Salutation
1 Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ, 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Paul’s Thanksgiving after Affliction
3 Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ θεὸς πάσης παρακλήσεως, 4 ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ θεοῦ. 5 ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτως διὰ τοῦ Χριστοῦ περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν. 6 εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας· εἴτε παρακαλούμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν. 7 καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν εἰδότες ὅτι ὡς κοινωνοί ἐστε τῶν παθημάτων, οὕτως καὶ τῆς παρακλήσεως.
8 Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾽ ὑπερβολὴν ὑπὲρ δύναμιν ἐβαρήθημεν ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν· 9 ἀλλ᾽ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς· 10 ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύσεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν [ὅτι] καὶ ἔτι ῥύσεται, 11 συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡμῶν.
The Postponement of Paul’s Visit
12 Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστίν, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ τοῦ θεοῦ, [καὶ] οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ ἀλλ᾽ ἐν χάριτι θεοῦ, ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ, περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς. 13 οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν ἀλλ᾽ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε· ἐλπίζω δὲ ὅτι ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε, 14 καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους, ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου [ἡμῶν] Ἰησοῦ.
15 Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην πρότερον πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν, ἵνα δευτέραν χάριν σχῆτε, 16 καὶ δι᾽ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑφ᾽ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν. 17 τοῦτο οὖν βουλόμενος μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην; ἢ ἃ βουλεύομαι κατὰ σάρκα βουλεύομαι, ἵνα ᾖ παρ᾽ ἐμοὶ τὸ Ναὶ ναὶ καὶ τὸ Οὒ οὔ; 18 πιστὸς δὲ ὁ θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἔστιν Ναὶ καὶ Οὔ. 19 ὁ τοῦ θεοῦ γὰρ υἱὸς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑμῖν δι᾽ ἡμῶν κηρυχθείς, δι᾽ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο Ναὶ καὶ Οὒ ἀλλὰ Ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν. 20 ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι θεοῦ, ἐν αὐτῷ τὸ Ναί· διὸ καὶ δι᾽ αὐτοῦ τὸ Ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν δι᾽ ἡμῶν. 21 ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς θεός, 22 ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.
23 Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. 24 οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε.
1 Pavli, apostoli i Jisu Krishtit prej dashurimit të Perëndisë, edhe vëllaj Timotheu, mbë qishën’ e Perëndisë që është ndë Korinthë, bashkë me gjithë shënjtorët që janë ndëpër gjith’ Ahainë.
2 Hirëë qoftë mbë ju edhe paqtim nga Perëndia Ati ynë, edhe nga Zoti Jisu Krisht.
3 I bekuarë qoftë Perëndia edhe Ati i Zotit tënë Jisu Krishtit, Ati i përdëllimevet edhe Perëndia i çdo ngushullimi,
4 Që na ngushulloj mbë çdo shtrëngim, që të muntmë të ngushullojm’ ata që gjëndenë mbë çdo shtrëngim, me anë të ati ngushullimit që ngushullonemi edhe neve nga Perëndia.
5 Sepse sikundrë tepronjënë pësimet’ e Krishtit mbë ne, kështu edhe ngushullimi ynë tepron me anë të Krishtit.
6 Edhe ndë kemi shtrëngim, kemi shtrëngim për ngushullimin’ e për shpëtiminë tuaj, që punonetë me anë të durimit atyre pësimeve që pësojm’ edhe neve; a ndë ngushullonemi, ngushullonemi për ngushullimin’ e për shpëtiminë tuaj; edhe shpëresa jonë për ju ësht’ e patundurë.
7 Sepse e dimë, se sikundrë jeni piesëtarë mbë pësimet, kështu do të jeni edhe mbë ngushullimt.
8 Sepse s’duam të mos ta dini, o vëllezër, shtrëngiminë tënë që na gjajti ndë Asit, se patëm barrë for të rëndë, përmbi fuqinëtonë , kaqë sa s’na mbeti më shpëresë për të rruarë.
9 Po neve e muarëm përmbi vetëhenë tonë gjykimin e vdekëjesë, që të mos kemi shpëresë mbë vetëhenë tonë, po mbë Perëndinë që ngjall të vdekuritë;
10 Ay që na shpëtoj prej kaqë vdekëje të madhe, edhe na shpëton gjithënjë ; mb’ atë shpërejmë, se edhe do të na shpëtonjë,
11 Kur të nda ndihni edhe ju bashkë tuke luturë për neve, që të bënetë të falurë ndersë për neve prej shumë vetësh për dhuratënë që u dha mbë ne me anë të shumë njerëzëve.
12 Sepse të mburruritë tanë është këta, martiria e ndërgjegjëjesë tonë, se e shkuamë jetënë ndë këtë botë me zemërë të mitur’ e të këthiellëtë te Perëndia, e jo me dituri të mishit, po me hirëë Perëndie, edhe më tepërë te ju.
13 Sepse nuk’ u shkruajmë juve të tiera, po ato që këndoni, a edhe i njihni; edhe shpërenj se do t’i njihni edhe gjer së pastajmi,
14 Sikundrë na keni njohurë edhe neve mbënjanë, se jemi mburrim mbë ju, sikundrë edhe ju mbë ne, ndë ditët të Zotit Jisu.
15 Edhe me këtë shpëresë dedha të vinj te ju më përpara, që të keni hirëë të dytë.
16 Edhe prej jush të shkonj ndë Maqedhoni; edhe përsëri nga Maqedhonia të vinj te ju, edhe prej jush të përcillem ndë Judhet.
17 Tuke menduarë pra këtë, vallë mos e përndora me të lehëtë? Apo sa mendonj, i mendonj pas mishit, që të jetë mbë mua po po, e jo jo?
18 Po Perëndia është besëtar, se fiala jonë që u fol mbë ju s’u bë po edhe jo.
19 Sepse Jisu Krishti i bir’ i Perëndisë, që u leçit ndër ju prej nesh, prej meje edhe prej Silluanit, edhe prej Timotheut, s’u bë po edhe jo, po u bë po mb’atë,
20 Sepse gjithë të zotuarat’ e Perëndisë janë mb’ atë po, edhe mb’ atë amin, për lavdin’ e Perëndisë prej nesh.
21 Edhe Perëndia ësht’ ay që bën të paluajturë vëndit bashkë me ju mbë Krishtinë, e që na leu me vaj.
22 I cili na vulosi, edhe na dha kaparin’ e Frymësë ndë zemërat tona.
23 Edhe unë thërres për martir Perëndinë ndë shpirt tim, se për të kurcyerë juve s’erdha më ndë Korinthë.
24 Jo se kemi pushtet mbi besënë tuaj, po jemi ndihmëtarët’ e gëzimit tuaj; sepse qëndroni ndë besët.