Paul Defends Himself before Agrippa
1 Ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη, Ἐπιτρέπεταί σοι περὶ σεαυτοῦ λέγειν. τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο, 2 Περὶ πάντων ὧν ἐγκαλοῦμαι ὑπὸ Ἰουδαίων, βασιλεῦ Ἀγρίππα, ἥγημαι ἐμαυτὸν μακάριον ἐπὶ σοῦ μέλλων σήμερον ἀπολογεῖσθαι 3 μάλιστα γνώστην ὄντα σε πάντων τῶν κατὰ Ἰουδαίους ἐθῶν τε καὶ ζητημάτων, διὸ δέομαι μακροθύμως ἀκοῦσαί μου. 4 Τὴν μὲν οὖν βίωσίν μου [τὴν] ἐκ νεότητος τὴν ἀπ᾽ ἀρχῆς γενομένην ἐν τῷ ἔθνει μου ἔν τε Ἱεροσολύμοις ἴσασιν πάντες [οἱ] Ἰουδαῖοι 5 προγινώσκοντές με ἄνωθεν, ἐὰν θέλωσιν μαρτυρεῖν, ὅτι κατὰ τὴν ἀκριβεστάτην αἵρεσιν τῆς ἡμετέρας θρησκείας ἔζησα Φαρισαῖος. 6 καὶ νῦν ἐπ᾽ ἐλπίδι τῆς εἰς τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐπαγγελίας γενομένης ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἕστηκα κρινόμενος, 7 εἰς ἣν τὸ δωδεκάφυλον ἡμῶν ἐν ἐκτενείᾳ νύκτα καὶ ἡμέραν λατρεῦον ἐλπίζει καταντῆσαι, περὶ ἧς ἐλπίδος ἐγκαλοῦμαι ὑπὸ Ἰουδαίων, βασιλεῦ. 8 τί ἄπιστον κρίνεται παρ᾽ ὑμῖν εἰ ὁ θεὸς νεκροὺς ἐγείρει; 9 ἐγὼ μὲν οὖν ἔδοξα ἐμαυτῷ πρὸς τὸ ὄνομα Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου δεῖν πολλὰ ἐναντία πρᾶξαι, 10 ὃ καὶ ἐποίησα ἐν Ἱεροσολύμοις, καὶ πολλούς τε τῶν ἁγίων ἐγὼ ἐν φυλακαῖς κατέκλεισα τὴν παρὰ τῶν ἀρχιερέων ἐξουσίαν λαβὼν ἀναιρουμένων τε αὐτῶν κατήνεγκα ψῆφον. 11 καὶ κατὰ πάσας τὰς συναγωγὰς πολλάκις τιμωρῶν αὐτοὺς ἠνάγκαζον βλασφημεῖν περισσῶς τε ἐμμαινόμενος αὐτοῖς ἐδίωκον ἕως καὶ εἰς τὰς ἔξω πόλεις.
Paul Tells of His Conversion
(Ac 9.1‑19Ac 22.6‑16)12 Ἐν οἷς πορευόμενος εἰς τὴν Δαμασκὸν μετ᾽ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς τῶν ἀρχιερέων 13 ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους. 14 πάντων τε καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λέγουσαν πρός με τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ, Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. 15 ἐγὼ δὲ εἶπα, Τίς εἶ, κύριε; ὁ δὲ κύριος εἶπεν, Ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. 16 ἀλλ᾽ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου· εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε εἶδές [με] ὧν τε ὀφθήσομαί σοι, 17 ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ ἐκ τῶν ἐθνῶν εἰς οὓς ἐγὼ ἀποστέλλω σε 18 ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ Σατανᾶ ἐπὶ τὸν θεόν, τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ.
Paul’s Testimony to Jews and Gentiles
19 Ὅθεν, βασιλεῦ Ἀγρίππα, οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ 20 ἀλλὰ τοῖς ἐν Δαμασκῷ πρῶτόν τε καὶ Ἱεροσολύμοις, πᾶσάν τε τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπήγγελλον μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσοντας. 21 ἕνεκα τούτων με Ἰουδαῖοι συλλαβόμενοι [ὄντα] ἐν τῷ ἱερῷ ἐπειρῶντο διαχειρίσασθαι. 22 ἐπικουρίας οὖν τυχὼν τῆς ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἄχρι τῆς ἡμέρας ταύτης ἕστηκα μαρτυρόμενος μικρῷ τε καὶ μεγάλῳ οὐδὲν ἐκτὸς λέγων ὧν τε οἱ προφῆται ἐλάλησαν μελλόντων γίνεσθαι καὶ Μωϋσῆς, 23 εἰ παθητὸς ὁ Χριστός, εἰ πρῶτος ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν φῶς μέλλει καταγγέλλειν τῷ τε λαῷ καὶ τοῖς ἔθνεσιν.
