A Good Soldier of Christ Jesus
1 Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾽ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. 3 συγκακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Χριστοῦ Ἰησοῦ. 4 οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. 5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. 6 τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. 7 νόει ὃ λέγω· δώσει γάρ σοι ὁ κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσιν.
8 Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυίδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου, 9 ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος, ἀλλ᾽ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ οὐ δέδεται· 10 διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσιν τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου. 11 πιστὸς ὁ λόγος·
εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν·
12 εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν·
εἰ ἀρνησόμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς·
13 εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει,
ἀρνήσασθαι γὰρ ἑαυτὸν οὐ δύναται.
An Approved Workman
14 Ταῦτα ὑπομίμνῃσκε διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μὴ λογομαχεῖν, ἐπ᾽ οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. 15 σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. 16 τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας 17 καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει. ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φίλητος, 18 οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες [τὴν] ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιν τήν τινων πίστιν. 19 ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· Ἔγνω κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ , καί, Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα κυρίου. 20 Ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστιν μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ μὲν εἰς τιμὴν ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν· 21 ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦος εἰς τιμήν, ἡγιασμένον, εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον. 22 τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας φεῦγε, δίωκε δὲ δικαιοσύνην πίστιν ἀγάπην εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένων τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίας. 23 τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν μάχας· 24 δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι ἀλλ᾽ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον, 25 ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεμένους, μήποτε δώῃ αὐτοῖς ὁ θεὸς μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας 26 καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος, ἐζωγρημένοι ὑπ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα.
1 Ti pra, o diali im, forcohu ndë hirë që është mbë Jisu Krishtinë;
2 Edhe sa dëgjove prej meje me shumë martirë, epi këto ndër duar njerëzish besëtarë, atyreve që të jenë të zotëritë të mësonjënë edhe të tierë.
3 Ti pra vuaj posi ushtëtar i mirë i Jisu Krishtit.
4 Sepse asndonjë nukë ngatëronetë me tregëtit’ e kësaj jete kur shkruhetë ushtëtar, që t’i pëlqenjë ati që mbëleth ushtëtorë.
5 Po edhe ndë lëftoftë ndonjë, nukë kurorëzonetë, ndë mos lëftoftë sikundrë ësht’ e udhësë.
6 Bujku që mundonetë duhetë të marrë piesë përpara nga pemëtë.
7 Kupëto ato që them; edhe Zoti të dhashtë mënt mbë të gjitha.
8 Ki ndër mënt Jisu Krishtinë nga far’ e Dhavidhit që është ngjallurë prej së vdekurish, pas ungjillit tim;
9 Që për atë vuaj gjer mbë të lidhura, posi keq-bërës; po fial’ e Perëndisë nukë lidhetë.
10 Përandaj duronj të gjitha për të sgjedhuritë, që të gjenjën’ edhe ata shpëtimnë që është mbë Jisu Krishtinë, bashkë me lavdin’ e pasosurë.
11 Për të zënë besë është fiala; sepse ndë kemi vdekurë bashkëme Krishtinë, kemi për të rruar’edhe bashkë me atë ;
12 Ndë durofshim, edhe kemi për të mbëretëruarë bashkë me atë ; ndë e mohofshim, edhe ay do të na mohonjë,
13 Ndë dalshim të pabesë, ay mbet besëtar; nuk munt të mohonjë vetëhen’ e ti.
14 Këto ua bierë ndër mënt, tuke dhënë martiri përpara Zotit, të mos hahenë me fialë për gjë që s’duhetë, po është për prishëjen e atyreve që dëgjonjënë.
15 Nxito të nxierç vetëhenë tënde të provuarshim përpara Perëndisë, punëtuar faqe- bardhë, që pret drejtë fialën’ e së vërtetësë.
16 Edhe largonu nga të ndyratë fialët’ e kota; sepse shtonjënë më shumë pabesëri.
17 Edhe fiala e atyreve ka për të ngrënë posi qimezë; nga ata është Hymenaj edhe Filiti,
18 Të cilëtë duallë jasht’ udhësë të së vërtetësë, tuke thënë, se ndashti u bë të ngjalluritë; edhe përmbysnjënë besën’ e cave.
19 Po themeli’ e fortë e Perëndisë qëndron, sepse ka këtë vulë. Zoti njeh ata që janë të titë; edhe kushdo që zë n’gojë emërin’ e Krishtit, le të largonetë nga e shtrëmbëta.
20 Edhe ndë një shtëpi të madhe nukë janë vetëm’ enë të arta e të argjëntta, po edhe të drunjëta e të baltta; e ca duhenë për punë të ndershime, e ca për punë të pandershime.
21 Ndë qëroftë pra ndonjë vetëhen’ e ti nga këto, do të jetë enë për nderë, e shënjtëruar’ edhe e vëjyerë për të zonë, bërë gati për çdo farë pune të mirë.
22 Edhe mërgonu nga dëshërimet’ e dialërisë; po ndiq drejtërinë, besënë, dashurinë, paqtimnë bashkë me ata që thërresënë Zotinë me zemërë të këthiellëtë.
23 Edhe hiq dorë nga të marrat’ e të pa diçëmetë të ngrëna me fialë, tuke diturë se piellënë të zëna.
24 Edhe shërbëtori Zotit nukë duhetë të zihetë, po të jetë i butë mbë të gjithë, asi që mëson, asi që duron të ligënë,
25 Të mësonjë me butësirë ata që mendonenë kundrë, mbase u ep atyreve Perëndia pendim, që të njohënë të vërtetënë,
26 Edhe të shkonenë nga laku i diallit, që janë zënë të gjallë prej ati për dashurimin’ e ati.