Krie e ditë
1 Andaj le të lëmë çdofarë të keqë, e çdofarë gënjeshtrë, e ipokrisitë, e zilitë, e të gjitha të hequratë ndë gojë.
2 Posi foshnjë lerë ndashti, duajni me dëshërim qumështit’ e Shpirtit të kulluaritë, që të rriti mbë të.
3 Ndë kini dhoqimasurë me të vërtetë që Zoti është i ëmblë.
4 Mb’atë qasi, që është, thom, një gur i gjallë, i hedhurë poshtë nga njerëzitë, ma mbanë Perndisë i cgjedhurë e i nderçim.
5 E juvet posi gurë të gjallë jini ktisurë mbi të, një shtëpi e Shpirtit, një Priftëri Shënjte, për të prurë kurbane të Shpirtit, të pëlqiera te Perndia, me anë të Iisu Hristoit.
6 Pra andaj ka ndë kartë: Ja, që vë unë ndë Sion një gur quçn’ e qoshesë të cgjedhurë, të paçmuarë, e ai që të besojë mbë të nukë do të turpëronetë.
7 Për juvet adha që besuatë ai gur është nder, ma nd’ata që nukë besojënë ai është guri që u hodh poshtë nga ata që dërtoijnë shtëpinë, kij u bë quçi i qoshesë, e gur i së skondapsurit, e gur i skandalisë.
8 Mb’ata që përpiqenë ndë fjalë, e nukë besojënë mb’atë që edhe qenë urdhëruarë.
9 Ma juvet, fili e cgjedhurë, Priftëri e mbretit, Milet i Shënjtëruarë, llao i fituarë nga Perndia, për të rrëfierë të miratë e atij që u thirri juvet nga errëcira ndë dritë të tij të çuditurënë.
10 Juvet që njëherë jeshëtë jo llao, ma ndashti jini llaoi i Perndisë; juvet që njëherë nukë keshëtë pjesë nga ndëjesa, e ndashti u bëtë pjesëtarë mbë ndëjesë.
11 Të dashurë, u lutem si të botësë e të huaj të largoni nga dëshërimet’ e kurmit, që venë si trima kondrë Shpirtit.
12 Tuke rruarë mirë ndë mes të filiravet, që tek u heqëjnë ndë gojë juvet si njerëz të këqinj, si të shohënë punëratë tuaj të miratë, të lëvdojënë Perndinë ndë ditë që do të shohë.
13 Bindi adha për Zotnë mbë çdo taks të njerëzet, kaqë mbë mbretnë, si mbë të lartinë.
14 Kaqë mbë zotërinj, si mbë të dërguarë nga Perndia, që të mundojënë ata që bëjënë të këqiatë, e të mburrjënë ata që bëjënë të mirënë.
15 Sepse këjo është thelim’ e Perndisë, tuke bërë të mirë të mbillni gojën’ e njerëzet të pamënd.
16 Si të lefterosurë, e të mos kini lefterinë si një të mbuluarë të së keqesë, ma posi ropt’ e Perndisë.
17 Nderoni gjithë, doi vëllazërinë, Perndinë trëmbi, mbretnë nderoni.
18 Kopijtë bindi ndënë zotërinj me çdofarë frikë, jo vetëmë ndë të mirëtë e të butëtë, po edhe mbë t’ashprëtë.
19 Sepse këjo ka pagë, ndë duroftë njeri helmëcira, kur heq të keq pa faj për silloi të Perndisë.
20 Sepse ç’nder ësht’ ai, nd’është që me të fëjierë e me të rrahurë duroni? Ma ndë durofi kur të bëni të mirë, e të pësoni, kij është hir mbanë Perndisë.
21 Sepse mbë këtë jini thirrë, sepse edhe Krishti pësoi për juvet, e ju la juvet ksomblë, që të viji pas gjurmëvet së tij.
22 Ai faj nukë bëri, as u gjënd gënjeshtrë ndë gojë të tij.
23 Ai kur mallëkonej, nukë mallëkon; kur pëson nukë kanos; po lihej ndë duar t’atij që e gjukon pa gjuq.
24 Ai fajetë tona i mbajti ai vetë ndë kurm të tij mbi dru; që të vdesëmë ndë faje e të rrojmë ndë të vërtetë. Për plagë të tij jini juvet shëruarë.
