Krie e pesëtë
1 Qëndroni adha pa luajturë ndë lefteri që na lefterosi nevet Krishti, e mos mbleksi pa ndë zgjedhë të skllavisë.
2 Ja, unë Pavllua u thom juvet, se ndë qoftë të bëni peritomi, Krishti do të mos u vëjejë juvet fare gjë.
3 Sepse unë e bëj ta diji përsëri, çdo njeri që pritetë, që ai është ndënë barrë të bëjë gjithë nomnë.
4 Juvet që bëneni të drejtë nde nomi, s’jini gjë mbë Krishtinë. Ratë nga dhurëtia.
5 Sepse navet nga Shpirti me anë të besësë presëmë shpëresën’ e së drejtësë.
6 Sepse mbë Krishtinë Iisunë s’vëjen gjë të jetë njeriu i prerë, po besa që punon me anë të dashurimit.
7 Mirë ecjëtë. Cili u mbodhisi juvet që të mos bindishitë ndë të vërtetë?
8 Këta të bindurë nuk’ është nga ai që u thërret.
9 Pak brumë, mbrun gjithë të mbrujturitë.
10 Unë për juvet shpërej mbë Zotnë, që do të mos kini tjatër mënd, ma ai që u trubullon juvet do të ketë dëm, cilido që është.
11 Sa për mua, o vëllazër, ndë dhidhaks edhe sot di peritominë, pse gjithënjë ndiqem? U ngre adha skandalia e Kruqit.
12 Makar të pritishnë copë-copë ata që u nakatosjënë juvet.
13 Sepse juvet, o vëllazër, jini thirrturë nd’elefteri, po vështroni mirë të mos bëni elefterinë aformi të kurmit, po punoni njeri-jatërinë me dashuri.
14 Sepse gjithë nomi ndë një fjalë mbilletë: Të duaç gjitonë tënd si edhe vetëhenë tënde.
15 Ma ndë ndukni, e të hai njeri-jatërinë, vështroni mos u hahi njeri nga jatëri.
16 Unë ndashti u thom: Ecëni sikundrë do Shpirti, e mos bëni ato që dëshëron kurmi.
17 Sepse kurmi dëshëron kondrë Shpirtit, e Shpirti kondrë kurmit, sepse këto punëra janë kondrë njera me jatërënë, që të mos mundni juvet të bëni gjith’ ato që doi.
18 E nd’ecëni pas Shpirtit nukë jini ndënë nom.
19 Të çfaqura dha janë punët’ e kurmit, ato janë mihira, kurvërira, molia, aseljia.
20 Idhollollatria, magjia, armiqëria, qartëratë, filloniqitë, të zilepsuritë, të zëmëruaritë, të përqeshuritë, të përçquaritë, eresitë.
21 Zilia, vreilatë, të dejturatë, harokopitë, e të tilatë te këto, mbi këto u thom, sikundr’ u paçë thënë më përpara, se ata që bëjënë të tilatë, nukë do të trashëgojënë mbretërin’ e Perndisë.
22 E pemma e Shpirtit pa është dashuria e gëzimi, paqeja, zëmër’ e madhe, të butëtë, të mirëtë, besa, t’ëmblëtë, durimi.
23 Kondrë këture punëravet nuk’ është nom.
24 Ndashti ata që janë të Krishtit, kanë mbërthierë kurminë bashkë me xanxëra të ture e me dëshërime.
25 Ndë rrojmë me Shpirt, me Shpirt edhe le të ecëjmë.
26 Le të mos kërkojmë nder të mbrazëtë, tuke paraqinisurë njeri-jatërinë, e tuke zilepsurë njeri-jatërinë.
1 Qëndroni pra nd’atë të liruarët, që na liroj Krishti, edhe mos hyni përsëri ndë sgjedhë të skllavërisë.
2 Ja unë Pavli te po u them juve, se, ndë u rrethprefshi, Krishti nuk’ do u bën dobi juve asgjë.
3 Edhe ap martiri përsëri mbë çdo njeri që është rrethprerë, se duhetë të mbajë gjithë nominë.
4 U ndatë nga Krishti ju që delni të drejtë me anë të nomit; ratë poshtë nga hiri.
5 Sepse neve me anë të Frymësë presmë për shpëresën’ e drejtërisë prej besësë.
6 Sepse mbë Jisu Krishtinë as rrethpresëja ka ndonjë fuqi, as parrethpresëja, po besa që vepëronetë me anë të dashurisë.
7 Ju ecenitë mirë; kush u përmbajti që të mos bindeni mbë të vërtetënë?
8 Këta të bindurë nuk’ është prej ati që u thërret juve.
9 Pakëzë brumë mbruh gjithë të mbrujturitë.
10 Unë kam shpëresë mbë ju me anë të Zotit, se nukë do të keni ndër mënt tiatërë gjë; po ay që u trazon juve, ay ka për të mbajturë gjykimnë, cilido që të jetë.
11 Edhe unë, o vëllezër, ndë qoftë se leçis edhe më rrethpresëje, përse ndiqem më? Vall’ u prish skandhalia e kryqit.
12 Makar të copëtonen’ ata që u trazonjënë juve.
13 Sepse ju, o vëllezër, u thërrittë ndë të liruarët; veç mos e bëni të liruarëtë për shkak të mishit, po me anë të dashurisë i shërbeni njëri tiatërit.
14 Sepse gjithë nomi mhushetë ndë një fialë, ndë këtë: “Të duash të afërminë tënt si vetëhenë tënde”.
15 Po ndë kafshofshi e ndë hëngërshi njëri tiatrinë, shikoni mos humbasni njëri prej tiatrit.
16 Them pra: Ecni pas Frymësë, edhe mos i bëni dëshëriminë mishit.
17 Sepse mishi dëshëron kundrë Frymësë, e Fryma kundrë mishit; edhe këto janë kundrë njëra tiatrësë, përandaj mos bëni ato që doni.
18 Po ndë qoftë se Fryma u heq udhënë juve, nukë jeni ndënë nom.
19 Edhe punërat’ e mishit janë të shpërfaqura; të cilatë janë ndyrësi, kurvëri, pugërësi, tepër-ndyrësi, idhullatri, magji,
20 arëmiqësia, qarta, zëli, zemërata, të zëra, të ndara, eresia, cmirë, vrasëje, të dejtura, lodrëti, edhe kësosh si këto; për ato u them juve më përpara, sikundrë edhe u thashë juve më përpara, se ata që punonjënë të tilla punë s’do të trashëgonjënë mbëretëri Perëndie.
21 Po pem’ e Frymës’ është dashuri, gëzim, paqtim, zemër’ e gjerë, ëmbëlsirë, të mirë, besë, butësirë, të përmbajturë vetëhesë; kundrë të tillavet nukë ka nom.
22 Edhe ata që janë të Krishtit, e kanë kryqëzuarë mishinë bashkë me pësimet’ e me dëshërimet.
23 Ndë rrofshim pas Frymësë, le të ecëjm’ pas Frymësë.
24 Le të mos kërkojmë lavdi të kotë, tuke shtyturë njëri tiatrinë, tuke pasurë cmir njëri tiatrinë.