Krie e parë
1 Petrua, Apostolli i Iisu Hristoit, mb’ata që rrinë ndë vënd të huaj përhapurë ndëpër Pondo, ndëpër Gallati, ndëpër Kapadhoqi, ndëpër Asi, ndëpër Vithini, e të cgjedhurë.
2 Sikundr’ është të parit’ e përparëshm të Perndisë Babait mbë Shënjtërim të Shpirtit, ndë të gjegjurë të Iisu Hristoit, e ndë të randisurë me gjak të tij, dhurëti e paq le të shtonetë mbë juvet.
3 Le të jetë bekuarë Perndia e Babai i Zotit sonë Iisu Hristoit, ai që për ndëjesë të tij të madhenë na polli nevet për së ditit ndë një shpëresë të gjallë me anë të së ngjallturit të Iisu Hristoit nga të vdekuritë.
4 Mbë një klironomi të paprishurë, e të pamolepsurë, e të pamarangjasurë, të ruajturë ndë Qiell për juvet.
5 Për ju që ruhai me fuqi të Perndisë me anë të besësë për shpëtim që është bërë gati për të çfaqurë ndë kohë të pastajme.
6 Mb’atë juvet gëzoni, ndonëse duhetë të helmoni ndashti pakëzë (ndë bëftë hri) me shumë lloi piraksira.
7 Që të gjëndetë dhoqimia e besësë suaj shumë më e nderçurë nga ari që humbetë e që dhoqimasetë me anë të zjarit për mburëzi e lëvdim, mbë të çfaqurë të Iisu Hristoit.
8 T’atij që e doji juvet pa parë, mb’atë që edhe ndashti besoni pa parë, e me të besuarë gëzoni me një gëzim të paksijisurë e të lëvduarë.
9 Tuke marrë skoponë e besësë suaj, të shpëtuarit’ e Shpirtevet.
10 Për atë shpëtim kërkuanë e ksetaksnë profitëtë, ata që profitepsnë për dhurëti që është ndër juvet.
11 Tuke ksetaksurë kohënë a ç’lloi kohë të shënuarë nga ai që qe mbë ta Shpirti i Krishtit që tha më përpara të pësuarat’ e Krishtit, e nderetë më të pastajme.
12 Mb’ata qe cbuluarë, që ata jo për vetëhe, po për nevet qenë shërbëtorë ature punëravet, që ndashti u rrëfienë mbë juvet nga ata që u dhidhaksnë Ungjillë juvet me anë të Shënjtit Shpirt, të dërguarinë nga Qielltë, që mb’ato punëra dëshërojënë Ëngjëjtë të shohënë me si.
13 Pra andaj le të jenë ngjeshurë mesetë e mëndiesë suaj, të esëlluarë, shpëreni tërë mb’atë dhurëti që është dhënë mbë juvet, mbë të çfaqurë të Iisu Hristoit.
14 Si djelmt’e të digjuarësë mos pleksi me dëshërime të para, që keshëtë ndë kohë të së padijturit suaj.
15 Po sikundr’ është Shënjt ai që u thirri juvet, bëni edhe juvet shënjtorë ndë gjithë punëra tuaj.
16 Sepse është shkruarë: Bëni shënjtorë, sepse unë jam Shënjt.
17 E ndë thërritni baba atë që gjukon pa cgjedhurë faqe, sikundrë janë punëtë e gjithëkujt, rroni ndë frikë gjthë motnë e ksenitisë suaj.
18 Sepse e diji juvet që nukë jini blerë me punëra të prishura, me ergjënd a me ar nga jeta juaj e pavëjierë e e lënë nga baballarëtë tuaj.
19 Po me gjak të nderçurë të Krishtit si qengjit të pakatigori e të pa të zhierë.
20 E që qe ardhurë më përpara se të themeliosej jeta, e u çfaq për juvet ndë kohë të pastajme.
21 Mbë juvet që besoni me anë t’atij mbë Perndinë që e ngjalli nga të vdekuritë, e që e nderoi atë, që të besojëtë juvet e të shpërejëtë mbë Perndinë.
22 Tuke kërkuarë Shpirtëretë tuaj me të digjuarë të së vërtetësë, me anë të Shpirtit, mbë dashuri të vëllazërisë të pahile, të doi njeri-jatërinë me gjithë zëmërë të qëruarë kurdo.
23 Sepse jini lerë për së ditit jo nga farë e prishurë, po të paprishurë me anë të fjalësë Perndisë mbetetë gjallë, e që ndë gjithë jetë.
