The Widow’s Offering
(Mk 12.41‑44)1 Ἀναβλέψας δὲ εἶδεν τοὺς βάλλοντας εἰς τὸ γαζοφυλάκιον τὰ δῶρα αὐτῶν πλουσίους. 2 εἶδεν δέ τινα χήραν πενιχρὰν βάλλουσαν ἐκεῖ λεπτὰ δύο, 3 καὶ εἶπεν, Ἀληθῶς λέγω ὑμῖν ὅτι ἡ χήρα αὕτη ἡ πτωχὴ πλεῖον πάντων ἔβαλεν· 4 πάντες γὰρ οὗτοι ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον εἰς τὰ δῶρα, αὕτη δὲ ἐκ τοῦ ὑστερήματος αὐτῆς πάντα τὸν βίον ὃν εἶχεν ἔβαλεν.
The Destruction of the Temple Foretold
(Mt 24.1‑2Mk 13.1‑2)5 Καί τινων λεγόντων περὶ τοῦ ἱεροῦ ὅτι λίθοις καλοῖς καὶ ἀναθήμασιν κεκόσμηται εἶπεν, 6 Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε ἐλεύσονται ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπὶ λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται.
Signs and Persecutions
(Mt 24.3‑14Mk 13.3‑13)7 Ἐπηρώτησαν δὲ αὐτὸν λέγοντες, Διδάσκαλε, πότε οὖν ταῦτα ἔσται καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃ ταῦτα γίνεσθαι; 8 ὁ δὲ εἶπεν, Βλέπετε μὴ πλανηθῆτε· πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, Ἐγώ εἰμι, καί, Ὁ καιρὸς ἤγγικεν. μὴ πορευθῆτε ὀπίσω αὐτῶν. 9 ὅταν δὲ ἀκούσητε πολέμους καὶ ἀκαταστασίας, μὴ πτοηθῆτε· δεῖ γὰρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον, ἀλλ᾽ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος. 10 Τότε ἔλεγεν αὐτοῖς, Ἐγερθήσεται ἔθνος ἐπ᾽ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, 11 σεισμοί τε μεγάλοι καὶ κατὰ τόπους λιμοὶ καὶ λοιμοὶ ἔσονται, φόβητρά τε καὶ ἀπ᾽ οὐρανοῦ σημεῖα μεγάλα ἔσται. 12 πρὸ δὲ τούτων πάντων ἐπιβαλοῦσιν ἐφ᾽ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσιν, παραδιδόντες εἰς τὰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀπαγομένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου· 13 ἀποβήσεται ὑμῖν εἰς μαρτύριον. 14 θέτε οὖν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· 15 ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντιστῆναι ἢ ἀντειπεῖν ἅπαντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν. 16 παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν καὶ φίλων, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, 17 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου. 18 καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται. 19 ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
The Destruction of Jerusalem Foretold
(Mt 24.15‑21Mk 13.14‑19)20 Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων Ἰερουσαλήμ, τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς. 21 τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείτωσαν καὶ οἱ ἐν ταῖς χώραις μὴ εἰσερχέσθωσαν εἰς αὐτήν, 22 ὅτι ἡμέραι ἐκδικήσεως αὗταί εἰσιν τοῦ πλησθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα. 23 οὐαὶ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις· ἔσται γὰρ ἀνάγκη μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούτῳ, 24 καὶ πεσοῦνται στόματι μαχαίρης καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς τὰ ἔθνη πάντα, καὶ Ἰερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρι οὗ πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν.
The Coming of the Son of Man
(Mt 24.29‑31Mk 13.24‑27)25 Καὶ ἔσονται σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σελήνῃ καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἤχους θαλάσσης καὶ σάλου, 26 ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ, αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. 27 καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 28 ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν.
The Lesson of the Fig Tree
(Mt 24.32‑35Mk 13.28‑31)29 Καὶ εἶπεν παραβολὴν αὐτοῖς· Ἴδετε τὴν συκῆν καὶ πάντα τὰ δένδρα· 30 ὅταν προβάλωσιν ἤδη, βλέποντες ἀφ᾽ ἑαυτῶν γινώσκετε ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν· 31 οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ. 32 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα γένηται. 33 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρελεύσονται.
Exhortation to Watch
34 Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιωτικαῖς καὶ ἐπιστῇ ἐφ᾽ ὑμᾶς αἰφνίδιος ἡ ἡμέρα ἐκείνη 35 ὡς παγίς· ἐπεισελεύσεται γὰρ ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένους ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς. 36 ἀγρυπνεῖτε δὲ ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα κατισχύσητε ἐκφυγεῖν ταῦτα πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
37 Ἦν δὲ τὰς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων, τὰς δὲ νύκτας ἐξερχόμενος ηὐλίζετο εἰς τὸ ὄρος τὸ καλούμενον Ἐλαιῶν· 38 καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὤρθριζεν πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούειν αὐτοῦ.
1 Edhe shtyri syt’ e pa të pasuritë që hidhinë dhuratat’ e tyre ndë kutit të elejmosinavet.
2 Pa edhe një grua të ve edhe të vobektë tuke hedhur’ atie dy të imëta, edhe tha:
3 “Për të vërtetë po u them juve, se këjo gruaja e ve edhe e vobektë hodhi më shumë se të gjithë;
4 Sepse gjithë këta hothnë te dhuratat’ e Perëndisë prej së teprësë tyre, po këjo hodhi gjithë gjënë që pat prej së mbaruarësë.”
