Liberal Giving
1 Γνωρίζομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας, 2 ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸ πλοῦτος τῆς ἁπλότητος αὐτῶν· 3 ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ παρὰ δύναμιν, αὐθαίρετοι 4 μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, 5 καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν ἀλλ᾽ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος θεοῦ 6 εἰς τὸ παρακαλέσαι ἡμᾶς Τίτον, ἵνα καθὼς προενήρξατο οὕτως καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς καὶ τὴν χάριν ταύτην. 7 ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ἡμῶν ἐν ὑμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε.
8 Οὐ κατ᾽ ἐπιταγὴν λέγω ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης γνήσιον δοκιμάζων· 9 γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δι᾽ ὑμᾶς ἐπτώχευσεν πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε. 10 καὶ γνώμην ἐν τούτῳ δίδωμι· τοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει, οἵτινες οὐ μόνον τὸ ποιῆσαι ἀλλὰ καὶ τὸ θέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι· 11 νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε, ὅπως καθάπερ ἡ προθυμία τοῦ θέλειν, οὕτως καὶ τὸ ἐπιτελέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν. 12 εἰ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται, καθὸ ἐὰν ἔχῃ εὐπρόσδεκτος, οὐ καθὸ οὐκ ἔχει. 13 οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις, ὑμῖν θλῖψις, ἀλλ᾽ ἐξ ἰσότητος· 14 ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα, ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης, 15 καθὼς γέγραπται,
Ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόνασεν,
καὶ ὁ τὸ ὀλίγον οὐκ ἠλαττόνησεν.
Titus and His Companions
16 Χάρις δὲ τῷ θεῷ τῷ δόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, 17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθεν πρὸς ὑμᾶς. 18 συνεπέμψαμεν δὲ μετ᾽ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν, 19 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾽ ἡμῶν πρὸς τὴν [αὐτοῦ] τοῦ κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν, 20 στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾽ ἡμῶν· 21 προνοοῦμεν γὰρ καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον κυρίου ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. 22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς. 23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. 24 τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδεικνύμενοι εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.
1 Edhe u dëftenj juve, o vëllezër, hirin’ e Perëndisë që është dhënë mbë qishat të Maqedhonisë;
2 Se tepërica e gëzimit ayre, kur ishinë ndë shumë provim shtrëngimi, edhe vobëzia e atyreve e thella teproj ndë pasëjet’ të dorësë lirë t’atyreve.
3 Sepse martiris për këtë , se pas fuqis’ atyreve , edhe përmbi fuqin’ e atyreve , dëshmuanë prej vetiut;
4 Tuke na luturë me shumë të luturë që të marrëmë këtë dhuratë e këtë piesën’ e shërbesësë që është mbë shënjtorët.
5 Edhe këtë e bënë , jo sikundrë shpëryemë, po më përpara dhanë vetëhen’ e tyre mbë Zotinë, pastaj edhe mbë ne me dashurim të Perëndisë;
6 Kaqë sa iu lutëm Titosë, sikundrë e pat zënë përpara, kështu ta mbaronjë këtë dhuratë edhe mbë ju.
7 Po sikundrë teproni mbë çdo punë , ndë besë e ndë fialë e ndë dituri e ndë çdo nxitim, edhe ndë dashuri tuaj mbë neve, kështu të teproni edhe ndë këtë hir.
8 Nuk’ e them këtë me urdhër, po prej nxitimit të tierëvet, të provonj edhe të thieshtën’ e dashurisë s’uaj;
9 Sepse e dini hirin’ e Zotit tënë Jisu Krishtit, se tuke qën’ i pasurë, u bë i vobek për ju, që të bëhi ju të pasurë me vobëzin’ e ati.
10 Edhe për këtë u ap juve këshillë; sepse këjo është për të mirënë tuaj, që e zutë që viet jo vetëmë për të bërë, po edhe për të dashurë.
11 Ndashti pra mbaronia edhe të bërëtë, se sikundrë qetë me zemërë për të dashurë, kështu le të jeni edhe për të mbaruar’ ato që keni.
12 Sepse ndë është gati zemëra përpara, është priturë me të mirë pas asaj që ka ndonjë, jo pas asaj që s’ka.
13 Sepse nukë dua të tierë të kenë të prëjturë, e ju shtrëngim;
14 Po të bënetë sinjënjë, mbë këtë kohë tepërica juaj që të mbushnjë të shterët’ e atyreve, që edhe tepërica e atyreve të mbushnjë të shterëtë tuaj; që të bënetë sinjënjë,
15 Sikundrë është shkruarë: “Ay që mbëlodhi të shumënë, s’i tepëroi gjë, edhe ay që mbëlodhi të pakënë, s’iu pakësua gjë.
16 Po falemi ndersë Perëndisë që ep ndë zemërë të Titosë po atë nxitim për ju;
17 Sepse priti të luturitë, edhe tuke nxituarë më tepërë, dolli me dashuri të ti të vinjë te ju.
18 Edhe bashkë me atë dërguam atë vëllanë, që nderonetë ndëpër të gjithë qishat për ungjillinë.
19 (Edhe jo vetëmë këjo, po edhe u sgjoth prej qishash të bënetë shok mb’ udhë me këtë dhuratë, që u punua prej nesh për lavdin’ e ati Zoti, edhe për të dëftyerë zemrënë tuaj të gatishimenë.)
20 Tuke druajturë për këtë, që të mos na zërë ndonjë me gojë për të keq për këtë elejmosinë të tepërme që u punua prej nesh.
21 Sepse kemi kujdes për ato që janë të mira jo vetëmë përpara Zotit, po edhe përpara njerëzish.
22 Edhe dërguamë bashkë me ata vëllanë tënë, të cilinë e kemi provuarë shumë herë mbë shumë punëra se ësht’ i shpejtë, po ndashti është shumë më i shpejtë për shpëresën e madhe’ që ka mbë ju.
23 Sa për Titonë, ay është shoku im, edhe mbë ju ndihmëtar; edhe sa për të tierët vëllezëritë tanë, ata janë apostojt’ e qishavet, lavdi e Krishtit.
24 U dëfteni pra atyreve edhe përpara qishavet, si është dashuria juaj, edhe të mburrurritë tënë që kemi për ju.