Law or Faith
1 Ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ὑμᾶς ἐβάσκανεν, οἷς κατ᾽ ὀφθαλμοὺς Ἰησοῦς Χριστὸς προεγράφη ἐσταυρωμένος; 2 τοῦτο μόνον θέλω μαθεῖν ἀφ᾽ ὑμῶν· ἐξ ἔργων νόμου τὸ πνεῦμα ἐλάβετε ἢ ἐξ ἀκοῆς πίστεως; 3 οὕτως ἀνόητοί ἐστε, ἐναρξάμενοι πνεύματι νῦν σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε; 4 τοσαῦτα ἐπάθετε εἰκῇ; εἴ γε καὶ εἰκῇ. 5 ὁ οὖν ἐπιχορηγῶν ὑμῖν τὸ πνεῦμα καὶ ἐνεργῶν δυνάμεις ἐν ὑμῖν, ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοῆς πίστεως; 6 καθὼς Ἀβραὰμ ἐπίστευσεν τῷ θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην·
7 Γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεως, οὗτοι υἱοί εἰσιν Ἀβραάμ. 8 προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι Ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη· 9 ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ. 10 ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσίν· γέγραπται γὰρ ὅτι Ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει πᾶσιν τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά. 11 ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ θεῷ δῆλον, ὅτι Ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· 12 ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾽ Ὁ ποιήσας αὐτὰ ζήσεται ἐν αὐτοῖς. 13 Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα, ὅτι γέγραπται, Ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου, 14 ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία τοῦ Ἀβραὰμ γένηται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματος λάβωμεν διὰ τῆς πίστεως.
The Law and the Promise
15 Ἀδελφοί, κατὰ ἄνθρωπον λέγω· ὅμως ἀνθρώπου κεκυρωμένην διαθήκην οὐδεὶς ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάσσεται. 16 τῷ δὲ Ἀβραὰμ ἐρρέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ. οὐ λέγει, Καὶ τοῖς σπέρμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν ἀλλ᾽ ὡς ἐφ᾽ ἑνός, Καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς ἐστιν Χριστός. 17 τοῦτο δὲ λέγω· διαθήκην προκεκυρωμένην ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὁ μετὰ τετρακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονὼς νόμος οὐκ ἀκυροῖ εἰς τὸ καταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν. 18 εἰ γὰρ ἐκ νόμου ἡ κληρονομία, οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίας· τῷ δὲ Ἀβραὰμ δι᾽ ἐπαγγελίας κεχάρισται ὁ θεός. 19 Τί οὖν ὁ νόμος; τῶν παραβάσεων χάριν προσετέθη, ἄχρις οὗ ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται, διαταγεὶς δι᾽ ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου. 20 ὁ δὲ μεσίτης ἑνὸς οὐκ ἔστιν, ὁ δὲ θεὸς εἷς ἐστιν.
Slaves and Sons
21 Ὁ οὖν νόμος κατὰ τῶν ἐπαγγελιῶν [τοῦ θεοῦ]; μὴ γένοιτο. εἰ γὰρ ἐδόθη νόμος ὁ δυνάμενος ζῳοποιῆσαι, ὄντως ἐκ νόμου ἂν ἦν ἡ δικαιοσύνη· 22 ἀλλὰ συνέκλεισεν ἡ γραφὴ τὰ πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν, ἵνα ἡ ἐπαγγελία ἐκ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ δοθῇ τοῖς πιστεύουσιν.
23 Πρὸ τοῦ δὲ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκλειόμενοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι, 24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· 25 ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν.
26 Πάντες γὰρ υἱοὶ θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· 27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. 28 οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 29 εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστέ, κατ᾽ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
1 O Gallatiannë të marrë, kush u mori mbë sy juve, (të mos bindeni mbë të vërtetënë,) që përpara sysh tuaj Jisu Krishti qe shkruarë ndër ju i kryqëzuarë?
