Krie e njëzetegjashtëtë
1 Edhe Agripa i tha Pavllosë: Të është ndëjierë të flaç për vetëhe tënde. Ahiere Pavllua si ndëri dorënë, nisi të përgjegjej, e tha:
2 Unë, o mbret Agripë, sepse dua të përgjegjem sot përpara teje, gjith’ ato që kallëzonem prej çifutet, mendonem vetëhenë time të lumurë.
3 Edhe më tepër, se ti i di gjithë adetetë edhe gjithë qartërat’ e çifutet. Pra andaj të lutem tij, të më digjoç mua me durim.
4 E sa për jetë time që shkova që nga djalëria ime ndë mes të filisë sime nd’Ierusalim, e dinë gjithë çifutë.
5 Sepse këta më njohënë mua (ndë duanë ta thonë) që krie herësë, që unë rrova që heriet sikundr’ është eresi i besësë sanë, (s)i më i shtrënjti Fariseo.
6 E ndashti për omuth të taksurit që bëri Perndia ndë baballarë tanë rri e gjukonem.
7 Për këtë të taksurë të dimbëdhjetë filitë tona tuke punuarë gjithënjë nat’ e ditë Perndinë, kanë omuth t’arrijënë. Për këtë omuth, o mbret Agripë, kallëzonem nga çifutë.
8 Qish? Si punë të pabesuarë e mendoni juvet, të ngjalljë Perndia të vdekuritë?
9 E sa për mua, unë keshë vënë ndër mënd të bëjë shumë punëra kondr’ ëmërit së Iisuit Nazarinoit.
10 Sikundr’ edhe e bëra nd’Ierusalim. E shumë nga Shënjtorëtë mbilla unë ndë hapsanë, si paçë marrë urdhërinë nga të parët’ e priftëret, e kur vritishnë ata, edhe unë shtjerë koqenë për ta.
11 E shumë herë i mundojë ata ndëpër gjithë sinagoje, e i shtrëngojë të vllasfimisnë, e tërboneshë shumë kondr’ ature, e i ndjekë ngjera ndë qutete të jashta.
12 Ndë këto të këqia që bëjë, vejë edhe ndë Dhamasko me urdhër e mbë këmbë të së parëvet së priftëret.
13 E ndë mes të ditësë paçë, o mbret, nd’udhë një dritë Qiellit më të feksurë se Dielli të ndrit rrotullë meje edhe ature që qenë me mua.
14 E si ram të gjithë mbë dhe, digjova një zë të më flit mua e të më thosh ndë gjuhë të Çifutet: Saull, Saull, pse më ndjek ti? Pun’ e ligë është për tij, t’u bieç me shqelm murrizavet.
15 Edhe unë thaçë: Cili je ti, Zot? E ai më tha: Unë jam Iisui, që ndjek ti.
16 Po ngreu, e qëndro dreq mbë këmbë të tua, se për këtë punë u dukçë tek teje, të të bëj ti shërbëtor, edhe martir t’ature punëravet që pe, edhe t’ature që do të të dukem tij për to.
17 Edhe do të të lefteros tij nga kij llao edhe nga të tjeratë fili, që mb’ato të dërgoj ti ndashti.
18 T’u hapç ature sitë që të kthenenë nga erësira mbë dritë, e nga urdhëri i Satanait mbë Perndinë, që të marrënë ata të ndëjierit’ e fajevet e pjesë me Shënjtorë, me anë të besësë që është mbë mua.
19 Pra andaj, o mbret Agripë, nuk’ i qëndrova kondrë kësaj së dukure të Qiellit.
20 Po protoparë mb’ata që qenë ndë Dhamasko, e nd’Ierusalim, e ndëpër gjithë vënd t’Iudheësë, edhe ndë filira të tjera, u dhidhaksjë që të metanoisnë, e të ktheneshinë te Perndia, e të bëijnë punëra të kenë të gjarë me metani.