24 Sepse çdo kurm është si bar, e gjithë nderi i njeriut si lule e barit. U tha bari, edhe ënda e tij ra.
25 Ma fjala e Zotit duron për gjithë jetë; e këjo është fjala që është çfaqurë mbë juvet.
1 Pietri, apostoli i Jisu Krishtit, mb’ ata që rrinë ndë dhe të huaj, përndarë ndëpër Pont e ndëpër Gallati, e ndëpër Kappadhoqi, e ndëpër Asi, e ndëpër Vithyni,
2 Të sgjedhuritë pas të paranjohurësë Perëndisë Atit, me anë të shënjtërimit Frymësë, për dëgjim e për të përskaturë të gjakut Jisu Krishit; hir edhe paqtim u shumoftë mbë ju.
3 Qoftë bekuarë Perëndia edhe Ati i Zotit tënë Jisu Krishtit, që pas përdëllimit ti të shumëtit na polli për së dyti ndë një shpëresë të gjallë me anë të ngjallurit prej së vdekurish të Jisu Krishtit,
4 Për një trashëgim të paprishur’ e të papugërë e të pafyshkurë, që është ruajturë ndë qiejet për ne,
5 Që me fuqin’ e Perëndisë ruhemi me anë të besësë, për shpëtim të gatishim të sbulonetë ndë kohë të pastajme.
6 Për atë gëzohi, ndonëse tashti pakëzë, ndë u dashtë , hidhërohi mbë çdo farë të ngarash,
7 Që të gjëndetë provimi i besësë suaj më i çëmuarshim se ari që prishetë, ndonëse provonetë prej ziarrit, për mburrëje e për nderë e për lavdi, kur të sbulonetë Jisu Krishti;
8 Të cilinë, ndonëse s’e keni parë, e doni; edhe ndonëse nuk’ e shihni tashti, po tuke i besuarë, gëzohi me gëzim të lavduruarshim që s’rrëfenetë me gojë,
9 Tuke marrë të pastajmen’ e besësë suaj, shpëtimin’ e shpirtëravet;
10 Që për atë shpëtim kërkuan’ edhe vëshguanë profitëtë që profitepsnë për atë hirinë që do t’epej mbë ju;
11 Tuke vëshguarë mbë cilin’ a mbë çfarë kohe shpërfaqetë Fryma e Krishtit që ishte mb’ata, kur martiriste që përpara për pësimet’ e Krishtit, edhe për lavdiat’ e pastajme;
12 Që mb’ atë u sbëlua jo për vetëhen’ e tyre, po për ne i punonin’ ato punëra , që u rrëfyenë mbë ju tashti me anë t’atyre që ungjillëzuan’ ungjillinë mbë ju me Frymën’ e Shënjtëruarë, që u dërgua nga qielli, për të cilatë ëngjëjtë dëshëronjënë të kërrusen’ e të shohënë.
13 Përandaj si të ngjishni mezat’ e mendimit tuaj, rrini esullë, shpëreni të tërë mbë hirinë që vien mbë ju, kur të sbulonetë Jisu Krishti,
14 Si dielm të dëgjuarshim, mos shkoni pas dëshërimevet para, që bënitë pa diturë;
15 Po sikundrë është shënjt ay që u thirri juve, kështu edhe ju bëhi shënjtorë mbë gjithë shkuarëjenë,
16 Sepse është shkruarë: “Bëhi shënjtorë, sepse unë jam shënjt”.
17 Edhe ndë qjuajçi Atë atë që gjykon pa mbajtur’ anë pas punësë gjithësecilit, shkoni kohënë me frikë mbë këtë dhe të huajë që rrini;
18 Tuke diturë se nuk’ u shpërblyetë me gjë që prishetë, si me argjënt a me ar, nga ajo e kota jeta juaj që u kanë lënë juve atëritë,
19 Po me gjakun’ e paçëmuarë të Krishtit, posi qëngjit pa palavi e pa të shgërryerë;
20 I cili qe urdhëruarë përpara se të ngrihetë bota, e u shpërfaq ndë kohëra të pastajme për ju,
21 Që me anë t’ati i besoni Perëndisë që e ngjalli prej së vdekurish, edhe i dha lavdi, andaj besa juaj edhe shpëresa të jetë mbë Perëndinë.
22 Si të qjëroni pra shpirtëratë tuaj me dëgjimin e së vërtetësë me anë të Frymësë, për dashurimin’ e vëllazërisë pa ipokrisi, doni fort njëri tiatrinë me zemërë të këthiellëtë;
23 Sepse jeni lindurë përsëri jo prej farësë që prishetë, po prej fare të paprishurësë, me anë të fialës’ Perëndisë që rron e që mbet (për gjithë jetënë).
24 Sepse “çdo mish është posi bar, edhe çdo lavdi njeriu posi lule bari; u tha bari, edhe luleja e ati ra;
25 Po fiala e Zotit mbet për gjithë jetënë.” Edhe këjo ësht’ ajo fiala që u ungjillëzua te ju.