Jesus before Pilate
(Mt 27.1‑2, Mt 11‑14Lk 23.1‑5Jn 18.28‑38)1 Καὶ εὐθὺς πρωῒ συμβούλιον ποιήσαντες οἱ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων καὶ ὅλον τὸ συνέδριον, δήσαντες τὸν Ἰησοῦν ἀπήνεγκαν καὶ παρέδωκαν Πιλάτῳ. 2 καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος, Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει, Σὺ λέγεις. 3 καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά. 4 ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἐπηρώτα αὐτὸν λέγων, Οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; ἴδε πόσα σου κατηγοροῦσιν. 5 ὁ δὲ Ἰησοῦς οὐκέτι οὐδὲν ἀπεκρίθη, ὥστε θαυμάζειν τὸν Πιλᾶτον.
Jesus Sentenced to Die
(Mt 27.15‑26Lk 23.13‑25Jn 18.39–19.16)6 Κατὰ δὲ ἑορτὴν ἀπέλυεν αὐτοῖς ἕνα δέσμιον ὃν παρῃτοῦντο. 7 ἦν δὲ ὁ λεγόμενος Βαραββᾶς μετὰ τῶν στασιαστῶν δεδεμένος οἵτινες ἐν τῇ στάσει φόνον πεποιήκεισαν. 8 καὶ ἀναβὰς ὁ ὄχλος ἤρξατο αἰτεῖσθαι καθὼς ἐποίει αὐτοῖς. 9 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀπεκρίθη αὐτοῖς λέγων, Θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; 10 ἐγίνωσκεν γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παραδεδώκεισαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς. 11 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέσεισαν τὸν ὄχλον ἵνα μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν ἀπολύσῃ αὐτοῖς. 12 ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἀποκριθεὶς ἔλεγεν αὐτοῖς, Τί οὖν [θέλετε] ποιήσω [ὃν λέγετε] τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; 13 οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν, Σταύρωσον αὐτόν. 14 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγεν αὐτοῖς, Τί γὰρ ἐποίησεν κακόν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραξαν, Σταύρωσον αὐτόν. 15 ὁ δὲ Πιλᾶτος βουλόμενος τῷ ὄχλῳ τὸ ἱκανὸν ποιῆσαι ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν, καὶ παρέδωκεν τὸν Ἰησοῦν φραγελλώσας ἵνα σταυρωθῇ.
The Soldiers Mock Jesus
(Mt 27.27‑31Jn 19.2‑3)16 Οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήγαγον αὐτὸν ἔσω τῆς αὐλῆς, ὅ ἐστιν πραιτώριον, καὶ συγκαλοῦσιν ὅλην τὴν σπεῖραν. 17 καὶ ἐνδιδύσκουσιν αὐτὸν πορφύραν καὶ περιτιθέασιν αὐτῷ πλέξαντες ἀκάνθινον στέφανον· 18 καὶ ἤρξαντο ἀσπάζεσθαι αὐτόν, Χαῖρε, βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων· 19 καὶ ἔτυπτον αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν καλάμῳ καὶ ἐνέπτυον αὐτῷ καὶ τιθέντες τὰ γόνατα προσεκύνουν αὐτῷ. 20 καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν πορφύραν καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. καὶ ἐξάγουσιν αὐτὸν ἵνα σταυρώσωσιν αὐτόν.
The Crucifixion of Jesus
(Mt 27.32‑44Lk 23.26‑43Jn 19.17‑27)21 Καὶ ἀγγαρεύουσιν παράγοντά τινα Σίμωνα Κυρηναῖον ἐρχόμενον ἀπ᾽ ἀγροῦ, τὸν πατέρα Ἀλεξάνδρου καὶ Ῥούφου, ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. 22 καὶ φέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ τὸν Γολγοθᾶν τόπον, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Κρανίου Τόπος. 23 καὶ ἐδίδουν αὐτῷ ἐσμυρνισμένον οἶνον· ὃς δὲ οὐκ ἔλαβεν. 24 καὶ σταυροῦσιν αὐτὸν
καὶ διαμερίζονται τὰ ἱμάτια αὐτοῦ
βάλλοντες κλῆρον ἐπ᾽ αὐτὰ τίς τί ἄρῃ.
25 ἦν δὲ ὥρα τρίτη καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν. 26 καὶ ἦν ἡ ἐπιγραφὴ τῆς αἰτίας αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένη, Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. 27 Καὶ σὺν αὐτῷ σταυροῦσιν δύο λῃστάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύμων αὐτοῦ. 29 Καὶ οἱ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ λέγοντες, Οὐὰ ὁ καταλύων τὸν ναὸν καὶ οἰκοδομῶν ἐν τρισὶν ἡμέραις, 30 σῶσον σεαυτὸν καταβὰς ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. 31 ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων ἔλεγον, Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· 32 ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι σὺν αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.