21 Për këto punëra më zunë çifutë nd’Iero, e duajnë të më vrisnë.
22 Po si gjeçë ndihmë nga Perndia të rroj ngjera mbë ditë të sorme, e dhidhaks të madh e të vogëlë pa thënë ndonjë tjatër punë përveçme ato që thanë profitëtë edhe Moisiu që duhishnë të bënishnë.
23 Që Krishti duhej të pëson, që sepse duaj të ish ai i pari që të ngjallej nga të vdekuritë, do të dëftojë dritënë ndë këtë llao edhe ndë fili të tjera.
24 E kur përgjegjej ai e thosh këto fjalë, Fistua i tha me zë të madh: Je i marrë, Pavllo, se grammatit’ e shuma të bënë të marrë.
25 Edhe ai i thotë: Nukë jam i marrë, o i lartë Fisto, po thom fjalë të vërtetësë e t’urtëcisë.
26 Sepse për këto punëra di mbreti, e përpara atij flas me tharos, sepse nukë besoj që të jetë e fshehurë tek ai ndonjë nga këto punëra, sepse këjo nuk’ u bë ndë ndonjë qoshe.
27 Beson ti, o mbret Agripë, profitëtë? E di që i beson.
28 Edhe Agripa i thotë Pavllosë: Për një çikë më bën të bënem i kështërë.
29 Edhe Pavllua i tha: I lutem Perndisë edhe me pak edhe me shumë fjalë jo ti vetëmë, po edhe gjith’ ata që digjojënë mua sot, të bënenë ata të tillë, si lloi jam edhe unë, përveçe këture hekuravet.
30 E si tha këto fjalë kij, u ngre mbreti, edhe Igjemoni, edhe Verniqea, edhe ata që rrijnë me ta bashkë.
31 E tuke ikurë kuvëndoijnë njeri me jetërinë, e thoshnë, që s’ka bërë ndonjë punë që t’i bjerë vdekëjë a hekura kij njeri.
32 Edhe Agripa i tha Fistosë: Mund të lëshonej kij njeri, të mos kish thirrturë Qesarinë.
1 Edhe Agrippa i tha Pavlit: “Të është ndëjerë të flaç për vetëhenë tënde.” Atëhere Pavli shtriti dorënë, e epte fialë:
2 “O riga Agrippë, kujtonj vetëhenë time të lumurë, sepse kam për të dhënë fialë përpara teje sot për gjith’ ato punëra që përflitem nga Judhenjtë.
3 Po më fort se ti di gjithë zakonet’ edhe kërkuarëjet’ e Judhenjet; përandaj të lutem të më dëgjonjç me zëmërë të gjërë.
4 Jetën’ e dialërisë sime, pra që shkova që ndë krye të herësë ndërmest kombit tim ndë Jerusalim, gjith’ Judhenjtë e dinë,
5 Sepse më dinë që përpara (ndë qoftë se duanë të martirisnjënë), se pas eresisë fesë sonë së shtrënguarësë rrova Farise.
6 Edhe ndashti rri e gjykonem për shpëresën’ e të zotuarit që u bë nga Perëndia tek atëritë tanë ;
7 Për atë të zotuarëtë të dy-mbë-dhietë farat’ e kombit tënë, tuke luturë gjithënjë Perëndinë nat’ e ditë, shpërenjënë t’e harrinjënë; për këtë shpëresë përflitem unë nga Judhenjtë, o riga Agrippë.
8 Qysh? Punë të pabesuar’ e mendoni ju, se Perëndia ngjall të vdekurë?
9 Sa për mua, un’ e kishnjam ndër mënt, se duhetë të bënj shumë punëra kundrë emërit Jisu Nazoreasit;
10 Sikundrë edhe punova ndë Jerusalim, edhe shumë vetë nga shënjtorëtë un’ i mbylla ndër burk, si paç marrë pushtet nga kryepriftëritë; edhe kur vriteshin’ ata, dhashë fialënë kundrë atyreve.
11 Edhe shumë herë ndëpër gjithë sinagogjit, tuke munduar’ata, i shtrëngonjam të vllasfimisninë; edhe tuke tërbuarë tepërë kundrë atyreve, i ndiqnjam edhe gjer jashtë qyteteve.