2 Këtë vetëmë dua të marr vesh prej jush: Prej punërash nomit e muartë Frymënë, a prej së dëgjuarësë besësë?
3 Kaqë të marrë jeni? E nistë me Frymë, ndashti e mbaroni me mish.
4 Kot pësuatë kaqë punëra ? Ndë qoftë se vetëmë mbë kot.
5 Ay pra që u ep juve Frymënë, edhe vepëron çudira ndër ju, prej punërash nomit i bën këto, a prej së dëgjuarësë besësë?
6 Sikundrë “Avraami i besoj Perëndisë, edhe iu numërua për drejtëri.”
7 “Dineni pra, se ata që janë prej besësë, këta janë të bijt’e Avraanit.
8 Edhe shkronja tuke parë që përpara se Perëndia nxier kombetë të drejtë prej besësë, i dha zë Avraamit që përpara: “Se gjithë kombetë do të bekonenë mbë tyj.”
9 Përandaj ata që janë prej besësë bekonenë bashkë me besëtarin’ Avraam.
10 Sepse sa njerës janë prej punërash nomit, janë ndënë mallëkim; sepse është shkruarë: “I mallëkuar’ është cilido që s’qëndron mbë gjith’ ato që janë shkruarë ndë vivli të nomit, për të bër’ ato.”
11 Po, se asndonjë s’del i drejtë me anë të nomit përpara Perëndisë, është shpërfaqurë, se: “I drejti do të rronjë prej besësë.”
12 Edhe nomi nuk është prej besësë, po “ay njeri që bën ato, do të rronjë prej atyreve.”
13 Krishti na shpërbleu nga mallëkimi nomit, sepse u bë mallëkim për ne; sepse është shkruarë: “I mallëkuar’ është cilido që varetë mbi drut.”
14 Që të vinjë bekimi i Avraamit ndër kombet me anë të Jisu Krishtit, që të marrëmë të zotuarët’e Frymësë me anë të besësë.
15 O vëllezër, si njeri flas; po edhe një dhiatë që është bërë nga njeriu, asnjeri s’e heth poshtë, a shton gjë mb’atë .
16 Edhe të zotuarat’ iu folnë Avraamit edhe farës’ ati; nukë thotë: Edhe farave, si për shumë, po si për një: “Edhe farësë sate”, që është Krishti.
17 Edhe këtë e them, se dhiatënë që qe bërë që përpara mbë Krishtinë prej Perëndisë nomi që qe pas katrë qint e tri-dhietë vieç nuk’ e heth poshtë, që të prishnjë të zotuarëtë.
18 Sepse ndë qoftë trashëgimi prej nomit, nuk’ është më prej të zotuarit; po Perëndia ia fali këtë Avraamit me anë të zotuarit.
19 Përse u dha pra nomi? U vu për punë të shkelurësë porosivet, gjersa të vinte ajo fara, që qe zotuarë mb’ atë që qe udhëruarë prej ëngjëjsh ndë dorët të mestarit.
20 Edhe mestari s’ësht’ i njërit vetëmë ; po Perëndia është një.
21 Nomi pra qënëka kundrë të zotuaravet të Perëndisë? Qoftë lark! Sepse ndë ishte dhënë nom që munt të epte jetë, atëhere drejtëria do t’ ishte me të vërtetë prej nomit.
22 Po shkronja i mbyll bashkë të gjitha ndënë fajinë, që t’u epetë të zotuarëtë prej besësë Jisu Krishtit atyreve që besonjënë.
23 Edhe përpara se të vinte besa, ruheshim ndënë nom, mbyllurë brënda nd’ atë besë, që ishte për të sbuluarë.
24 Përandaj nomi u bë mësonjësi ynë mbë Krishtinë, që dalëmë të drejtë prej besësë.
25 Po passi erdhi besa, s’jemi më ndënë mësonjës.
26 Sepse të gjithë jeni të bijt’ e Perëndisë me anë të besësë që është mbë Jisu Krishtinë. 27 Sepse sa jeni pagëzuarë mbë Krishtinë, keni besuarë Krishtinë.
28 Nuk’ është më Judhe as Grek; nuk’ është më shërbëtuar as i lirë; nuk’ është më mashkull’ e femërë; sepse ju të gjithë jeni një mbë Jisu Krishtinë.
29 Edhe ndë qofshi ju të Krishtit, vallë jeni far’ e Avraamit, edhe trashëgimtarë pas të zotuarit.