The Promise of the Holy Spirit
1 Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν, 2 ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ πνεύματος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήμφθη· 3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι᾽ ἡμερῶν τεσσεράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ· 4 καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου, 5 ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ ἐν πνεύματι βαπτισθήσεσθε ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.
The Ascension of Jesus
6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες, Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ; 7 εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, Οὐχ ὑμῶν ἐστιν γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ, 8 ἀλλὰ λήμψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐφ᾽ ὑμᾶς καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ [ἐν] πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. 9 καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. 10 καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθήσεσιν λευκαῖς, 11 οἳ καὶ εἶπαν, Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε [ἐμ]βλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναλημφθεὶς ἀφ᾽ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οὕτως ἐλεύσεται ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.
The Choice of Judas’ Successor
12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουμένου Ἐλαιῶνος, ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἰερουσαλὴμ σαββάτου ἔχον ὁδόν. 13 καὶ ὅτε εἰσῆλθον, εἰς τὸ ὑπερῷον ἀνέβησαν οὗ ἦσαν καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἀνδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ Μαθθαῖος, Ἰάκωβος Ἁλφαίου καὶ Σίμων ὁ ζηλωτὴς καὶ Ἰούδας Ἰακώβου. 14 οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ σὺν γυναιξὶν καὶ Μαριὰμ τῇ μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
15 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν εἶπεν· ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡσεὶ ἑκατὸν εἴκοσι· 16 Ἄνδρες ἀδελφοί, ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ἣν προεῖπεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον διὰ στόματος Δαυὶδ περὶ Ἰούδα τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσιν Ἰησοῦν, 17 ὅτι κατηριθμημένος ἦν ἐν ἡμῖν καὶ ἔλαχεν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης. 18 Οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησεν μέσος καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ· 19 καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν Ἰερουσαλήμ, ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ αὐτῶν Ἁκελδαμάχ, τοῦτ᾽ ἔστιν Χωρίον Αἵματος. 20 Γέγραπται γὰρ ἐν βίβλῳ ψαλμῶν,
Γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος
καὶ μὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ,
καί,
Τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λαβέτω ἕτερος.
21 δεῖ οὖν τῶν συνελθόντων ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ ᾧ εἰσῆλθεν καὶ ἐξῆλθεν ἐφ᾽ ἡμᾶς ὁ κύριος Ἰησοῦς, 22 ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος Ἰωάννου ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήμφθη ἀφ᾽ ἡμῶν, μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ σὺν ἡμῖν γενέσθαι ἕνα τούτων. 23 καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Μαθθίαν. 24 καὶ προσευξάμενοι εἶπαν, Σὺ κύριε καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα 25 λαβεῖν τὸν τόπον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς ἀφ᾽ ἧς παρέβη Ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον. 26 καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτοῖς καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Μαθθίαν καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων.
1 Fialën’ e parë e bëra, o Theofil, për gjithë sa zuri Jisuj të bënjë e të mësonjë,
2 Gjer mb’ atë ditë që hipi lart, passi me anë të Frymës’ Shënjtëruarë u la porosi apostojvet që pat sgjedhurë;
3 Mbë të cilët dëfteu edhe vetëhenn’ e ti të gjallë passi pësoj, me shumë shenje, e dukej ndër ata dyzet dit, e u fliste për punët’ e mbëretëris’ Perëndisë.
4 Edhe kur mbëlidhej bashkë me ata i porositi të mos ndahenë nga Jerusalimi, po të presënë të zotuarët’ e Atit, që dëgjuatë prej meje.
5 Sepse Joanni pagëzoj me ujë, po ju do të pagëzoneni me Frymë të Shënjtëruarë, pas këtyre pak diç.
6 Ata pra kur u mblothnë bashkë mbë një vënt , e pyesninë, tuke thënë: “Zot, vallë mbë këtë kohë do t’ia apç mbëretërinë Israilit?”