12 Edhe ndër këto punëra , kur ishnjam tuke vajturë ndë Dhamaskë me pushtet e me porosi nga kryepriftëritë,
13 Ndë mesditë pashë mb’ udhë, o rigë, një dritë nga qielli më të ndriturë se dielli, që ndriti qark meje edhe atyreve që bënin’ udhë bashkë me mua.
14 Edhe si ram të gjithë poshtë përdhe, dëgjova një zë që më fliste, e thoshte ndë gjjuhët Evraishte: “Saull, Saull, përse më ndiek? Keq për tyj është t’u hethç me shkelmë gjembavet.
15 Edhe unë thashë: “Cili je ti, o Zot?” Edhe ay tha: “Unë jam Jisuj, të cilinë ti po ndiek. Po ngreu, edhe qëndro mbë këmbë të tua;
16 Sepse përandaj u dukç te ti, që të të vë shërbëtuar edhe martir për gjithë sa pe, edhe për gjithë sa do të dëftenem te ti.
17 Edhe të sgjodha nga llauzi e nga kombetë, te të cilëtë ndashti po të dërgonj.
18 T’u hapç sytë atyre, që të këthenenë nga errësira mbë dritët, edhe nga pushteti Satanajt te Perëndia, që të marrënë ndëjesë fajesh, edhe piesë ndërmest të shënjtëruarëvet, me anë të besësë që është mbë mua.
19 Përandaj, o riga Agrippë, muk’ u bëç i padëgjuarë kësaj së dukure prej qiellit.
20 Po leçisnjam përpara mb’ ata që ishinë ndë Dhamaskë e ndë Jerusalim, edhe ndëpër gjithë vëndin’ e Judhesë, edhe pastaj ndër kombet, të pendonenë, edhe të këthenenë te Perëndia, tuke punuarë punëra të vëjyera për pendim.
21 Për këto punëra Judhenjtë më zunë ndë hieroret e doninë të më vrisninë.
22 Po passi gjeta ndihmë nga Perëndia, rri i gjallë gjer mbë këtë ditë, tuke martirisurë mbë të math e mbë të vogëlë, pa thënë ndonjë tiatërëgjë veçe ato që folnë profitërit’ edhe Mojsiu, se ishinë për të bërë,
23 Se Krishti kishte për të pësuarë, edhe se ay do t’i ishte i pari që do të ngjallej prej së vdekurish, edhe të leçiste dritë ndë llaust edhe ndë kombet.”
24 Edhe ay kur epte fialë për këto, Fisti tha me zë të math: “Shkallove, o Pavël; shkronjat’ e shuma të bënë që të shkallonjç.”
25 Edhe ay tha: “Nukë jam i shkalluarë, o i pushteçim Fist, po flas fialë të vërteta edhe prej mëndëjesë shëndoshë.
26 Sepse riga di këto punëra që flas përpara ati me sy hapurë, sepse m’ është mbushurë mëndëja, se s'është ndonjë punë prej kësosh që të mos e dijë; sepse këjo nuk’ është bërë mbë ndonjë cep.
27 U beson profitërëvet, o riga Agrippë? E di se u beson.”
28 Edhe Agrippa i tha Pavlit: “Për pak gjë po më mbush mëndëjenë të bënem i Krështerë.”
29 Edhe Pavli tha: “I lutem Perëndisë të dojë, jo vetëmë ti, po edhe gjith’ ata që më dëgjonjënë sot, të bënenë nga pak e nga shumë të tillë, sikundrë jam edhe unë, përveç këtyre hekuravet.”
30 Edhe (ay si tha këto), u ngrit riga, edhe qivernitari, edhe Vernika, edhe ata që ishinë ndenjurë bashkë me ata.
31 Edhe si iknë flisninë njëri me tiatrinë, tuke thënë, se: “Kyj njeri s’ka bërë ndonjë punë për vdekëje a për hekura.”
32 Edhe Agrippa i tha Fistit: “Kyj njeri munt të lëshonej, të mos kishte thirrurë Qesarinë.”