The Two Beasts
1 Καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόμα[τα] βλασφημίας. 2 καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην. 3 καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον, καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη. καὶ ἐθαυμάσθη ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω τοῦ θηρίου 4 καὶ προσεκύνησαν τῷ δράκοντι, ὅτι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες, Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ καὶ τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾽ αὐτοῦ;
5 Καὶ ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ βλασφημίας καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ποιῆσαι μῆνας τεσσεράκοντα [καὶ] δύο. 6 καὶ ἤνοιξεν τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς βλασφημίας πρὸς τὸν θεὸν βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας. 7 καὶ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαι αὐτούς, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος. 8 καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, οὗ οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
9 Εἴ τις ἔχει οὖς ἀκουσάτω.
10 εἴ τις εἰς αἰχμαλωσίαν,
εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει·
εἴ τις ἐν μαχαίρῃ ἀποκτανθῆναι
αὐτὸν ἐν μαχαίρῃ ἀποκτανθῆναι.
Ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων.
11 Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς, καὶ εἶχεν κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ καὶ ἐλάλει ὡς δράκων. 12 καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσουσιν τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ. 13 καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα, ἵνα καὶ πῦρ ποιῇ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνειν εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, 14 καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς ἔχει τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρης καὶ ἔζησεν. 15 καὶ ἐδόθη αὐτῷ δοῦναι πνεῦμα τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃ [ἵνα] ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσιν τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου ἀποκτανθῶσιν. 16 καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δῶσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῶν 17 καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν. ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστίν, καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ ἑξακόσιοι ἑξήκοντα ἕξ.
1 Edhe ndënja mbi rërët të detit; edhe pashë një bishë që dilte nga deti, që kishte shtatë krerë, e dhietë brirë; edhe mbi brirët t’asaj dhietë kurora, edhe mbë krerët t’asaj një emër vllasfimie.
2 Edhe ajo bisha që pashë shëmbëllente posi pardhall, edhe këmbët’ e asaj posi të ariut, edhe goj’ e asaj posi gojë leoni; edhe drangoj i dha asaj fuqin’ e ti, edhe fronin’ e ti, edhe pushtet të math.
3 Edhe (pashë) një nga krerët’ e asaj posi të plagosurë për vdekëje; edhe plaga e vdekëjes’ asaj u shërua, edhe gjithë dheu u çudit prapa bishësë.
4 Edhe iu falnë drangojt që i dha pushtet bishësë, edhe iu falnë bishësë, tuke thënë: “Kush i gjan bishësë? Kush munt të lëftonjë me atë?”
5 Edhe iu dha asaj gojë që flet fialë të mëdha edhe vllasfimia, edhe iu dha asaj pushtet të bënjë luftë dyzet e dy muaj.
6 Edhe hapi gojën’ e saj mbë vllasfimi kundrë Perëndisë, të vlasfimisnjë emërin’ e ati, edhe tendën’ e ati, edhe ata që rrinë ndë qiellt.
7 Edhe iu dha asaj të bënjë luftë me shënjtorëtë, edhe t’i muntnjë; edhe iu dha asaj fuqi përmbi çdo farë e gluhë e komp.
8 Edhe do t’i falen’ asaj gjith’ ata që rrinë mbi dhet, të cilëvet nukë janë shkruar’ emëratë ndë vivli të jetësë të Qëngjit therurë që kur se është ngrehurë bota. –
9 – Kush të ketë ketë vesh le të dëgjonjë.
10 - Kush të bierë tiatrinë ndë skllavëri, edhe ay vetë ndë skllavëri; kush të vrasë me thikë, edhe duhetë ay të vritetë me thikë. Këtu është durimi edhe besa e shënjtorëvet.
11 Edhe pashë një tietërë bishë që dilte nga dheu, edhe kishte dy brirë që shëmbëlleninë posi të qëngjit, edhe fliste si drangua.
12 Edhe bënte gjithë pushtetin’ e bishësë parë përpara asaj; edhe bënte dhenë edhe ata që rrinë mb’ atë që t’i falenë bishësë parë, të cilësë iu shërua plaga e vdekëjes’ asaj.
13 Edhe bënte shenje të mëdha, kaqë sa bënte të sbresë ziarr nga qielli mbi dhet përpara njerëzet.
14 Edhe kubonte ata që rrininë mbi dhet, për ato shenjetë që iu dhanë asaj të bënjë përpara bishësë, e u thoshte atyreve që rrininë mbi dhet t’i bënjën’ ikonë bishësë që kishte plagën’ e thikësë, edhe rroj.
15 Edhe iu dha asaj t’i apë frymë ikonësë bishësë, kaqë sa të flasë edhe ikona e bishësë, edhe të bënjë që të vriten’ ata që të mos i falen’ ikonësë bishësë.
16 Edhe bënte të gjithë, të vogjël e të mëdhenj, edhe të pasurit’ edhe të vobegjëtë, edhe të lirët’ edhe shërbëtorëtë, që të marrënë shenjë mbë dorën’ e djathtë të tyre, a mbë ballërat të tyre;
17 Edhe që të mos muntnjë ndonjë të blejë a të shesnjë, veç ati që ka shenjën’ a emërin’ e bishësë, a numërin’ e emërit asaj.
18 Këtu është dituria; ay që ka mëndëjenë, le të numëronjë numërin’ e bishësë; sepse është numër njeriu, edhe numëri i ati është gjashtë qint e gjashtë-dhiet’ e gjashtë.