25 Sepse juvet jeshëtë posi dhënt të humbura, po ndashti u kthietë mbë dëlmuarë e mbë piskopn’ e Shpirtëret suaj.
1 Si të hithni tejë pra çdo të ligë e çdo kobim, e ipokrisia, e cmir, e çdo të folura keq,
2 Posi foshnje lindurë rishtazi, le t’u ketë ënda qjumështin’ e këthiellëtë të fialësë, që të rriteni prej ati;
3 Sepse e keni ngjëruarë “se Zoti ësht’ i mirë”.
4 Tuke afruarë tek ay, që është gur i gjallë, i hedhurë tejë nga njerëzitë, po i sgjedhur’ e i nderëshim nga Perëndia.
5 Edhe ju, posi gurë të gjallë, ndërtohi shtëpi shpirtërie, priftëri e shënjtëruarë, që të bini kurbane shpirtërie, të pëlqyershime te Perëndia me anë të Jisu Krishtit.
6 Përandaj ësht’ edhe brënda ndë shkronjët: “Na te vë ndë Sion një gur krye cepi, të sgjedhurë, të nderëshim; edhe ay që i beson ati nukë do të turpëronetë.”
7 Për ju pra që besoni është nderë; po për të pabindurit, “atë gurinë që hothnë tejë ata që ndërtonjënë, kyj u bë për krye cepi” edhe “gur pengese, edhe gur skandhalie.”
8 Të cilëtë pengonenë mbë fialët, sepse nukë bindenë; që për atë ishinë vënë.
9 Po jujeni “gjëndëje e sgjedhurë, priftëri mbëretërie, komb’ i shënjtëruarë,” llaus që fitoj Perëndia , që të dëfteni të mirat’ e ati, që u thirri juve nga errësira ndë dritët të ti të çudiçimenë;
10 Ju që njëherë nuk’ ishitë llaus, po tashti jeni llauz’ i Perëndisë; ju që njëherë nuk’ ishitë përdëllyerë, po tashti jeni përdëllyerë.
11 O të dashurë, u lutem juve si të huajë e të ardhurë që jeni , të hiqni dorë nga dëshërimet’ e mishit, që lëftonjënë kundrë shpirtit;
12 Të shkoni jetë të mirë ndër kombet, që u përflasënë juve si për njerës keqbërës, kur të shohënë nga punërat’ e mira që bëni , të lavdonjënë Perëndinë ndë ditët të së vënësë re.
13 I unjni kryetë pra çdo urdhëri të njeriut për Zotinë;
14 Kaqë mbëretit, si më lartit nga gjithë, aqë qivernitarëvet, si të dërguarë që janë prej anës’ ati për të marrë shpagim nga ata që bënjënë keq, e të lavdonjën ata që bënjënë mirë.
15 Sepse kështu është dashurimi i Perëndisë, tuke bërë mirë t’u mbyllni gojënë njerëzet marrë për paditurinë;
16 Si të lirë, e jo sikur tuke pasurë të lirënë për mbulesën e së ligësë, po si shërbëtorët’ e Perëndisë.
17 Nderoni të gjithë; doni vëllazërinë; kini frikë Perëndisë; nderoni mbëretinë.
18 Ju shërbëtorëtë, u unjni kryetë zotrëvet t’uaj me çdo frikë, jo vetëmë të mirëvet e të butëvet, po edhe të shtrëmbëtëve,
19 Sepse këjo është hirë, që të duronjë ndonjë hidhërime për ndërgjegjëjenë mbë Perëndinë, tuke pësuarë pa udhë.
20 Sepse çfarë lavdie është, ndë durofshi, kur të rriheni për faje? Po ndë durofshi tuke bërë mirë e tuke hequrë keq, këjo është hirë përanë Perëndisë.
21 Sepse për këtë u thirrët, sepse edhe Krishti pësoj për ju, t’u lërë juve shëmbëllesë, që të ecëni pas gjurmash ati;
22 I cili “nukë bëri faj, as nuk’ u gjënt kobim ndë gojë t’ati”.
23 I cili kur përqeshej nukë përqeshte, kur pësonte nukë frikësonte, po epte vetëhen’ e ti ndë dorët t’ati që gjukon me udhë;
24 I cili vetë mbajti fajetë tona ndë trupt të ti mbi drut, që, si të vdesëmë ndë fajet, të rrojmë ndë drejtëri; “me plagën’ e ati u shëruatë”.
25 Sepse ishitë “si dhën që kanë humbur’ udhënë,” po tashti u këthyetë te bariu edhe tek episkopi i shpirtravet tuaj.