Paul Appeals to Agrippa to Believe
24 Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἀπολογουμένου ὁ Φῆστος μεγάλῃ τῇ φωνῇ φησιν, Μαίνῃ, Παῦλε· τὰ πολλά σε γράμματα εἰς μανίαν περιτρέπει. 25 ὁ δὲ Παῦλος, Οὐ μαίνομαι, φησίν, κράτιστε Φῆστε, ἀλλ᾽ ἀληθείας καὶ σωφροσύνης ῥήματα ἀποφθέγγομαι. 26 ἐπίσταται γὰρ περὶ τούτων ὁ βασιλεὺς πρὸς ὃν καὶ παρρησιαζόμενος λαλῶ, λανθάνειν γὰρ αὐτόν [τι] τούτων οὐ πείθομαι οὐθέν· οὐ γάρ ἐστιν ἐν γωνίᾳ πεπραγμένον τοῦτο. 27 πιστεύεις, βασιλεῦ Ἀγρίππα, τοῖς προφήταις; οἶδα ὅτι πιστεύεις. 28 ὁ δὲ Ἀγρίππας πρὸς τὸν Παῦλον, Ἐν ὀλίγῳ με πείθεις Χριστιανὸν ποιῆσαι. 29 ὁ δὲ Παῦλος, Εὐξαίμην ἂν τῷ θεῷ καὶ ἐν ὀλίγῳ καὶ ἐν μεγάλῳ οὐ μόνον σὲ ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀκούοντάς μου σήμερον γενέσθαι τοιούτους ὁποῖος καὶ ἐγώ εἰμι παρεκτὸς τῶν δεσμῶν τούτων.
30 Ἀνέστη τε ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεμὼν ἥ τε Βερνίκη καὶ οἱ συγκαθήμενοι αὐτοῖς, 31 καὶ ἀναχωρήσαντες ἐλάλουν πρὸς ἀλλήλους λέγοντες ὅτι Οὐδὲν θανάτου ἢ δεσμῶν ἄξιόν [τι] πράσσει ὁ ἄνθρωπος οὗτος. 32 Ἀγρίππας δὲ τῷ Φήστῳ ἔφη, Ἀπολελύσθαι ἐδύνατο ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἰ μὴ ἐπεκέκλητο Καίσαρα.
1 Edhe Agrippa i tha Pavlit: “Të është ndëjerë të flaç për vetëhenë tënde.” Atëhere Pavli shtriti dorënë, e epte fialë:
2 “O riga Agrippë, kujtonj vetëhenë time të lumurë, sepse kam për të dhënë fialë përpara teje sot për gjith’ ato punëra që përflitem nga Judhenjtë.
3 Po më fort se ti di gjithë zakonet’ edhe kërkuarëjet’ e Judhenjet; përandaj të lutem të më dëgjonjç me zëmërë të gjërë.
4 Jetën’ e dialërisë sime, pra që shkova që ndë krye të herësë ndërmest kombit tim ndë Jerusalim, gjith’ Judhenjtë e dinë,
5 Sepse më dinë që përpara (ndë qoftë se duanë të martirisnjënë), se pas eresisë fesë sonë së shtrënguarësë rrova Farise.
6 Edhe ndashti rri e gjykonem për shpëresën’ e të zotuarit që u bë nga Perëndia tek atëritë tanë ;
7 Për atë të zotuarëtë të dy-mbë-dhietë farat’ e kombit tënë, tuke luturë gjithënjë Perëndinë nat’ e ditë, shpërenjënë t’e harrinjënë; për këtë shpëresë përflitem unë nga Judhenjtë, o riga Agrippë.
8 Qysh? Punë të pabesuar’ e mendoni ju, se Perëndia ngjall të vdekurë?
9 Sa për mua, un’ e kishnjam ndër mënt, se duhetë të bënj shumë punëra kundrë emërit Jisu Nazoreasit;
10 Sikundrë edhe punova ndë Jerusalim, edhe shumë vetë nga shënjtorëtë un’ i mbylla ndër burk, si paç marrë pushtet nga kryepriftëritë; edhe kur vriteshin’ ata, dhashë fialënë kundrë atyreve.
