Krie e nëntëtë
1 Ma sa për shërbesë që u bë për ndihmë të Shënjtorëvet, më duketë e tepërë të ju shkruaj juvet.
2 Sepse ua paçë të shpejtët’ e zëmërësë suaj, që për të mburrem mbanë Maqedhonëvet për juvet, që Ahaia, edhe ajo është bërë gati që vjet, e zilia juaj ka anangasurë shumë.
3 Ma kam dërguarë këta vëllazër që të mos bënetë e mbrazëtë mburrëcia ime që bëj për juvet, sa për këtë anë, që (sikundrë thaçë) jini gati.
4 Mos ndodhetë e vijnë Maqedhonëtë me mua bashkë, e t’u gjejënë juvet pa bërë gati ndë këtë punë, e turpëronemi nevet (të mos thomi juvet), ndë këtë të ndënjurë të së mburturit.
5 U silloiçë adha se duhetë t’u lutem këture vëllazëret, të vijënë ati më përpara nga nesh, e të bëjnë gati këtë bekimnë tuaj që patë thënë më përpara, që të jetë bërë gati si bekim, e jo si lakëmim.
6 E u thom kështu: Kush mbjell me kurcim, edhe me të kurcierë do të korrjë. E kush mbjell me dorë hapëtë, me dorë hapëtë do të korrjë.
7 Cilido sikundrë ka silloisurë mirë ndë zëmërë, jo me pahir a me shtrëngim, sepse Perndia do atë që dhëron me faqe të çelëtë.
8 E Perndia ësht’ e fortë të bëjë që të tepëroni ju ndë çdo të mirë; që të jini gjithënjë ndë çdo punë të tepëruarë, mbë çdo punë të mirë.
9 (Sikundr’ është shkruarë: Përhapi, dha ndë të varfërë, e të drejtët’ e tij mbetetë për jetë pas jetet.
10 E ai që ep farën’ atij që mbjell, e bukënë për të ngrënë, u dhashtë, e ua shtoftë farënë tuaj, e u rrittë bimërat’ e së drejtësë suaj).
11 Që të bëneni të pasurë ndë çdo punë mbë çdofarë të mirë, që bie nga ana onë lëvdim Perndisë.
12 Sepse shërbesëja e kësaj mblatet së Shënjtëruarë, nukë mbush vetëmë të lipsurit’ e shumë Shënjtorëvet, po edhe tepëron me lëvdim të shumëvet që bëjënë te Zoti.
13 (Kur bëjënë dhoqimi mbë ju mbë këtë punë, apënë lëvdim Perndisë për të gjegjurë të molloisë suaj mb’Ungjill’ të Krishtit, e për pjesë që bëni ju me dorë hapëtë mb’ata e mbë gjithë).
14 E me të luturë të ture që bëjënë për juvet, sepse u duanë juvet për dhurëti të madhe të Perndisë, që është mbë juvet.
15 E lëvdim qoftë mbë Perndinë për dhurëti të saj të parrëfierë.
1 Sa për shërbesën’ e shënjtorëvet është tepërë për mua t’u shkruanj juve.
2 Sepse e di të shpejtën’ e zemrësë tuaj, që për atë mburrem te Maqedhonasitë, se Ahaia u bë gati që viet; edhe përvëlimi i zemrësë tuaj ndezi më të shumëtë vetë .
3 Edhe dërgova vëllezëritë, që të mos dalë të kotë të mburruritë tënë që kemi për ju mbë këtë punë, që të jeni bërë gati (sikundrë thoshnjam,).
4 Mbase mos vinjënë bashkë me mua Maqedhonas, e u gjenjënë juve pa bërë gati, turpëronemi neve (që të mos themi ju), ndë këtë qëndrim të mburrurit.
5 Përandaj u menduashë se është nevojë t’u lutem vëllezëret që të vinjënë më përpara te ju, e të bënjënë gati këtë bekimin’ e elejmosinësë tuaj që pattë thënë që përpara, që të jetë gati kështu si bekim elejmosine, e jo si lakëmim.
6 Edhe këtë e them, se ay që mbiell me kurcim, edhe me kurcim do të korrë; edhe ay që mbiell me dorë të hapëtë, edhe me dorë të hapëtë do të korrë.
7 Gjithësecili le t’ apë sikundrë t’i dojë zemëra, jo me hidhërim, a me shtrëngim; sepse Perëndia do atë që ep me buzëm me gas.
8 Edhe Perëndia ësht’ i fortë të tepronjë çdo hirë mbë ju, që të keni mjaft përherë mbë çdo gjë të teproni mbë çdo punë të mirë.
9 (Sikundrë është shkruarë: “Përndau, u dha të vobeqvet; drejtëria e ati mbet në jetë tëjetësë ”.
10 Edhe ay që i ep farë ati që mbiell, edhe bukë për të ngrënë, dhashtë e shumoftë farënë tuaj, e rrittë bimat’ e drejtërisë tuaj.)
11 E të bëhi të pasurë mbë të gjitha e mbë çdo gjë dorëhapëtë, që ajo punon prej nesh të falurë ndersë mbë Perëndinë.
12 Sepse puna e kësaj shërbese jo vetëmë mbush plot të shterat’ e shënjtorëvet, po edhe tepron me shumë të falurë ndersë te Perëndia.
13 (Sepse tuke provuarë këtë shërbesë, lavdonjënë Perëndinë për të dëgjuarët’ e së rrëfyerësë tuaj mbë ungjillin’ e Krishtit, edhe për piesën’ e dorësë hapëtë mb’ ata edhe mbë të gjithë.)
14 Edhe me të luturit’ e atyre që bënjinë për ju, sepse kanë shumë mallë për ju, për atë hirin’ e Perëndisë të tepërinë që është mbë ju.
15 Po hiriqoftë mbë Perëndinë për dhurëtin’ e ati që s’tregonetë me gojë.