The Spirit of God and the Spirit of Antichrist
1 Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον. 2 ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν, 3 καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔστιν· καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη. 4 ὑμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστε, τεκνία, καὶ νενικήκατε αὐτούς, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ. 5 αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσίν, διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσιν καὶ ὁ κόσμος αὐτῶν ἀκούει. 6 ἡμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐσμεν· ὁ γινώσκων τὸν θεὸν ἀκούει ἡμῶν· ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ θεοῦ, οὐκ ἀκούει ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης.
God is Love
7 Ἀγαπητοί, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν, καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται καὶ γινώσκει τὸν θεόν. 8 ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν θεόν, ὅτι ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν. 9 ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ θεὸς εἰς τὸν κόσμον, ἵνα ζήσωμεν δι᾽ αὐτοῦ. 10 ἐν τούτῳ ἐστὶν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήκαμεν τὸν θεόν, ἀλλ᾽ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλεν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν. 11 Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν. 12 θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται. ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ ἐν ἡμῖν τετελειωμένη ἐστίν.
13 Ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν. 14 καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκεν τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου. 15 ὃς ἐὰν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ θεῷ. 16 καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν ἔχει ὁ θεὸς ἐν ἡμῖν.
Ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ θεῷ μένει, καὶ ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ μένει. 17 ἐν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ᾽ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστιν, καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ. 18 φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾽ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ. 19 ἡμεῖς ἀγαπῶμεν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς. 20 ἐάν τις εἴπῃ ὅτι Ἀγαπῶ τὸν θεὸν καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώρακεν, τὸν θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακεν οὐ δύναται ἀγαπᾶν. 21 καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ᾽ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
1 Të dashurë, mos i besoni çdo fryme, po provoni frymatë, që janë nga Perëndia; sepse shumë profitërë të rrem duallnë ndë botët.
2 Nga këjo e njihni Frymën’ e Perëndisë; çdo frymë që rrëfen me gojë , se Krishti ka ardhurë ndë mish, është nga Perëndia.
3 Edhe çdo frymë që nukë rrëfen me gojë se Krishti ka ardhurë ndë mish, nuk’ është nga Perëndia; edhe këjo është fryma e antikrishtit, që keni dëgjuarë se vien, edhe që tashi është ndë botët.
4 Ju jeni nga Perëndia, diemthit’ e mi , edhe i keni mundur’ ata; sepse ay që është ndër ju është më i math se ay që është ndë botët.
5 Ata janë nga bota; përandaj flasënë prej botësë, edhe bota i dëgjon ata.
6 Neve jemi nga Perëndia; ay që njeh Perëndinë, na dëgjon; ay që nuk’ është nga Perëndia, nukë na dëgjon. Nga këjo njohëmë frymën’ e së vërtetësë, edhe frymën’ e kobimit.
7 Të dashurë, le të duamë njëri tiatrinë; sepse dashuria është nga Perëndia; edhe kushdo që do, ka lindurë nga Perëndia, edhe njeh Perëndinë.
8 Ay që nukë do, nuk’ e njohu Perëndinë; sepse Perëndia është dashuri.
9 Mbë këtë u çfaq dashuria e Perëndisë ndër ne, se Perëndia dërgoj Birin’ e ti të vetëmlindurinë ndë botët, që të rrojmë me anë t’ ati.
10 Mbë këtë është dashuria, jo se neve deshëm Perëndinë, po se ay na deshi, edhe dërgoj Birin’ e ti që të jetë shpërblim për fajet tona.
11 Të dashurë, ndë na deshi kaqë shumë Perëndia, edhe neve duhetë të duamë njëri tiatrinë.
12 Asndonjë s’e ka parë Perëndinë ndonjë herë. Ndë daçim njëri tiatrinë, Perëndia mbet ndër ne; edhe dashuria e ati është mbaruarë mbë ne.
13 Nga këjo e njohëmë, se mbesëmë mb’atë, edhe ay ndër ne, sepse na ka dhënë nga Fryma e ti.
14 Edhe neve kemi parë, edhe martirisëmë, se Ati dërgoj Birinë Shpëtimtarin’ e botësë.
15 Ay që të rrëfenjë me gojë se Jisuj ësht’ i Bir’ i Perëndisë, Perëndia mbet mb’atë, edhe ay mbë Perëndinë.
16 Edhe ne kemi njohur’ edhe kemi besuarë dashurinë, që ka Perëndia mbë ne. Perëndia është dashuri; edhe ay që mbet ndë dashurit, mbet mbë Perëndinë, edhe Perëndia mb’ atë.
17 Mbë këtë është mbaruarë dashuria me ne, që të kemi kuxim ndë ditë të gjyqit; sepse sikundrë ay është, kështu edhe ne jemi ndë këtë botë.
18 Nuk’ është frikë ndë dashurit, po dashuria e mbaruarë nxier jashtë frikënë; sepse frika ka mundim; edhe ay që ka frikë nuk’ është i mbaruarë ndë dashurit.
19 Neve e duam’ atë; sepse ay përpara na deshi.
20 Ndë thëntë ndonjë, se: “Dua Perëndinë”, edhe t’i ketë mëri të vëllat, është gënjeshtar; sepse ay që të mos dojë të vëllanë që e ka parë, qysh munt të dojë Perëndinë që s’e ka parë?
21 Edhe këtë porosi e kemi nga ay: Ay që do Perëndinë, të dojë edhe të vëllanë.