The Death of Jesus
(Mt 27.45‑56Lk 23.44‑49Jn 19.28‑30)33 Καὶ γενομένης ὥρας ἕκτης σκότος ἐγένετο ἐφ᾽ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. 34 καὶ τῇ ἐνάτῃ ὥρᾳ ἐβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ, Ελωι ελωι λεμα σαβαχθανι ; ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Ὁ θεός μου ὁ θεός μου, εἰς τί ἐγκατέλιπές με; 35 καί τινες τῶν παρεστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον, Ἴδε Ἠλίαν φωνεῖ. 36 δραμὼν δέ τις [καὶ] γεμίσας σπόγγον ὄξους περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτὸν λέγων, Ἄφετε ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας καθελεῖν αὐτόν. 37 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀφεὶς φωνὴν μεγάλην ἐξέπνευσεν. 38 Καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπ᾽ ἄνωθεν ἕως κάτω. 39 Ἰδὼν δὲ ὁ κεντυρίων ὁ παρεστηκὼς ἐξ ἐναντίας αὐτοῦ ὅτι οὕτως ἐξέπνευσεν εἶπεν, Ἀληθῶς οὗτος ὁ ἄνθρωπος υἱὸς θεοῦ ἦν. 40 Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, ἐν αἷς καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆτος μήτηρ καὶ Σαλώμη, 41 αἳ ὅτε ἦν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουν αὐτῷ καὶ διηκόνουν αὐτῷ, καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἱ συναναβᾶσαι αὐτῷ εἰς Ἱεροσόλυμα.
The Burial of Jesus
(Mt 27.57‑61Lk 23.50‑56Jn 19.38‑42)42 Καὶ ἤδη ὀψίας γενομένης, ἐπεὶ ἦν παρασκευὴ ὅ ἐστιν προσάββατον, 43 ἐλθὼν Ἰωσὴφ [ὁ] ἀπὸ Ἁριμαθαίας εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθεν πρὸς τὸν Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. 44 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκεν καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανεν· 45 καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ πτῶμα τῷ Ἰωσήφ. 46 καὶ ἀγοράσας σινδόνα καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησεν τῇ σινδόνι καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας καὶ προσεκύλισεν λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. 47 ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ Ἰωσῆτος ἐθεώρουν ποῦ τέθειται.
1 Nd’ atë kohë kryepriftëritë bashkë me pleqt’ e me shkronjësitë, edhe gjithë bashkëndënjia dhanë këshillë, edhe si lithnë Jisunë, e prunë, edhe e dhanë ndë duar të Pillatit.
2 Edhe Pillati e pyeti: “Ti je Mbëreti i Judhevet?” Edhe ay u përgjeq e tha: “Ti po thua.”
3 Edhe kryepriftëritë e përflisninë për shumë.
4 Edhe Pillati përsëri e pyeti, tuke thënë: “Nukë përgjigje fare? Shiko sa martirisënjë kundrë teje.”
5 Edhe Jisuj nuk’ u përgjeq më fare, kaqë sa Pillati çuditej.
6 Edhe për ditë të kremteje u lëshonte atyre një të lidhurë, cilinë të lypnin’ ata .
7 Edhe një që thuhej Varavva, ish lidhurë bashkë me shokët’ e ti që kishinë ngriturë krye, të cilëtë kishinë bërë gjak mbë të ngriturit krye.
8 Edhe gjëndëja bërtiti, e zuri të lypëjë tuke bërë sikundrë bënte përherë mb’ata.
9 Edhe Pillati u përgjeq atyre, tuke thënë: “Doni t’u lëshoj juve Mbëretin’e Judhevet?”—
10 Sepse e dinte se kryepriftërit’ e kishinë dhënë ndër duar për cmir.
11 Po kryepriftëritë shtynë gjëndëjenë të lypëjënë me tepërë t’u lëshojë atyre Varavvanë.
12 Edhe Pillati u përgjeq përsëri, e u tha atyre: “Ç’doni pra ta bëj këtë që i thoni Mbëret i Judhevet?”
13 Edhe ata përsëri bërtitnë: “Kryqëzoje.”
14 Edhe Pillati u thosh atyre: “Përse, ç’të keqe ka bërë?” Po ata më tepërë bërtitnë: “Kryqëzoje.”
15 Edhe Pillati, passi deshi t’i bëjë zemrënë gjëndëjesë, u lëshon Varavvanë, edhe Jisun’ e dha ndër duar që të kryqëzonetë, passi e rrahu.
16 Atëhere ushtëtorët’ e prunë përbrënda avllisë, që është vëndi gjyqit, edhe thërresënë bashkë gjithë tufën’ e ushtëtorëvet.
