The Demand for a Sign
(Mk 8.11‑13Lk 12.54‑56)1 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, [Ὀψίας γενομένης λέγετε, Εὐδία, πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· 3 καὶ πρωΐ, Σήμερον χειμών, πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε;] 4 Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν.
The Leaven of the Pharisees and Sadducees
(Mk 8.14‑21)5 Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν. 6 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 7 οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες ὅτι Ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν. 8 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; 9 οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; 10 οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε; 11 πῶς οὐ νοεῖτε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἶπον ὑμῖν; προσέχετε δὲ ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 12 τότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπεν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν ἄρτων ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Peter’s Declaration about Jesus
(Mk 8.27‑30Lk 9.18‑21)13 Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων, Τίνα λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπαν, Οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἰερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς, Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπεν, Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ, Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ᾽ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. 19 δώσω σοι τὰς κλεῖδας τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 20 τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός.
Jesus Foretells His Death and Resurrection
(Mk 8.31–9.1Lk 9.22‑27)21 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπελθεῖν καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι. 22 καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων, Ἵλεώς σοι, κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο. 23 ὁ δὲ στραφεὶς εἶπεν τῷ Πέτρῳ, Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλον εἶ ἐμοῦ, ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. 24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. 25 ὃς γὰρ ἐὰν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. 26 τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.
1 Edhe erthnë përanë Farisenjtë edhe Sadhdhuqenjtë, edhe tuke ngar’ atë, kërkoninë t’u dëftente atyre shenjë nga qielli.
2 Po ay u përgjeq e u tha atyre: “Kur bënetë mbrëmie, thoni se Do të bënetë koh’e mirë; sepse qielli ësht’ i kuq.
3 Edhe ndë mëngjes, se “Sot do të bënetë koh’ e ligë, sepse qielli ësht’ i kuq e vrërëtë. Ipokritërë, faqen’ e qiellit dini ta shquani, po shenjet’e kohëravet nukë muntni?
4 Brez’ i lik edhe kurvar kërkon shenjë; edhe shenjë nukë do t’i epet’ ati, përveç shenjësë profitit Jona.” Edhe i la ata e iku.
5 Edhe nxënësitë si erthnë përtej, harruanë të marrënë bukë.
6 Edhe Jisuj u tha atyre: “Ruhi edhe kini kujdes nga brumi i Farisevet e Sadhdhuqevet.”
7 Edhe ata mendoneshinë me vetëhen’ e tyre, tuke thënë, se “Nukë muarëm bukë.”
8 Edhe Jisuj si e kupëtoj, u tha atyre: “Ç’mendohi me vetëhenë tuaj, o besë-pakë, se nukë muartë bukë?
9 Edhe nukë po kupëtoni, as nukë mbajni mënt pesë bukët’ e pesë mijëvet, edhe sa kosha muartë?
10 As shtatë bukët’ e katrë mijëvet. edhe sa shporta muartë?
11 Qysh nukë kupëtoni se nuk’ u thashë juve për bukë, të ruhi nga brumi i Farisevet e i Sadhdhuqevet?”
12 Atëhere e kupëtuanë, se nuk’ u tha të ruhenë nga brum’ i bukësë, po nga mësimi i Farisevet e Sadhdhuqevet.
13 Edhe Jisuj kur erdhi mb’ anët të Qesarisë Filippit, pyeste nxënësit’e ti, tuke thënë: “Cili thonë njerëzitë se jam un’ i Bir’i njeriut?”
14 Edhe ata thanë: “Ca thonë , Joann Pagëzori, e të tierë Ilia; e të tierë Jeremia, a një nga profitëritë.”
15 U thot’ atyre: “Po ju cili thoni se jam unë?”
16 Edhe Simon Pietri u përgjeq e tha: “Ti je Krishti, i bir’ i Perëndisë gjallë.”
17 Edhe Jisuj u përgjeq e i tha: “I lumurë je ti, Simon biri Jonajt, sepse mish edhe gjak nukë ta sbuloj ty këtë, po im Atë që është ndë qiejet.
18 Edhe unë po të them, se ti je Pietër [shkëmp guri ], edhe përmbi këtë shkëmp guri do të ndërtonj qishënë time; edhe dyert’ e hadhit nukë do të kenë fuqi përmbi atë.
19 Edhe do të t’ap tyj qjyçet’ e mbëretërisë qiejevet; edhe ç’të lithç mbi dhet, do të jetë lidhurë ndë qiejet; edhe ç’të sgjithç mbi dhet, do të jetë sgjidhurë ndë qiejet.
20 Atëhere porositi nxënësit’ e ti të mos i thonë asndonjërit, se ay është Jisu Krishti.
21 Që atëhere Jisuj zuri t’u dëftenjë nxënësëvet ti, se duhetë të vejë ndë Jerusalim, edhe të pësonjë shumë nga pleqt’ e nga kryepriftërit’ e nga shkronjësitë, edhe të vritetë, edhe të tretënë ditë të ngjalletë.
22 Atëhere Pietri e mori mbënjanë , e zuri ta qërtonjë, tuke thënë: “Le të dhëmbetë vetëheja jote, Zot; mos u bëftë këjo te ti”.
23 Po ay u këthye e i tha Pietrit: “Ik prej meje, Satana, se më je skandhall; sepse s’ke ndër mënt punët’ e Perëndisë, po punët’ e njerëzëvet.”
24 Atëhere Jisuj u tha nxënësëvet ti: “Kush të dojë të vinjë prapa meje, le të mohonjë vetëhen’ e ti, edhe le të ngrerë kryqin’ e ti, edhe le të vinjë pas meje.
25 Sepse ay që të dojë të shpëtonjë jetën’ e ti, do ta humbasë atë; edhe ay që të humbasë jetën’ e ti për punë time, do ta gjenjë atë.
26 Sepse ç’dobi ka njeriu, ndë fitoftë tërë botënë, e të dëmtonjë shpirtin’ e ti? Apo ç’do të apë njeriu për këmbyerie të shpirtit të ti?
27 Sepse ka për t’ardhur’ i Bir’ i njeriut ndë lavdi t’Atësë ti bashkë me engjujt’e ti; edhe atëhere do t’ia shpaguanjë gjithë-se-cilit pas punuës’ ati.
28 Me të vërtetë u them juve, se janë ca nga ata që rrinë këtu, të cilëtë nukë do të ngjëronenë vdekëje, gjer sa të shohënë të Bir’ e njeriut tuke ardhurë ndë mbëretëri të ti.