënë një orë, edhe i bëre si-një-një me ne që mbajtmë të rëndën’e ditës’ edhe vapënë.”
13 Po ay u përgjeq e i tha njërit nga ata: “Mik, nukë të bënj keq; a nukë bëre fialë me mua një dinar?
14 Merr tëndinë, edhe ik; edhe këti të prapsëmit do t’i ap si edhe tyj.
15 Apo s’munt unë të bënj ç’të dua ndë punët time? Apo syri yt ësht’ i lik, sepse unë jam i mirë?
16 Kështu do të jenë të prapsëmitë të parë, edhe të parëtë të prapsëm; sepse shumë vetë janë të thirrurë, po të pakë të sgjedhurë.”
17 Edhe Jisuj tuke hipurë ndë Jerusalim, mori me vetëhe të dy-mbë-dhietë nxënësitë mbënjanë mb’ udhë, edhe u tha atyre:
18 “Ja te po hipëjmë ndë Jerusalim. edhe i Bir’ i njeriut do t’epetë ndë duar të krye-priftëret edhe shkronjëset; edhe do ta dënonjënë për vdekje.
19 Edhe do ta apënë ndë duar të kombevet që ta përqeshën’ e ta rrahën’ e ta kryqëzonjënë; edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.”
20 Atëhere i erdhi përanë e ëm’ e të bijvet të Zevedheut bashkë me të bijt, tuke luturë, e tuke lypurë një gjë nga ay.
21 Edhe ay i tha asaj: “Ç’do?” Ajo i thot’ati: “Thuaj të rrinë këta të dy bijt’ e mi, njëri mbë të diathtënë tënde, e njëri mbë të mëngjërënë ndë mbëretërit tënde.”
22 Po Jisuj u përgjeq e tha: “Nukë dini se ç’lypni; munt të pini kupënë, që do të pi unë, edhe të pagëzoneni me pagëzimnë që do të pagëzonem unë.”
23 Ata i thon’ ati: “Muntmë.” E ay u thot’ atyre: “Kupënë time do ta pini, edhe me pagëzimnë që pagëzonem unë, do të pagëzoneni, po të rrini mbë të diathtënë time edhe mbë të mëngjërën time, nuk është ndë dorë time ta ap, po do t’u epet’ atyre që u është bërë gati nga im atë.”
24 Edhe të dhietëtë kur dëgjuanë, u zemëruanë për ata të dy vëllezërit.
25 Po Jisuj i thirri ata e tha: “E dini se të parët’e kombevet kanë pushtet mbi ata, edhe të mëdhenjtë i urdhëronjën’ ata?
26 Po kështu nukë do të jetë ndër ju; po kush të dojë të bënet’ i math ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj.
27 Edhe kush të dojë të jet’ i parë ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj;
28 Sikundrë i bir’ i njeriut nuk’ erdhi që të shërbenetë, po të shërbenjë, edhe t’apë jetën’ e ti shpërblim për shumë vetë .”
29 Edhe ata tek po dilninë nga Jerihoja, i vanë pas ati shumë gjëndëje.
30 Edhe ja dy të verburë, ndenjurë mb’ udhë, kur dëgjuanë se po shkonte Jisuj, bërtitnë tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
31 Edhe gjëndëja i qërtoj ata, të pushonjënë; po ata bërtisninë më fort, tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
32 Edhe Jisuj qëndroj e i thirri ata, edhe tha: “Ç’doni t’u bënj juve?”
33 I thonë: “Zot, të na hapenë sytë.”
34 Edhe Jisujt si iu dhëmp, preku syt’ e atyre; edhe përnjëherë u hapnë syt’ e atyre, e vanë pas ati.