Krie e tretë
1 Ndashti këtë të diç, se ndë dit të pastajme do të vijënë kohëra të këqia.
2 Sepse do të bënenë njerëzitë miqt’ e vetiut, Lakëmeës, Qenodhoksë, Perifanë, Mallëkeës, të pabindurë ndë përind, të panjohurë të mirëtë, të paudhë.
3 Të padhëmburë, të papaq, kallëzeës, të pambajturë, t’egrë, të padashurë të mirënë.
4 Prodhotë, arsëzë, të frijturë, e të duanë të pëlqieratë më shumë se Perndinë.
5 E që kanë të dukurit’ e evsevisë, ma fuqin’ e saj e kanë arnisurë. Edhe nga këta mërgou.
6 Sepse nga këta janë ata që hijënë ndëpër shtëpira, e skllavosjënë grazatë që janë ngarkuarë me faje, e hiqenë ndë çdolloi dëshërime.
7 Ato gjithënjë mpsojënë, ma kurrë nukë mundjënë të vijënë ndë të njohurë të së vërtetësë.
8 Ma sikundrë i qëndruanë karshi Moisiut Ianniu edhe Iamvriu, kështu edhe këta qëndrojënë karshi ndë të vërtetë, njerëz me mënd të prishura, të padhoqimi ndë besë.
9 Ma nukë do të prokopsjënë më tepërë, sepse marrëzia e ture do të çfaqetë ndë gjithë botë, sikundr’ u çfaq edhe e aturevet.
10 Po ti ke ardhurë pas dhidhaskalisë sime, pas jetësë sime, pas kshillit sim, pas besësë sime, pas zëmërësë madhe sime, pas dashurisë sime, pas durimit sim.
11 Të ndjekurat’ e mia, të pësuaratë që më gjajtinë mua nd’Antiohi, nd’Ikoni, ndë Listrë, çfarë lloi të ndjekura pësova, e nga të gjitha më shpëtoi mua Zoti.
12 Po gjith’ ata që duanë të rrojënë si të kështërë mbë Krishtinë Iisunë, do të ndiqenë.
13 Ma njerëzit’ e këqinj e gënjeshtjarëtë do të venë nga e keqa ndë të më të keqe, tuke gënjierë botënë e tuke gënjierë ata nga bota.
14 Po ti të qëndroç mb’ato që mpsove, mb’ato që të janë dhënë, sepse e di nga kush i mpsove.
15 E sepse që nga foshnjëria ote ke mpsuarë grammatit’ e Shënjtëruara, ato që mundjënë të të mpsojënë për shpëtim, me anë të besësë që është mbë Hristonë Iisunë.
16 Gjithë karta e folë si do Perndia, ësht’ e vëjierë për të dhidhaksurë, për të qërtuarë, për të dhiorthosurë, për të dërtuarë ndë të munduarë mbë të drejtë.
17 Që të jetë i tërë njeriu i Perndisë gati mbë çdofarë punë të mirë.
1 Edhe die këtë, se mbë dit të pastajme kanë për t’ ardhurë kohëra të këqia;
2 Sepse atëhere njerëzitë do të jenë miqt’ e vetëhesë tyre, miqt’ e argjëndit, krye-lartë, madhështorë, vllasfimiarë, të pabindurë mbë përint, të panjurë të mirëve, të paudhë,
3 Të padhëmurë, të papaqtuarshim, kallëzimtarë, të pambajturë, të egërë, të padashurë të mirënë,
4 Trathtorë, gojë-sbrazëtë, të fryejturë, miqt’ e kënaqëjevet më shumë se miqt e Perëndisë,
5 Të cilëtë kanë të parët’ e besësë mirë, po mohonjënë fuqin’ e asaj; largonu edhe nga këta.
6 Sepse nga këta janë ata që hynjënë ndëpër shtëpiat, edhe skllavosënë gratë që janë ngarkuarë me faje, e hiqenë prej çdo farë dëshërimesh.
7 Të cilatë kurdo mësonenë, e kurrë s’munt të vinë ndë të njohurit të së vërtetësë.
8 Sikundrë edhe Janniu e Jambriu i dualnë kundrë Mojsiut, kështu edhe këta i dalënë kundrë së vërtetësë, njerës të prishurë nga mëndëja, të paprovuarshim ndë besët.
9 Po s’kanë për të shkuarë mbarë më tepërë; sepse marrësia e atyreve do të çfaqetë mbë të gjithë, sikundrë u çfaq edhe e atyreve.
10 Po ti i re prapa mësimit tim, së shkuarësë jetësë, së paravënësë, besësë, zemrësë gjërë, dashurisë, durimit,
11 Të ndiekuravet, pësimevet, sa më gjajtnë ndë Antioqi, ndë Ikoni, ndë Lystra; çfarë të ndiekurash hoqa? Edhe Zoti më shpëtoj nga të gjitha.
12 Po edhe gjithë sa duanë të rronjënë me besë të mirë te Jisu Krishti do të ndiqenë.
13 Po njerëzit’ e liq e gënjeshtarë do të venë mbarë mbë më të ligënë, e do të gënjenën’ e do të gënjenenë.
14 Po ti qëndro mb’ato që nxure e u zure besë, tuke diturë prej cilit i ke nxënë;
15 Edhe se i di shkronjat’ e shënjtëruara që nga foshnjëria, ato që munt të bënjënë të diturë për shpëtim me anë të besësë që është mbë Jisu Krishtinë.
16 Gjithë shkronja është frymë nga Perëndia, edhe e dobishëme për mësim, për qërtim, për të ndrequrë, për mësim që është me drejtëri;
17 Që të jetë i tërë njeriu i Perëndisë, bërë gati për çdo farë pune të mirë.