Krie e njëmbëdhjetëtë
1 E u bë si i sosi Iisui këto porsi që u tha të dimbëdhjetë mathitivet së tij, u ngre ateje, e vate të dhidhaksjë e të qiriksjë edhe ndë qutete t’ature.
2 E Ioanni si ndjeu ndë hapsanë punërat’ e Krishtit, dërgoi di nga mathitit e tij.
3 E i tha atit: Ti je ai që është për t’ardhurë, a tjetër presëmë?
4 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Si të veni, thoi Ioannit ato që ndieni edhe shihni.
5 Të verbërë shohënë, e të çalë ecëjënë, të fëlliqurë qëronenë, e të vdekurë ngjallenë, e ndë të varfërë rrëfenetë Ungjilli.
6 Edhe i lumur’ ësht ai që nukë skandhalisetë nde mua.
7 E kur iknë këta nisi Iisui t’u thosh botësë për Ioannë: Pse dualltë ndë erimi të shihni kallam që tundetë nga era?
8 Vallë pse dualltë të shihni? Njeri të veshurë me rroba të buta? Ja, ata që vishenë të butatë ndë shtëpira të Mbretëret janë.
9 Po ç’dualltë të shihni? Profit? Vërtet u thom juvet, që më tepër nga profit.
10 Se Kij ësht’ ai që për të është shkruarë: Ja, që unë dërgoj Ëngjëllinë tim të shkojë përpara teje, ai do të dërtojë udhënë tënde përpara teje.
11 Me të vërteta u thom juvet, nuk’ u ngre ndonjë njeri nga ata që janë lerë prej gravet, më i madh se Ioanni Vaptistiu, po më i vogëli ndë (m)bretëri të Qiellvet, është më i madh nga ai.
12 E që nga dit’ t’ e Ioannit Vaptistiut ngjera ndashti mbretëria e Qiellvet mirretë me të shpejtuarë, e ata që shpejtojënë e rrëmbejënë atë.
13 Se gjithë Profitëritë edhe nomi ngjera ndë dit të Ioannit profitepsnë.
14 Edhe ndë doi ta dheksni, ai është Ilia që duaj të vinte.
15 Cili ka veshë për të digjuarë, le të digjojë.
16 Me çfarë njeri gjan këjo siri e këture njerëzet? Këta gjajënë me ata djelm që rrinë mb’udhë, e thërresënë shokëvet së ture.
17 E u thonë: I ram flloeresë për ju, e nukë luajtitë valle. U qajtim juvet, e nuk u helmuatë.
18 Sepse erdhi Ioanni që as haj as pij, e thonë: Të paudhë ka.
19 Erdhi i biri i njeriut, që edhe ha, edhe pi, e thonë: Na njeri ngrënës edhe verëpimës, miku i Tellonëvet edhe i fajëtorëvet. E u gjukua sofia nga djelmt’ e saj.
20 Ahiere nisi të shan ato qutete, që nd’ato u bënë më të shumatë thavmëra të tij, e nukë metanoisnë.
21 Ve mbë tij Horazin, ve mbë tij Vithsaidha, se ndë ishnë bënë ndë Tiro, edhe ndë Sidhonë thavmaturgjitë që u bënë mbë ju, që më përpara do të kishnë metanoisurë, e do të vishnë thesë, edhe do të vijnë ndë krie hi.
22 Pameta u thom juvet, se Tirosë edhe Sidhonësë do t’u jetë më leh ndë ditë të gjukimit, se juvet.
23 Edhe ti, o Kapernaum, që je ngrijturë ngjera mbë Qiell, ngjera mbë pisë do të gremiseç, se gjithë këto thavmëra që u bënë tek teje, të qenë bënë ndë Sodhomë do të qenë mbeturë ngjera kësaj ditet.
24 Po un’ u thom juvet, se më i leh do të jetë mundimi ndë vënd të Sodhomësë ndë ditë të gjukimit, se mbë tij.
25 Atëherë u përgjegj Iisui, e tha: I lëvduarë qofç, o tatë, Zot i Qiellit edhe i dheut, se i fshehe këto nga sofotë edhe nga të mënçuritë, e ua dëftove foshnjëvet.
26 Kështu vërtet, o tatë, se ashtu u duk mirë përpara teje.
27 Të gjitha m’u dhanë nga jati im, e ndonjë njeri nukë njeh të birë, përveçme i jati. Edhe as të janë s’e njeh njeri, përveçmë i biri, edhe ai që të dojë i biri të ja dëftojë.
28 Ejani tek u gjithë sa jeni të lodhurë edhe të ngarkuarë, e unë do t’u prëj juvet.
29 Merri zigonë tim (xedhënë) mbi qafë tuaj, e mpsoni nga meje, se unë jam i butë e i urtë ndë zëmërë, e do të gjeni të prëjturë ndë shpirte tuaj.