11 Edhe shumë herë ndëpër gjithë sinagogjit, tuke munduar’ata, i shtrëngonjam të vllasfimisninë; edhe tuke tërbuarë tepërë kundrë atyreve, i ndiqnjam edhe gjer jashtë qyteteve.
12 Edhe ndër këto punëra , kur ishnjam tuke vajturë ndë Dhamaskë me pushtet e me porosi nga kryepriftëritë,
13 Ndë mesditë pashë mb’ udhë, o rigë, një dritë nga qielli më të ndriturë se dielli, që ndriti qark meje edhe atyreve që bënin’ udhë bashkë me mua.
14 Edhe si ram të gjithë poshtë përdhe, dëgjova një zë që më fliste, e thoshte ndë gjjuhët Evraishte: “Saull, Saull, përse më ndiek? Keq për tyj është t’u hethç me shkelmë gjembavet.
15 Edhe unë thashë: “Cili je ti, o Zot?” Edhe ay tha: “Unë jam Jisuj, të cilinë ti po ndiek. Po ngreu, edhe qëndro mbë këmbë të tua;
16 Sepse përandaj u dukç te ti, që të të vë shërbëtuar edhe martir për gjithë sa pe, edhe për gjithë sa do të dëftenem te ti.
17 Edhe të sgjodha nga llauzi e nga kombetë, te të cilëtë ndashti po të dërgonj.
18 T’u hapç sytë atyre, që të këthenenë nga errësira mbë dritët, edhe nga pushteti Satanajt te Perëndia, që të marrënë ndëjesë fajesh, edhe piesë ndërmest të shënjtëruarëvet, me anë të besësë që është mbë mua.
19 Përandaj, o riga Agrippë, muk’ u bëç i padëgjuarë kësaj së dukure prej qiellit.
20 Po leçisnjam përpara mb’ ata që ishinë ndë Dhamaskë e ndë Jerusalim, edhe ndëpër gjithë vëndin’ e Judhesë, edhe pastaj ndër kombet, të pendonenë, edhe të këthenenë te Perëndia, tuke punuarë punëra të vëjyera për pendim.
21 Për këto punëra Judhenjtë më zunë ndë hieroret e doninë të më vrisninë.
22 Po passi gjeta ndihmë nga Perëndia, rri i gjallë gjer mbë këtë ditë, tuke martirisurë mbë të math e mbë të vogëlë, pa thënë ndonjë tiatërëgjë veçe ato që folnë profitërit’ edhe Mojsiu, se ishinë për të bërë,
23 Se Krishti kishte për të pësuarë, edhe se ay do t’i ishte i pari që do të ngjallej prej së vdekurish, edhe të leçiste dritë ndë llaust edhe ndë kombet.”
24 Edhe ay kur epte fialë për këto, Fisti tha me zë të math: “Shkallove, o Pavël; shkronjat’ e shuma të bënë që të shkallonjç.”
25 Edhe ay tha: “Nukë jam i shkalluarë, o i pushteçim Fist, po flas fialë të vërteta edhe prej mëndëjesë shëndoshë.
26 Sepse riga di këto punëra që flas përpara ati me sy hapurë, sepse m’ është mbushurë mëndëja, se s'është ndonjë punë prej kësosh që të mos e dijë; sepse këjo nuk’ është bërë mbë ndonjë cep.
27 U beson profitërëvet, o riga Agrippë? E di se u beson.”
28 Edhe Agrippa i tha Pavlit: “Për pak gjë po më mbush mëndëjenë të bënem i Krështerë.”
29 Edhe Pavli tha: “I lutem Perëndisë të dojë, jo vetëmë ti, po edhe gjith’ ata që më dëgjonjënë sot, të bënenë nga pak e nga shumë të tillë, sikundrë jam edhe unë, përveç këtyre hekuravet.”
30 Edhe (ay si tha këto), u ngrit riga, edhe qivernitari, edhe Vernika, edhe ata që ishinë ndenjurë bashkë me ata.
31 Edhe si iknë flisninë njëri me tiatrinë, tuke thënë, se: “Kyj njeri s’ka bërë ndonjë punë për vdekëje a për hekura.”
32 Edhe Agrippa i tha Fistit: “Kyj njeri munt të lëshonej, të mos kishte thirrurë Qesarinë.”