17 Edhe i veshjënë një rrobe të kuqe, edhe thurnë një kurorë drizash, e ia vënë rreth kresë .
18 Edhe zunë ta përshëndesënë, duke thënë :
19 “Gëzonu, o Mbëret i Judhevet!” Edhe i bininë kresë me kallam, edhe e pështyninë ndër sy , edhe bininë mbë gjunj, e i faleshinë.
20 Edhe si e përqeshnë, i sveshnë rroben’ e kuqe, edhe i veshnë rrobet’ e tia, edhe e prunë jashtë, që ta kryqëzojënë.
21 Edhe zënë angari, për të ngriturë kryqin’ e ati, një farë Simon Qyrineas, t’an’ e Aleksandhrit edhe Rufit, që shkonte aty drejti, tuke ardhurë nga ara.
22 Edhe e bienë ndë vënt Gollgotha, që ajo këthyerë do me thënë Vëndi kresë.
23 Edhe i epinë të pijë verë përzierë me smirnë; po ay nuk’ e mori.
24 Edhe si e kryqëzuanë, ndanë rrobet’ e ati tuke shtyrë shortë mb’ ato, ç’të marrë gjithësecili.
25 Edhe ish ora tri, edhe e kryqëzuanë.
26 Edhe përmbishkronja e punës’ ati ish shkruarë përsipër: M b ë r e t i i J u d h e v e t.
27 Edhe bashkë me atë kryqëzojënë dy kursarë, një prej së diathtësë, e një prej së mëngjërës’ ati.
28 Edhe u mbush shkronja që thotë: “Edhe u numërua bashkë me të paudhët”.
29 Edhe ata që shkoninë aty drejti e vllasfimisninë, tuke tundurë krerët’e tyre, e tuke thënë: “Ua, ti që prish tempullinë, edhe për tri dit e ndërton,
30 Shpëto vetëhenë tënde, edhe sbrit nga kryqi.”
31 Kështu edhe kryepriftërit’e përqeshninë njëri me tiatrinë, bashkë me shkronjësitë, e thoshinë: “Të tierë shpëtoj, vetëhen’e ti s’munt ta shpëtojë.
32 Krishti, Mbëreti i Israilit, le të sbresë tani nga kryqi, që të shohëmë edhe të besojmë.” Edhe ata që ishinë kryqëzuarë bashkë me atë e shaninë.
33 Edhe kur u bë ora gjashtë, u bë një errësirë mbë gjithë dhenë, gjer mbë të nënttën’ orë.
34 Edhe mbë të nënttën’ orë Jisuj bërtiti me zë të math, tuke thënë: “Elloj, Elloj, llamma savahthani?”, që ajo këthyerë do me thënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse hoqe dorë prej meje?”
35 Edhe dica nga ata që ishinë tuke ndenjurë atie, kur dëgjuanë, thoshinë: “Na tek po thërret Ilinë.”
36 Edhe një u sul, e mbushi një sfungar me uthullë, edhe e vuri mbë një kallam, e i dha të pijë, tuke thënë: “Lini, le të shohëmë ndë vien Ilia ta sbresë.”
37 Edhe Jisuj lëshoj një zë të math, edhe dha shpirtinë.
38 Edhe kurtina e tempullit u shklye mbë dy prej së larti gjer poshtë.
39 Edhe qindori, që ish ndenjurë kundruell ati, kur pa, se tuke bërtiturë kështu dha shpirtinë, tha: “Me të vërtetë kyj njeri paska qënë Bir Perëndie.”
40 Ishinë edhe gra tuke vënë re për së largu; ndër ato ish edhe Maria Magdhalini, edhe Maria e ëm’ e Jakovit vogëlë edhe Josiut, edhe Salloma,
41 Të cilatë, edhe kur ish ndë Galilet, i vininë pas, edhe i shërbeninë; edhe shumë të tiera që patnë hipurë me atë ndë Jerusalim.
42 Edhe tani si u ngrys, (sepse ish e premte, do me thënë para së shëtunësë).
43 Erdhi Josifi që ish nga Arimathea, këshillës i nderëshim, që edhe ay priste mbëretërin’ e Perëndisë; kuxoj e hyri te Pillati, edhe lypi trupin’ e Jisujt.
44 Edhe Pillati u çudit, ndë qoftë se kish vdekurë ay tani; edhe thërriti përanë qindorinë edhe e pyeti, ndë qoftë se ka kohë që vdiq.
45 Edhe si mori vesh prej qindorit, i fali trupinë Josifit.
46 Edhe kyj bleu pëlhurë, edhe e sbriti, edhe e pështolli me pëlhurënë, edhe e vuri ndë një varr, që e kish latuarë prej një shkëmbi; edhe rrukullisi një gur mbi derët të varrit.
47 Edhe Maria Magdhalini edhe Maria, e ëm’ e Josiut, vininë re ku po vihetë.