7 Edhe ay u tha atyre: “Nuk’ është puna juaj të njihni kohërat’ a motetë, që i ka vënë Ati ndë pushtet të ti;
8 Po do të merrni fuqi, kur të vinjë Frym’ e Shënjtëruarë mbi ju; edhe do të më jeni martirë edhe ndë Jerusalim edhe ndë gjithë Judhenë e Samarinë, edhe gjer ndë funt të dheut.”
9 Edhe si tha këto, te po shihin’ ata u ngrit lart, edhe e mori një re nga syt’ e atyreve.
10 Edhe ata tek ishinë tuke vështruarë ndë qiell, kur po shkonte ay lart, na dy burra me rroba të bardha tek ndenjnë përanë atyreve;
11 Të cilët’ edhe thanë: “O burra Galileas, përse rrini e vështroni ndë qiell? Kyj Jisuj që hipi lart ndë qiell nga ju, kështu do të vinjë, sikundrë e patë atë tuke vajturë ndë qiell.”
12 Atëhere u këthyenë ndë Jerusalim nga mali që thuhet’ i Ullishtësë, i cili ësht’ afërë Jerusalimit, edhe mban lark sa një udhë të shëtunë.
13 Edhe kur hynë, hipnë ndë dhomët të sipërme, atie ku kishinë të ndenjuritë Pietri e Jakovi e Joanni e Andhreu, Filippi edhe Thomaj, Varthollomeu edhe Mattheu, Jakovi i bir’ Allfeut edhe Simon Zillotiu, edhe Judha i vëllaj Jakovit.
14 Këta të gjith’ ishinë tuke priturë me një zëmërë mbë të falurit e mbë të luturit, bashkë me gratë, edhe me Marinë t’ëmën’ e Jisujt, edhe bashkë me të vëllezërit’ e ati.
15 Edhe ndër këto dit u ngrit Pietri ndë mest të nxënëset, e tha: (edhe ishte mbëledhur’ aty gjëndëje sindonja një qint e njëzet vetë):
16 O burra vëllezër, duhej të mbushej këjo shkronjë, që pat thënë përpara Frym’ e Shënjtëruarë me anë të gojësë Dhavidhit për Judhënë që u bë udhëheqës atyreve që zunë Jisunë;
17 Sepse pat qenë nunëruarë bashkë me ne, edhe pat marrë piesën’ e kësaj shërbese.
18 Kyj pra fitoj një arë nga pag’ e paudhërisë, edhe ra përmbys e plasi ndë mest, edhe iu derthnë gjithë zorrëtë;
19 Edhe u bë e diturë mbë gjith’ ata që rrinë ndë Jerusalim, kaqë sa u qjuajti ajo arë ndë gjjuhët t’atyreve Akeldhama, që do me thënë: Arë gjaku.
20 Sepse është shkruarë ndë vivli të Psallmëvet: “U shkretoftë shtëpia e ati edhe mos ndenjtë njeri nd’atë”, edhe: “Punën’ e ati e marrtë një tiatërë”.
21 Duhetë pra nga ata burratë që erthnë bashkë me ne mbë çdo kohë kur hyri e dolli te neve Zoti Jisu,
22 Zënë që nga pagëzimi Joannit, gjer mb’atë ditë që hipi lart prej nesh, një nga këta të bënetë martir bashkë me ne për të ngjallurit’ e ati.
23 Edhe vunë dy vetë , Josifnë që qjuhej Varsava, i cili u qjuajti Just, edhe Matthinë.
24 Edhe si u falnë thanë: “Ti, o Zot, zemër-njohës i të gjithave, dëfte një nga këta të dy, atë që të kesh sgjedhurë,
25 Të marrë piesën’ e kësaj shërbese edhe apostolie, prej së cilësë ra Judha, që të venjë ndë vënt të ti.
26 — Edhe u dhanë atyre shorta; edhe shorta i ra Matthisë, edhe u numërua bashkë me të një-mbë-dhiet’ apostojtë.