Krie e ditë
1 E juvet (u dha jetë) kur jeshëtë të vdekurë ndë të këqia e ndë fajëra.
2 Mb’ato që patë rruarë njëherë, sikundrë qe shpeti i kësaj jetet, sikundrë ish arhondi që ka urdhër mbi këtë erë, Shpirti që ndashti urdhëron ndë bij të së pabesëvet.
3 Ndëpër ata edhe nevet gjithë pam rruarë njëherë sikundrë qe dëshërimi i kurmit sonë, tuke bënë thelimat’ e kurmit e të kshillit. E jeshëm me të vërtetë djelmt’ e urgjisë, si edhe të tjerëtë.
4 Ma Perndia, që ësht’ i pasurë mbë lejmosin, për dashuri të madhe të tij, që na deshi nevet.
5 E tek jeshëm nevet të vdekurë për faje, na dha jetë edhe nevet me anë të Krishtit (dhurëti jini sosurë).
6 E bashkë me të na ngjalli, e na bëri të rrimë ndër Qiell mbë Krishtinë Iisunë.
7 Që të dëftojë ndë jetëra që vijënë të pasurit’ e madh të dhurëtisë tij, me të mirë mbë nevet me anë të Krishtit Iisuit.
8 Sepse me hir jini sosurë me anë të besësë, e këjo s’është prej jush, dhurata ësht’ e Perndisë.
9 Jo me fuqi të punëravet, që të mos ketë kush të mburretë.
10 Sepse nevet nga ai jemi bërë, të ktisurë mbë Krishtinë Iisunë për punëra të mira, të bëra gati nga Perndia, që të ecëjmë mbë to.
11 Pra andaj kinie ndër mënd, që ju njëherë jeshëtë Ethniko nga mëmma, që quheshitë të paprerë nga ata që quhenë të prerë ndë kurm, për të prerë që bënetë me dorë ndë kurm të ture.
12 Juvet (thom), që jeshëtë mb’atë mot ndarë nga Krishti, përshqierë nga shoqëria e Israilit, e të huaj nga dhiathiqetë e të taksurit, pa pasurë shpëresë, e pa Perndi ndë këtë jetë.
13 Ma ndashti mbë Krishtinë Iisunë, juvet që jeshëtë ndë kohë të parë larguarë, jini afëruarë me anë të gjakut së Krishtit.
14 Sepse ai është paqia onë, ai që bëri nga të di punëratë një, tuke prishurë muretë që qenë ndë mes të së ndarit.
15 Domethënë armiqërinë me anë të kurmit së tij, tuke bërë ndë urdhërë të tij të qëndron nomi i porsivet, që të dërton mbë vetëhe të tij nga të di një njeri të ri, tuke bërë paq.
16 E t’i pajtojë të di me një kurm vetëmë me Perndinë me mes të Kruqit, tuke prishurë mbë vetëhe të tij armiqërinë.
17 E erdhi të vangjelisjë paq mbë juvet që jeshëtë larg, edhe mb’ata që ishnë afër.
18 Se me mes t’atij kemi të hijturitë të di me anë të njëit Shpirtit te babai.
19 Ju adha nukë jini të huaj a ksenit, po jini nga një qutet me Shënjtorë, e gjëri nga fëmij’ e Perndisë.
20 Stisurë mbi bina t’apostojet e të Profitëvet, që është gur e qoshesë vetë Iisu Hristoi.
21 Mb’atë gjithë shtëpia mbëjedhurë, rritetë mbë Qishë shënjte të Zotit.
22 Mbi atë edhe juvet jini ktisurë gjithë bashkë, për ndënjëjë të Perndisë me anë të Shpirtit.
1 Edhe u dha jetë juve, që ishitë të vdekurë për kapërximin’e porosiavet e për fajet.
2 Mbë të cilat ecët njëherë, pas jetësë kësaj bote, pas urdhërtarit pushtetit erësë, asaj frymësë që vepëron sot te të bijt’ e të së pabindurësë.
3 Ndër ata edhe neve të gjith’ u përziem njëherë pas dëshërimevet mishit tënë, tuke bërë dashurimin’ e mishit edhe mendimevet; edhe ishim nga fisi dielmt’ e zemëratësë, sikundrë edhe të tierëtë.
S 4 Po Perëndia që ësht’ i pasurë ndë përdëllim, për dashurin’ e ti të shumënë që na deshi,
S 5 Edhe tuke qenë neve të vdekurë për fajetë, na dha jetë bashkë me Krishtinë; (me hirë jeni shpëtuarë).
S 6 Edhe na ngjalli bashkë, edhe na vuri të rrimë bashkë ndë qielloret me anë të Jisu Krishtit;
S 7 Që të dëftenjë ndë jetët që vinjënë pasëjen’ e tepërë të hirit ti me të mirë të neve me anë të Jisu Krishtit.
S 8 Sepse me hirë jeni shpëtuarë me anë të besësë; edhe këjo nuk’ është prej jush, po është dhurata e Perëndisë;
S 9 Jo prej punërash, që të mos mburretë ndonjë.
10 Sepse jemi kriesa e ati, kriuarë mbë Jisu Krishtinë për punë të mira, të cilat’ i bëri gati Perëndia që përpara, që të ecëmë pas atyreve.
11 Përandaj kineni ndër mënt, se ju që ishitë njëherë gjëndarë pas mishit, që thuhenë të parrethprerë prej atyre që thuhenë të rrethprerë bërë me dorë ndë misht,
12 Se ishitë nd’ atë kohë pa Krisht, ndarë veç nga qytetëria e Israilit, edhe të huajë nga dhiatat’ e të zotuarësë, pa pasurë shpëresë, edhe të paperëndi ndë botët;
13 Po ndashti me anë të Jisu Krishtit, ju që ishitë njëherë lark, jeni afëruarë me anë të gjakut Krishtit.
14 Sepse ay është paqtimi ynë, që bëri të dyjatë një, edhe rrëzoj murin’ e mesëm të mbuluarit,
15 Kur prishi arëmiqësinë ndë mish të ti, do me thënë nomin’ e porosivet që ishinë ndë urdhëra, që të ndërtonjë ndë vetëhet të ti të dyja mbë një njeri të ri, tuke bërë paqtim;
16 Edhe të paqtonjë me Perëndinë të dy mbë një trup me anë të kryqit, passi vrau arëmiqësinë nd’ atë.
17 Edhe erdhi e ungjillëzoj paqtim mbë ju që ishitë lark, edhe mb’ ata që ishin ’ afërë;
18 Sepse me anë t’ati të dy kemi të hyrëtë tek Ati prej një Fryme.
19 Përandaj s’jeni më të huajë e të përjashtëm, po qytetarët e shënjtorëvet, e shtëpiarët’ e Perëndisë;
20 Ndërtuaë mbi themelin’ e apostojvet e të profitërvet, që është gur i cepit vetë Jisu Krishti;
21 Mb’ atë gjithë ndërtesa përmbëledhurë bashkë rritetë ndë tempullë të shënjtëruarë mbë Zotinë;
22 Mb’ atë edhe ju jeni ndërtuarë bashkë që të rrijë Perëndia me anë të Frymësë.