30 Sepse zigoi im (xedha ime) ësht’ i mirë, edhe barra ime ësht’ e lehë.
1 Edhe Jisuj kur mbaroj tuke porositurë të dy-mbë-dhietë nxënësit’e ti, iku andej, që të mësonjë e të leçisë ndëpër qytetet t’atyre.
2 Edhe Joanni kur dëgjoj punërat’e Krishtit ndë burgut, dërgoj dy nga nxënësit’ e ti, e i tha ati:
3 Ti je ay që ka për t’ardhurë, apo presmë’ tiatërë?
4 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Shkoni e epni zë Joannit për ato që dëgjoni e shihni.
5 Të verburë shohënë, e çala ecënjënë; të krromosurë qëronenë, edhe shurdha dëgjonjënë; të vdekurë ngjallenë, e të vobegjëve u rrëfenet’ ungjilli.
6 Edhe i lumur’ ësht’ay që të mos skandhalisetë mbë mua.”
7 Edhe këta te po shkoninë, Jisuj zuri t’i thotë gjëndëjesë për Joanninë: “Ç’dualltë të vini re ndë shkretëtirët? Kallam që tundetë nga era?
8 Po ç’dualltë të shihni? Njeri veshurë me rrobe të buta? Ja ata që kanë veshurë rrobe të buta, te janë ndëpër shtëpiat të mbëretëret.
9 Po ç’dualltë të shihni? Profit? Me të vërtetë po u them juve, edhe më tepërë se profit,
10 Sepse kyj ësht’ ay që është shkruarë për atë: “Ja unë të dërgonj ëngjëllinë tim përpara
faqesë sate, ay do të ndreqë udhënë tënde përpara teje”.
11 Me të vërtetë po u them juve, se : Ndë mest atyreve që kanë lindurë prej grash nuk’ është ngriturë më i math se Joann pagëzori, po më i vogëli ndë mbëretërit të qiejevet është më i math se ay.
12 Edhe që nga dit’ e Ioann pagëzorit gjer ndashti, mbëretëri’ e qiejevet nxitonetë, edhe ata që nxitonjën’ e rrëmbenjën’ atë.
13 Sepse gjithë profitërit’ edhe nomi profitërve gjer mbë ditë të Joannit.
14 Edhe ndë doni ta prisni këtë fialë , ay ësht’ Ilia, që kishte për t’ardhurë.
15 Ay që ka veshë të dëgjonjë, le të dëgjonjë.
16 Po me se ta përgjanj këtë bres? I gjan çunavet vegjëlë që rrinë ndëpër tregjet, edhe u thërresënë shokëvet tyre, e thonë:
17 U ram fyellit, edhe nukë kërxyetë; u bëm vajë, edhe nuk qjatë.
18 Sepse erdhi Joanni që as qante, as pinte; edhe thonë, se : Ka diallinë.
19 Erdhi i bir i njeriut tuke ngrën’ e tuke pirë, e thonë: Ja njeri hamës e verë-pirës, miku i kumerqarëvet e i fajtorëvet. Edhe dolli e drejtë dituria nga bijt’ e saj.”
20 Atëherë zuri të qërtonjë ato qytetetë, mbë të cilat’ u bënë çudit’ e shuma t’ati, sepse nuk’ u penduanë.
21 “Mieri ti, mieri ti Horazin, mieri ti Vithsajdhan, sepse çuditë që janë bërë ndër ju, nd’ ishinë bërë ndë Tyrë e ndë Sidhonë, që kurë do të ishinë penduarë ndë thes’ e ndë hi.
22 Veç po u them juve, se ndë Tyrë e ndë Sidhonë më i duruarshim do të jetë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë ju.
23 Edhe ti Kapernaum, që je ngriturë lart gjer mbë qiellt, do të sbreç gjer ndë hadhë, sepse këto çudi që janë bërë te ti, ndë bëneshinë ndë Sodhomë, kishinë për të mbeturë gjer mbë ditë të sotme.
24 Veç po u them juve, se mbë dhe të Sodhomëvet më i duruarshim do të jetë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë tyj.”
25 Nd’ atë kohë Jisuj u përgjeq e tha: “Të lavduronj tyj, o Atë, Zot i qiellit edhe i dheut, se ua fshehe këto punë të diturëvet e të mënçimëvet, edhe ua sbulove ato foshnjevet.
26 Po, o Atë, sepse kështu u pëlqye përpara teje.
27 Të gjitha m’u dhanë n’dorë nga im-atë, edhe asndonjë nuk’ e njeh birinë, veç Ati, edhe as Atën’ e njeh njeri, veç biri, edhe ay, të cilit të dojë i biri t’ia sbulonjë.
28 Ejani tek unë gjithë sa jeni të lodhur’ e të ngarkuarë, edhe unë do t’u prënj juve.
29 Ngrini sgjedhënë time mbë qafët tuaj, edhe nxëni prej meje, se jam i butë, edhe i ungjëtë ndë zemërët; edhe do të gjeni të prejturë ndë shpirtërat tuaj.
30 Sepse sgjedha ime ësht’ e mirë, edhe barra ime ësht ’ e lehtë.