Warning to the Rich
1 Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι, κλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις. 2 ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπεν καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν, 3 ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν ὡς πῦρ. ἐθησαυρίσατε ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. 4 ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς χώρας ὑμῶν ὁ ἀπεστερημένος ἀφ᾽ ὑμῶν κράζει, καὶ αἱ βοαὶ τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὦτα κυρίου Σαβαὼθ εἰσεληλύθασιν. 5 ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐσπαταλήσατε, ἐθρέψατε τὰς καρδίας ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς, 6 κατεδικάσατε, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον· οὐκ ἀντιτάσσεται ὑμῖν.
Patience and Prayer
7 Μακροθυμήσατε οὖν, ἀδελφοί, ἕως τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου. ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν τῆς γῆς μακροθυμῶν ἐπ᾽ αὐτῷ, ἕως λάβῃ πρόϊμον καὶ ὄψιμον. 8 μακροθυμήσατε καὶ ὑμεῖς, στηρίξατε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ κυρίου ἤγγικεν. 9 μὴ στενάζετε, ἀδελφοί, κατ᾽ ἀλλήλων, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἰδοὺ ὁ κριτὴς πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκεν. 10 ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας οἳ ἐλάλησαν ἐν τῷ ὀνόματι κυρίου. 11 ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομείναντας· τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε καὶ τὸ τέλος κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ κύριος καὶ οἰκτίρμων.
12 Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ Ναὶ ναὶ καὶ τὸ Οὒ οὔ, ἵνα μὴ ὑπὸ κρίσιν πέσητε.
13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις, ψαλλέτω· 14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾽ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου. 15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. 16 ἐξομολογεῖσθε οὖν ἀλλήλοις τὰς ἁμαρτίας καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε. πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη. 17 Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ· 18 καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκεν καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησεν τὸν καρπὸν αὐτῆς.
19 Ἀδελφοί μου, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, 20 γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν.
1 Ejani tashti, ju të pasuritë, qjani e ulurini për të këqiatë që do të vinjënë mbi ju.
2 Pasëja juaj u kalp, edhe rrobatë tuaj ua brëjti mola.
3 Ari juaj e argjëndi u ndryshk, edhe ndryshku i atyreve do të jetë për martiri kundrë jush, edhe do të hajë mishratë tuaj si ziarr; mblothtë thesare për dit e pastajme.
4 Na tek bërtet paga që ua keni mbajturë punëtorëvet që korrnë aratë tuaja; edhe të bërtiturat’ e korrësavet hynë i vanë ndë veshët të Zotit Sabaoth.
5 U kënaqtë e bëtë pallë mbi dhet; ushqyetë zemratë tuaja posi për ditën’ e të therurit;
6 Dënuatë, edhe vratë të drejtinë; e ay nuk u rri kundrë juve.
7 Kini zemërë të gjerë pra, o vëllezër, gjer mbë t’ardhurit të Zotit. Na bujku te pret pemën e dheut të paçëmuarënë, e ka zemërë të gjërë për atë, gjersa të marrë shin’ e lashtë edhe të voninë.
8 Kini zemërë të gjerë edhe ju, forconi zemratë tuaja; sepse t’ardhurit’ e Zotit u afrua.
9 Mos psherëtini kundrë njëri tiatrit, o vëllezër, që të mos gjukonemi për të lik; na gjyqëtari te rri përpara dyervet.
10 Merrni për shëmbëllesë, o vëllezërit’ e mi, të te hequritë keq edhe zemrën’ e gjërë të profitëvet, që folnë mb’ emërit të Zotit.
11 Na te lumërojm’ ata që duronjënë; e keni dëgjuarë durimin’ e Jovit, edhe e patë të pastajmen’ e Zotit, se Zoti është shum’ i përdëllyershim edhe i dhëmburë.
12 Edhe përpara të gjithave, o vëllezërit’ e mi, mos bëni be, as për qiellë, as për dhenë, as ndonjë tiatërë be; po le të jetë fiala juaj, po, po, edhe jo, jo; që të mos bini ndë gjykim.
13 Heq keq ndonjë ndër ju? Le të faletë; ka zemërë të gëzuarë ndonjë? Le të psallë.
14 Ësht’ i sëmurë ndonjë ndër ju? Le të thërresë pleqt’ e qishësë, edhe le të falenë përmbi atë, e le ta lyenjënë me vaj mb’ emërit të Zotit.
15 Edhe urata me besë do ta shpëtonjë atë që lëngon, edhe Zoti do ta ngrerë atë; edhe ndë pastë bërë faje, do t’ i falenë.
16 Rrëfeni fajetë njëri tiatrit, edhe fali njëri për tiatrinë, që të shërohi. Të luturit’ e të drejtit ka shumë fuqi kur bënetë.
17 Ilia ishte një njeri që pësonte posi ne, edhe u fal tuke luturë që të mos bierë shi; edhe nukë ra shi mbi dhet tre viet e gjashtë muaj.
18 Edhe përsëri u fal, edhe qielli dha shi, edhe dheu lëshoj pemën’ e ti.
19 O vëllezër, ndë daltë ndonjë ndër ju jasht’ udhësë së vërtetësë, edhe ta këthenjë ndonjë atë,
20 Le ta dijë se ay që këthen fajtorinë prej udhësë ti kobimtaresë, do të shpëtonjë një shpirt prej vdekëjesë, edhe do të mbulonjë shumicë fajesh.