5 Edhe disa kur thoshinë për hierorenë, se është e stolisurë me gurë të bukur’ e me dhurata, tha:
6 “Këto që viri re, do të vinjënë dit, që ndër ato nukë do të mbetetë gur mbi gur, që të mos rrëzonetë.”
7 Edhe e pyetnë, tuke thënë: “Mësonjës, kurë pra do të bënenë këto? Edhe ç’shenjë do të jetë , kur të bënenë këto?”
8 Edhe ay tha: “Shikoni të mos gënjehi; sepse shumë vetë do të vinjënë mb’ emërit tim, tuke thënë, se: Unë jam; edhe: Koha u afrua.
9 Mos shkoni pra prapa atyreve. Edhe kur të ndigjoni luftëra e trazyra, mos u frikësoni; sepse këto duhetë të bënenë më përpara; po nuk’ është përnjëherë të mbaruarëtë.”
10 Atëhere u thoshte atyre: Do të ngrihetë komp kundrë kombi, edhe mbëretëri kundrë mbëretërie;
11 Edhe do të bënenë tërmete të mëdhenj vënde mbë vënde, edhe zira e murtaja, edhe do të jenë frika e shenje të mëdha prej qiellit.
12 Po para gjithë këtyreve do të vënë duart’ e tyre mbi ju, edhe do t’u ndiekënë, e do t’u apënë ndër duar ndëpër sinagogji e ndëpër burgje, tuke prurë juve ndëpër mbëretër’ e ndëpër qivernitarë për punët t’emërit tim.
13 Edhe këjo do t’u gjanjë juve për martiri.
14 Viri pra ndë zëmërat tuaja, mos viri ndër mënt përpara me ç’fialë të epni;
15 Sepse unë do t’u ap juve gojë e dituri, që nukë do të muntnjënë të flasënë kundrë, as të dalënë kundrë gjith’ arëmiqtë tuaj.
16 Edhe do të epi ndë dorë edhe prej përinç e prej vëllezërish e prej njerëzish tuaj e prej miqsh; edhe do të vrasënë disa prej jush.
17 Edhe të gjithë do t’u kenë mëri për emrinë tim;
18 Po asnjë qime floku prej kresë tuaj nukë do të humbetë.
19 Me durimnë tuaj do të fitoni shpirtetë tuaj.
20 Edhe kur të shihni Jerusalimënë rrethuarë prej ushtërive, atëhere merrni vesh se u afrua shkretim’ i asaj.
21 Atëhere ata që të jenë ndë Judhe, le të ikënjënë ndëpër malet; edhe ata që të jenë brënda nd’ atë, le të dalënë jashtë; edhe ata që të jenë ndëpër fshatëra, le të mos hynjënë brënda nd’ atë.
22 Sepse ato janë dit shpagimi, që të mbushenë gjith’ ato që janë shkruarë.
23 Edhe mier ato gra që janë me barrë, e që kanë foshnjë mbë gji nd’ ato dit! Sepse do të jetë shtrëngim i math ndë dhet, edhe zemërim mbë këtë llaus.
24 Edhe do të bijenë ndëpër gojë të thikësë, edhe do të skllavosenë ndëpër gjithë kombet; edhe Jerusalima do të shkeletë prej kombesh, gjersa të mbushenë kohërat’ e kombevet.
25 Edhe do të jenë shenjë ndë diellë e ndë hënë e ndë yje; edhe mbi dhet shtrëngim kombesh tuke vrarë mëndëjenë; edhe do të gjëmonjë deti edhe valëtë.
26 Njerëzet do t’u dalë shpirti nga frika e nga të priturit të vështiravet që vinë siprë botësë; sepse fuqiat’ e qijevet do të tundenë.
27 Edhe atëherë do të shohënë të birin’ e njeriut tuke ardhurë ndë ret me fuqi e me lavdi të madhe.
28 Edhe këto kur të zënë të bënenë, ngrini krerëtë tuaj e shihni; sepse po afronetë shpërblimi juaj.”
29 Edhe u tha atyre një paravoli: “Shihni drurin’ e fikut edhe gjithë drunjtë.
30 Tashti kur të çelenë, shihni e merrni vesh me vetëvetëhenë, se tashti vera ësht’ afërë.
31 Kështu edhe ju, kur të shihni këto se bënenë, ta dini, se mbëretëria e Perëndisë ësht’ afërë.
32 Vërtetë po u them juve, se kyj bres s’do të shkonjë, gjersa të bënenë të gjitha këto.
33 Qielli edhe dheu do të shkonjënë, po fialët’ e mia nukë do të shkonjënë.
34 Edhe viri re vetëhenë tuaj, se mos u rëndonenë zëmratë tuaja prej kresë rëndë e prej të dejturit e prej kujdesesh jetësë, e të vinjë përsipërë jush pa priturë ajo ditë.
35 Sepse posi lak do të vinjë siprë gjith’ atyre që rrinë mbi faqen’ e gjithë dheut.
36 Rrini squarë pra tuke luturë mbë çdo kohë, që të bëneni të zotëritë të ikëni prej gjith’ atyreve që do të bënenë, edhe të rrini përpara të birit njeriut.”
37 Edhe ditën’ ay mësonte ndë hieroret, edhe natënë dilte jashtë, e shkonte natënë ndë mal që qjuhetë i Ullinjet.
38 Edhe gjithë llauzi vinte që me natë tek ay ndë hieroret për të ndigjuar’ atë.