The 144,000 of Israel Sealed
1 Μετὰ τοῦτο εἶδον τέσσαρας ἀγγέλους ἑστῶτας ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς, κρατοῦντας τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τῆς γῆς ἵνα μὴ πνέῃ ἄνεμος ἐπὶ τῆς γῆς μήτε ἐπὶ τῆς θαλάσσης μήτε ἐπὶ πᾶν δένδρον. 2 καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίνοντα ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου ἔχοντα σφραγῖδα θεοῦ ζῶντος, καὶ ἔκραξεν φωνῇ μεγάλῃ τοῖς τέσσαρσιν ἀγγέλοις οἷς ἐδόθη αὐτοῖς ἀδικῆσαι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν 3 λέγων, Μὴ ἀδικήσητε τὴν γῆν μήτε τὴν θάλασσαν μήτε τὰ δένδρα, ἄχρι σφραγίσωμεν τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. 4 καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων, ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ·
5 ἐκ φυλῆς Ἰούδα δώδεκα χιλιάδες ἐσφραγισμένοι,
ἐκ φυλῆς Ῥουβὴν δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Γὰδ δώδεκα χιλιάδες,
6 ἐκ φυλῆς Ἀσὴρ δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Νεφθαλὶμ δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Μανασσῆ δώδεκα χιλιάδες,
7 ἐκ φυλῆς Συμεὼν δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Λευὶ δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Ἰσσαχὰρ δώδεκα χιλιάδες,
8 ἐκ φυλῆς Ζαβουλὼν δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Ἰωσὴφ δώδεκα χιλιάδες,
ἐκ φυλῆς Βενιαμὶν δώδεκα χιλιάδες ἐσφραγισμένοι.
The Multitude from Every Nation
9 Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκὰς καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, 10 καὶ κράζουσιν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες,
Ἡ σωτηρία τῷ θεῷ ἡμῶν τῷ καθημένῳ ἐπὶ
τῷ θρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ.
11 καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήκεισαν κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ θρόνου ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ 12 λέγοντες,
Ἀμήν, ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ
ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ
ἰσχὺς τῷ θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων·
ἀμήν.
13 Καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγων μοι, Οὗτοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶν καὶ πόθεν ἦλθον; 14 καὶ εἴρηκα αὐτῷ, Κύριέ μου, σὺ οἶδας. καὶ εἶπέν μοι, Οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου.
15 διὰ τοῦτό εἰσιν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ
καὶ λατρεύουσιν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ,
καὶ ὁ καθήμενος ἐπὶ τοῦ θρόνου σκηνώσει ἐπ᾽ αὐτούς.
16 οὐ πεινάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι
οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ᾽ αὐτοὺς ὁ ἥλιος
οὐδὲ πᾶν καῦμα,
17 ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ποιμανεῖ αὐτοὺς
καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων,
καὶ ἐξαλείψει ὁ θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
1 Edhe pastaj pashë katrë ëngjëj që rrininë mbë të katrë cepat’ e dheut, edhe mbaninë të katrë erërat’ e dheut, që të mos frynte erë mbë dhet, as mbë det, as mbë çdo dru.
2 Edhe pashë një tiatrë ëngjëll që hipte nga të lindurit’ e diellit, e kishte vulën’ e Perëndisë gjallë; edhe u thërriti me zë të math atyre të katrë ëngjëjet, të cilëvet u dha t’u bënjënë dëm dheut edhe detit.
3 E thoshte: “Mos i bëni dëm dheut, as detit, as drurëvet, gjersa të vulosëmë shërbëtorët’ e Perëndisë tënë ndë ballt t’atyreve.”
4 Edhe dëgjova numërin’ e atyreve që u vulosnë: një qint e dyzet e katrë milë prej çdo fare të bijvet Israilit.
5 Prej farësë Judhësë, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Ruvinit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Gadhit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë;
6 Prej farës’ Asirit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Nefthalimit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Manassiut, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë;
7 Prej farësë Simeonit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Leviut dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Issaharit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë;
8 Prej farësë Zavullonit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Josifit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë; prej farësë Veniaminit, dy-mbë-dhietë milë të vulosurë.
9 Pastaj pashë, edhe ja shumë gjëndëje, që asndonjë s’munt ta numëronte, prej çdo kombi e farash e llauzesh e gluhërash, që rrininë përpara fronit edhe përpara Qëngjit, veshurë me stolia të bardha, edhe mbaninë finiqe ndër duar të tyre.
10 Edhe thërrisninë me zë të math, e thoshinë: “Shpëtimiështë mbë Perëndisë tënë që është ndenjurë mbë front edhe mbë Qëngjinë.”
11 Edhe gjith’ ëngjëjtë rrininë përqark fronit edhe pleqvet edhe të katrë shtësëvet, edhe ranë përmbys përpara fronit, e iu falnë Perëndisë,
12 Tuke thënë: “Amin; bekimi e lavdia e dituria e të faluritë ndersë e nderi e fuqia e forca qoftë mbë Perëndinë tënë ndë jetët të jetëvet. Amin.”
13 Edhe u përgjeq një nga pleqtë, e më tha: “Cilëtë janë këta që janë veshurë me stolia të bardha, edhe nga erthnë?”
14 Edhe i thash’ ati: “Zot, ti e di.” Edhe më tha: “Këta jan’ ata që vinjënë prej shtrëngimit math; edhe lanë stoliat’ e tyre, edhe sbarthnë stoliat’ e tyre me gjakun’ e Qëngjit.
15 Përandaj janë përpara fronit Perëndisë, edhe e lusënë dit e natë ndë tempullt t’ati; edhe ay që është ndenjurë mbë front ka për të ndenjurë ndër ata.
16 Nukë do të kenë më uri, as nukë do të kenë më et, as do të bierë dielli mbi ata, as çdo farë vape;
17 Sepse Qëngji që është ndërmest të fronit do t’i ruanjë e do t’u heqë udhën’ atyreve ndë krone ujërash të gjalla; edhe Perëndia do të fshinjë çdo lot nga syt’ e atyreve.”